Ηταν Παρασκευή, 31 Μάη 1957, γύρω στη 1.40 το μεσημέρι, όταν στην παραλιακή λεωφόρο του Αλίμου μια βαριά πράσινη «Μπουίκ», με αριθμό ΞΑ 1941, τρέχοντας με ταχύτητα 120 χιλιομέτρων, έπεσε πάνω στον Στ. Σαράφη και στη σύζυγό του Μάριον, σκορπίζοντας το θάνατο. Οδηγός του μοιραίου αυτοκινήτου ο Ιταλοαμερικανός υποσμηνίας Μάριο Μουζάλι, που υπηρετούσε στην 22η Μοίρα Διαβιβάσεων της αμερικανικής αεροπορικής βάσης του Ελληνικού. Μια ώρα μετά, η καρδιά του Στέφανου Σαράφη δε χτυπούσε πια και ο τιμημένος λαϊκός ηγέτης έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 66 ετών.
Τρίτη 31 Μαΐου 2016
56 καθηγητές προτείνουν διαγραφή της μνήμης
Του Γιάννη Κων. Κρούσου
Πριν λίγες μέρες, με την εισήγηση της επιτροπής «σοφών» του Υπουργείου Παιδείας , το πλήθος των ενημερωμένων και εχόντων άποψη συγκρούστηκε για το επιφανειακό: Την κατάργηση παρελάσεων, προσευχής κλπ. Το ότι αυτό που ζούμε λέγεται «εκπαίδευση αμάθειας» δεν αφορά και δεν αγγίζει κανέναν.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, 56 «σοφοί» καθηγητές προτείνουν τη συνέχιση και εμβάθυνση της αμάθειας, με τη μέθοδο της διαγραφής μνήμης.
Μας λένε:
«Όπως είναι γνωστό, η γλώσσα μαθαίνεται με τη χρήση της και όχι με τη γνώση της ιστορίας της και της ετυμολογίας των λέξεων».
Μας λένε:
«Όπως είναι γνωστό, η γλώσσα μαθαίνεται με τη χρήση της και όχι με τη γνώση της ιστορίας της και της ετυμολογίας των λέξεων».
Το χάσμα μεταξύ Ελληνικού και Δυτικού Πολιτισμού
Η σύγκρουση δύο διαφορετικών Πολιτισμών
Του Μάνου Δανέζη
Επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής ΕΚΠΑ
Του Μάνου Δανέζη
Επίκουρος καθηγητής Αστροφυσικής ΕΚΠΑ
Η Πολιτισμική κατάρρευση
Ο Δυτικός Πολιτισμός διέρχεται μια περίοδο δραματικά αυξανόμενης κοινωνικής κρίσης, η οποία συν τω χρόνω αποσαρθρώνει τις παγκόσμιες κοινωνικές δομές.
Η οικονομική κατάρρευση που βιώνουμε, αλλά και η κατάρρευση όλων των κοινωνικών δομών, δεν είναι το αίτιο αλλά το αποτέλεσμα μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης αξιών και ιδεών.
Αυτό που καταρρέει είναι ολόκληρο το «Δυτικό Πολιτισμικό Ρεύμα»όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την μεγάλη επιστημονική επανάσταση του 16ου -17ου αιώνα
Ο Δυτικός Πολιτισμός, άρα και η Οικονομία, από τότε ασπάστηκαν τα φιλοσοφικά και επιστημονικά δόγματα αυτής της Επανάστασης τα οποία όμως ήδη έχουν καταρρεύσει κάτω από τα πορίσματα της σύγχρονης Επιστημονικής Σκέψης.
Με βάση τα δόγματα της Επιστημονικής Επανάστασης του 16ου - 17ουαιώνα, το Δυτικό πολιτισμικό ρεύμα αναγόρευσε την ύλη ως πρωταρχικό και μοναδικό αξιακό γεγονός.
Στο βωμό αυτού του αγαθού και των παραγώγων του, ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός, επί αιώνες, θυσίαζε και θυσιάζει ακόμα, το σύνολο των ανθρώπινων αξιών του, ακόμα και την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Στο …δρόμο της Βοσνίας η Κύπρος με τη φιλοτουρκική λύση διζωνικής ομοσπονδίας
Turkey's President Recep Tayyip Erdogan (R) and United Nations (UN) Secretary-General Ban Ki-moon (L) shake hands after atending a joint news conference at the end of the World Humanitarian Summit at Dolmabahce Palace in Istanbul, Turkey. EPA, SEDAT SUNA
Του Χρήστου Αλεξάνδρου
Αν παρ’ ελπίδα η προπαγάνδα είναι τέτοιας έντασης ώστε οι Έλληνες Κύπριοι αποφασίσουν την αποδοχή του προτεινόμενου τερατουργήματος ως λύση του Κυπριακού, τότε θα βρεθούμε μεταξύ αναπόδραστων αδιεξόδων. Θα πρόκειται για ένα «σπιράλ» απομείωσης και καθίζησης της ίδιας της ύπαρξής τους, τόσο της φυσικής όσο και της εθνικής, μέχρι την τελική εξαφάνιση.
Ο Ελληνοκύπριος γρήγορα θα διαπιστώσει ότι η νέα κατάσταση πραγμάτων δεν είχε καμία σχέση με όσα του έταζαν, ούτε ως προς τα δικαιώματά του, ούτε ως προς την ειρήνευση, και ούτε ασφαλώς ως προς τη πολυθρύλητη οικονομική ανάπτυξη και το «άνοιγμα δουλειών».
Ως προς το τελευταίο η θέση που του προορίζεται είναι αυτή του γκαρσονιού, γενικότερα του υπαλλήλου κατώτερων καθηκόντων, σε μεγάλες τουρκικές εταιρείας τις οποίες με τίποτα δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν οι ελληνοκυπριακές λόγω κόστους. Για όλα όμως θα είναι μάλλον αργά αφού δεν θα υπάρχει προοπτική επιστροφής στην προτεραία κατάσταση και πιθανότατα ούτε δρόμος διαφυγής γενικότερα.
Του Χρήστου Αλεξάνδρου
Αν παρ’ ελπίδα η προπαγάνδα είναι τέτοιας έντασης ώστε οι Έλληνες Κύπριοι αποφασίσουν την αποδοχή του προτεινόμενου τερατουργήματος ως λύση του Κυπριακού, τότε θα βρεθούμε μεταξύ αναπόδραστων αδιεξόδων. Θα πρόκειται για ένα «σπιράλ» απομείωσης και καθίζησης της ίδιας της ύπαρξής τους, τόσο της φυσικής όσο και της εθνικής, μέχρι την τελική εξαφάνιση.
Ο Ελληνοκύπριος γρήγορα θα διαπιστώσει ότι η νέα κατάσταση πραγμάτων δεν είχε καμία σχέση με όσα του έταζαν, ούτε ως προς τα δικαιώματά του, ούτε ως προς την ειρήνευση, και ούτε ασφαλώς ως προς τη πολυθρύλητη οικονομική ανάπτυξη και το «άνοιγμα δουλειών».
Ως προς το τελευταίο η θέση που του προορίζεται είναι αυτή του γκαρσονιού, γενικότερα του υπαλλήλου κατώτερων καθηκόντων, σε μεγάλες τουρκικές εταιρείας τις οποίες με τίποτα δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν οι ελληνοκυπριακές λόγω κόστους. Για όλα όμως θα είναι μάλλον αργά αφού δεν θα υπάρχει προοπτική επιστροφής στην προτεραία κατάσταση και πιθανότατα ούτε δρόμος διαφυγής γενικότερα.
Η Ελλάδα καταλύθηκε επίσημα ως συγκροτημένο κράτος της διεθνούς κοινότητας.
Του Δημήτρη Καζάκη
Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα στην ιστορία της οικουμένης που δέχεται να καταλυθεί ως συγκροτημένο κράτος χωρίς να έχει ηττηθεί σε κανέναν πόλεμο. Μας αξίζουν ως έθνος συγχαρητήρια. Ίσως γι’ αυτό ζητωκραυγάζουν τα μέσα ενημέρωσης της χώρας μας. Μαζί βέβαια με τους κυβερνώντες.
Η χώρα μας είναι η πρώτη στην παγκόσμια ιστορία που συγκροτήθηκε ως κράτος – αμέσως μετά την παλιγγενεσία – υπό καθεστώς προστασίας. Δηλαδή ως προτεκτοράτο. Με άλλα λόγια η νεώτερη Ελλάδα – ή ορθότερα η κρατούσα τάξη των τυχοδιωκτών κάθε είδους και των παλιών μπέηδων του οθωμανικού μεσαίωνα που πήραν την εξουσία σε τούτον τον τόπο με τις πλάτες ξένων πρεσβειών και δυνάμεων – δίδαξαν στη νεότερη ανθρωπότητα τι σημαίνει προτεκτοράτο και ημιαποικία.
Σήμερα έχουμε μια νέα παγκόσμια πρώτη. Προβιβαστήκαμε. Η κρατούσα πολιτική τάξη στην Ελλάδα βάλθηκε να διδάξει στη σύγχρονη ανθρωπότητα πώς μπορεί να καταλυθεί ένα συγκροτημένο κράτος χωρίς πόλεμο. Φυσικά προς το συμφέρον ξένων δυνάμεων.
Δευτέρα 30 Μαΐου 2016
Μια απάντηση στους “αισιόδοξους” τέσσερις άξονες του κ. Δραγασάκη
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Με μια ελπίδα παράλογη, και σε πείσμα της χρόνιας μαυρίλας
που σκεπάζει την ελληνική οικονομία, έσπευσα να διαβάσω το άρθρο του κ. Δραγασάκη.
Ο τίτλος μου φάνηκε αισιόδοξος. Το περιεχόμενο δεν ήταν. Κι φεύ, δεν μπορούσε να
είναι. Παρά τις εμφανείς διαφορές, το κείμενο μου θύμισε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης,
που φυσικά ήταν από την αρχή σαφές ότι θα παρέμενε "άσκηση επί χάρτου",
αν δεν τολμούσαμε τη ρήξη .
Στο ανά χείρας άρθρο δεν υπάρχει προγραμματισμός, αλλά αναφορές σε
πρόγραμμα, που είναι καθοδόν και που τα μόνα εμπόδια της εφαρμογής του φαίνεται
να είναι, κατά τον κ. Δραγασάκη, κάποια "παγιδευτικά διλήμματα και αντιπαραθέσεις",
τις οποίες πρέπει κατά τον κ. αντιπρόεδρο της κυβέρνησης να υπερβούμε, για να έχουμε
το επιθυμητό αποτέλεσμα, που είναι βέβαια η ανάπτυξη. Ομολογώ, ότι δεν έχω
καταλάβει για τι είδους εμπόδια που παρεμβάλλονται στην ανάπτυξη, πρόκειται. Ο κ.
Δραγασάκης σπεύδει, ωστόσο, να μας καθησυχάσει ότι " ο δρόμος που θα
ακολουθήσει η χώρα είναι ξεκάθαρος", προφανώς προς την ανάπτυξη πάντοτε, η
οποία και θα περιστραφεί γύρω από 4 άξονες. Και ποιος δεν θα ήθελε το τέλος των
δεινών της Ελλάδας; ΑΛΛΑ:
Πνεύμα αφορολόγητον και ηθική off shore…
Του Νίκου Μπογιόπουλου
«Πνεύμα και ηθική», που θα ‘λεγε και ο αξέχαστος Βασίλης Αυλωνίτης. Τουτέστιν και «λίστα Λαγκάρντ» έχουμε, και «Panama papers» έχουμε, και τώρα και ελευθέρας ως προς την συμμετοχή βουλευτών, υπουργών και κρατικών αξιωματούχων σε «οff shore» εταιρείες, έχουμε…
Το φρόντισε – και αυτό – η «αριστερή» κυβέρνηση σε μια από τις παραγράφους των 7.500 χιλιάδων σελίδων του πολυνομοσχεδίου της. Κι από δω και πέρα είναι που ξεκινάει το νέο γαϊτανάκι της υποκρισίας.
Η μεν κυβέρνηση εμφανίζεται να δηλώνει ότι η ρύθμιση αφορά «συνεργάσιμους» (χα!) φορολογικούς παραδείσους και ότι συνιστά ευθυγράμμιση με τα παγκοσμίως καπιταλιστικώς κείμενα. Αλλά γιατί πρέπει να ευθυγραμμιστούμε με τα καπιταλιστικώς κείμενα; Για δυο λόγους: Πρώτον, διότι πρέπει να κάνουμε λίγη υπομονή μέχρι ο ΣΥΡΙΖΑ να κουρδίσει τα νταούλια του για να χορέψει τις αγορές… πεντοζάλι. Δεύτερον, διότι – κατά την κυβερνητική ανακοίνωση – τούτη η ευθυγράμμιση διευκολύνει (χα! χα!) τους φορολογικούς ελέγχους!
Η δε μνημονιακή αντιπολίτευση, με προεξάρχουσα την ΝΔ – γνωστή και από την εποχή του «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικόν» - κόπτεται μη και ο ΣΥΡΙΖΑ της στερήσει το προβάδισμα που κατέχει στον τομέα του «παπασταύρειου… ηθικού πλεονεκτήματος».
Περί Φρονηματικών Διώξεων συνέχεια...
Της Αλέκας Ζορμπαλά
Για μια ακόμη
φορά το Συμβούλιο της Φυλακής του Κορυδαλλού απέρριψε το αίτημα για άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα.
Η αιτιολογία
της απόρριψης, όπως προφορικά ανακοινώθηκε στον κρατούμενο, περιορίσθηκε αυτή τη
φορά αποκλειστικά στο φρονηματικό μέρος: Οι πεποιθήσεις του Δημήτρη Κουφοντίνα,
για την ένοπλη πάλη ως μέσο αλλαγής του κοινωνικού και πολιτικού συστήματος αποτελούν
το λόγο του αποκλεισμού του από το δικαίωμα στην τακτική άδεια, που το Συμβούλιο
παραδέχθηκε ότι δικαιούται από το 2010, από όταν συμπλήρωσε δηλαδή 8 χρόνια παραμονής
στη φυλακή.
«Γιατί είμαι
κομμουνιστής λοιπόν!» παρατήρησε ο κρατούμενος και οι ανθρωποφυλακες απάντησαν:
«Δεν πειράζει που είσαι κομμουνιστής. Τα μέσα σου μας πειράζουν»
Γενοκτονία με άρωμα Δύσης
Η Nusaybin παραδίδεται μετά από 74 ημέρες σε... ερείπια και εκκωφαντική σιωπή.
Το μόνο που ζήτησε ήταν αυτόνομη τοπική αυτοδιοίκηση, φεμινισμό και πραγματική δημοκρατία. Η Nusaybin είναι μία από τις πολλές κουρδικές πόλεις που αφανίστηκαν από τον δικτάτορα Ερντογάν, την αγάπη της Ευρώπης. Η Nusaybin δεν υπάρχει πια.
Ανάμεσα στα ερείπια του σήμερα, μερικές δεκάδες άνθρωποι που αντιστάθηκαν, για 74 ημέρες, στην βάναυση επίθεση από τον τουρκικό στρατό έχουν παραδοθεί. Εκτελώντας εντολές του Ερντογάν: Eνώ εκβιάζει για βοήθεια από την ΕΕ και υπερηφανεύεται για την γενοκτονία του κουρδικού λαού, των δήθεν τρομοκρατών. Απάνθρωπη, δυσανάλογη, συμπεριλαμβανομένης της επίθεσης με αεροπλάνα (ναι, η Τουρκία βομβάρδισε τον άμαχο πληθυσμό του ΧΧΙ αιώνα), άρματα μάχης και βαρύ πυροβολικό εναντίον μόλις μερικών εκατοντάδων εξεγερμένων οπλισμένων με πολυβόλα όπλα.
Οι κήρυκες της ελληνορωσικής φιλίας και οι ανεκπλήρωτες προσδοκίες
Του Απόστολου Αποστολόπουλου
Για να βρει το πιο πρόσφατο δείγμα καλών φιλικών σχέσεων με την Ελλάδα ο πρόεδρος Πούτιν χρειάστηκε, στο άρθρο του στην Καθημερινή, να γυρίσει δυο αιώνες πίσω, στον Καποδίστρια.
Το ελληνικό κράτος από την ίδρυσή του, μετά από μια σύντομη διαμάχη των τριών προστάτιδων Δυνάμεων, Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, πέρασε οριστικά στην επιρροή του Αγγλοσαξωνικού χώρου, τη Βρετανική και μετά την Αμερικανική αυτοκρατορία.
Η Ρωσία, ιδίως μετά τη Γιάλτα, ήταν παίκτης μικρής αν και όχι ανύπαρκτης επιρροής. Και έτσι παραμένει έως αυτή τη στιγμή.
Οι σχέσεις της Αθήνας με τη Μόσχα δεν μπορούν να υπερβούν τα όρια που προσδιορίζονται από τις γεωπολιτικές ισορροπίες ΗΠΑ – Ρωσίας στο σύνολο της περιοχής, δηλαδή στην ΕΕ, στη Μ. Ανατολή, στα Βαλκάνια περιλαμβάνοντας και την Τουρκία.
Μπίχλες δεν θα γίνουμε ποτέ
Του Καρτέσιου
Βγαίνει ο Κυρίτσης και δηλώνει ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι η μετακύλιση ενός κομματιού του βάρους από τους ασθενέστερους στους ευπορότερους. Σαν ιδρωμένη πατούσα στα μούτρα μας. Λες και το ΕΚΑΣ το έπαιρναν οι εύποροι, λες και οι έμμεσοι φόροι επιβαρύνουν τους εύπορους, λες και ο κόφτης θα κόψει τον κώλο των εύπορων.
Βγαίνει η Βαγενά και δηλώνει ότι «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε». Μια βρωμερή πατούσα αφήνει σημάδια στα σοκάκια του μυαλού μας. Ωμή παραδοχή ότι η χώρα εάλω και θα μείνει σκλαβωμένη επί 99 χρόνια με την υπογραφή τής βουλευτού. Κι επειδή όσοι την έκριναν «δεν ήταν ευφυείς, αλλά φαρμακερά φίδια» ίσως να μας τιμωρήσει ψηφίζοντας κατοχή της χώρας επί άλλα 301 χρόνια για να μάθουμε να μην κρίνουμε.
Βγαίνει ο Κατρούγκαλος και λέει ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να διασφαλίζει τους πιο φτωχούς και τους πιο αδύναμους. Μια μπίχλα τρομερή από το σαπισμένο πτώμα του «νέου» τρυπάει τα ρουθούνια μας. Λες και δεν ξέρουμε ότι σύμφωνα τουλάχιστον με όσα παραδέχθηκαν στις δηλώσεις τους, κορυφαίοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ διαθέτουν περιουσίες εκατομμυρίων. Ποιοι είναι οι πλούσιοι που θα «αγωνιστούν για το καλό των φτωχών», καρικατούρες του Ρομπέν των Δασών;
Αυτοί και πάνω απ’ όλους ο Τσίπρας, έδωσαν το δικαίωμα στον Καρακούση να γράφει στο «ΒΗΜΑ» άρθρα με τίτλο «Καιρός για ειρήνευση κ. Τσίπρα» όπου μεταξύ άλλων διαπιστώνει ότι: «η διαίρεση των προηγούμενων ετών μεταξύ «μνημονιακών» και «αντιμνημονιακών», τεχνητή, απολύτως κατασκευασμένη για σκοπούς αμιγώς πολιτικούς, δεν υφίσταται πλέον. Διαλύθηκε στην κυριολεξία, δεν στέκει, δεν μπορεί να υποστηριχθεί, ούτε καν από τους ιδεοληπτικούς της άκρας Αριστεράς ή εκείνους της Άκρας Δεξιάς».
Κατσάδιασμα Αναν-ιστών…
Του Λάζαρου Μαύρου
ΣΤΑΘΕΡΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΗ «ναυαρχίδα» στα ΜΜΕ του Σχεδίου Ανάν κι εξίσου σταθερά απαρηγόρητη επί 12 χρόνια θρηνούσα για το ΟΧΙ του 76% των πολιτών, που ιδιοχείρως το απέρριψαν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, παραμένει η εφημερίδα «Πολίτης». Υπήρξε ταυτόχρονα και η… Αναστασιαδικότερη: Προκειμένου (α) ο ηγέτης της «Πλατφόρμας του ΝΑΙ» πρόεδρος του ΔηΣυ να αναδειχθεί Πρόεδρος το 2013 με το χαλί που απλόχερα του έστρωσε η 5ετία της λαομίσητης προεδρίας Χριστόφια - ΑΚΕΛ, (β) να ανταμειφθούν με διορισμούς στην εξουσία και με τα λάφυρά της, δημοσιογράφοι - στελέχη της εν λόγω εφημερίδας και (γ) να έχουν οι μη εισέτι διορισθέντες τον πρόεδρο Αναστασιάδη βιβλιοπαρουσιαστή των βιβλίων τους και… εγκαινιαστή των «Σπέις-καφέ» τους…
ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΕ συνάμα, διαχρονικά, ως η… Ερντογανικότερη. Και η Ταλατικότερη. Και, βεβαίως, η Ακιντζικότερη. Ξεπερνώντας αισθητά τις παραπλήσιες επιδόσεις της «Αλήθειας» του ΔηΣυ και της «Χαραυγής» του ΑΚΕΛ. Σε τέτοιο βαθμό ώστε, με τον φανατικό ΑΝΑΝ-ισμό της, να επιχειρεί και την… καθοδήγηση και ιδίως τη συμμόρφωση του εκλεκτού της κ. Αναστασιάδη, κάθε φορά που η ίδια νομίζει ότι ο ΠτΔ «παρεκκλίνει» από τη «γραμμή» της...
ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ μέχρι του σημείου ώστε: Τον Νοέμβριο 2014 που ο πρόεδρος Αναστασιάδης, με τον τότε πρωθυπουργό του ελλα-δικού μας κράτους Αντώνη Σαμαρά, πέτυχαν την 1η Τριμερή Κύπρου - Ελλάδος - Αιγύπτου με τον πρόεδρο Σίσι, να χαρακτηρίζει, διά της γραφίδος του επικεφαλής της εφημερίδας, τον Αναστασιάδη, ως «αυτόν τον χάχα τον δικό μας, στην αυλή του δικτάτορα [της Αιγύπτου]» («Πολίτης» 9.11.2014)…
ΣΤΑΘΕΡΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΗ «ναυαρχίδα» στα ΜΜΕ του Σχεδίου Ανάν κι εξίσου σταθερά απαρηγόρητη επί 12 χρόνια θρηνούσα για το ΟΧΙ του 76% των πολιτών, που ιδιοχείρως το απέρριψαν στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, παραμένει η εφημερίδα «Πολίτης». Υπήρξε ταυτόχρονα και η… Αναστασιαδικότερη: Προκειμένου (α) ο ηγέτης της «Πλατφόρμας του ΝΑΙ» πρόεδρος του ΔηΣυ να αναδειχθεί Πρόεδρος το 2013 με το χαλί που απλόχερα του έστρωσε η 5ετία της λαομίσητης προεδρίας Χριστόφια - ΑΚΕΛ, (β) να ανταμειφθούν με διορισμούς στην εξουσία και με τα λάφυρά της, δημοσιογράφοι - στελέχη της εν λόγω εφημερίδας και (γ) να έχουν οι μη εισέτι διορισθέντες τον πρόεδρο Αναστασιάδη βιβλιοπαρουσιαστή των βιβλίων τους και… εγκαινιαστή των «Σπέις-καφέ» τους…
ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΕ συνάμα, διαχρονικά, ως η… Ερντογανικότερη. Και η Ταλατικότερη. Και, βεβαίως, η Ακιντζικότερη. Ξεπερνώντας αισθητά τις παραπλήσιες επιδόσεις της «Αλήθειας» του ΔηΣυ και της «Χαραυγής» του ΑΚΕΛ. Σε τέτοιο βαθμό ώστε, με τον φανατικό ΑΝΑΝ-ισμό της, να επιχειρεί και την… καθοδήγηση και ιδίως τη συμμόρφωση του εκλεκτού της κ. Αναστασιάδη, κάθε φορά που η ίδια νομίζει ότι ο ΠτΔ «παρεκκλίνει» από τη «γραμμή» της...
ΕΙΧΕ ΦΤΑΣΕΙ μέχρι του σημείου ώστε: Τον Νοέμβριο 2014 που ο πρόεδρος Αναστασιάδης, με τον τότε πρωθυπουργό του ελλα-δικού μας κράτους Αντώνη Σαμαρά, πέτυχαν την 1η Τριμερή Κύπρου - Ελλάδος - Αιγύπτου με τον πρόεδρο Σίσι, να χαρακτηρίζει, διά της γραφίδος του επικεφαλής της εφημερίδας, τον Αναστασιάδη, ως «αυτόν τον χάχα τον δικό μας, στην αυλή του δικτάτορα [της Αιγύπτου]» («Πολίτης» 9.11.2014)…
Τι έδειξαν οι εκλογές στην Κύπρο
Του Λευτέρη Ριζά
Να υπενθυμίσουμε το αποτέλεσμα των εκλογών:
Επί εγγεγραμμένων 543.186 ψήφισαν: 362.542 (66.74%), δηλαδή είχαμε αποχή 180.644 (33.26%). Υπήρξε μια αύξηση – το 2011 η αποχή ήτανε 21,30% - που βέβαια σε ένα σύνολο 543.186 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων δεν είναι μικρή. Στις δημοσκοπήσεις είχε καταγραφεί ένας υψηλός προβληματισμός ιδιαίτερα στις πόλεις για την συμμετοχή στις εκλογές.
Τελικά οι δημοσκοπήσεις δεν έπεσαν και πολύ μακριά. Το ΔΗΣΥ ήρθε πρώτο με 30,69% [18 βουλευτές: Λευκωσία (6 έδρες, Κερύνεια (2 έδρες), Αμμόχωστος (4 έδρες), Λάρνακα (2 έδρες), Λεμεσός (3 έδρες), Πάφος (1 έδρα)]. Μείωση δυνάμεων κατά 3,7%.
Το ΑΚΕΛ-Νέες Δυνάμεις απέσπασε 25.67% (μείωση κατά 7,1%) [16 βουλευτές: Λευκωσία (5 έδρες) Κερύνεια (1 έδρα) Αμμόχωστος (3 έδρες) Λάρνακα (2 έδρες) Λεμεσός (4 έδρες) Πάφος (1 έδρα).
Το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ (ΔΗ.ΚΟ) 14.49% (-1.3%) [9 βουλευτές: Λευκωσία (3 έδρες) Αμμόχωστος (1 έδρα) Λάρνακα (2 έδρες) Λεμεσός (2 έδρες) Πάφος (1 έδρα)]
Η ΕΔΕΚ-Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών 6,18% (- 2,8%) [3 βουλευτές, από έναν σε Λευκωσία, Λεμεσό και Πάφο]. Η «Συμμαχία Πολιτών» του Γ. Λιλήκα 6,01% [3 βουλευτές, έναν σε Λευκωσία, Αμμόχωστο, Λεμεσό].
Πού είναι ο λαϊκός παράγοντας;
Του Ρούντι Ρινάλντι
Με αφορμή τις χλιαρές κινητοποιήσεις κατά την ψήφιση των νέων μνημονίων
Τις τελευταίες 15 μέρες και πιο συγκεκριμένα μέσα σε δύο σαββατοκύριακα, ψηφίστηκαν στη Bουλή μέτρα και συμφωνίες που παραδίδουν την χώρα ολοκληρωτικά στους δανειστές επιβάλλοντας κι άλλα δυσβάστακτα βάρη στο λαό. Επί της αρχής ψήφισαν όλοι οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (153) ενώ πολλές ρυθμίσεις ψηφίστηκαν και από την αντιπολίτευση συγκεντρώνοντας 223 ή 200 ψήφους υπέρ, που σημαίνει ότι έχει σβήσει τελείως, σε κοινοβουλευτικό επίπεδο, η αντίθεση μνημόνιο/αντιμνημόνιο. Κανένα από τα κόμματα δεν δεσμεύεται να καταργήσει αυτούς τους νόμους, αν αλλάξει η πολιτική γεωγραφία. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά για το συστημικό πολιτικό κόσμο.
Το ερώτημα και το πρόβλημα που υπάρχει και ζητά λογική εξήγηση, έγκειται στο γιατί οι κινητοποιήσεις που εξαγγέλθηκαν δεν αποτέλεσαν ούτε καν στοιχειώδη απάντηση σε όσα συντελούνταν; Οι συγκεντρώσεις δεν είχαν μαζικότητα, δεν είχαν παλμό, δεν είχαν πολιτικό στόχο. Συσπείρωσαν μόνο ένα στενό κομματικό και συνδικαλιστικό δυναμικό, άρχιζαν και τέλειωναν γρήγορα, ήταν αρκετά ανοργάνωτες, πρόχειρες, σαν να γίνονται για να γίνουν. Δεν συσπείρωσαν ευρύτερο κόσμο, δεν είχαν δυναμική, έμοιαζαν με χαμένες μάχες οπισθοφυλακών ή για μάχες για την τιμή των όπλων (κι αυτές χωρίς να πιστεύουν όσοι τις δίνουν ότι κάνουν κάτι αποτελεσματικό).
Ενας Ερντογάν μαινόμενος: Τερματίσαμε, δεν αρχίσαμε εμείς την κατάκτηση της Πόλης
Turkish President Recep Tayyip Erdogan (C) greets supporters during a rally marking the 563rd anniversary of the conquest of Istanbul by the Ottomans, in Istanbul, Turkey 29 May 2016. The capital of the Byzantine Empire, known then as Constantinople, fell to Ottoman Sultan Mehmed II on 29 May 1453. EPA, SEDAT SUNA
Απ’ όλα είχε το “μενού” που πρόσφερε ο Ταγίπ Ερντογάν στους φανατικούς ισλαμιστές της Τουρκίας στην εκδήλωση για τον εορτσμό της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης. Χθες, 29η Μαίου έστησε μία απίστευτα ανθελληνική φιέστα, η οποία περιείχε, δηλώσεις επεκτατισμού για μια… απέραντη Τουρκία, ενώ εμμέσως χαρακτήρισε κατακτητές τους Βυζαντινούς και απελευθερωτές τους Οθωμανούς.
«Τερματίσαμε”, είπε ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας,” δεν αρχίσαμε εμείς την κατάκτηση της Πόλης».
Ο Ερντογάν, που συνοδευόταν από τη σύζυγό του Εμινέ, προσπάθησε να εξάψει τον πατριωτισμό του λαού του, μετατρέποντας σε εθνικοφασιστικό πανηγύρι την εκδήλωση, που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το απόγευμα της Κυριακής.
Απ’ όλα είχε το “μενού” που πρόσφερε ο Ταγίπ Ερντογάν στους φανατικούς ισλαμιστές της Τουρκίας στην εκδήλωση για τον εορτσμό της Αλωσης της Κωνσταντινούπολης. Χθες, 29η Μαίου έστησε μία απίστευτα ανθελληνική φιέστα, η οποία περιείχε, δηλώσεις επεκτατισμού για μια… απέραντη Τουρκία, ενώ εμμέσως χαρακτήρισε κατακτητές τους Βυζαντινούς και απελευθερωτές τους Οθωμανούς.
«Τερματίσαμε”, είπε ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας,” δεν αρχίσαμε εμείς την κατάκτηση της Πόλης».
Ο Ερντογάν, που συνοδευόταν από τη σύζυγό του Εμινέ, προσπάθησε να εξάψει τον πατριωτισμό του λαού του, μετατρέποντας σε εθνικοφασιστικό πανηγύρι την εκδήλωση, που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το απόγευμα της Κυριακής.
Κυριακή 29 Μαΐου 2016
Περί Πούτιν ως Γκιούλιβερ
Του Μιχαήλ Στυλιανού
Επίσκεψη Γκιούλιβερ στη Χώρα των Νάνων Πριν το Προσκύνημα στο Αγίασμα της Παράδοσης
Διπλωματική άσκηση εικονικού πεδίου, στην υπηρεσία ασχέτων επιδιώξεων, αποδείχθηκε –όπως ήταν προβλέψιμο- η επίσκεψη του Βλαδίμηρου Πούτιν στην Αθήνα. Κατά την οποία οι πρωταγωνιστές απλώς υποδύθηκαν τους ρόλους που προέβλεπε το σενάριο εικονικής πραγματικότητας:
Ο κ. Τσίπρας παρίστανε τον πρωθυπουργό κυβέρνησης που αποφασίζει για τις σχέσεις της χώρας με τη Ρωσία και ο Ρώσος Πρόεδρος απλώς προσποιούταν πως τον θεωρεί υπαρκτό. Τον άκουγε όμως ανέκφραστος, με το βλέμμα σταθερά προσηλωμένο στο χαλί…
Η ρωσική πλευρά, πιστή στην αρχή της άψογης συμμόρφωσης στους διεθνείς κανόνες, ανταπέδωσε, κατά το πρωτόκολλο, την επίσκεψη του κ. Παυλόπουλου στη Μόσχα και επανέλαβε, επί ελληνικού (ακόμη) εδάφους κα σε επήκοο των κατοίκων της χώρας, αυτό που δεν έπαψε να δηλώνει σε όλες τις συναντήσεις της εξαετίας: την προθυμία της για ανάπτυξη των σχέσεων στενής συνεργασίας με την Ελλάδα.
Το έπραξε ασφαλώς χωρίς ψευδαισθήσεις, για να έχει καταχωρηθεί στο ιστορικό πρακτικό, ως υποθήκη και μελλοντικό στοιχείο κρίσεως ευθυνών. Οι συγκεκριμένες ρωσικές προτάσεις για ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Ενέργεια κ.λ.π. σ’ αυτό το πλαίσιο σίγουρα τοποθετούνται.
Το έπραξε ασφαλώς χωρίς ψευδαισθήσεις, για να έχει καταχωρηθεί στο ιστορικό πρακτικό, ως υποθήκη και μελλοντικό στοιχείο κρίσεως ευθυνών. Οι συγκεκριμένες ρωσικές προτάσεις για ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Λιμάνι Θεσσαλονίκης, Ενέργεια κ.λ.π. σ’ αυτό το πλαίσιο σίγουρα τοποθετούνται.
Σημεία και τέρατα
Του Γιάννη Τριάντη
Η Γαλλία φλέγεται! Ο Ολάντ διαλύει το κοινωνικό κράτος, ο κόσμος αντιδρά δυναμικά και η σοσιαλιστική κυβέρνηση απαγορεύει την πρόσβαση διαδηλωτών σε συγκεκριμένα σημεία της πρωτεύουσας! Σημεία και τέρατα, δηλαδή... Κι όμως. Ελάχιστες οι αναφορές από τα ελληνικά ΜΜΕ. Τα περισσότερα προτιμούν τη λιπόθυμη Βενεζουέλα, τη στιγμή που η Γαλλία του Διαφωτισμού και των δημοκρατικών παραδόσεων θυμίζει αυταρχική χώρα του Τρίτου Κόσμου. Αιδήμων σιωπή, δηλαδή, από τους ιεροφάντες του άκριτου ευρωπαϊσμού. Αυτοί είχαν τον νου τους στον Σημίτη και τις «σοφές», όπως πάντα, κουβέντες του...
Καμία πρωτοσέλιδη αναφορά –ακόμη και από την Αυγή– στα ανατριχιαστικά μέτρα του Ολάντ. Φαίνεται ότι η εφημερίδα της Αριστεράς δεν θέλει να χαλάσει τις εντυπώσεις για τη σοσιαλδημοκρατική συνάθροιση στη Ρώμη, στην οποία θα μετάσχει και ο κ. Τσίπρας. Τέλος πάντων... Εκείνο, όμως, που συγκλονίζει είναι τα μέτρα έκτακτης ανάγκης. Αυτά που είχαν επιβληθεί μετά τις επιθέσεις των τζιχαντιστών επιστρατεύονται τώρα εναντίον των διαδηλωτών! Ανησυχητική εξέλιξη. Και καταθλιπτική... Όμως τα ντελίβερι μπόις του «εκσυγχρονισμού» –αυτά που σωστά ξιφούλκησαν εναντίον του Τσίπρα, όταν έκλεισε τις προάλλες τον Εθνικό Κήπο– δεν βρήκαν ούτε μία λέξη για το άγος του Ολάντ.
Όλα στο σφυρί τα βγάζει ο Τσίπρας
Του Γιώργου Δελαστίκ
Πανηγύριζαν στην κυβέρνηση μετά την υποβολή παραίτησης εκ μέρους της Βασιλικής Κατριβάνου, η οποία διαφώνησε τόσο με τον «κόφτη Τσίπρα» όσο και με το επαίσχυντο υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων. «Σοκ για την κυβέρνηση δεν είναι ότι η Βασιλική Κατριβάνου παραιτήθηκε. Σοκ θα ήταν να καταψήφιζε και να παρέμενε στη θέση της», δήλωσε στην Καθημερινή, μιλώντας εκ του ασφαλούς πλέον, στενότατος συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα.
Δεν τον ανησυχεί, δηλαδή, καθόλου το ότι ο πρωθυπουργός και ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθούν μια πολιτική, με την οποία αδυνατούν να συναινέσουν ως και οι βουλευτές του κόμματος, οι οποίοι εξ ορισμού συνιστούν την πιο δεξιά πτέρυγά του, προκειμένου να διασώσουν τα προσωπικά τους προνόμια. Καθόλου αστείο δεν είναι τέτοιες εποχές να παίρνουν εφτά οχτώ χιλιάρικα κάθε μήνα οι ασήμαντοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να παρανομούν.
Το μόνο που ανησυχεί τον συνεργάτη του πρωθυπουργού είναι μην τυχόν μειωθούν οι έδρες του ΣΥΡΙΖΑ και χάσει την εξουσία και τα χρήματα που αυτή συνεπιφέρει! Προφανώς αδιαφόρησε τελείως για όσα έγραψε στο facebook η τέως πλέον βουλευτής Βασιλική Κατριβάνου, γνωστοποιώντας την παραίτησή της: «Εφαρμόζουμε μέτρα και πολιτικές που έρχονται σε αντίθεση με τον πυρήνα των αξιών και της πολιτικής μας» αναφέρει μεταξύ άλλων.
Επαναστατικώ δικαίω
Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί
Ας είμαστε λαϊκιστές – έτσι όπως οι εχθροί του λαού καταλαβαίνουν τον όρο. Τι έχουμε να χάσουμε πέρα από τις αλυσίδες μας; Ή μήπως το σώφρον είναι να περιμένουμε 99 χρόνια ψύχραιμοι και πολιτικώς ορθοί δουλοπάροικοι της αποικίας χρέους έως τέταρτης και πέμπτης γενεάς;
Όχι! Ο ελληνικός λαός θα τινάξει από πάνω του τον ζυγό της ανελευθερίας και της υποτέλειας πολύ πιο πριν απ’ ό,τι φαντάζονται οι δεσμώτες του. Ίσως πιο σύντομα κι απ’ ό,τι φανταζόμαστε κι εμείς οι υπόλοιποι.
Θέλει ένα πολιτικό κίνημα διεξόδου. Με έμπνευση και σχέδιο. Με στόχο απλό, σαφή και συνεγερτικό. Τη μεγάλη, παλλαϊκή, δημοκρατική και πατριωτική επανάσταση που θα ξαναστήσει τη χώρα στα πόδια της:
- για την πολιτική και πολιτιστική της αφύπνιση, την κοινωνική και παραγωγική της ανασυγκρότηση – με τη συνέγερση των υποτιμημένων πνευματικών και παραγωγικών δυνάμεων του τόπου·
- για τον γεωπολιτικό αναπροσανατολισμό της – την επανάκτηση της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της, και την εφαρμογή υπ’ αυτούς τους όρους μιας πολιτικής ειρήνης και καλής γειτονίας στην περιοχή.
Το ΜΕΓΑ περνάει κρίση, γιατί δεν το χρειάζονται όπως ήταν, αλλά και δεν μπορεί μα αναλάβει την εργολαβία προπαγάνδας του ΣΥΡΙΖΑ
Του Γρηγόρη Κλαδούχου
Το ΜΕΓΑ
περνάει κρίση, γιατί δεν το χρειάζονται όπως ήταν. Ούτε αυτοί που το έστησαν, ούτε
ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί που το συγκρότησαν είδαν ότι ο αγώνας τους να “λογικευτεί” ο ΣΥΡΙΖΑ
είχε επιτυχή κατάληξη.
Κανένας
δεν θέλει να βλέπει τον αντίπαλό του νικητή. Και οι κυβερνητικοί προ παντός. Άλλο
νικημένος και άλλο να αποδέχεσαι την ταυτότητα που ήθελε να σου επιβάλλει ο εχθρός
σου.
Δεν χρειάζεται
να είσαι επικοινωνιολόγος ή πολιτικός επιστήμων για να αντιληφθείς την σκοτεινή
διαπλοκή των οικονομικών, κομματικών και τηλεοπτικών λόμπυ συμφερόντων. Στην αναδιάταξη
θέσεων, κάποιοι που έκαναν βρώμικη δουλειά πρέπει να απαλλαγούν από τη μουτζούρα,
τα λόμπυ συμφερόντων που αναδιατάσσονται έχουν ανάγκη να καταφύγουν σε άλλα προσωπεία,
άλλα ονόματα, άλλες τεχνικές διεκδίκησης της συναίνεσης.
Το ΜΕΓΑ
μαζί με τα άλλα κανάλια συνέβαλλε στην φτωχοποίηση του λαού, την αποδιάρθρωση της
χώρας. Η δουλικότητα ενός πολιτικού συστήματος προς εξωελληνικούς παράγοντες προϋπέθετε
την δουλικότητα προς την τηλεοπτική εξουσία. Γιατί ανίκανο και αμόρφωτο δεν μπορεί
να σταθεί στον δημόσιο χώρο, παρά μόνο στο αποστασιοποιημένο από την κοινωνία λούμπεν
πολιτικό επίπεδο των καναλιών.
Κανένας
σήμερα δεν χρειάζεται να κάνει αυτό που έκανε το ΜΕΓΑ. Αυτό νίκησε και πρέπει να
επαναπροσδιορίσει τους στόχους του. Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε εκλογικά, ηττήθηκε ιδεολογικά
και χρειάζεται νέους φορείς τηλεοπτικής κυριαρχίας. Μία απότομη μεταστροφή του καναλιού
θα άφηνε ένα κενό στο άλλοθι ανάγκης ύπαρξης ενός τηλεοπτικού εχθρού. Για τα μάτια
του κόσμου ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τιμωρήσει αλλά και αντικαταστήσει. Έχει ανάγκη προπαγανδιστών
της νέας εικόνας του.
Της Κωνσταντίνου Πόλεως μαζί με το τρίτη Νέα Ρώμη, την Μόσχα...
Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου
Της Κωνσταντίνου Πόλεως μαζί με το τρίτη Νέα Ρώμη, την Μόσχα.
Κλείνουμε την κεφαλήν... Ορθόδοξοι ή μη, θρησκευόμενοι ή κοσμικοί...
Μεγάλες στιγμές, πέραν των πρωτοκόλων... εν αμύνει ευρισκόμενοι, στα δυό στενά… μεταξύ Δύσης και Τουρκιάς, 800 χρόνια τώρα... από την πρώτη άλωση της πόλης από την Φραγκιά, τους "Σταυροφόρους" της Δύσης…
Ανάρτηση από: sibilla-gr-sibilla.blogspot.g
Πρόσκληση σε εκδήλωση του Μετώπου για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ)
Καλούμε κάθε πατριώτη-πατριώτισσα, με οποιαδήποτε ιδεολογική αναφορά, σε εκδήλωση του ΜΕΚΕΑ, την Τρίτη 31 Μαΐου 2016 στις 18:30, στο Πνευματικό Κέντρο Αθηνών (Ακαδημίας 50 – Είσοδος και από τη Σόλωνος, Αμφιθέατρο Α. Τρίτση). Θέμα της εκδήλωσης θα είναι η καταστροφή που υφίσταται ειδικά τα τελευταία χρόνια ο Ελληνικός λαός μέσα στην ΕΕ και την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, οι σχετικές εξελίξεις σε παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό επίπεδο, με την αμφισβήτηση της ΕΕ και την άνοδο των νεο-εθνικιστικών κινημάτων που στηρίζονται από τα θύματα της Νέας Διεθνούς Τάξης λόγω ειδικά της σημερινής χρεοκοπίας της παγκοσμιοποιητικής «Αριστεράς».
Μάνα, ξέρω ότι με αγαπάς. Σου αρέσω όμως;
Του Δημήτρη Τσιριγώτη
«ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ δυσκολεύομαι να σου μιλήσω από τότε που μπήκες στην εφηβεία. Έχω μπερδευτεί τελείως. Σου λέω να φέρεσαι πιο ώριμα να είσαι πιο υπεύθυνος αλλά εσύ γίνεσαι έξαλλος. Από την άλλη όταν σε αντιμετωπίζω σαν παιδί πάλι έξαλλος γίνεσαι.
Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να σκέπτεται τι καλά που ήταν όταν ήσουν μικρός αλλά αμέσως τη διώχνω αυτή τη σκέψη. Είναι όμως αλήθεια ότι δεν αναγνωρίζω εκείνο το λατρεμένο μου παιδάκι, παρά μόνο όταν κάποιες φορές έρχομαι και σε χαζεύω την ώρα που κοιμάσαι ,όπως τότε. Η επικοινωνία μας οδηγεί πάντα σε σύγκρουση και εγώ πονάω κάθε φορά. Και όσο και αν οι αλλαγές στο κορμάκι σου έγιναν σταδιακά και δεν τις κατάλαβα, οι αλλαγές στη συμπεριφορά σου με αιφνιδίασαν και τώρα είμαι τελείως αμήχανη και μπερδεμένη. Και ενώ είχα ενημερωθεί, είχα διαβάσει, είχα συζητήσει για αυτό που θα συνέβαινε τώρα νιώθω ότι έχει φύγει η γη κάτω από τα πόδια μου.
Σάββατο 28 Μαΐου 2016
Oι συμφωνίες που υπέγραψαν Τσίπρας-Πούτιν
Σε αυτές περιλαμβάνονται:
• Πολιτική Διακήρυξη
για ελληνο-ρωσικό διάλογο επί διεθνών και περιφερειακών θεμάτων αμοιβαίου ενδιαφέροντος
• Διακήρυξη Εταιρικής
Σχέσης για Εκσυγχρονισμό (σχετικά με οικονομική συνεργασία)
• Συμφωνίες συνεργασίας
(μεταξύ υπουργείων) για Επιστήμη και τεχνολογία, Τουρισμό και Μετεωρολογία.
• Συμφωνίες συνεργασίας
μεταξύ φορέων: ΕΛΠΕ - Rosneft , Πανεπιστήμιο Πειραιά - Πανεπιστήμιο Ουραλίων και
Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας - Ρωσικό Ινστιτούτο Ενέργειας.
Στρατηγική επιλογή
για την Ελλάδα χαρακτήρισε ο Αλέξης Τσίπρας τη συνεργασία με τη Ρωσία στο ξεκίνημα
της κοινής συνέντευξης Τύπου με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. «Η Ελλάδα δεν φοβάται
να ανοίξει τα κλαδιά της στην ευρύτερη περιοχή», τόνισε ο πρωθυπουργός και συμπλήρωσε
πως η επίσκεψη Πούτιν έρχεται σε μια σημαντική χρονική συγκυρία που «με την ολοκλήρωση
της αξιολόγησης αφήνουμε πίσω την περίοδο της αβεβαιότητας».
Είχαμε την ευκαιρία
να συζητήσουμε για δυνατότητες επενδύσεων ιδιωτικές και δημόσιες για σε μια σειρά
από τομείς όπως υποδομές, μεταφορές, ναυτιλοεπισκευαστικό τομέα, τουρισμό και αγροτοδιατροφική
συνεργασία» ανέφερε ο πρωθυπουργός.
Αντιεθνικισμός και αυτοκρατορίες, η περίπτωση του Ε. Κεντούρι
Του Σπύρου Κουτρούλη από τη Ρήξη φ. 123
Με τον Ε. Κεντούρι -που υπήρξε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας- και το έργο του για τον εθνικισμό θα πρέπει να ασχοληθούμε εκτενέστερα, διότι είναι πηγή πολλών λανθασμένων αντιλήψεων, που τείνουν να εξισώνουν τον θύτη με το θύμα. Για παράδειγμα, κάποιοι, που συμμερίζονται τις απόψεις του, παρουσιάζουν το Κυπριακό, από πρόβλημα εισβολής και κατοχής, ως πρόβλημα της διαμάχης του ελληνικού και του τουρκικού εθνικισμού ή, ακόμη χειρότερα, προσπαθούν να επαναλάβουν το εγχείρημα της αγγλικής αποικιοκρατίας: να αρνηθούν την ελληνική ταυτότητα των Ελληνοκυπρίων και να την αντικαταστήσουν με μια ανύπαρκτη «κυπριακή»1. Βέβαια το πιο περίεργο είναι ότι την ελληνική έκδοση την προλόγισε, και μάλιστα με ιδιαίτερα θετικούς χαρακτηρισμούς, ένας διαπρεπής Έλληνας της Κύπρου, ο Π. Κιτρομηλίδης, παρότι ο κυπριακός ελληνισμός υπέφερε τα πάνδεινα από την αγγλική αποικιοκρατία.
Κατ’ αρχήν ο Κεντούρι δεν ασχολείται με την ανάδυση του εθνικού κράτους, αλλά της εθνικιστικής ιδεολογίας, και για αυτό ένα μεγάλο μέρος της μελέτης είναι αφιερωμένο στη συνοπτική περιδιάβαση της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Βεβαίως, δεν μπορεί να αρνηθεί ορισμένα αυτονόητα και αυταπόδεικτα ώστε να διεκδικεί κάποια αξιοπιστία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διακρίνει τον πατριωτισμό, τον οποίο επιδοκιμάζει, από τον εθνικισμό, τον οποίο αποδοκιμάζει. Ορίζει λοιπόν θετικά ότι «πατριωτισμός είναι η αγάπη για τη χώρα σου ή για την κοινότητα στην οποία ανήκεις, είναι η νομιμοφροσύνη στους θεσμούς της κοινωνίας και ο ζήλος να την υπερασπιστείς.
Κατ’ αρχήν ο Κεντούρι δεν ασχολείται με την ανάδυση του εθνικού κράτους, αλλά της εθνικιστικής ιδεολογίας, και για αυτό ένα μεγάλο μέρος της μελέτης είναι αφιερωμένο στη συνοπτική περιδιάβαση της ευρωπαϊκής φιλοσοφίας. Βεβαίως, δεν μπορεί να αρνηθεί ορισμένα αυτονόητα και αυταπόδεικτα ώστε να διεκδικεί κάποια αξιοπιστία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο διακρίνει τον πατριωτισμό, τον οποίο επιδοκιμάζει, από τον εθνικισμό, τον οποίο αποδοκιμάζει. Ορίζει λοιπόν θετικά ότι «πατριωτισμός είναι η αγάπη για τη χώρα σου ή για την κοινότητα στην οποία ανήκεις, είναι η νομιμοφροσύνη στους θεσμούς της κοινωνίας και ο ζήλος να την υπερασπιστείς.
Ο αγώνας είναι για εθνική ανεξαρτησία-λαϊκή κυριαρχία
Του Βασίλη Ασημακόπουλου
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψήφισε στις 22/5 εν όψει και του «κρίσιμου» ραντεβού στο Eurogroup στις 24/5, το πολυνομοσχέδιο (έκτασης 7.500 σελίδων) που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων:
Α). Τη θεσμοθέτησηδυνατότητας πώλησης των δανείων από τις τράπεζες σε εταιρείες ειδικού σκοπού, το θεσμικό πλαίσιο των οποίων ήδη υπάρχει (ν. 4354/2015). Μέσω της διαδικασίας αυτής το χρηματιστικό κεφάλαιο θα «βάλει» στο χέρι τις ιδιωτικές περιουσίες των πολιτών ή καλύτερα αίρονται σταδιακά πρόνοιες και προστασίες των δανειοληπτών, που αποτελούσαν ανασταλτικό παράγοντα στην αύξηση του ποσοστού εκμετάλλευσης των κυριαρχούμενων κοινωνικών τάξεων, αλλά και αποτελούσαν υλικούς όρους μιας σχετικής αυτονομίας των πολιτών. Έχουμε τονίσει αρκετές φορές, ότι ένας βασικός στόχος των μνημονιακών πολιτικών είναι η απαλλοτρίωση της μικροϊδιοκτητικής κοινωνικής δομής, ως βάση του εκτεταμένου ποσοστού αυτοαπασχόλησης υπέρ της μονοπωλιακής συσσώρευσης. Αυτό που οι θεωρητικοί του εκσυγχρονισμού χαρακτηρίζουν ως καπιταλιστικό ανορθολογισμό της ελληνικής οικονομίας ή μιας οικονομίας βασισμένης στην εσωτερική ζήτηση.
Ο βρώμικος κόσμος των ΜΚΟ
Να δοθεί στην δημοσιότητα ο κατάλογος με τις Ελληνικές ΜΚΟ που ασχολούνται με το λαθρομεταναστευτικό
Οι ΜΚΟ είναι ακριβώς η ιδέα του φιλελευθερισμού για την «αλληλεγγύη» και «κοινωνική δράση»…
Του
Χριστόφορου Τριαντάφυλλου
Εκτός επίσημου κράτους και ευρύτερης κοινωνίας (ιδιωτικοποίηση), οργανωμένες ως εταιρίες, περιορισμένες σε συγκεκριμένα αντικείμενα (niche), με αδιαφανή οικονομικά με τα οποία ασχολούνται τα «στελέχη», με διαφημιστικές εκστρατείες, με κρυφά κονδύλια από
κράτη ή συμφέροντα, συχνά προκάλυμμα για κρατική διπλωματία και προπαγάνδα κλπ κλπ.
Το ’70 ακόμα, τέτοια φαινόμενα θα έτρωγαν απίστευτη κριτική από τα αριστερά. Αλλά η μεταλλαγμένη ζόμπι «αριστερά» του 21ου αιώνα τα θεωρεί αναπόσπαστο μέρος της.
Πολίτης προς αστούς πολιτικούς: Είστε προδότες και Γερμανοτσολιάδες
Ανάρτηση από: http://tsak-giorgis.blogspot.gr
Παρασκευή 27 Μαΐου 2016
Ένα ακόμη βήμα στο δρόμο της ανοησίας
Του Κώστα Λαπαβίτσα
Με τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 24 Μαΐου ολοκληρώθηκε η παράδοση του πάλαι ποτέ ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ στην Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η συμφωνία οδηγεί την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην κατάπτωση.
Εν συντομία, το Γιούρογκρουπ αποφάσισε να αποδεσμεύσει 10,3 δις προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις, μία τον Ιούνιο, έως και 7,5 δις και μία μετά το καλοκαίρι, μέχρι 2,8 δις. Το ελληνικό κράτος θα έχει επαρκή κονδύλια για να καλύψει τις υποχρεώσεις του εξωτερικού χρέους του για το 2016 και θα είναι σε θέση να διευθετήσει μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών του. Το Γιούρογκρουπ αποφάσισε επίσης να προσφέρει στην Ελλάδα μια ήσσονος σημασίας "βραχυπρόθεσμη" ελάφρυνση του χρέους, όπως την εξομάλυνση των άμεσων αποπληρωμών χρέους προς τον EFSF, ενώ ανέβαλε τη συζήτηση για πιο ουσιαστική "μεσοπρόθεσμη" ελάφρυνση για το 2018, δηλαδή μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία.
Με τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 24 Μαΐου ολοκληρώθηκε η παράδοση του πάλαι ποτέ ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ στην Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η συμφωνία οδηγεί την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην κατάπτωση.
Εν συντομία, το Γιούρογκρουπ αποφάσισε να αποδεσμεύσει 10,3 δις προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις, μία τον Ιούνιο, έως και 7,5 δις και μία μετά το καλοκαίρι, μέχρι 2,8 δις. Το ελληνικό κράτος θα έχει επαρκή κονδύλια για να καλύψει τις υποχρεώσεις του εξωτερικού χρέους του για το 2016 και θα είναι σε θέση να διευθετήσει μέρος των ληξιπρόθεσμων οφειλών του. Το Γιούρογκρουπ αποφάσισε επίσης να προσφέρει στην Ελλάδα μια ήσσονος σημασίας "βραχυπρόθεσμη" ελάφρυνση του χρέους, όπως την εξομάλυνση των άμεσων αποπληρωμών χρέους προς τον EFSF, ενώ ανέβαλε τη συζήτηση για πιο ουσιαστική "μεσοπρόθεσμη" ελάφρυνση για το 2018, δηλαδή μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία.