Οι 27 νέοι φόροι των επιδρομέων

Του Σπύρου Δημητρέλη

Μόνο θυμηδία θα μπορούσε να προκαλέσει η αποστροφή του πρωθυπουργού στην τελευταία συνέντευξή του ότι επί των ημερών των κυβερνήσεών του δεν αυξήθηκε η φορολογία.

Κι αν αυτό διαψεύδεται καθημερινά από τα νέα δυσβάστακτα φορολογικά βάρη που καλούνται να σηκώσουν οι πολίτες – πολλοί από τους οποίους σηκώνουν τελικά ψηλά τα χέρια και βρίσκονται αντιμέτωποι με κατασχέσεις - διαψεύδεται και από τις χιλιάδες λέξεις φορολογικών διατάξεων που έφερε την τελευταία διετία η κυβέρνηση στη Βουλή προκειμένου να γεμίσει τα κρατικά ταμεία που άδειασαν από το πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας που προκάλεσε η αλλοπρόσαλλη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης που είχαν σαν βασική πυξίδα την προστασία των κρατικών δαπανών.

Πάμε τώρα στους φόρους που επέβαλαν οι κυβερνήσεις Τσίπρα. Πάρτε μια βαθιά ανάσα... :

Ο ελληνισμός στη μέγγενη της ιστορίας

πίνακας του Giorgio de Chirico

Του Σωτήρη Δημόπουλου (Άρδην τ. 105) 

Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός ο τρόπος που οι άνθρωποι απωθούμε την πρόσληψη της δύσκολης πραγματικότητας. Αντιμετωπίζουμε ό,τι μας συμβαίνει αδρανώς με την μεθοδολογία της σκέψης που έχουμε συνηθίσει, ακόμη κι αν αυτή έχει συντελέσει στην επιδείνωση της κατάστασής μας. Στο άτομο, η καθήλωση στην άρνηση καταλήγει σε νευρώσεις ή/και κατάθλιψη, ενώ σε συλλογικό επίπεδο οδηγεί σε ιδεοληπτικές εμμονές, που εκδηλώνονται σε ανάλογου χαρακτήρα πολιτικές συμπεριφορές ή/και σε παραίτηση από την συμμετοχή στα κοινά. Το αποτέλεσμα είναι, σε κάθε περίπτωση, καταστροφικό.
Η περιγραφή αυτή αποτυπώνει την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας των τελευταίων χρόνων. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε το δραματικό εύρος των δομικών παθογενειών των κρατικών λειτουργιών, τους αποσαθρωμένους κοινωνικούς αρμούς, το χαμηλό επίπεδο των ντόπιων ελίτ και τις οδυνηρές εξωτερικές εξαρτήσεις. Στοιχεία που μακροχρόνια δρούσαν υπονομευτικά στο εθνικό σώμα αλλά πριν την άρση του παραπετάσματος των ομαδικών ψευδαισθήσεων δεν γίνονταν αντιληπτά ή αποδεκτά από την συλλογική συνείδηση.

Ζορίζουν (και) τα ελληνοτουρκικά

Του Δημήτρη Μηλάκα

Αν όλα είναι οικονομία, όπως υποστηρίζουν οι «μοντέρνες» αντι­λήψεις, το πρόβλημα με το οποίο ασχολήθηκε την περασμένη Τετάρτη το ΚΥΣΕΑ δεν φαίνεται να έχει λύση. Και το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση, συνοπτικά διατυπωμένο, έχει ως ε­ξής: Με ποιον τρόπο η Ελλάδα μπορεί να διατηρήσει μια αξιόπι­στη αποτρεπτική δύναμη έναντι της Τουρκίας, δεδομένης της οι­κονομικής της κατάστασης; 

Πολλοί, ανάμεσά τους και η πλειονότητα των κυβερνώντων, θε­ωρούν ότι η χώρα είναι διασφαλισμένη χάρη στους Ευρωπαίους (δανειστές) και τους Αμερικανούς (συμμάχους). Ωστόσο τα ελ­ληνοτουρκικά επεισόδια διαδραματίστηκαν -με αποκορύφωμα την κρίση των Ιμίων- ενώ η Ελλάδα ήταν μέλος και της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, χωρίς αυτό να εμποδίσει την Άγκυρα να προχωρήσει στην έμπρακτη κατοχύρωση των αμφισβητήσεών της. 

Το καρτέλ και η κερδοσκοπία στον αγροτικό κλάδο

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Η δημιουργία ολιγοπωλίων στο χώρο, καθώς επίσης η ραγδαία αύξηση της χρηματοπιστωτικής ληστείας, θα προκαλέσουν μεγάλα προβλήματα στον πλανήτη, ειδικά στις αναδυόμενες οικονομίες, καθώς επίσης στα πιο αδύναμα εισοδηματικά στρώματα – το θλιβερό παράδειγμα της Βενεζουέλας.  

«Μία άλλη μορφή κοινωνικού αποκλεισμού είναι η αγορά τεραστίων εκτάσεων γης παγκοσμίως από τις πολυεθνικές, με στόχο την εκμετάλλευση του υπεδάφους, καθώς επίσης την παραγωγή γεωργικής ενέργειας – γεγονός που σημαίνει ότι, εκατομμύρια άνθρωποι στις χώρες του «τρίτου κόσμου» αδυνατούν πλέον να τραφούν και πεθαίνουν«.

Μια σπίθα αρκεί για την έκρηξη στα Βαλκάνια

O επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεβ χτυπημένος

Του Γιάννη Σιδέρη 

Οι αιώνες στα Βαλκάνια μένουν ακίνητοι, παγιωμένοι στους εθνικούς μύθους, τις εθνικιστικές επιδιώξεις, τις εδαφικές ονειρώξεις, τις αντιπαραθέσεις και το μίσος μεταξύ εθνοτήτων.

Τα χθεσινά δραματικά γεγονότα, με τους εκατοντάδες  οπαδούς του VMRO -DPMNE του Νίκολα Γκρούεφσκι, να εισβάλουν  στο κοινοβούλιο, να ξυλοκοπούν βουλευτές του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και των κομμάτων της αλβανικής μειονότητας, οι οποίοι εκείνη την ώρα εξέλεγαν πρόεδρο του Κοινοβουλίου, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία και δεν αφορούν μόνο  την πολιτική κατάσταση των Σκοπίων. Αντιθέτως ενσωματώνουν την ανήσυχη περιρρέουσα βαλκανική ατμόσφαιρα, επηρεάζονται από αυτή και την ανατροφοδοτούν.

Η εισβολή των εθνικιστών έγινε, με αφορμή το γεγονός ότι οι βουλευτές του κυβερνώντος Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και των κομμάτων της αλβανικής μειονότητας θα εξέλεγαν για πρώτη φορά, έναν Αλβανό, τον Ταλάτ Τζαφέρι, ως πρόεδρο της Βουλής – τον πρώτο αλβανό πρόεδρο μετά το 1991, αφότου η ΠΓΔΜ κέρδισε την ανεξαρτησία της, μετά τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας.

Οι «Μελίτακες» αγωνίζονται για την αυτάρκεια και την οικολογία

Του Παναγιώτη Γεωργουδή

O Mανόλης Βαρδάκης, η Στέλλα Χατζηγεωργίου και ο Νίκος Ανδριανάκης είναι τρία από τα μέλη της ΚοινΣΕπ «Μελίτακες». Ο οραματιστής Μανόλης Βαρδάκης μάς λέει: «Πριν από ενάμιση χρόνο ιδρύθηκε η ομάδα “Μελίτακες”, από δέκα άτομα, που είμαστε φίλοι από παλιά. Τώρα ετοιμάζονται να μπουν και πολλοί άλλοι που θέλουν να προσφέρουν ουσιαστικά. Πιστεύουμε πως η ζωή είναι ένα ταξίδι γνώσης και λειτουργούμε ως συνταξιδιώτες. Υπάρχει το όραμα για μια αρμονική συνύπαρξη με τη Φύση και αυτάρκεια».

Για τις καλλιέργειες της ομάδας του, ο Βαρδάκης τονίζει:

«Εχουμε βάλει περίπου διακόσια στρέμματα σιτηρά και όσπρια (ρεβίθια, κουκιά, φάβα, παπούλες, φακές κ.λπ.). Η καλλιέργεια αυτή έχει γίνει μέσα στις ελιές με το σκεπτικό της αγροτικής οικολογίας που εμπεριέχει τη φυσική λίπανση της γης και την επανατροφοδότησή της, με σκοπό την αυτάρκεια τη δική μας και ό,τι μένει το διαθέτουμε στην αγορά: όλα είναι οικολογικά.

Γνωρίστε τον αληθινό Εμανουέλ Μακρόν: Προστατευόμενος τραπεζιτών, τέκτονας, δημιούργημα της ελίτ

Επεξεργασία και προσθήκες από το Off the Record

Οι περισσότεροι που δίνουν προσοχή στις παγκόσμιες υποθέσεις έχουν κάποια αντίληψη του αντιπάλου του, της εθνικίστριας Μαρίν Λεπέν, αλλά ο ίδιος ο Εμανουέλ Μακρόν είναι κατά πολύ ένα μαύρο κουτί.

Οποιαδήποτε γνώση μπορεί να έχουμε σχετικά με τον Μακρόν πιθανότατα προέρχεται από τα εγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης, τα οποία εξυμνούν ομοιόμορφα τον σοσιαλιστή-κεντρώο προστατευόμενο των Ρόθτσιλντ.

Για παράδειγμα, ρίξτε μια ματιά στον ακόλουθο τίτλο από ένα άρθρο του Ιανουαρίου που δημοσιεύθηκε στο Foreign Policy και ο οποίος λέει: ”Ο Αγγλόφωνος, λάτρης της Γερμανίας, Γάλλος πολιτικός που η Ευρώπη περίμενε – Ο Εμανουέλ Μακρόν υπόσχεται ελπίδα και αλλαγή – για όλη την ήπειρο”.

Τουρίστες και αλήτες

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Θα λέγαμε  ότι η σύγχρονη κοινωνία χαρακτηρίζεται από τέσσερα στοιχεία που είναι ο οικονομισμός, ο υλισμός, ο καταναλωτισμός και ο ατομισμός.

Παντού συναντάμε τον οικονομισμό. Όλοι μιλούν για την οικονομία, το κράτος θεωρείται πλέον επιχείρηση και υποστηρίζεται δε ότι θα πρέπει να διοικείται ως επιχείρηση (δεν είναι τυχαία η εκλογή ενός επιχειρηματία στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ και η πιθανή εκλογή ενός τραπεζίτη στη θέση του προέδρου της Γαλλίας). Οι πάντες, λοιπόν, μιλούν και γράφουν για την οικονομία και για τους οικονομικούς δείκτες χωρίς όμως να αναφέρονται στις επιπτώσεις των διαφόρων μέτρων στην κοινωνία, πόσο δε μάλλον στην ευημερία της κοινωνίας, η οποία δεν φαίνεται να απασχολεί κανέναν και κυρίως τους ταγούς. Η ευφορία των οικονομικών δεικτών λοιπόν υπεράνω της ευημερίας του ανθρώπου. Το γεγονός αυτό υποκρύπτεται εντέχνως. Μιλάμε για οικονομική ανάπτυξη χωρίς όμως να αποσαφηνίζεται το πότε και κυρίως ποιους θα ωφελήσει.

Ο λαϊκισμός έχει διαβρώσει το DNA μας

Του Σαράντου Λέκκα

Ένας  από τους πιο πολυδιαφημισμένους σύγχρονους μύθους στην χώρας μας είναι ο μύθος  του πάνσοφου λαού, του κυριάρχου λαού, ενός λαού που όταν εκλέγει κυβερνήσεις έχει αλάνθαστο ένστικτο.

Άρθρο

Η σύγχρονη ιστορία από την μεταπολίτευση και μέχρι σήμερα έχει δείξει ότι ο ελληνικός λαός ούτε κυρίαρχος  είναι, ούτε οι επιλογές του είναι αλάνθαστες.

Το αντίθετο μάλιστα, όπως αποδεικνύεται οι επιλογές του ελληνικού λαού λόγω του ότι διέπονται στις περισσότερες των περιπτώσεων από συναισθήματα οργής, αγωνίας για το προσωπικό του μέλλον, αγανάκτησης, εκδίκησης, φθόνου αλλά και ιδιοτέλειας αποτυγχάνουν στο κυρίαρχο ζητούμενο κάθε εκλογικής αναμέτρησης εκείνο της επιλογής όχι της  ευχάριστης  αλλά της χρήσιμης κυβέρνησης.

Με εξαίρεση την εκλογική αναμέτρηση του 1974 όπου η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού ψήφισε με τρόπο που έδινε εκκωφαντική απάντηση σε όσους είχαν αμφισβητήσει την Δημοκρατία οι υπόλοιπες αναμετρήσεις καλύπτονται από τις παρενέργειες της ιδιοτέλειας.

27 Απριλίου 1941: Σαν σήμερα οι γερμανοί μπαίνουν στην Αθήνα

Ελλάδα μετά από 7 χρόνια μνημονιακού βιασμού

Ανάρτηση από: Jo Di

Οι μωροί ιθαγενείς σε κατάσταση σοκ

Του Freelance writer

Όταν οι Πολίτες μίας χώρας, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου φυσικά, ανέχονται αδιαμαρτύρητα να κυβερνώνται από μία ομάδα που θα ήταν έπαινος ο χαρακτηρισμός της ως «ανεπαρκής», έχοντας πλήρη άγνοια βασικών αρχών της οικονομίας, έχουν αλήθεια το δικαίωμα να προσβάλλονται από τη χρήση της λέξης «ιθαγενείς»; Αιτιολογείται άραγε η συμπεριφορά τους από το φόβο πως εάν επαναστατήσουν, θα βιώσει η Ελλάδα συνθήκες Βενεζουέλας;

Ότι θα επικρατήσει αναρχία σε ένα κράτος που βασιλεύει μία κατ’ επίφαση τάξη, έχοντας χάσει εντελώς την εθνική του κυριαρχία, ενώ δεν έχει καμία απολύτως προοπτική για το μέλλον; Πως είναι λοιπόν προτιμότερη μία οδύνη δίχως τέλος, συνοδευόμενη από τη σταδιακή λεηλασία του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, απλά και μόνο για να αποφευχθεί ένα οδυνηρό τέλος;

Μακριά γαϊδούρα στη Γερμανία κ. Σόιμπλε;

Ανάρτηση από: https://www.facebook.com/petrostsiolakis

Ένας κόσμος σε πλήρη αναστάτωση

Του Ρούντι Ρινάλντι

Πολιτική και γεωπολιτική παίρνουν την πρωτοκαθεδρία από την οικονομία 

Τον τελευταίο διάστημα δεν περνά ούτε μία εβδομάδα χωρίς κάποιο μεγάλο γεγονός, τέτοιο που να απασχολεί ανθρώπους όπου κι αν βρίσκονται. Είναι τόσο πυκνά και συχνά τα μεγάλα γεγονότα, τα σημαντικά γεγονότα, που καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την κατανόηση και την ερμηνεία τους. «Εκπλήξεις» είναι στην ημερήσια διάταξη και ο κόσμος γίνεται πιο ρευστός και θολός, πιο αβέβαιος και συγκρουσιακός.

Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε το δημοψήφισμα στην Τουρκία, που σωστά απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου, την Τερέζα Μέι να εξαγγέλλει εκλογές στη Μ. Βρετανία για τις 8 Ιουνίου, ενώ η επόμενη βδομάδα θα κυριαρχηθεί από το αποτέλεσμα των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Πριν 15 μέρες είχαμε το βομβαρδισμό της Συρίας από τις ΗΠΑ, καθώς και τις απειλές Τραμπ προς τη Β. Κορέα – στα σύνορα της οποίας λέγεται ότι συγκεντρώνονται στρατεύματα της Κίνας και της Ρωσίας.

Οι αυταπάτες και οι απάτες μιας πρωθυπουργικής «συνέντευξης»

Του Γιώργου Παπαδόπουλου - Τετράδη 

Όποιος ενήλικας άκουσε χτες τη συνέντευξη του πρωθυπουργού αναρωτήθηκε για πόσο ακόμα η χώρα αντέχει να κυβερνιέται από ανήλικους. Και μόνο η τοποθέτησή του «αν δεν τηρηθεί η συμφωνία για το χρέος, μια κυρίαρχη κυβέρνηση μπορεί να πάρει πίσω τα μέτρα που ψήφισε» αρκεί για να συμπεράνει κανείς ότι ο πρωθυπουργός απειλεί, πως αν δεν μειωθεί το χρέος κατά… 20 δισ. ευρώ στα επόμενα 43 χρόνια (αυτό προβλέπει η ελάφρυνση!), θα κρατήσει την αναπνοή του και θα αυτοκτονήσει για αντίποινα.

Το χτεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού (περί αυτού πρόκειται στην πραγματικότητα) ήταν η επανεπιβεβαίωση ότι ούτε ο ίδιος ούτε και οι υπουργοί του έχουν ιδέα από τις καταστρεπτικές επιπτώσεις της οικονομικής πολιτικής που ακολουθούν.

Η δήλωσή του ότι δεν θα εφαρμόσει τα μέτρα αν δεν ενεργοποιηθούν οι συμφωνίες για το χρέος θα μπορούσε να αρκεί ως μνημείο ψέματος και άγνοιας της πραγματικότητας. Επειδή, η συμφωνία για τη σταδιακή εφαρμογή της λεγόμενης ελάφρυνσης του χρέους είναι συμφωνημένη και οι δανειστές δεν έχουν κανένα λόγο να μην την εφαρμόσουν για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτε από αυτή τη δήθεν ελάφρυνση!

Κάλεσμα Αλληλεγγύης/Τετάρτη 26 Απριλίου και ώρα 3.00 μ.μ. Πορεία από το Σύνταγμα προς την τουρκική πρεσβεία

Τα ξημερώματα σήμερα, 25 Απριλίου 2017, τουρκικά πολεμικά αεροπλάνα εξαπέλυσαν μεγάλη επίθεση στο Όρος Qrjouk (Krachuk), πλησίον της πόλης Dirk. Στόχος της επίθεσης αυτής εκ μέρους του τουρκικού κράτους και στρατού ήταν το Γενικό Επιτελείο της YPG με τα κέντρα επικοινωνιών, μέσων μαζικής ενημέρωσης και ραδιοφώνου, όπως επίσης και διάφορες υπηρεσίες των στρατιωτικών μας μονάδων. 

Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης ήταν ο θάνατος και ο τραυματισμός ενός, αγνώστου ακόμη, αριθμού μαχητών μας (οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για τουλάχιστον 18 νεκρούς) και μεγάλες υλικές καταστροφές.

Μισθοτοί vs συνταξιούχοι

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Ανθρωποκεντρικός κανιβαλισμός

Του Στάθη

Ο κόσμος που οργάνωσε η Παγκοσμιοποίηση τα τελευταία 30-40 χρόνια ρηγματώνεται. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ως συστατική δύναμη της Παγκοσμιοποίησης, ρηγματώνεται και αυτή, ενώ ταυτοχρόνως προσπαθεί να κατασκευάσει μια νέα Ευρώπη - μια Ευρώπη

προτεκτοράτων και ειδικών οικονομικών ζωνών. Ενα σχέδιο ανατριχιαστικώς συγγενές με το όραμα του Χίτλερ για τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Η νέα ορολογία «σύστημα- αντισύστημα» προσπαθεί να εκφράσει (πάλι με παραπλανητικό τρόπο) τις νέες διεργασίες. Παρ’ ότι αυτή η ορολογία συντείνει στη διαδικασία της εκ νέου παγίδευσης των κοινωνικών αντιδράσεων, ταυτοχρόνως ομολογεί και μια μεγάλη αλήθεια: ότι πολλοί πολίτες, μεγάλα μέρη των κοινωνιών προσπαθούν πλέον να κινηθούν εκτόςτου συστήματος, εναντίον του συστήματος.

Αν...

Ανάρτηση από: http://tvxs.gr

Αυτά είναι τα μέτρα-σοκ του νέου μνημονίου

Mειώσεις στις κύριες αλλά και επικουρικές συντάξεις αν δεν επιτευχθεί ο στόχος περικοπής δαπανών, περιορισμένες αλλαγές στα εργασιακά , άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές και πώληση του 40% του λιγνιτικού και υδροηλεκτρικού δυναμικού της ΔΕΗ και σειρά αποκρατικοποιήσεων είναι τα βασικά σημεία του προσχεδίου του νέου μνημονίου ,που έφτασε χθες στο Υπουργείο Οικονομικών.

Το προσχέδιο του ΜΟU θα αποτελέσει τη βάση της διαπραγμάτευσης με την ευρωπαϊκή πλευρά ενώ αντίστοιχη διαπραγμάτευση θα γίνει και για το πεντασέλιδο κείμενο του ΔΝΤ.

Από την πλευρά της, η Αθήνα ετοιμάζει εφαρμοστικούς νόμους που αναμένεται να κατατεθούν έως τις 16/5 προς ψήφιση στη Βουλή.

Τα χημικά, από τον Ρίγκαν ως τον Τραμπ

Του Διονύση Ελευθεράτου

Οι γεωγραφικές αποστάσεις συρρικνώνονται ή και εκμηδενίζονται στην εποχή μας κι όχι μόνον επειδή επενεργούν οι μηχανισμοί της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογίας. Ένας επιπρόσθετος λόγος είναι η καθεστωτική …αρλουμπολογία. Παράδειγμα: Διαπιστώνεις ότι ισοδυναμεί με παραμονή σε οικονομική-κοινωνική κινούμενη άμμο ο εγκλωβισμός μας στον «ζουρλομανδύα» της Ευρωζώνης;  Ε, μοιραία φέρνεις τη χώρα σε απόσταση «μισού τσιγάρου» από τη Β. Κορέα, ή τη Βενεζουέλα ή και αμφότερες. Λες και αυτές εγκατέλειψαν κάποια νομισματική ένωση, στην οποία μέχρι πρότινος ανήκαν…

Τα κενά αέρος ευνοούν τις αναταράξεις των αεροσκαφών. Τα κενά λογικής εντείνουν τις αναπαραγωγές των αερολογιών. Και κάπως έτσι, φούσκα τη φούσκα, μπούρδα τη μπούρδα, ασυναρτησία την ασυναρτησία, «χτίζονται» οι επιθυμητές «αερογέφυρες». Όπου και όπως κάθε φορά «βολεύει».

Αν, όμως, η καθεστωτική κινδυνολογία απαιτεί εικονικό γεφύρωμα πραγματικών αποστάσεων, η «ηθικολογία» των διεθνών σχέσεων και των γεωπολιτικών διελκυστίνδων κατορθώνει το -περίπου- αντίθετο. Αλλά όχι στο χώρο. Στο χρόνο: Σου δίνει την εντύπωση η εν λόγω «ηθικολογία» πως βλέπει τα χρονικά διαστήματα τόσο μεγάλα, ώστε τη διέπει η σιγουριά ότι έχουν πια ξεχαστεί, όσα θα τη συνέφερε να έχουν όντως παραδοθεί στη συλλογική λήθη.

Βορίδης: Σοσιαλίστρια η Λεπέν (Video)

Αν πιστεύετε πως όλα τα έχετε ζήσει και όλα τα έχετε ακούσει, μάλλον κάνετε λάθος. Δεν ακούσατε καθόλου τις πρόσφατες δηλώσεις του Μάκη Βορίδη, βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας, πρώην του ΛΑΟΣ.

Ο κ. Βορίδης διευκρίνισε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η Νέα Δημοκρατία δεν έχουν καμία σχέση με τη Λεπέν…

Όχι, δεν καταλάβατε καλά…

Δεν είναι πως η Λεπέν είναι ακροδεξιά… Η Λεπέν λοιπόν, όπως μάθαμε είναι «σοσιαλίζουσα»!!!

Ο Μάκης Βορίδης, απάντησε σε μια σειρά ερωτήσεων ενόψει του δεύτερου γύρου των γαλλικών εκλογών στην εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη, στον ΑΝΤ1.

Οι οικονομικοί μας μύθοι

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Δρ. Θεολογίας, εκπαιδευτικός

Αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»

Παρουσίαση του βιβλίου του Éloi Laurent, Οι οικονομικοί μας μύθοι (μτφρ. Σώτη Τριανταφύλλου), εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2016, σ. 115.

Είναι περιττό να επιχειρηματολογήσει κανείς, για ποιους λόγους η θεολογία οφείλει κριτική ματιά προς τα οικονομικά συστήματα και προς τον ρόλο που αυτά διεκδικούν στη ζωή του ανθρώπου. Οφειλή που τη νιώθουμε επιτακτικότερη στις μέρες μας, της εξουθενωτικής παγκόσμιας κρίσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων (Ιούνιος 2016) μίλησε για το οξύ πρόβλημα της οικονομικής ανισότητας και του οικονομισμού, δηλαδή για την τρέχουσα τάση, η οικονομία να θεωρείται αυταξία και ουσιαστικό περιεχόμενο όλου του βίου [1].

Το βιβλίο του Γάλλου οικονομολόγου Ελουά Λοράν εκδόθηκε τη χρονιά που πραγματοποιήθηκε η Σύνοδος· την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και στα Ελληνικά. Επίσης την ίδια χρονιά στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δημοσίευσαν ένα άρθρο που χαρακτηρίστηκε σημαδιακό. Συμπτώσεις; Ή μήπως σημάδια κορύφωσης της κρίσης και ταυτόχρονα της ανάγκης για ριζική αμφισβήτηση του νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος σαρώνει τον κόσμο κατά τις τρεις περίπου τελευταίες δεκαετίες;

Ο Λοράν ξεκινά το βιβλίο του με την εμβληματική φράση «Η οικονομία έγινε η γραμματική της πολιτικής» (σ. 11). Πάει να πει ότι η άσκηση πολιτικής (δηλαδή η δημιουργία πολιτικών επιλογών) έχει αντικατασταθεί από την άσκηση ρητορικής, δηλαδή από την επιλογή διατυπώσεων, οι οποίες απλώς αντιστοιχούν σε ορίζει η κυρίαρχη οικονομία. Η κυρίαρχη οικονομία εμφανίζει τον εαυτό της ως μονόδρομο, ως φυσικό φαινόμενο το οποίο δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, και στο οποίο οι κοινωνίες χρειάζεται μονάχα να συμμορφωθούν. Όχι πάντως να συλλάβουν και να πράξουν κάτι διαφορετικό. Ο Λοράν υποστηρίζει ότι ο ισχυρισμός περί μονοδρόμου στηρίζεται σε τρεις βασικές μυθοποιήσεις, τις οποίες χρειάζεται επειγόντως να αποδομήσουμε. Ο συγγραφέας έχει την ευγενέστερη και πλέον επείγουσα φιλοδοξία: Να ξαναδώσει «στον αναγνώστη την ευκαιρία να αναρωτηθεί επί των οικονομικών ζητημάτων σε μια εποχή όπου το να αναρωτιέσαι φθίνει απειλώντας σοβαρά τον δημοκρατικό μας διάλογο» (σ. 17). 

Γενοκτονία - Η σημασία της αναγνώρισης και της καταδίκης της άρνησης

Το κρατικό έγκλημα της γενοκτονίας συνιστά το ύψιστο και ειδεχθέστερο έγκλημα του διεθνούς και εθνικού ποινικού δικαίου, και έχει με σαφήνεια προσδιορισθεί στη αντίστοιχη νομοθεσία και δικαστική νομολογία, αλλά και στην αντίστοιχη επιστημονική θεωρία (γενοκτονολογική θεωρία).

Με άλλα λόγια, η γενοκτονία αποτελεί το μέγα-έγκλημα (mega-crime) της ανθρωπότητας.

Του Δρ. Βασιλείου Θ. Μεϊχανετσίδη

Εντός του ανωτέρω πλαισίου, η γενοκτονία των αυτοχθόνων Χριστιανικών Λαών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας (Αρμενίων, Ασσυρίων/Αραμαίων και Ελλήνων/Ρωμιών) από τους Νεοτούρκους και τους Κεμαλικούς από τη μια, και η γενοκτονία των Εβραίων της κατεχομένης από τους Γερμανούς Ευρώπης από την άλλη, συνιστούν και αποτελούν δύο κατ' εξοχήν εμβληματικές γενοκτονικές περιπτώσεις (emblematic genocide cases), η καθεμιά με τα δικά της μοναδικά χαρακτηριστικά είτε λόγω του μεγέθους τους (π.χ. μεγάλος αριθμός θυμάτων), είτε λόγω των ειδεχθών χαρακτηριστικών, που τις διείπε (π.χ. ένταση, τρόπος και μέθοδοι εξόντωσης κλπ.), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και άλλες αποδεδειγμένες και αναγνωρισμένες γενοκτονίες δεν υπήρξαν σημαντικές ή μοναδικές, η καθεμιά για τους δικούς της λόγους. Οι δύο αυτές εμβληματικές γενοκτονικές περιπτώσεις, δηλαδή των Χριστιανικών λαών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των Εβραίων της Ευρώπης, έχουν επαρκώς και αδιαμφισβήτητα τεκμηριωθεί στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία, και έχουν αναγνωρισθεί ως τέτοιες από επιστημονικούς φορείς, διεθνείς οργανισμούς, πολιτείες και κράτη.

Κολοσσαίο πρωτογενές πλεόνασμα !

Οι αιματηρές θυσίες των ελληνικών νοικοκυριών το 2016 «έχτισαν» ένα τερατώδες πρωτογενές πλεόνασμα στον προϋπολογισμό, το οποίο όπως ανακοίνωσε χθες η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανήλθε στο 3,9% του ΑΕΠ ή στα 6,937 δισ. ευρώ.

Ανάρτηση από: http://www.skitso.biz

Βελανίδια

Του Στάθη

Είπε κάτι ο κ. Σόιμπλε -δεν έχει σημασία τι- και κρεμόμαστε απ' αυτό, όπως οι πίθηκοι απ' τα κλαδιά.

Είπε την άλλη μέρα κάτι αλλιώς ο κ. Σόιμπλε και κρεμόμαστε πάλι απ' αυτό, όπως οι πίθηκοι απ' τα κλαδιά.

Διαφορετικά κλαδιά, οι ίδιοι πίθηκοι.

Με ποιο κόμμα είναι ο κ. Σόιμπλε; Και με τα δύο, δηλαδή με το ένα, που στην παρούσα συγκύρια λέγεται ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ., όπως μόλις λίγο καιρό πιο πριν ελέγετο Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ.

Με ποιον είναι τα δύο κόμματα, δηλαδή το ένα; Με τον κ. Σόιμπλε. Ερίζουν ποιο θα του κάνει καλύτερα τις δουλειές του. Ποιο είναι πιο δουλικό από το άλλο. Ποιος θα πουλήσει καλύτερα τη ΔΕΗ, ο Τσίπρας ή ο κ. Μητσοτάκης,

Μερικά ιστορικά διδάγματα από την 21η Απριλίου για σήμερα...

Του Δημήτρη Καζάκη

Την 21η Απριλίου 1967 επιβλήθηκε στρατιωτική χούντα. Επρόκειτο για νεοφασιστικό καθεστώς, με βάση το οποίο, τόσο η εγχώρια ιθύνουσα τάξη, αλλά και ο «ξένος παράγων» – πρώτα και κύρια οι ΗΠΑ – επιχείρησαν να αναμορφώσουν εκ βάθρων το μετεμφυλιακό καθεστώς που κατέρρεε. Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος χρεώνει την πολιτική ευθύνη για το πραξικόπημα στον «ανένδοτο» που κήρυξε ο Γεώργιος Παπανδρέου μετά ακριβώς από τις εκλογές του 1961. Τι περίφημες εκλογές που έχουν ορθώς καταγραφεί στην ιστορία, ως «βίας και νοθείας» και έφεραν στην κυβέρνηση την ΕΡΕ του Καραμανλή με τελείως πλασματικό 52%.

Έχει δίκιο ο Κανελλόπουλος, αλλά για ριζικά διαφορετικούς λόγους απ’ αυτούς που επικαλείται. Ο «ανένδοτος» τίναξε στον αέρα την κοινοβουλευτική προσωπίδα του μετεμφυλιακού κράτους, το οποίο από κάθε άποψη είχε τα χαρακτηριστικά ενός «διττού κράτους» – όπως το προσδιόριζε ο Ερνστ Φράνκελ το 1941 ερμηνεύοντας το ναζιστικό καθεστώς. Ο Φράνκελ διαπίστωνε ότι το ναζιστικό καθεστώς αποτελείται, στην πραγματικότητα, από δύο διαφορετικά κράτη – το ένα «κανονιστικό» και το άλλο «προνόμιο τη εξουσίας».

Στο πρώτο, η διοικητική και δικαστική γραφειοκρατία λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες. Στο δεύτερο, το Κόμμα, και ειδικότερα η Γκεστάπο, λειτουργούν χωρίς ουσιαστικό νομικό περιορισμό. Το δεύτερο, βέβαια, διέθετε πλήρη δύναμη για να αντικαταστήσει αυθαίρετα το πρώτο σε οποιοδήποτε ζήτημα ή σε όλα.

Ο μονόδρομος της ρήξης

Του Αλέξη Ζακυνθινού

Εάν δεν τηρηθούν οι υποσχέσεις περί μείωσης του δημοσίου χρέους παρά τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα που πέτυχε η Ελλάδα, εντός του 2017, θα υπάρχει πλέον μόνο μία επιλογή στη διάθεση μας: η στάση πληρωμών.

Όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν (άρθρο), καλώς ή κακώς οι μοναδικές επιλογές της Ελλάδας ήταν οι εξής:

(α) είτε η νέα χρεοκοπία της, καθαρή αυτή τη φορά, για να ξεκινήσει από την αρχή χωρίς τα βάρη του παρελθόντος (χρέη) – όπου οφείλει να επιλέξει εντός ή εκτός του ευρώ (άρα την εσωτερική υποτίμηση ή την πληθωριστική, όσον αφορά την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της),

(β) είτε η υποταγή της στις εντολές των δανειστών βασιλικότερα του βασιλιά, έτσι ώστε να μειωθεί ακόμη περισσότερο το «κόστος λειτουργίας» της (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικό κράτος κλπ.), τα χρέη της (ιδιωτικοποιήσεις), καθώς επίσης να ελαφρυνθούν τα υπόλοιπα – με στόχο να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών και να διενεργηθούν επενδύσεις, οπότε να κινηθεί ξανά η οικονομία της (αύξηση του ΑΕΠ και των δημοσίων εσόδων, άνοδος της παραγωγικότητας των εργαζομένων ως προς το ΑΕΠ κοκ.).

Ρότσιλντ εναντίον νεοφασισμού στο δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών…

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ο νεοφιλελεύθερος πρώην τραπεζίτης των Ρότσιλντ, Εμανουέλ Μακρόν, θα αντιμετωπίσει τη νεοφασίστρια Μαρίν Λεπέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών σε μια αναμέτρηση που σηματοδοτεί τον de facto θάνατο της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας.
Το σύστημα που συνόδευσε την Γαλλία, από τα χρόνια της εκρηκτικής μεταπολεμικής ανάπτυξης μέχρι τις ημέρες μας, στο οποίο κυριαρχούσε η εναλλαγή δυο βασικών πολιτικών σχηματισμών, διαλύεται με κρότο καθώς οι σοσιαλιστές κυριολεκτικά εξαφανίζονται από το πολιτικό σκηνικό και οι συντηρητικοί του Φιγιόν γλύφουν τις πληγές τους από την πορεία του κρατικοδίαιτου «άριστου» υποψηφίου.

Γαλλία - Τελικά αποτελέσματα

Τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες την Γαλλία περιορίστηκαν στην τρίτη και πέμπτη θέση με συνολικό ποσοστό 25% !

 Ο Μακρόν ανακοίνωσε ότι εν όψει των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου, ξεκινάει τις διαδικασίες για τη δημιουργία νέου κόμματος, ενώ στοίχημα για την Αριστερά αν θα διατηρήσει την συνοχή της και ανοδική της πορεία στις βουλευτικές εκλογές.

 Ερωτηματικό και η πορεία τόσο του Σοσιαλιστικού κόμματος που  περιορίστηκε στο 6,35%,όσο και της δεξιάς παράταξης (Ρεμπουπλικανό κόμμα).

- Τελικά αποτελέσματα, παρμένα από το site της Figaro:

Πανό στο γήπεδο: Κράτος είναι ο Ολυμπιακός

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ από ισχυρές προσωπικότητες για το Κυπριακό! “Μη δώσετε και την υπόλοιπη Κύπρο στην Τουρκία“

Πολύ ισχυρές προσωπικότητες υπογράφουν την κάτωθι Διακήρυξη Για Την Κύπρο εκφράζοντας ύση τις ανησυχίες τους για τις επερχόμενες διπλωματικές εξελίξεις και τη διαβόητο “λύση” του Κυπριακού.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όχι σε κίβδηλη, δήθεν λύση.

Γ. Κασιμάτης. Β. Φίλιας, Π. Νεάρχου, Λ. Αξελός, Π. Ήφαιστος, Μ. Ευρυβιάδης, Δ. Αλευρομάγειρος, Θ. Στοφορόπουλος.

Παρακολουθούμε, με μεγάλη ανησυχία, την ενορχήστρωση μιας προπαγάνδας ότι έχει επιτευχθεί μεγάλη πρόοδος στις διεξαγόμενες διακοινοτικές συνομιλίες και ότι το Κυπριακό βαίνει προς τη λύση του και ότι αυτή ενδέχεται μάλιστα να επιτευχθεί μέσα στο 2016.

Ούτε τα μέχρι τώρα γνωστά αποτελέσματα των διακοινοτικών συνομιλιών ούτε η Τουρκική αδιαλλαξία δικαιολογούν μια τέτοια αισιοδοξία.

Η Τουρκική αδιαλλαξία εκφράσθηκε επανειλημμένα και προσφάτως, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, διά στόματος του Τούρκου Πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου και του Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν. Η σκόπιμη αυτή καλλιέργεια αισιοδοξίας πρέπει να προκαλεί, αντιθέτως, ανησυχία και κινητοποίηση για την αποτροπή ενός νέου σχεδίου καταστροφικής λύσεως.

Δίχως εναλλακτική πρόταση

Του Χρήστου Γιανναρά

Τα μέσα ενημέρωσης είναι επιχειρήσεις και όπως κάθε επιχείρηση λειτουργούν με τους νόμους της αγοράς και τη λογική της αγοράς. H δημοσιογραφία είναι κοινωνικό λειτούργημα πολιτικής πληροφόρησης και πολιτικού προβληματισμού. H λογική και οι απαιτήσεις των νόμων της αγοράς είναι εξ ορισμού ασυμβίβαστες με τις κοινωνικές απαιτήσεις και τη λογική του δημοσιογραφικού λειτουργήματος. Kι όμως τα δύο δεδομένα, οι δύο αλληλοαποκλειόμενες λογικές και σκοποθεσίες, πρέπει να συμβιβαστούν – δεν γίνεται αλλιώς.
O συμβιβασμός (η επιτυχία του) κρίνεται από το επίπεδο της κατά κεφαλήν καλλιέργειας σε κάθε κοινωνία. Yψηλό επίπεδο καλλιέργειας συντηρεί περισσότερες εκφάνσεις ευσυνείδητης δημοσιογραφίας και ελάχιστους (κοινωνικά περιθωριοποιημένους) συμβιβασμούς με την εμπορική προτεραιότητα του λαϊκισμού: τον εντυπωσιασμό, την υποκίνηση φανατισμών, τον «κιτρινισμό».
Για να βγει η ελλαδική κοινωνία από τη ναυτιώδη δίνη της οικονομικής χρεοκοπίας και παντοδαπής καταστροφής θα αρκούσε, ίσως, ένα αισθητά μεγαλύτερο ποσοστό δημοσιογραφίας ανυπότακτης στους νόμους και στη λογική της αγοράς. Nα επανέρχεται στη δημοσιότητα, συνεχώς και επίμονα, η υπενθύμιση ότι: H οργή για την ανικανότητα και τη διαφθορά του ΣYPIZA, όσο κι αν εμφανίζεται δημοσκοπικά υπέρτερη, δεν αρκεί για την ανάκαμψη της χώρας. Xρειάζεται αντιπρόταση και αντιπρόταση δεν υπάρχει στον πολιτικό ορίζοντα.
Δεν υπάρχει πολιτική αντιπρόταση, διότι τα όσα αντιτάσσει η N.Δ. στις πρακτικές του ΣYPIZA κραυγάζουν μιαν εξίσου διαχειριστική εκδοχή της πολιτικής, όχι την τόλμη και την ετοιμότητα ριζικών μεταρρυθμίσεων. Δέκα χρόνια τώρα δραματικού εφιάλτη και η N.Δ. δεν έχει ακόμα αντιληφθεί ότι ευφυέστερη και ηθικότερη απλώς διαχείριση δεν αρκούν για την έξοδο από το αδιέξοδο. Λένε: «εμείς θα διαπραγματευτούμε καλύτερα, συνεπέστερα, χωρίς καθυστερήσεις και εσωκομματικές αναστολές, θα σκεφτούμε αντίμετρα» – πιστεύουν ότι όλοι στην Eλλάδα πάσχουμε από βαρειά αμνησία.

Δεν ξεχνάμε τη Γενοκτονία των Αρμενίων και πως το έγκλημα παραμένει ατιμώρητο!

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Θες αλήθειες για τη Βενεζουέλα;

Ανάρτηση από: Jo Di

Καλά... μην ορκίζεσαι

Ανάρτηση από: Jo Di

Η νεότερη ιστορίας της Ελλάδας

Ανάρτηση από: Jo Di

Ο κοινοτισμός στον αστερισμό των νεοελληνικών πολιτικών ιδεών

Του Μελέτη Μελετόπουλου* από το Άρδην τ. 93

Στον κατάσπαρτο, χωρίς συνοχή και ευθείες γραμμές, χώρο των νεοελληνικών πολιτικών ιδεών, εμφανίσθηκε δυναμικά η κοινοτική πρόταση στο πρόσωπο του μοναχικού στοχαστή Ίωνος Δραγούμη και του συνοδοιπόρου του, Περικλή Γιαννόπουλου. Στην σύνθετη και αντιφατική σκέψη του Δραγούμη, ο κοινοτισμός συνυπάρχει με άλλα ετερογενή στοιχεία, όπως είναι ο δημοτικισμός, ο εθνικισμός και ο κοσμοπολιτισμός, ταυτόχρονα. Ο δραγουμικός κοινοτισμός είναι συντηρητικός, ρομαντικός, προβιομηχανικός∙ άλλοτε συνάδει και άλλοτε όχι με τα άλλα μέρη της πολιτικής του σκέψης. Ο δημοτικισμός και ο κοινοτισμός του, π.χ., έχουν ως κοινό παρονομαστή την αγάπη για την γνήσια και αυθεντική έκφραση του λαού, διότι πρόκειται για την πανάρχαιη γλωσσική του έκφραση και για την εξίσου πανάρχαιη θεσμική του έκφραση. Ο Δραγούμης δεν αναπτύσσει τις κοινοτικές του ιδέες με την ακριβή γλώσσα του πολιτειολόγου, αλλά με την γλαφυρότητα του λάτρη της αγροτικής κοινωνίας, του λογοτέχνη, του αισθητικού και του περιηγητή.
Ο κοινοτισμός του Δραγούμη δεν είναι επαναστατικός, δεν προτείνει δηλαδή την υλοποίηση κάποιας ουτοπίας. Είναι μάλλον συντηρητικός, διότι, σε εποχή που οι κοινότητες ήταν η ζώσα κοινωνιολογική πραγματικότη­τα του Ελληνισμού, ιδίως του τουρκοκρατούμενου και του απόδημου, ο Δραγούμης πρότεινε την αναγνώρισή τους από το κράτος και την ανακοπή της βαθμιαίας αποδόμησής τους.
Σε αντίθεση με τον σοσιαλισμό, τον μαρξισμό, τον ιδεαλισμό και τις άλλες δυτικής προέλευσης θεωρίες, ο κοινοτισμός υπήρξε λοιπόν αυθεντικό προϊόν, που συνελήφθη σε οργανική συνάφεια με το ελληνικό κοινωνιολογικό παρελθόν και την πραγματικότητα της ελληνικής υπαίθρου, της διασποράς και των τουρκοκρατούμενων ελληνικών χωρών. Ο Δραγούμης, κατά την μακεδονική του θητεία, έζησε και έδρασε στα πλαίσια των κοινοτήτων και βίωσε την έμπρακτη καθοριστική συμβολή τους στην επιβίωση του χειμαζόμενου Ελληνισμού, καθώς και τις αδυναμίες τους.

Μακρόν – Λεπέν στον δεύτερο γύρο

Στις 22.00 αναμένονται τα πρώτα αποτελέσματα 

Στο πρώτο exit poll προηγείται ο Εμανουέλ Μακρόν με 23,7% και ακολουθεί η Μαρίν Λεπέν με 21,7 %. Ισοπαλία Φρανσουά Φιγιόν και Ζαν-Λουκ Μελανσόν με 19,5%

Στο δεύτερο exit poll, εκείνο της Sofres,  τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:Μακρόν: 23%, Λεπέν: 23%, Φιγιόν: 19%, Μελανσόν: 19%

Έκλεισαν στις 7 μ.μ. (8 μ.μ. ώρα Ελλάδας) πολλά εκλογικά τμήματα σε ολόκληρη τη Γαλλία. Σε πολλές μεγάλες πόλεις, τα τμήματα θα μείνουν ανοικτά μέχρι τις 8 μ.μ. (9 μ.μ. ώρα Ελλάδος). 

Το ποσοστό της αποχής στον α' γύρο των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία εκτιμάται στο 22%.

«Κράτος δεν είναι ο πρωθυπουργός, κράτος είναι ο Ολυμπιακός»

Συνεχίζεται η «κόντρα» μεταξύ του Ολυμπιακού και της κυβέρνησης, με τους φιλάθλους των «Ερυθρόλευκων» να φωνάζουν συνθήματα και να υψώνουν πανό στο σημερινό παιχνίδι στο «Καραϊσκάκης».
Το νέο «επεισόδιο» της... κόντρας ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τον Ολυμπιακού διαδραματίστηκε σήμερα στο Καραϊσκάκη, όπου οι πρωταθλητές Ελλάδας υποδέχονται τον ΠΑΣ Γιάννινα.

«Κράτος δεν είναι ο πρωθυπουργός, κράτος είναι ο Ολυμπιακός», ήταν το σύνθημα που φώναξαν οι οργανωμένοι των γηπεδούχων, ενώ υπήρχε και πανό που έγραφε «Είμαστε η αιχμή του δόρατος και η ασπίδα του Ολυμπιακού. Θα μας βρείτε μπροστά σας».
Δείτε παρακάτω τη σχετική φωτογραφία: 

Καπιταλισμός και Διαφθορά

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Ο καπιταλισμός, όπως τουλάχιστον τον βιώνουμε τις τελευταίες δεκαετίες, έχει άμεση σχέση με τη διαφθορά και όχι με κάποια μορφή δίκαιης ελεύθερης αγοράς.

Η σχέση αυτή βασίζεται στην ίδια τη θεωρητική του βάση, όπως την εξέφρασαν οι Ρέηγκαν και Θάτσερ, σύμφωνα με την οποία, σημαντικό είναι το άτομο και όχι η κοινωνία. Κατ’αυτό τον τρόπο η έννοια της οποιαδήποτε συλλογικότητας καταρρίπτεται και σημασία έχει μόνο το τι κάνει το ίδιο το άτομο, ακόμα και παράνομες και εγκληματικές πράξεις αρκεί να ενεργεί προς ίδιον όφελος,αδιαφορώντας για το κοινωνικό σύνολο. Λόγω του ότι όμως ο «άνθρωπος είναι ον κοινωνικό»  («ζώον κοινωνικόν» κατά Αριστοτέλη), η υιοθέτηση του ακραίου ατομισμού  είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση (που είναι συλλογική) γιατί εντείνει τον ανταγωνισμό και επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας συνοδεία των αντίστοιχων συλλογικών νευρώσεων (βλ. άρθρα μου για τον ναρκισσισμό).

Aλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους Samidoun...

Το «Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης για την Παλαιστίνη Γασάν Καναφάνι» , ανταποκρινόμενο στο κάλεσμα του «Δικτύου Aλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους πολιτικούς κρατούμενους Samidoun», θα συμμετάσχει στην εκδήλωση που θα γίνει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών την Δευτέρα 24 Απριλίου στις 19:00. Εκτός από την φυσική μας παρουσία, δηλώνουμε πως είμαστε στην διάθεση των διοργανωτών για κάθε βοήθεια που μπορούν να χρειαστούν.

Παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο του καλέσματος του Samidoun
Το 2017 σηματοδοτεί την 100η επέτειο από την Διακήρυξη Balfour και την Βρετανική αποίκιση της Παλαιστίνης. Σηματοδοτεί την 70η επέτειο από την Νάκμπα και την 50η επέτειο από την κατάληψη των εναπομείναντα μερών της Παλαιστίνης -της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας - και τα Συριακά υψώματα του Γκολάν. Σήμερα υπάρχουν 7 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στους οποίους στερείται το δικαίωμα επιστροφής στην πατρίδα τους και εκατομμύρια ακόμη Παλαιστίνιοι που ζουν σε καθεστώς κατοχής, απαρτχάιντ, ρατσισμού και εποικισμού, συμπεριλαμβανομένου και 7.000 Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων - που μάχονται για ελευθερία και δικαιοσύνη.

Η Άλλη Κύπρος που Αγαπώ

Του Σόλωνα Αντάρτη

Είμαι πλέον εθνοφύλακας. Μεγάλωσα τόσο…

Η ζωή μου είναι συνυφασμένη με την υπηρεσία από τα 18 μου. Τώρα στα σχεδόν –ήντα  ένα νέο κεφάλαιο υπηρεσίας αρχίζει. Και στο άνοιγμα του νέου αυτού κεφαλαίου ξανασυνάντησα την Κύπρο που αγαπώ.

Όπως πολλοί ανάμεσα μας βιώνων καθημερινά την προσωπική και συλλογική απόγνωση της ζωής στο Γκουαντανάμο του Έρωτα. Μία ζωή ανάμεσα στις απαγορεύσεις και τα πρέπει, ανάμεσα στην αναξιοπρέπεια και την αναξιοκρατία η οποία σιγά σιγά τοξινώνει τις ζωές μας καθιστώντας την πραγματικότητα αβάστακτη. 

Ο ‘Ερωτας, η Ελευθερία και ο Έρωτας για την Ελευθερία συνθλίβονται μέσα στις «συνθήκες» μίας κοινωνίας υποταγμένης στο συμφέρον και την πελατεία, μίας κοινωνίας που απώλεσε το πρωτόκτιστον της κάλλος και τους αγώνες της και αναζητεί την «καρέκλα» και το χρήμα. Η υποταγή και το «σιώπα να περάσουμεν» έχουν γίνει τρόπος και πράξη ζωής στο νησί. 

Η κτητικότητα και η αποκλειστικότητα υπερτροφοροδούμενων αρσενικών Εγώ έχουν διαλύσει κάθε έννοια συλλογικότητας και προσφοράς προς τα κοινά χωρίς κάποιο αντάλλαγμα και κάποια ικανοποίηση προσωπικού συμφέροντος. Ως κοινωνία έχουμε αντιστρέψει τον Μακρυγιάνη: