Κρατική εξάρτηση. Το 67% του Ελληνικού πληθυσμού, βασίζεται στην φορολόγηση των υπολοίπων. (Ανάλυση, γραφήματα)

Η κρατική εξάρτηση στην Ελλάδα είναι τόσο μεγάλη, ώστε κάθε εργαζόμενος πρέπει να συντηρεί με τους φόρους του, 6 για αυτόν άγνωστα άτομα.

Οι αριθμοί καταδεικνύουν ότι για το 67% του πληθυσμού της ελλάδας, υφίσταται εξ ολοκλήρου εξάρτηση για τα εισοδήματα του από την ελληνική κυβέρνηση. με μια τέτοια συντριπτική πλειοψηφία, η αλλαγή αυτού του σοσιαλιστικού συστήματος με δημοκρατική διαδικασία είναι αδύνατη.

Του Justin Murray

Η Ελλάδα παραμένει σε πολύ άσχημη οικονομική κατάσταση. Μεγάλο μέρος της συζήτησης παρουσιάζει την εικόνα ότι η Ελλάδα βρίσκεται μόνο μια αναδιάρθρωση χρέους μακριά από πιθανή βιώσιμη ανάπτυξη. Ωστόσο, αν δεν κατανοήσουμε το γιατί εξ αρχής εισήλθε σε αυτά τα χάλια η χώρα και χωρίς να εντοπίσουμε τη βασική αιτία που δημιούργησε μια υπερχρεωμένη κοινωνία, κάθε σχέδιο ή λύση θα έχει μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας. Για να εντοπίσουμε τη ρίζα της αιτίας, θα αναπτύξουμε μια εντελώς νέα μετρική μέθοδο που ονομάζεται «επικρατούσα δημόσια εξάρτηση» και θα αναλύσουμε με αυτήν το δομικό πρόβλημα της χώρας.

Viva la Reformation!

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 

Πεντακόσια χρόνια ακριβώς πέρασαν από την ημέρα της θυροκόλλησης στην εξώπορτα του Μητροπολιτικού Ναού του Βίττενμπεργκ των 95 θέσεων του Λούθηρου. Μια κοσμοϊστορική πράξη, που λειτουργώντας σαν «καταλύτης», αντί να σταθεροποιήσει, στη βάση της ηθικής, τα κακώς κείμενα του Καθολικισμού, όπως αποσκοπούσε ο συγγραφέας τους «Doctor Τheologiae», προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, με αποτέλεσμα τη «διάβρωση» της ενότητας και του θρησκευτικού δογματισμού της Δυτικής Εκκλησίας αλλά και την υπονόμευση του παπικού αυταρχισμού και του ηθικού του μονοπωλίου. Επιπλέον, καθώς η μεσαιωνική σχέση μεταξύ κυριαρχίας και ηθικής διαλύθηκε, αναδείχτηκαν σταδιακά πρωτόγνωρες πολιτικές ελευθερίες, στη βάση της ανυπακοής και της αντίστασης, ενώ ασύλληπτες διαστάσεις, ως προς την απολυτότητά τους και την βιαιότητά τους, γνώρισαν οι σύγχρονοι πόλεμοι. Συγχρόνως όμως, «ο Προτεσταντισμός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην δημιουργία της αστικής αυτογνωσίας», καθώς ο άνθρωπος, «ως ενεργών υποκείμενο, απέκτησε, σταδιακά, την υπευθυνότητα για το πεπρωμένο του», που προηγουμένως ήταν υπόθεση της εκκλησίας.

Μην αποπληρώνετε τα δάνειά σας!

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

Στην κουβέντα που ανοίξαμε τούτη την εβδομάδα περί τα οικονομικά, κάναμε λόγο και για το χρήμα το οποίο δημιουργούν οι τράπεζες. Ευκαιρίας δοθείσης, λοιπόν, ας πούμε ακόμη δυο-τρία λόγια πάνω σ' αυτό το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα τής δημιουργίας χρήματος.

Μπορεί το χρήμα να τυπώνεται μόνο από τις κεντρικές τράπεζες αλλά ο μεγαλύτερος όγκος του δημιουργείται από τις εμπορικές τράπεζες. Το χρήμα που κυκλοφορεί στην φυσική μορφή των χαρτονομισμάτων αντιστοιχεί σε λιγώτερο από το 10% του συνολικά κυκλοφορούντος. Το υπόλοιπο 90+% είναι λογιστικό χρήμα, κάτι σαν τον κοπανιστό αέρα που αναφέραμε στο χτεσινό σημείωμά μας. Πώς δημιουργείται όλο αυτό το χρήμα; Με τον τρόπο που είπαμε χτες: μέσω δανείων. Ας το εξηγήσουμε λίγο αυτό.

Χρωστάμε, ναι. Αλλά σε ποιόν;

 Σερ Ρόμπερτ Πηλ (1788-1850): Πρωθυπουργός της Αγγλίας και εμπνευστής του Τραπεζικού Νόμου

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

Στα πρόσφατα κείμενά μας κάναμε ορισμένες αναφορές στο υπέρογκο δημόσιο χρέος που έχουν ορισμένες χώρες. Εκείνο που δεν σημειώσαμε είναι ότι και οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου έχουν δημόσιο χρέος, το οποίο απλώς δεν θεωρείται υπέρογκο. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει χώρα πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη που να μη χρωστάει. Και κάπου εδώ επανέρχεται το κλασσικό ερώτημα των αδαών περί τα οικονομικά: αφού όλοι χρωστάμε, σε ποιόν χρωστάμε;

Για να έχει νόημα η απάντηση, δεν θα σας την δώσω μονολεκτικά. Επειδή ιστορικά επιβεβαιώνεται η μαρξική θέση ότι η οικονομία επιβάλλει την πολιτική, εκτιμώ ότι η σώφρων σκέψη και οι ορθές αποφάσεις των πολιτών προϋποθέτουν στοιχειώδεις γνώσεις των λειτουργιών της οικονομίας. Προς τούτο, προτίθεμαι να κουράσω τον αναγνώστη, δίνοντάς του το υλικό που απαιτείται για να καταλάβει το πώς παίζεται το παιχνίδι και να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα.

Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, συγκεκριμένα δε στις 19 Ιουλίου 1844, η μεγάλη Βρεττανία θεσμοθέτησε τον περίφημο Τραπεζικό Νόμο του Peel (Peel Banking Act), ο οποίος πολύ σύντομα υιοθετήθηκε από όλον τον κόσμο, έστω και με μικρές παραλλαγές. Βάσει αυτού του νόμου, οι εκδότριες τράπεζες ήσαν υποχρεωμένες να καλύπτουν πλήρως και απολύτως τα χρήματα που τύπωναν. Θυμάστε τα παλιά χαρτονομίσματα της δραχμής, π.χ. το χιλιάρικο; Κάτω από το ολογράφως αποτυπωμένο "Δραχμαί Χίλιαι" έγραφε με μικρότερα γράμματα "Πληρωτέαι επί τη εμφανίσει". Θυμάστε, επίσης, ότι τα χαρτονομίσματα λέγονται και τραπεζογραμμάτια; Αυτά, δηλαδή, δεν είναι λεφτά αλλά ισοδυναμούν με λεφτά, εφ' όσον η εκδότρια τράπεζα δεσμεύεται να δώσει το ανάλογο χρηματικό ποσό σε όποιον απλώς της τα δείξει. Για να έχει νόημα η δέσμευση, η τράπεζα πρέπει να διαθέτει τα αντίστοιχα χρήματα την ώρα που εκδίδει τα τραπεζογραμμάτια, αλλιώς μιλάμε είτε για πλαστογραφία είτε για έκδοση ακάλυπτων γραμματίων.

Λαέ θυμήσου το χώμα που πατάς…

Οι Κύπριοι οπαδοί της Ομόνοιας (GATE 9) και της Νέας Σαλαμίνας (Red Rebels) έδειξαν έμπρακτα με τα πανό που ανέβασαν μες στο Σαββατοκύριακο ότι κρατάνε ζωντανή την ιστορική μνήμη ενάντια στην απόπειρα των κυρίαρχων τάξεων να ξαναγράψουν την ιστορία στα μέτρα τους.

Δεν είναι η πρώτη φορά που δίνουν το στίγμα τους οι οπαδοί της Ομόνοιας και της Νέας Σαλαμίνας. Μακριά από το ρηχό δόγμα “No Politica”, που δηλώνει υποκριτικά πως η πολιτική δεν έχει θέση στο ποδόσφαιρο, αφήνοντας τους κυρίαρχους να αλωνίζουν χωρίς αντίπαλο. Σταθερά ενάντια στον εθνικισμό και το φασισμό που ευδοκιμεί στο νησί στις κερκίδες άλλων ομάδων -και όχι μόνο.

Δυο πόρτες έχει η ΕΕ

μόνο η μια ανοίγει...

Ανάρτηση από: https://jodi.graphics

100 χρόνια απ’ το 1917: Η Μικρασιατική Καταστροφή, η Οκτωβριανή Επανάσταση, ο Στάλιν

Η μοιραία συνέπεια της σοβιετικής επανάστασης για τον ελληνισμό της Μικράς Ασίας και του Πόντου

Του Γιώργου Καραμπελιά*

Η γραφειοκρατική σταλινική αντεπανάσταση, ως συνέχεια και ανατροπή εν πολλοίς μεγάλου μέρους των κατακτήσεων της ρωσικής επανάστασης (από τον Φλεβάρη έως τον Οκτώβρη), εγκαθίδρυσε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που ελάχιστα έχει να ζηλέψει από εκείνα των αντιπάλων του: Κατάλυση όλων των εργατικών δικαιωμάτων, δεσποτισμός και αφαίρεση όλων των ελευθεριών, ενίσχυση των εισοδηματικών ανισοτήτων, μαζική τρομοκρατία και στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Εν τούτοις, η σοβιετική περίπτωση παρουσιάζει μια σημαντική ιδιομορφία, που τη διακρίνει ουσιωδώς από τον ιταλικό φασισμό και τον γερμανικό ναζισμό, διότι υπήρξε η μετεξέλιξη μιας αυθεντικής λαϊκής επανάστασης και μιας έκρηξης των δημοκρατικών ελευθεριών και χρειάστηκαν δέκα ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1927-1929, για να αναιρεθούν όλες οι κατακτήσεις αυτής της επανάστασης, καθώς μάλιστα το καθεστώς εμφανιζόταν ως αυθεντικός συνεχιστής της.

Εξάλλου, πολύ διαφορετική παραμένει η λειτουργία του στην παγκόσμια σκακιέρα, όπου ο σταλινισμός ως παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα διεκδικεί την ανατροπή της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής τάξης και θα εμφανίζεται σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες ως διεκδικητής των εργατικών και λαϊκών ελευθεριών. Ενώ, αντίθετα, τα φασιστικά και ναζιστικά κινήματα, σε όλη την Ευρώπη, θα διεκδικούν την περιστολή των ελευθεριών. Πρόκειται για μια διαφορά κεφαλαιώδους σημασίας, διότι υποχρέωνε τη σοβιετική γραφειοκρατία να φέρει τα ενδύματα του Μαρξ, της παρισινής Κομμούνας και του Λένιν, και να έρχεται σε αντιπαράθεση με την παγκόσμια καπιταλιστική και ιμπεριαλιστική τάξη.

Μια Διαφορετική Οπτική για την Κατανόηση της Καταλανικής Διαμάχης

Του Θοδωρή Καρυώτη

Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, η τοπική κυβέρνηση της Καταλονίας μόλις έχει διακηρύξει την ανεξαρτησία της, ή όπως λένε οι ίδιοι οι καταλανιστές, την «ρεπούμπλικα». Από την πλευρά της η κεντρική κυβέρνηση της Μαδρίτης έχει ενεργοποιήσει το άρθρο 155 του Συντάγματος, καταλύοντας την αυτοκυβέρνηση της περιοχής, καθαιρώντας όλους τους τοπικούς άρχοντες και αναλαμβάνοντας κεντρική διαχείριση όλων των θεσμών μέχρι τις εκλογές που προκηρύχτηκαν για τις 21 Δεκεμβρίου.

Η κατάσταση δείχνει να οδηγείται στην κλιμάκωση: από τη μία, η κεντρική κυβέρνηση έχει αρχίσει ήδη να αναπτύσσει τα σώματα ασφαλείας και να χρησιμοποιεί το ποινικό σύστημα για να επιβάλει το άρθρο 155 – στους 1000 τραυματίες της 1ης Οκτωβρίου έχουν προστεθεί ήδη μια πενηντάδα δικογραφίες με εκατοντάδες κατηγορούμενους, και δύο πολίτες προφυλακισμένοι με την κατηγορία της «ενθάρρυνσης της κινητοποίησης»· από την άλλη, η καταλανική κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να προχωρήσει στην «ίδρυση» του ανεξάρτητου κράτους, παρόλο που τυπικά δεν έχει πια καμία εξουσία και το μόνο μέσο που έχει στην διάθεση της είναι η λαϊκή κινητοποίηση.

Γιατί δεν τιμωρήθηκαν οι δωσίλογοι στην Ελλάδα; (video)

Ο καθηγητής σύγχρονης ιστορίας του ΑΠΘ Γ. Μαργαρίτης αναφέρεται στους οικονομικούς δωσίλογους, τα στελέχη του κατοχικού καθεστώτος, που έμειναν ατιμώρητοι για τα εγκλήματά τους.

Αναλύει το κλίμα που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή, τόσο στο εσωτερικό της Ελλάδας, όσο και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ΑΕΚ... στα χρόνια της κατοχής...

Η ΑΕΚ... στα χρόνια της κατοχής…

Ανάρτηση από:http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Το Τελευταίο Καρφί στο Φέρετρο

Του Κώστα Λουλουδάκη (Ιουλιανός)

---

«Ένα πράγμα ωστόσο είναι ξεκάθαρο. Η φύση δεν παράγει από τη μία μεριά κατόχους χρήματος ή εμπορευμάτων και από την άλλη ανθρώπους που κατέχουν μόνο τις εργατικές τους δυνάμεις. […]» 

ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΑΡΞ 

---

Αποτελεί νομοτέλεια το γεγονός πως το οικονομικό και πολιτικό σύστημα κυριαρχείται από τις κεφαλαιοκρατικές σχέσεις παραγωγής και διανομής πλούτου. Επομένως, οι συνθήκες ζωής που βιώνουν οι εργαζόμενοι εξαρτώνται από τις ανάγκες συσσώρευσης κεφαλαίου και από τις στρατηγικές που εκπονούν οι εκπρόσωποί του. Η κεφαλαιοκρατική ανασυγκρότηση των τελευταίων χρόνων και η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου επέτεινε την πλήρη κυριαρχία των ευέλικτων και χαμηλά αμειβόμενων μορφών εργασίας, εκτίναξε την ανεργία και συνακόλουθα, παρατηρήθηκαν φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και αδυναμίας αυτοσυντήρησης μεγάλων κοινωνικών μερίδων.

Αντιφά φασίστες!

Όταν οι Έλληνες αντιφά ταυτίζονται με τον ισλαμοφασίστα Ερντογάν

Του Γιάννη Ξένου από την Ρήξη φ. 137 

Το περιστατικό με την αφισοκόλληση εκατοντάδων αφισών στην Αθήνα με το πρόσωπο του καθηγητή Άγγελου Συρίγου και τίτλο: «Αυτός είναι ο Φασίστας!» είναι το τελευταίο κρούσμα των φασιστικών αντιλήψεων που κυριαρχούν στους Έλληνες αντιφά. Στο κείμενο της συγκεκριμένης αφίσας ξεχωρίζουμε δύο πράγματα: Πρώτον, την απειλή ότι είναι πολλοί και κάποια στιγμή μπορεί να το πάρουν απόφαση και να στείλουν στον διάολο τον Συρίγο και τους όμοιούς του (καθηγητές και φοιτητές του Παντείου). Το μένος τους με τον Συρίγο είναι τέτοιο που σε πρόσφατη εκδήλωση στα Γιάννενα που μιλούσε, μια ομάδα τριάντα πέντε ατόμων προσπάθησε, με το «έτσι θέλω», να διακόψει την εκδήλωση. Το ότι δεν το κατάφεραν, επειδή οι παρευρισκόμενοι τους εμπόδισαν, τους εξόργισε περισσότερο, γιατί οι συγκεκριμένες ομάδες θεωρούν ότι έχουν μονοπώλιο στη βία. Δεύτερο (και πιο ανησυχητικό) είναι ότι οι αντιφά φασίστες παρουσιάζονται πολύ καλά ενημερωμένοι για τη δραστηριότητα του καθηγητή, π.χ. πόσο συχνά επισκέπτεται τη Θράκη με ποιους συναντιέται κ.ά., πληροφόρηση που μπορούν να έχουν ή από την ΕΥΠ ή την τουρκική MIT, που είναι γνωστό ότι στη Θράκη αλωνίζει.

Μέτωπο για την Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία στη Ρωσία με πρωτοβουλία των Κομμουνιστών

Σχόλιο: Στην Ελλάδα το ΚΚΕ και ευρύτερα το λεγόμενο (παλαιομαρξιστικό) «κομμουνιστικό κίνημα» κοιμούνται τον «ύπνο του δικαίου» της «σώφρονος» σοσιαλιστικής επαναστατικής γυμναστικής, εν μέσω πρωτοφανούς στην Ιστορία Οικονομικής (αλλά και πολιτικής και πολιτιστικής) Κατοχής, την οποία δεν αναγνωρίζουν ως τέτοια ακόμα και μετά το εγκληματικό ξεπούλημα των …πάντων στην Ελλάδα με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση εδώ και πάνω από 7 χρόνια, μέσα στο καθεστώς των ανοικτών αγορών και ανοικτών συνόρων των Πολυεθνικών και των αρπακτικών τους, που επιβάλλει η Υπερεθνική Ελίτ (ή κατά κάποιους ελάχιστους φωτισμένους Μαρξιστές που οι δικοί μας «φωστήρες» σνομπάρουν -, η Υπερεθνική Καπιταλιστική Τάξη).

Παράλληλα, η Παγκοσμιοποιητική “Αριστερά” –ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, “αναρχικοί” κλπ.– (στην οποία ανήκει και το ΚΚΕ, αφού παρότι είναι θεωρητικά αντισυστημικό δεν έχει πάρει μυρωδιά την έννοια της Νέας Διεθνούς Τάξης της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης ) βρίζουν τα μαζικά λαϊκά κινήματα για Εθνική και Οικονομική Κυριαρχία που επελαύνουν ειδικά στην Ευρώπη ως «ακροδεξιά» ή ρατσιστικά, φασιστικά και “νεο-φασιστικά” (καινούργιος νεολογισμός της “αριστερής” ιντελιγκέντσιας για να “ψαρώνουν” τους άσχετους), φουσκώνοντας όσο δεν πάει τις περιθωριακές ακροδεξιές τάσεις που παρουσιάζουν κάποια από τα νεοεθνικιστικά κόμματα. Πρόκειται βέβαια τουλάχιστον περί άθλιας (αν όχι γκεμπελικής) αντιμετώπισης του φαινομένου των νεο-εθνικιστικών κινημάτων και έμμεσα και των ευρέων λαϊκών στρωμάτων που τα στηρίζουν, αφού οι ίδιες αυτές οργανώσεις έχουν ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ευθύνη για το γεγονός ότι δεν συνέπραξαν σε ένα μαζικό Μέτωπο κατά της Παγκοσμιοποίησης και υπέρ της Οικονομικής και Εθνικής Αυτοδυναμίας, (όπως τους πρότεινε το ΜΕΚΕΑ από την πρώτη στιγμή) —αίτημα που γνωρίζουν πολύ καλά ότι ιστορικά ήταν πάντα προϋπόθεση για την Κοινωνική Απελευθέρωση. Αντ’ αυτού έπαιξαν και παίζουν αντικειμενικά ή συνειδητά τον ρόλο Πέμπτης Φάλαγγας της σημερινής Διεθνούς Τάξης και επιτείνουν με κάθε τρόπο τον άτυπο Εμφύλιο που καλλιεργεί το σύστημα μέσα στα λαϊκά στρώματα μεταξύ «φασιστών» και «αντιφασιστών», ενώ απομακρύνουν τον λαό από την αντίληψη της αιτίας της καταστροφής του: Της ένταξης της Ελλάδας στην ΕΕ και στους θεσμούς της ΝΔΤ, αφού παραπέμπουν το θέμα της εξόδου από την ΕΕ ουσιαστικά στο εντελώς ουτοπικό (ειδικά σήμερα) μέλλον της αντικαπιταλιστικής αλλαγής! Αναμενόμενο είναι να έχουν λοιπόν και αυτές σύντομα την τύχη που έχουν οι «αριστερές» οργανώσεις στη Β. Ευρώπη.

Η οικονομία της γνώσης

Του Κάρλο Φορμέντι

Στις αρχές της νέας χιλιετίας, κυκλοφόρησαν δύο μελέτες του αμερικανού κοινωνιολόγου Ρίτσαρντ Φλόριντα, σχετικά με την «άνοδο της δημιουργικής τάξης», που είχαν μεγάλη διεθνή επιτυχία. Οι απόψεις του συγγραφέα δεν ήταν πρωτότυπες, αλλά «εκλαΐκευαν» πιο δυσνόητες απόψεις, όπως εκείνες που περιείχε το μνημειώδες έργο του Μανουέλ Καστέλς για τον ρόλο της «τάξης των χάκερς» στις κοινωνικοοικονομικές αλλαγές που επέφερε η ψηφιακή επανάσταση, ή σαν τα κείμενα των Αντρέ Γκορζ, Αντόνιο Νέγκρι και άλλων που περιέγραφαν τους «εργαζόμενους της γνώσης» σαν την πρωτοπορία μιας διαδικασίας μετάβασης προς μία μετα-καπιταλιστική κοινωνία.

Οι θέσεις του Φλόριντα –πιο κοινότυπες, μετριοπαθείς και πιο της μόδας από τις απόψεις των συγγραφέων που προαναφέραμε– μπορούν να συνοψιστούν σε λίγες γραμμές: 1) Οι hitech επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις του διαδικτύου χρειάζονται εργατική δύναμη υψηλής τεχνολογικής ειδίκευσης και μεγάλης δημιουργικής ικανότητας. 2) Η ικανότητα αυτή συγκεντρώνεται σε ιδιαίτερα υποκείμενα, σαν τους χάκερς, τους «nerds» (σ.μ. χαρακτηρισμός των αντικοινωνικών νευρωτικών ανθρώπων που ασχολούνται παθιασμένα αποκλειστικά με έναν επιστημονικό τομέα, αδιαφορώντας για τον κόσμο γύρω τους), πολιτισμικές μειοψηφίες, (ομοφυλόφιλους, μποέμ, καλλιτεχνικές ελίτ), που διαθέτουν τρία χαρακτηριστικά: ταλέντο, τεχνολογία και ανοχή. 3) Προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συνεργασία των ιδιαίτερων υποκειμένων οι επιχειρήσεις πρέπει να εκδημοκρατιστούν, να γίνουν πιο «οριζόντιες» και λιγότερο ιεραρχικές, και είναι υποχρεωμένες να «ακολουθούν» τα υποκείμενα με την εγκατάσταση των επιχειρήσεων εκεί όπου αυτά είναι συγκεντρωμένα σε πολυάριθμες κοινότητες. 4) Η αυξανόμενη εμβέλεια του στρώματος αυτού δεν θα βελτιώσει μόνο το εργασιακό περιβάλλον αλλά ολόκληρη την κοινωνία, αφού θα τη μπολιάσει με τις δικές του αξίες ανοχής, συνεργατικότητας και αλληλεγγύης.

Κωνσταντοπούλου: Θα κλείσω όλα τα ΜΜΕ και θα κατασχέσω τις περιουσίες όσων μας έβαλαν στα Μνημόνια

«Ο πρωθυπουργός θα είναι και υπουργός Δικαιοσύνης» λέει και εισηγείται οι πολίτες να αντικαταστήσουν τα ΜΑΤ σε «μονάδες αποκατάστασης τάξης»

Συνεχίζονται οι εργασίες της τριήμερης συνάντησης εργασίας που άρχισε χθες και συνδιοργανώθηκε από την «Πλεύση Ελευθερίας», «ΌΧΙ στα Ναι τους», «Δικαιοσύνη για Όλους» και «Δεν Υποκλίνομαι». Η συνάντηση που γίνεται μετά από πρόσκληση της Ζωής Κωνσταντοπούλου υπό το σύνθημα «Πάρε την Ευθύνη», υπάρχει μεγάλη ανταπόκριση των πολιτών.

Κατά την εναρκτήρια ομιλία της η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, επεσήμανε την ανάγκη της συμμετοχής των πολιτών σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας ζωής και παράλληλα ανακοίνωσε τη συνεργασία της Πλεύσης με το κόμμα του Ζαν Λυκ Μελανσόν, «Ανυπότακτη Γαλλία». Αναφορικά με την κυβερνητική της πρόταση τόνισε μεταξύ άλλων πως «πρέπει να φτιάξουμε ένα κράτος, μια δημόσια διοίκηση καθ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν αυτού που φανταζόμαστε ως τη δημοκρατίας που υπηρετεί τους πολίτες» .

Kolotumba

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Οι διαφημιζόμενες από το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου (Καρτερός, Κυρίτσης, Καρανίκας, τα τρία «Κ») διεθνείς επιτυχίες της κυβέρνησης συνήθως αναφέρουν πως πολλοί ηγέτες επισκέφθηκαν την χώρα, πως ο Τραμπ και οι ΗΠΑ είναι στο πλευρό μας μετά το ταξίδι του Τσίπρα, πως η Λαγκάρντ και ο Τόμσεν στάζουν μέλι για τον Αλέξη, και φυσικά η Μέρκελ είναι σχεδόν στενή συνεργάτης του πρωθυπουργού. Μαγική εικόνα για τον «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή, όπως μαγική εικόνα για τους ιθαγενείς της χώρας είναι η ανάκαμψη και το success story της οικονομίας ενώ η κοινωνά βυθίζεται σε χρέη και απόγνωση. Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ένα άλλο αναγνωρισμένο από όλους επίτευγμα της κυβέρνησης Τσίπρα. Το λένε όλα τα ΜΜΕ. Μια ελληνική λέξη επιδεικνύεται και επιβάλλεται στο διεθνές πολιτικό λεξιλόγιο. Άλλη μια μεγάλη προσφορά της αριστερούτσικης κυβέρνησης Τσίπρα. Η λέξη Kolotumba (προφέρεται κωλοτούμπα)! Τα come back, fake news, blame game και άλλες αγγλικούρες (αμερικανούρες) που τόσο χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός δεν είναι τίποτα μπροστά στην διάδοση της Kolotumba.Η λέξη χρησιμοποιήθηκε χθες και για τις υπαναχωρήσεις του Καταλανού πρωθυπουργού απέναντι στου εκβιασμούς του Ραχόι, ο οποίος τελικά όμως κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή απέφυγε την κωλοτούμπα αλλά και τον εξευτελισμό. Διότι ο σκληρός πυρήνας της αντίδρασης θέλει πάντα εξευτελιζόμενο όποιον προσέρχεται στις γραμμές της αφού έχει πει μεγάλα λόγια και έχει σκίσει τα μνημόνια στα λόγια. Θα τον συγχαίρει για το θάρρος του αλλά θα υπενθυμίζει την αρετή του ως Kolotumba.

Τι δεν καταλαβαίνεις;

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr

28 Οκτώβρη 1940: Το φασιστικό τελεσίγραφο και το «ΟΧΙ» του Μεταξά

Ο «πατριώτης» πρωθυπουργός…

Ο «ευαίσθητος πατριώτης» πρωθυπουργός που, δακρυσμένος, αναφώνησε «ΟΧΙ» στο τελεσίγραφο του Ιταλού πρεσβευτή Γκράτσι, το ξημέρωμα της 28 Οκτώβρη 1940, είναι ένα παραμύθι που διαπαιδαγώγησε γενιές Ελλήνων, πλαστογραφώντας την πραγματικότητα επειδή συγκρουόταν με τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και του πολιτικού προσωπικού της. Όλες οι αστικές κυβερνήσεις από το 1940 και μετά εκμεταλλεύτηκαν ή ανέχτηκαν αυτό το παραμύθι, που ηρωοποιεί τον φασίστα δικτάτορα Μεταξά αποκρύπτοντας τον ρόλο που έπαιξε το φασιστικό καθεστώς της μεταξικής δικτατορίας στην υπεράσπιση των δεσμών της ντόπιας αστικής τάξης με το βρετανικό κεφάλαιο (συμφέροντα που ισοπεδώνουν «συναισθηματισμούς», ιδεολογικές συγγένειες και συμπάθειες…).

«Δημοσιογραφικές πόρνες»: Οι μεταπράτες της εξουσίας του χρήματος

Του Θύμιου Παπανικολάου

Η δημοσιογραφική πρακτική έχει τα χαρακτηριστικά της πορνείας («δημοσιογραφικές πόρνες»), για τον παρακάτω απλούστατο λόγο: Είναι μια πρακτική άκρως εξουσιαστική, αλλά μεταπρατική, δηλαδή ΠΛΗΡΩΣ υποταγμένη στην εξουσία των μαφιόζων του χρήματος, η οποία «μεταπουλάει» την εξουσία των οικονομικών «νταβάδων» και την εξουσία του συστήματός τους… Η δημοσιογραφική πορνεία εμπεριέχεται μέσα στο ίδιο το σύστημα της μονοπωλιακής λειτουργίας της αγοράς, όπου κυριαρχεί η ΕΞΟΥΣΙΑ του χρήματος και των πολυεθνικών…


Οι δημοσιογράφοι, ως μεταπράτες και «διαχειριστές» της ΕΞΟΥΣΙΑΣ του χρήματος, λειτουργούν κι αυτοί μονοπωλιακά: Μονοπωλούν το προνόμιο στη δημόσια θέα και στην έκφραση σε ευρεία κλίμακα, μονοπωλούν την ΕΞΟΥΣΙΑ της «διαχείρισης» και χειραγώγησης των πολιτών… 

Ασκούν δηλαδή και οι δημοσιογράφοι ΕΞΟΥΣΙΑ. Βεβαίως ως μεταπράτες («πόρνες») της κυρίαρχης οικονομικής εξουσίας, δηλαδή ως «οργανικοί διανοούμενοι» του κεφαλαίου για την παραγωγή και αναπαραγωγή των ιδεών, της ηθικής, της αισθητικής και της πρακτικής της εξουσίας της αγοράς. 

Διευκρίνιση: Το γεγονός ότι κάποιες «δημοσιογραφικές πόρνες», όπως αυτές του Αλαφούζου και άλλων, είναι ΞΕΦΩΝΗΜΕΝΕΣ δεν αναιρεί τη ΣΥΝΟΛΙΚΗ δημοσιογραφική πορνεία. Απλώς οι «ξεφωνημένες» καταγράφουν πιο εύγλωττα τη ΓΕΝΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ στο χώρο της δημοσιογραφίας, και χρησιμοποιούνται για το «ξέπλυμα» των άλλων… 

28η Οκτωβρίου

Το ΟΧΙ της ελευθερίας

Αθήνα. Διαδήλωση την 28η Οκτωβρίου 1940. Ο ελληνικός λαός έκανε δεκτή με ενθουσιασμό την απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου.

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Οι ξένοι παραξενεύονται, που οι Έλληνες εορτάζομε την αρχή του πολέμου με τους Ιταλούς και όχι την απελευθέρωσή μας από τον ναζιστή βάρβαρο κατακτητή. Εμείς νιώθουμε υπερήφανοι και μνημονεύουμε το ΟΧΙ υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας, το ΟΧΙ στη βία, στην αδικία, στην επιχείρηση επιβολής του δικαίου του ισχυροτέρου.
Το μήνυμα του ΟΧΙ της 28^ης Οκτωβρίου 1940 είναι μήνυμα αγώνα για πολιτική και εθνική ελευθερία και έχει να κάνει με την πρέπουσα προσωπική στάση του κάθε Έλληνα. Εκείνη την ημέρα ήρθη στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων. Ξέχασε ιδεολογικούς και πολιτικούς φανατισμούς, εμφύλιους διχασμούς, προσωπικές φοβίες και ατομικά συμφέροντα και συνέβαλε στην αποτελεσματική προστασία της ελευθερίας του.

Η νέα γενιά ακολουθεί.

Ανάρτηση από: http://www.koufogiorgos.de

28η Οκτωβρίου: Η επέτειος του "ΟΧΙ" στην εποχή του "ναι”

Του Χρήστου Κάτσικα

Όσοι αναπνέουν την κιμωλία μέσα στις σχολικές αίθουσες γνωρίζουν καλά ότι πολλές φορές οι σχολικές γιορτές  γι΄ αυτή ή την άλλη εθνική επέτειο μόνο χασμουρητά προκαλούν σε όσους, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, είναι υποχρεωμένοι να τις παρακολουθήσουν. Ίσως γιατί η κυρίαρχη πολιτική προωθεί την άγνοια του παρελθόντος καθώς γνωρίζει ότι με αυτόν τον τρόπο υπονομεύει κάθε δυνατότητα δράσης στο παρόν.

      Ίσως γιατί στο κλίμα της εποχής ευδοκιμεί η υποταγή σ' ένα παρόν που θεωρείται αυτονόητο και δεδομένο, ενώ συγχρόνως ξεριζώνονται ερωτήματα που μπορούν να υπονομεύσουν αυτή την εικόνα.

            Ίσως και γιατί οι περισσότεροι δεν αντέχουν να ακούν σε κάθε επέτειο για πατρίδα, αγώνες, θυσίες και «εθνική υπερηφάνεια», για «εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία», πολλές φορές άλλοτε από εκείνους που εκποιούν κομμάτι κομμάτι την ελληνική γη και φτωχοποιούν τον λαό, άλλοτε από εκείνους που έχουν σκύψει το κεφάλι σε αυτή την κατάσταση.

Γιατί δεν χαίρεται ο κόσμος και δεν χαμογελάει, πατέρα;..

Του Κώστα Μαντατοφόρου

Γιατί αύριο, παιδί μου, θα γιορτάσουμε για άλλη μιά φορά την επέτειο της έναρξης του πολέμου.
     Της έναρξης, όχι του τέλους, όχι της απελευθέρωσης.
     Γιατί, πατέρα;
     Γιατί  απελευθέρωση εδώ στην χώρα μας δεν έγινε ποτέ, παιδί μου.

     Σε όλα τα κράτη της Ευρώπης που βρέθηκαν υπό κατοχή στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, εορτάζεται η μέρα της απελευθέρωσής τους, ή έστω του τέλους του πολέμου.
     Στην Ελλάδα η Κατοχή δεν τελείωσε ποτέ.
     Γιατί ανάμεσα στην πρώτη εκείνη γερμανική κατοχή, και στην δεύτερη Κατοχή που ζούμε τώρα,
     ..στο διάστημα που μεσολάβησε, σε όλα αυτά τα 73 χρόνια, στην χώρα μας συνέχισαν να κυβερνούν οι συνεργάτες των γερμανών ναζί, οι δωσίλογοι και οι μαυραγορίτες.

Τζέιμς Πέτρας, Αμερικανός διανοούμενος: «Ο Τραμπ φέρεται στην Ελλάδα όπως η Τρόικα και ο Τσίπρας δεν ζητά ούτε νοίκι»

Συνέντευξη στον Νίκο Ταυρή

Ο Τζέιμς Πέτρας είναι ομότιμος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο State University της Νέας Υόρκης και συγγραφέας πολλών βιβλίων, αλλά και σύμβουλος κοινωνικών κινημάτων, μεταξύ των οποίων το βραζιλιάνικο κίνημα ακτημόνων MST. Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 διατέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μεσογειακών Σπουδών στην Αθήνα και σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού Α. Παπανδρέου, παραιτήθηκε όμως το 1984, όταν το ΠΑΣΟΚ διέγραψε συνδικαλιστές επειδή οργάνωσαν μια γενική απεργία.
Πρόκειται λοιπόν για έναν αναλυτή από τους καταλληλότερους να εκφράσουν μια εκτίμηση για το πρόσφατο ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ και ο Δρόμος, που τακτικά συνεργάζεται μαζί του, δεν έχασε την ευκαιρία για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Ο Πέτρας αναλύει τις οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες της συνάντησης στην Ουάσιγκτον και αμφισβητεί ευθέως όσα υποστηρίζουν η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα.

Μνήμη και Μαρτυρίες 1940-1944

Συλλογή από το Φωτογραφικό Αρχείο της ΓΓΕΕ, που καλύπτει τον πόλεμο, την Κατοχή, την Αντίσταση και την Απελευθέρωση, μια μεγάλη ενότητα φωτογραφιών τις οποίες συνέλεξε η τότε "Ελληνική Υπηρεσία Ενημέρωσης", ενότητα που προσεγγίζει τις 5.000 φωτογραφίες, πολλές εκ των οποίων πρωτότυπες και ανέκδοτες.

Η Καταλονία κήρυξε την ανεξαρτησία της

Ώρα μηδέν για την Καταλονία, καθώς το κοινοβούλιο της αυτονομίας κήρυξε την ανεξαρτησία της περιοχής, αφού ο Ισπανός πρωθυπουργός Μάρινο Ραχόι δήλωσε ότι θέλει η Ισπανία να πάρει τον άμεσο έλεγχο της Καταλονίας.

Ωστόσο, πριν από την ψηφοφορία, τα κόμματα της αντιπολίτευσης (Λαϊκό, Σοσιαλιστικό και Ciudadanos) διαδήλωναν έξω από το κοινοβούλιο σε ένδειξη διαμαρτυρίας - με βουλευτές υπέρ της ανεξαρτησίας να τοποθετούν στις κενές θέσεις τους με καταλανικές σημαίες. Η ανεξαρτησία ψηφίστηκε, με 70 ψήφους υπέρ, 10 κατά και 2 λευκά.

Γερουσία υπέρ ενεργοποίησης του άρθρου 155
Εν τω μεταξύ, η ισπανική γερουσία, όπου το Λαϊκό Κόμμα του πρωθυπουργού Ραχόι κατέχει την απόλυτη πλειοψηφία, υπερψήφισε τα βήματα για την κατάργηση της αποσχιστικής κυβέρνησης της Καταλονίας το απόγευμα της Παρασκευής.

Μετά την απόφαση του καταλανικού κοινοβουλίου, όμως, ο Μαριάνο Ραχόι συγκάλεσε εκτάκτως το υπουργικό συμβούλιο ώστε να εξετάσει τα από τούδε βήματα της Μαδρίτης.

Terrific job, ή υπέροχη δουλειά

Της Τάνιας Ζωγράφου

Για μερικά λεπτά επικράτησε εθνική παγωμάρα, από την εικόνα που εκπεμπόταν από την Ουάσιγκτον.

Μόλις πέρασε το πρώτο σοκ, το Διαδίκτυο εξεράγει. Τι Τραμπαλέξη τον είπανε. Τι θυμηθήκανε τη φωτογραφία που έβγαλε ως πιλότος πάνω σ' ένα F-16, πέντε μέρες πριν φύγει, ισχυριζόμενοι ότι τα δοκίμασε πρώτα και γιαυτό μετά, παράγγειλε. Τι το «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» και άπειρα άλλα. Κάποιος, τέλος, επικαλούμενος υψηλά ιστάμενες πηγές, διαβεβαίωνε πως η αγορά αφορά προσθήκη και τοποθέτηση φλας και καγκουροαεροτομής στο πίσω μέρος των F-16.

Η εκπεμπόμενη εικόνα απολύτως κυνική και ταπεινωτική.

Ο πλανητάρχης Τραμπ, με το ύφος του επικυρίαρχου, του άντε τελείωνε, μύγα, προς τον Τσίπρα στην κοινή συνέντευξη τύπου, να καυχιέται για την πώληση ανταλλακτικών για τα απαρχαιωμένα πολεμικά αεροπλάνα F-16, της Ελλάδας. Η Τουρκία βρίσκεται στα F-35. Ανταλλακτικά αξίας 2,4 δις δολαρίων, που «θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας». Στην Αμερική. Έτσι άλλωστε, κοντά έναν αιώνα τώρα, η αμερικάνικη υπερδύναμη κάνει τις «δουλειές» της. Με τον εκβιασμό, οικονομικό ή στρατιωτικό, που φέρνει δισεκατομμύρια στις τσέπες των γιγαντιαίων μονοπωλίων της και ψίχουλα μισθού στους εργάτες της. Ας μη διαμαρτυρόμαστε που όσες δουλειές δημιουργηθούν στην Αμερική, θα λείψουν, αυτές και πολύ περισσότερες, από την Ελλάδα. Το διεθνές προλεταριάτο, θα ωφεληθεί.

“Άγιοι επενδυτές”: Πώς οι ηλίθιοι γίνονται ακόμα πιο ηλίθιοι

Του Δημήτρη Καραμήτσα

Από τότε που γεννήθηκα ακούω συζητήσεις για “επενδυτές” που έφαγαν τα λεφτά και τα έστειλαν στο εξωτερικό. Από το σχέδιο Μάρσαλ, ως τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, από τα δάνεια της χούντας στους ημέτερους έως τις κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις επενδύσεων και από τα “έργα”, το χρηματιστήριο ως τα χαμένα αποθεματικά των τραπεζών και τα θαλασσοδάνεια σε ημέτερους. Για να μην μιλήσω και για πριν τον πόλεμο με τους αντίστοιχους που σκότωναν την εργατιά.
Αυτούς καλούν τα υποκείμενα της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης και οι ρουφιάνοι της δημοσιογραφίας να σώσουν την χώρα ... να “επενδύσουν” ή ορθότερα να “απογδύσουν”. Για τους αγιογδύτες επενδυτές, αυτούς τους εκδοροσφαγείς των Ελλήνων φτιαχτήκαν τα “μνημόνια”, για να γονατίσει και άλλο ο λαός, για να του πιούν το αίμα φτηνά και χωρίς πολλές φωνές και όλοι αυτοί τον βιασμό, την δολοφονία, την ληστεία την αποκαλούν σωτηρία και τον βιαστή, τον δολοφόνο, τον ληστή τον χαιρετίζουν ως επενδυτή, στρώνοντας πορφυρά χαλιά και βάγια και κουνώντας λιβανιστήρια υποτέλειας.

Αυτοί οι “επενδυτές”, όπως μέτρησα πριν λίγα χρόνια, μόνο από τις κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις επενδύσεων έφαγαν από το 1979 έως το 2004 πάνω από 100 δις ευρώ και δεν υπολογίζω σε αυτά όλες τις άλλες ρεμούλες.
Αυτούς καλούν τα ρεμάλια της πολιτικής και σύσσωμοι οι άνθρωποι κάθε ρυπαρής εξουσίας να σώσουν την χώρα: να επενδύσουν. Και επειδή τώρα δεν υπάρχουν λεφτά να τους δώσουν, τους δίνουν πατρίδα – γη και ύδωρ – και λαό να τον εκμεταλλευτούν, να τον στύψουν όπως θέλουν.

Όταν γίνεσαι βορά του γελοίου...

Η σήψη και η παρακμή παρέχουν πλούσιο υλικό στους γελοιογράφους…

Eίναι «ψηφιακή ηρωίνη»: πώς οι οθόνες μεταμορφώνουν τα παιδιά μας σε ψυχωτικούς τοξικομανείς

Του Νικόλαου Καρδάρα

Η Σούζαν αγόρασε στον 6χρονο γιο της ένα iPad όταν πήγαινε πρώτη Δημοτικού. «Σκέφτηκα «Γιατί να μην δοκιμάσει;», μου είπε κατά τη διάρκεια μια συνεδρίας μας. Το σχολείο του Τζον είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί τις συσκευές με όλο και μικρότερες τάξεις, ο δάσκαλος τεχνολογίας παραληρπύσε για τα εκπαιδευτικά τους ωφέλη, οπότε η Σούζαν θέλησε να κάνει ότι ήταν καλύτερο για το ξανθό της αγοράκι που λάτρευε να διαβάζει και να παίζει μπέιζμπολ.

Αρχικα άφηνε τον Τζον να παίζει διάφορα εκπαιδευτικά παιχνίδια στο iPad του. Ωσπου ο μικρος ανακάλυψε το Minecraft, το οποιο ο δάσκαλος τεχνολογιας χαρακτηρισε «ηλεκτρονικο Lego». Θυμόταν πόσο λάτρευε η ίδια ως παιδι να χτιζει και να παιζει με τα τουβλάκια της, οποτε άφησε το γιο της να παίζει Minecraft το απόγευμα.

Στην αρχή η Σούζαν ήταν αρκετά ευχαριστημένη. Ο Τζον έμοιαζε να απασχολείται με δημιουργικό παιχνίδι καθώς εξερευνούσε τον κόσμο του παιχνιδιού. Παρατηρησε μεν οτι το παιχνιδι δεν ηταν ακριβώς όπως τα Lego που θυμοταν -στα παιδικα της χρόνια δεν χρειαζοταν να… σκοτώσει ζώα και να βρει σπάνια στοιχεία για να επιβιώσει και να πάει στο επόμενο επιπεδο. Αλλά ο Τζον έμοιαζε να χαιρεται πολύ να παίζει και το σχολείο του είχε μέχρι και όμιλο Minecraft, οποτε… πόσο ασχημο μπορεί να ήταν;

Η ΑΕΚ των ΕΠΟΝιτών!

Του Νίκου Αγγελίδη

Η ιστορία της αντίστασης της ΑΕΚ στα χρόνια της κατοχής δεν είναι ευρέως γνωστή… Η ΑΕΚ, ομάδα της προσφυγιάς, αποτέλεσε μέσα από την φυσική εξέλιξη της ίδιας της ιστορίας της, σύμβολο αντίστασης κατά των κατακτητών…
Η Ένωση μεσουρανούσε πριν από τον πόλεμο, σάρωνε τα πάντα στο διάβα της, κατακτούσε τον ένα τίτλο μετά τον άλλον και είχε μπροστά της ένα ασυγκράτητο μέλλον στην κορυφή… δίχως αντιπάλους στους αγωνιστικούς χώρους!

ΑΕΚ 1940

Μόνο ο πόλεμος μπορούσε να ανακόψει την πορεία της μεγάλης ομάδας του δικεφάλου εκείνη την εποχή…
Ηγετική μορφή της Αντίστασης για την ΑΕΚ, είναι αδιαμφισβήτητα ο ήρωας Σπύρος Κοντούλης, ο οποίος εκτελέστηκε από τους Γερμανούς, όταν πήδηξε από το καμιόνι που τον μετέφερε μαζί με τον αδερφό του στην Καισαριανή για εκτέλεση…

Από τον Τσαλδάρη στον Τσίπρα και από τον Τρούμαν στον Τραμπ

Του Διονύση Ελευθεράτου

Τέσσερις δεκαετίες παρήλθαν από τότε που οι σκιτσογράφοι, εδώ στην Ελλάδα, «έβαζαν» φουστανέλα στον Τζίμι Κάρτερ, «φρέσκο» – τότε – πρόεδρο των ΗΠΑ.

Μεγάλη ευφορία είχαν προκαλέσει, βλέπετε, κάποιες δηλώσεις του πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 1976, περί ενδεδειγμένης λύσης του Κυπριακού, βασισμένης στο διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Ευφορία που εξελίχθηκε σε ενθουσιασμό, όταν ο Κάρτερ προειδοποίησε την Άγκυρα ότι θα τερματιζόταν η παροχή αμερικανικής βοήθειας προς αυτήν, εάν δεν σημειωνόταν ουσιαστική πρόοδος στο Κυπριακό.

Η εκλογική νίκη του πανηγυρίστηκε στην Αθήνα ως βέβαιη είσοδος «των σχέσεων Αθήνας – Ουάσινγκτον σε νέα εποχή», αλλά και ως απαρχή μιας θετικής αντίστροφης μέτρησης: Στο τέλος της θα βρίσκαμε, υποτίθεται, χαμογελαστή και καλοσυνάτη, μια «δίκαιη λύση» του Κυπριακού.

Η συνέχεια, γνωστή. Λίγα χρόνια έπειτα από την εκλογική νίκη του Κάρτερ, όποιος θα εντόπιζε έστω και ίχνη δικαίωσης στην ιδέα των Ελλήνων σκιτσογράφων να «του φορέσουν» φουστανέλα, θα κινδύνευε να βρεθεί – ο ίδιος- ντυμένος με κάτι λιγότερο βολικό: Με ζουρλομανδύα.

ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ, αυτοί οι πρωτοσαλταδόροι της γλίτσας

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Κατά τον επίσημο ορισμό, «απεργοσπάστης» είναι εκείνος που αντί να απεργεί συνεχίζει να εργάζεται ή προσφέρεται να εργαστεί προς αντικατάσταση των απεργών. 

Στις συνθήκες της πραγματικής ζωής, σε συνθήκες μισθωτής σκλαβιάς, κεφαλαιοκρατικής βίας και τρομοκρατίας, «απεργοσπάστης» είναι αυτός που όταν οι συνάδελφοί του πάνε να σηκώσουν κεφάλι, εκείνος υπηρετώντας και γλείφοντας με τον πιο χυδαίο και με τον πιο γλοιώδη τρόπο το αφεντικό του, τους μαχαιρώνει πισώπλατα. 

Είναι αυτό το πισώπλατο μαχαίρωμα που καθιστά τον «απεργοσπάστη» συνώνυμο του ξεφτίλα, που υπονομεύει τον αγώνα των υπόλοιπων εργαζομένων.

Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει λέξη που να περιγράφει το ποιόν του απεργοσπάστη. 

Εν προκειμένω, μιας και μιλάμε για τον χώρο του Τύπου, αναφέρομαι ειδικά στον απεργοσπάστη που δεν ανήκει στην κατηγορία των εργαζομένων που λύγισαν στον εξαναγκασμό του «Πολίτη Κέιν», αλλά στα καλοταϊσμένα γιουσουφάκια του «Πολίτη Κέιν». 

Αναβάθμιση

Ανάρτηση από: http://www.skitso.biz

Γιατί 20 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν ξαφνικά νομιμοποίηση της κάνναβης; Είναι η Μονσάντο ηλίθιε!

Του Χρήστου Μελίδη  

Δεν βρίσκετε λίγο παράξενο το γεγονός ότι ξαφνικά κυβερνητικοί βουλευτές άρχισαν να ενδιαφέρονται για την υγεία μας; Δεν βρίσκετε λίγο παράξενο ότι αυτό το συγκινητικό ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, δεν εδράζεται στο να σταματήσουν οι αυτοκτονίες και τα ψυχολογικά προβλήματα χιλιάδων πολιτών λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά επικεντρώνει ειδικά και συγκεκριμένα στην νομιμοποίηση της κάνναβης;

Πριν λίγες μέρες, 20 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή πρότειναν την πλήρη νομιμοποίηση της παραγωγής, μεταποίησης και αξιοποίησης της φαρμακευτικής και της βιομηχανικής κάνναβης.

Γιατί όμως την κάνναβη; Και γιατί τώρα;

ΣΥΡΙΖΑ: Η σφετεριστική αλητεία…

Του Θύμιου Παπαμοκολάου

Κάθε σφετεριστής της Ιστορίας, των λαϊκών κατακτήσεων και των αγωνιστικών παραδόσεων, δολοφονεί ανελέητα τις έννοιες και τις λέξεις: Σφετερίζεται το περιεχόμενό τους και τις μετατρέπει στο αντίθετό τους…
Στο ΣΥΡΙΖΑ η «επιστήμη» του σφετερισμού έχει πάρει μορφές φρενοβλάβειας. Οι συριζαίοι, με σημαιοφόρο τον Τσίπρα, έχουν απογειωθεί: Σε σφετεριστική αυθάδεια, σε ασύστολο ψεύδος και σε εκτρωματική καταστροφή της γλώσσας…

Ο αριστερός που γίνεται δεξιός και δωσίλογο ανδρείκελο των μαφιόζων του χρήματος και του 4ου Ράιχ, μεταλλάσσεται, ταυτόχρονα, σε ασύστολο και αχαλίνωτο σφετεριστή των αγωνιστικών ιστορικών παραδόσεων και συμβόλων…

ψηφίσει Μνημόνια και τα χαρακτηρίζει «αντιμνημόνια», εμπορεύεται δημοψηφίσματα του «ΟΧΙ» το οποίο το μετατρέπει ΑΜΕΣΩΣ σε «ΝΑΙ», οργανώνει πρωτομαγιάτικες φιέστες στην Καισαριανή για τους Ήρωες, μετά από την αποδοχή πακέτου μέτρων των τοκογλύφων και πολλά άλλα…

Μακρόνησος– ΣΥΡΙΖΑ: Αυτό «…το χώμα δεν έδεσε ποτέ με τη φτέρνα τους»

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Πριν περάσει εβδομάδα από το προσκύνημα Τσίπρα στον «συνεχιστή των αξιών της ελευθερίας και δημοκρατίας» Τραμπ, ο ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσε εκδρομή «προσκυνηματικού χαρακτήρα» στη Μακρόνησο…
Ανάμεσα στους άλλους «προσκυνητές»,που πόζαραν και φωτογραφήθηκαν στη Μακρόνησο για να ανανεώσουν το «αριστερό» τους λεύκωμα, κι ο Ρήγας, ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ο Κατρούγκαλος (φωτό). Και άλλοι.
Φυσικά δεν έχει νόημα, πια, να μιλήσεις για τσίπα.
Ούτε να χαραμίσεις πολλές κουβέντες για να υπερασπιστείς τη Μακρόνησο και τον ύψιστο συμβολισμό της από την ξετσιπωσιά των ξετσίπωτων. Ο λόγος είναι απλός:

Τελεσίγραφα στην ταραγμένη Ευρώπη. Στρατοπεδεύσεις σε πλανητική κλίμακα

Του Ρούντι Ρινάλντι

Δεν μπορεί παρά να προκαλεί εντύπωση η άκρως κυνική και αντιδραστική έκδοση τελεσιγράφου από τον Ραχόι –εκπρόσωπο του μεταφρανκικού ισπανικού καθεστώτος– απέναντι στον λαό της Καταλονίας. Μέχρι τις 11:00 π.μ. πρέπει να έχετε ξεκαθαρίσει τη στάση σας, αλλιώς εφαρμόζουμε τον Νόμο 115 που καταλύει κάθε έννοια αυτονομίας της Καταλονίας. Και για να μην έχετε την παραμικρή αυταπάτη για την αποφασιστική στάση της Μαδρίτης, σε ένα κρεσέντο αντιδραστικής στάσης, συλλαμβάνονται ήδη δύο εκπρόσωποι των Καταλανών. Κι αυτά ακολουθούν αμέσως μετά το όργιο τρομοκρατίας που εξαπολύθηκε για τη ματαίωση του δημοψηφίσματος με τους 800 τραυματίες και τις πρωτοφανείς επιθέσεις στα εκλογικά τμήματα κ.λπ.

Το χρέος του δημοσίου και η περιουσία του

Του Θοδωρή Αθανασιάδη

Ας πάρουμε δυο μεγάλες εταιρείες που παράγουν και εμπορεύονται είδη οικιακής και προσωπικής χρήσεως (καλλυντικά, απορρυπαντικά, χαρτικά κλπ). Η μια έχει συνολικά χρέη ένα δισ. ευρώ και η άλλη έχει 70 δισ. ευρώ. Τί θα απαντούσατε αν σας ρωτούσα ποια από τις δυο στέκεται καλύτερα και ποια χρειάζεται επειγόντως επέμβαση σωτηρίας αλλιώς θα καταρρεύσει;

Αν βιαστήκατε να απαντήσετε ότι η πρώτη εταιρεία πάει καλά και η δεύτερη είναι για φούντο, προφανώς οι γνώσεις σας περί τα οικονομικά συναγωνίζονται τις δικές μου περί την αεροναυπηγική. Το ύψος των χρεών από μόνο του δεν δείχνει σε καμμιά περίπτωση την οικονομική κατάσταση του χρεώστη, είτε αυτός είναι εταιρεία είτε είναι πρόσωπο. Για να δείξει κάτι, πρέπει να εξετάζεται σε συνάρτηση με την περιουσία του χρεώστη. Για παράδειγμα, ένα χρέος εκατό χιλιάδων ευρώ είναι ικανό να γονατίσει εμένα αλλά τον Μπιλ Γκέητς θα τον ενοχλούσε λιγώτερο από μια τρίχα στην σούπα του. Και για να κάνω σαφέστερα όλα τούτα, να σας πω ότι οι δυο εταιρείες του παραπάνω παραδείγματος (με τα ποσά στρογγυλοποιημένα, βέβαια) είναι υπαρκτές: λίγο πάνω από ένα δισ. χρωστούσε ο Μαρινόπουλος όταν κατέρρευσε ενώ κάπου 70 δισ. είναι σήμερα οι υποχρεώσεις τού κολοσσού που λέγεται Πρόκτερ & Γκαμπλ.

31/10/2011: Οι επί κεφαλής της "Πρωτοβουλίας ΚΑΠΑ" (Κρατική Ακίνητη Περιουσία και Αξιοποίηση) Γιάννης Στουρνάρας και Στέφανος Μάνος παρουσιάζουν πρόταση "αξιοποίησης" της δημόσιας περιουσίας.

Απαισιόδοξοί...

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page