Συγκλονίζει ο Γυμνασιάρχης του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου: Ποίος ήτον ο φονεύς του αδελφού μου; Ο Κορκονέας. Μην το ξεχάσεις ποτέ.

(Ανοιχτή επιστολή στα παιδιά που γεννήθηκαν μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου)

Αγαπητά μου παιδιά,

Είστε η ελπίδα για την νέα ζωή, που όλοι μας έχουμε ανάγκη, αλλά δεν μας δίνεται πάντα. Είστε μικροί, για να διαβάσετε αυτά που γράφω, αλλά τα γράφω τώρα, γιατί δεν ξέρω αν θα υπάρχω, όταν φτάσετε στην κατάλληλη ηλικία, για να τα μάθετε.

Έχουν λεχθεί άσχημα πράγματα για τον Αλέξανδρο μετά τη δολοφονία του. Αλλά τα έχουν πει βρώμικα στόματα και τα έχουν γράψει βρώμικα χέρια. Μην πιστέψετε τίποτε και κανένα. Εγώ ήμουν σε θέση να ξέρω τον Αλέξανδρο καλύτερα από τον καθένα και σας λέω αυτό. Ο Αλέξανδρος ήταν πολύ καλό, ευγενικό και τίμιο παιδί, που αγαπούσαν όλοι οι δάσκαλοι και όλοι οι συμμαθητές του. Κι εκείνος αγαπούσε πολύ τους φίλους του και είχε πολλούς, πάρα πολλούς φίλους και οι φίλοι του έγιναν αναρίθμητοι μετά τον θάνατό του, όχι μόνο στην Ελλάδα, σε όλον τον κόσμο. Αλλά ο Αλέξανδρος δεν πρόλαβε να τους αγαπήσει, όμως η μεγάλη του καρδιά, είμαι βέβαιος ότι θα τους χωρούσε όλους αυτούς.

Η businesswoman που ζει σε δανεική σκηνή

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΜΠ. πρώην ιδιοκτήτρια εταιρείας καθαρισµού

Η businesswoman που ζει σε δανεική σκηνή 

Αναλάμβανε τον καθαρισμό μεγάλων κτιρίων, από τράπεζες μέχρι το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Ο μηνιαίος τζίρος της έφτανε τα 70.000 ευρώ και απασχολούσε 200 άτομα προσωπικό. Οταν το 2008 οι πελάτες της άρχισαν να μην την πληρώνουν, η Βασιλική Μπαλ. έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να τα βγάλει πέρα. Μετακόμισε σε ένα σπίτι, 55 τ.μ., στην πλατεία Αττικής. Τα έξοδα, όμως, ήταν πολλά, οι δουλειές μειώνονταν συνεχώς και οι οφειλές της προς το ΙΚΑ αυξάνονταν, φτάνοντας συνολικά στο 1,5 εκατ. ευρώ. Μέσα σε μια μέρα έβαλε λουκέτο στην εταιρεία, αφού πρώτα αποζημίωσε όλους τους υπαλλήλους της. «Εμεινα κυριολεκτικά στον δρόμο. Πριν από δύο χρόνια, η Ενορία της Νέας Μάκρης μου χάρισε ένα τροχόσπιτο για να μείνω στο κάμπινγκ της περιοχής. Σήμερα ζω χάρη στη σύνταξη αναπηρίας των 437 ευρώ που παίρνω. Με αυτά τα χρήματα, ούτε σκέψη για κανονικό σπίτι», τονίζει η κυρία Μπ..

ΟΜΑΔΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΣΤΕΓΩΝ

7,5 χρόνια μακριά από τα λαμόγια των δήθεν Μ.Κ.Ο.

24-7-2019

ΠΗΓΗ:Κιβωτός αστέγων

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.com

Άθεο εγκώμιο στη θρησκεία

Του Μιχάλη Πάγκαλου

Η ηθική και πολιτική σημασία της Βίβλου

Όλος Ο αθεϊσμός στον χριστιανισμό,1 του Ερνστ Μπλοχ (1885-1977), είναι ένας ύμνος στη Βίβλο. Πρόκειται για ένα πυρετικό εγκώμιο στον βιβλικό ανθρωπισμό, που προηγείται κάποιες χιλιάδες χρόνια σε σχέση με τον αναγεννησιακό. Το πρώτο πράγμα που εκπλήσσει τον αναγνώστη είναι ότι τα βιβλικά παραθέματα αποκτούν εδώ νέες και απροσδόκητες σημασίες. Παλιό κρασί σε νέα ασκιά. Ο Μπλοχ δεν χρησιμοποιεί τα παραθέματα αυτά, όπως κάνουν συχνά οι θεολόγοι, για έναν ανώδυνο και ψυχωφελή περίπατο από το ένα στο άλλο, αλλά τα εντάσσει στη συνολική του προβληματική, την προβληματική του ανθρώπου που οδυνάται. Ο Μπλοχ συγκρούεται με τις βεβαιότητές μας και ταράζει τα νερά της αυταρέσκειάς μας.

Χωρίς τον Αθεϊσμό στον χριστιανισμό, η Αρχή της ελπίδας (1954-1959), το μείζον έργο του Μπλοχ, μένει ακατανόητο. Ο πολιτικός φιλόσοφος Μπλοχ γνωρίζει ότι η φιλοσοφία από μόνη της δεν μπορεί να ζωοποιεί και να τρέφει την ελπίδα και ότι γι' αυτό χρειάζονται εξωφιλοσοφικές ηθικές πηγές. «Το humanum του Εγελου, γράφει, εξαφανίστηκε μέσα στο κράτος» (338). Σε αυτές τις ηθικές πηγές ανήκουν οι παγκόσμιες θρησκείες και η ίδια η Βίβλος, η ανθρώπινη καρδιά του δυτικού πολιτισμού.

Αυτοί που έχουν βουλευτική και υπουργική ασυλία

καταργούν το Πανεπιστημιακό άσυλο & φέρνουν την ασυλία των τραπεζιτών

Νίκος και Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η απόφαση οπλίζει το χέρι του επόμενου Κορκονέα

Τόσο ο Νίκος Κωνσταντόπουλος όσο και η Ζωή Κωνσταντοπούλου μίλησαν για "προδιαγεγραμμένη απόφαση" και για "μεθόδευση". Όπως ανέφεραν θα ζητήσουν την αναίρεση της απόφασης υπέρ του νόμου. 

Της Αντωνίας Ξυνού  

Για «προδιαγεγραμμένη απόφαση» και για «μεθόδευση» προκειμένου ο Επ. Κορκονέας να έχει μία «σκανδαλώδης μεταχείριση» μίλησε η πολιτική αγωγή στο δικαστήριο, αμέσως μετά την απόφαση για τη δολοφονία Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Τόσο ο Νίκος Κωνσταντόπουλος όσο και η Ζωή Κωνσταντοπουλου, στο άκουσμα της κάθειρξης 13 ετών στον Κορκονέα, γνωστοποίησαν ότι θα ασκήσουν αναίρεση υπέρ του νόμου επί της απόφασης. «Η απόφασή σας οπλίζει το χέρι του επόμενου Κορκονέα» δήλωσε στο δικαστήριο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, με το Νίκο Κωνσταντόπουλο να τοποθετείται σχετικά:

«Καταδικάσετε τον κατηγορούμενο για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο. Ο δολοφόνος αυτός ήρθε στο δικαστήριο και ζήτησε ελαφρυντικό για ανάρμοστη συμπεριφορά του θύματος, συμπεριφέρθηκε ως τυμβωρύχος και σε αυτόν δώσατε ελαφρυντικό. Η πολιτική αγωγή θα ζητήσει την αναίρεση της απόφασης υπέρ του νόμου».

Στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

Του Σταύρου Λυγερού

Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Τέλος, τις προηγούμενες ημέρες είχαμε την αμφίσημη δήλωση του Δένδια στο Blooberg. Αναφερόμενος στη δυνατότητες ελληνοτουρκικής συνεργασίας, ο νέος επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είπε ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Τρεις δηλώσεις που μυρίζουν συνεκμετάλλευση.

Φαίνεται πως το συγκεκριμένο υπουργικό γραφείο ασκεί μία περίεργη επιρροή στους ενοίκους του! Γιατί και στις τρεις προαναφερθείσες δηλώσεις, πίσω από τις θολές διατυπώσεις, διαφαίνεται ένας κοινός παρονομαστής. Κάτι θέλουν να μας πουν, αλλά δεν το λένε ευθέως. Χρησιμοποιούν εκφράσεις, οι οποίες αφήνουν διέξοδο διαφυγής, εάν κάποιος τους πιέσει να γίνουν σαφείς.

Θέλω να γλείψω και εγώ...

Απεφάνθη η Δικαιοσύνη: Ελεύθερος ο Κορκονέας για το θάνατο ενός 15χρονου

Τελικά όλα τα βολεύει η δικαιοσύνη... Δεν βγήκε μήπως και τυχαία η απόφαση λίγο πριν μπει και ο Αύγουστος???

Για την ελληνική διαφορά

Του Χρήστου Γιανναρά

Δύο αιώνες τώρα, το απολειφάδι του κοσμοπολίτικου Ελληνισμού που αποτέλεσε βαλκάνιο «εθνικό κράτος», παλεύει να επιβιώσει ιστορικά. Με αποκλειστικό μπούσουλα τη μίμηση, τον μεταπρατισμό.

Το ελλαδικό κράτος θέλει να γίνει κάτι άλλο από αυτό που είναι. Αυτό που είναι, δεν επιλέχθηκε με δημοψηφίσματα. Το καθορίζουν η γλώσσα του, η ιστορία του, η εδαφική του διαμόρφωση, το κλίμα του. Το ελλαδικό κράτος, δύο αιώνες τώρα, παλεύει να αλλάξει τους όρους της δεδομένης ταυτότητάς του.

Θέλει να ανήκει «εις την Δύσιν». Η γλώσσα του να σκοπεύει στη συναλλαγή, όχι στην κοινωνία της εμπειρίας. Η ιστορία του να χαρίζεται σε αδίστακτους σφετεριστές. Να αγνοηθεί το κλίμα και η εδαφική διαμόρφωση, για να χτίζονται βλάσφημου όγκου ασύμμετρα κουτιά, που προϋποθέτουν σπάνια ηλιοφάνεια και πολύμηνο παγετό.

Το «εθνικό κράτος», το ελληνώνυμο, δύο αιώνες τώρα, επιμένει σε δάνειο πολιτικό σύστημα (παρωδία κοινοβουλευτισμού), σε δάνειους θεσμούς οργάνωσης (πνιγερά συγκεντρωτικούς), δάνεια συστήματα παιδείας, δάνειους στόχους ανάπτυξης, δάνεια πρότυπα αισθητικής καλλιέργειας.

"Φωτισμένος" ηγέτης...

Μεσιτικό γραφείο...

Ευχαριστώ τον φίλο Ηλία Κ.

8 στους 10 βλέπουν ήδη οικονομική βελτίωση...

Για μια κοινωνία της αποανάπτυξης*

Του  Serge Latouche* δημοσιεύτηκε στον νέο Λόγιο Ερμή τ. 14

Παρότι αποτελεί σύνθημα όλων των κυβερνήσεων της Αριστεράς και της Δεξιάς, καθώς και στόχο των περισσότερων κινημάτων που υποστηρίζουν μια εναλλακτική παγκοσμιοποίηση, η διαρκής επέκταση αποτελεί μια παγίδα: βασισμένη στη συσσώρευση του πλούτου, είναι καταστροφική για τη φύση και ενισχύει τις κοινωνικές ανισότητες. Ακόμα και όταν αποκαλείται «βιώσιμη» ή «αειφόρος», δεν παύει να αντιστρατεύεται την πραγματική ευημερία. Ως εκ τούτου θα πρέπει να εργαστούμε για την αποανάπτυξη: για μια κοινωνία που βασίζεται στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, στη συνεργασία και όχι στον ανταγωνισμό, σε μια ανθρωπότητα απελευθερωμένη από τον οικονομισμό η οποία θέτει ως στόχο της την κοινωνική δικαιοσύνη.

«Θα αποτελέσει μια απολύτως θετική εξέλιξη μια κοινωνία όπου θα καταναλώνουμε  υγιεινά τρόφιμα, θα έχουμε λιγότερο θόρυβο, θα ζούμε σε ένα ισορροπημένο  περιβάλλον, δεν θα υποφέρουμε πλέον από τους καταναγκασμούς της κυκλοφορίας κ.λπ.»

Jacques Ellul[1]

Στις 14 Φεβρουαρίου 2002, στο Silver Spring, ενώπιον των υπευθύνων της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, ο πρόεδρος Μπους δήλωνε: «Επειδή η ανάπτυξη είναι το κλειδί για την περιβαλλοντική πρόοδο, διότι παρέχει τους πόρους που μας επιτρέπουν να επενδύσουμε στον τομέα των καθαρών τεχνολογιών, είναι η λύση, όχι το πρόβλημα[2]». Κατά βάθος, αυτή η θέση γίνεται ευρέως αποδεκτή από την Αριστερά, συμπεριλαμβανομένων πολλών ακτιβιστών κατά της παγκοσμιοποίησης, που πιστεύουν ότι η ανάπτυξη αποτελεί και τη λύση του κοινωνικού προβλήματος δημιουργώντας θέσεις εργασίας και διευκολύνοντας μια πιο δίκαιη κατανομή.

Για όσους έχουν κοντή μνήμη...

Εμείς, οι ένοχες γενιές

Του Ηλία Φιλιππίδη

Όσοι γεννηθήκαμε μεταξύ 1940-1975, ευθυνόμαστε για την σημερινή παρακμή του Ελληνισμού

Δεν πρόκειται να βγούμε από την κρίση ποτέ!

Αυτή είναι η πλέον λογική πρόβλεψη για δύο λόγους:

• α) Ο πρώτος λόγος αφορά τον εξωτερικό παράγοντα. Η «θεραπεία» που μας έχει επιβάλει το συνδικάτο των «Δανειστών» και των «Ευρωπαίων εταίρων» μας, έχει ως σκοπό όχι την έξοδο μας από την εντατική των Μνημονίων αλλά την πλήρη αφαίμαξη της ελληνικής οικονομίας, την διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και τον μόνιμο πολιτικό έλεγχο της χώρας μας.
• β) Ο δεύτερος λόγος αφορά εμάς και οφείλεται σε δύο ενέργειες που δεν κάναμε. Με την πολιτική αλλαγή το φθινόπωρο του 2009, εάν είχαμε πατριώτες και υπεύθυνους πολιτικούς και αν είμαστε ώριμος λαός, θα έπρεπε να γίνονταν δύο πράγματα: i) να οριζόταν διακομματική επιτροπή για τον Λογιστικό έλεγχο του ελληνικού χρέους. ii) Nα οριζόταν ο γενικός δικαστικός έλεγχος για την διαχείριση του δημοσίου χρήματος από το 1990 και μετά και ιδιαίτερα για όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα. Όλοι οι ένοχοι θα κατέληγαν στην φυλακή. Σε αυτούς θα προστίθεντο και όσοι περιλαμβάνονταν στις διάφορες τραπεζικές λίστες για την παράνομη εξαγωγή αφορολόγητων κεφαλαίων.

Αυτά τα δύο, το λογιστικό νοικοκύρεμα και η ηθική κάθαρση δεν έγιναν και μάλλον δεν πρόκειται να γίνουν, πέρα από το γεγονός, ότι οι προθεσμίες παραγραφής φροντίζουν με τον πλέον αθόρυβο και νόμιμο τρόπο για την άφεση των αμαρτιών. 

Που είναι το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας - Κύπρου...;

...το Μετσόβιο θα βγάζει κλητήρες της Microsoft και το Αριστοτέλειο τσιρλίντερς

Σχόλιο του Παύλου Κιρκασίδη

Μην βλέπετε τον τίτλο. Προσέξτε πού κάθεται ο Πάιατ και πού κάθεται η... Ελληνίδα υπουργός. (ακόμη λίγο θα την έβαζε να κάτσει και σε σκαμπό). Τώρα μπορείτε να δείτε και τον... τίτλο και να σκεφτείτε ό,τι θέλετε. (αν οι ΗΠΑ κάνουν πρωκτικό σεξ με την ελληνική κυβέρνηση και εκείνης της αρέσει, το Μετσόβιο θα βγάζει κλητήρες της Microsoft και το Αριστοτέλειο τσιρλίντερς).

...τα αποβράσματα του καθεστώτος ως ιερές αγελάδες της "ριζοσπαστικής σκέψης"

Του Δημήτρη Πατέλη

Εάν κάποιος προβεβλημένος αστός, από αυτούς που ο Μαρξ αποκαλούσε "ιδεολογικά συστατικά στοιχεία της άρχουσας τάξης" είναι χυδαίος αντισοβιετικός-αντικομμουνιστής, ανορθολογικός μυστικιστής και κανάγιας-υπηρέτης των πιο αντιδραστικών κύκλων του κεφαλαίου, με ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΠΡΟΤΟΤΥΠΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΣΤΗ ΘΕΩΡΙΑ, αυτό πρέπει να λέγεται καθαρά και ξάστερα, ρητά και κατηγορηματικά προς αποφυγή περαιτέρω διάλυσης και σύγχυσης. Το αντίθετο τροφοδοτεί μια φρικτή καταστολή της επαναστατικής σκέψης, που φορά το μανδύα της διανοουμενίστικης "πλουραλιστικής ανεξιγνωμίας", διαδεδομένης στους κύκλους της αυτολογοκρινόμενης "καθηγητικής επιστήμης" (κατά Μαρξ), πρόθυμης να περιφέρει τα αποβράσματα του καθεστώτος ως ιερές αγελάδες της "ριζοσπαστικής σκέψης", διδάσκοντας με ζήλο τη σήψη τους...

ΕΝΦΙΑ 2019

α) Την ΗΔΗ ΨΗΦΙΣΜΕΝΗ από τον ΣΥΡΙΖΑ μείωση του ΕΝΦΙΑ, την ψιλοτροποποίησαν κάπως υπέρ των εχόντων και κατεχόντων και την παρουσίασαν ως...δική τους. 
β) Το ίδιο έγινε και με τις 120 δόσεις (κατέβασαν μόνο την ελάχιστη κατά 10 ευρώ) και...τέρμα!
Το ονόμασαν αυτό...ΑΛΛΑΓΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

Δημιουργική ασάφεια....

Ασαφώς "αριστερός", "δημιουργικά" νεοφιλελέ.

Μια προσευχή για τον άγνωστο Ρώσο χάκερ

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Πριν λίγο καιρό, την ώρα που όλοι είμασταν αφοσιωμένοι στις εκλογικές διαδικασίες που θα καθόριζαν τον διαχειριστή του μετα-μνημονιακού και προδιαγραμμένου μέλλοντος της χώρας γενικά και της εκπαίδευσης ειδικότερα, η τελευταία, και δη η ανώτατη βαθμίδα της δέχτηκε καίριο πλήγμα. 

Όχι! Δεν είναι αυτό που νομίζετε! Ουδείς υπουργός πρόλαβε να αθροίσει στις προηγούμενες καταστροφικές αποφάσεις, νόμους και εγκυκλίους, νέες καταστροφικότερες. Εκείνο τον καιρό εξάλλου υπουργοί και παρατρεχάμενοι έτρεχαν να βολέψουν τους τελευταίους των «ημετέρων» ή να «αγοράσουν» τίποτα ψήφους με μέτρα τελευταίας στιγμής. Έτσι δεν είχαν τον καιρό να καταστρέψουν κάτι μεθοδικότερα.

Αυτή τη φορά η συμφορά προήλθε από μια επιτροπή, η οποία δεν μας είχε απασχολήσει στο παρελθόν και παρέμενε ως εκ τούτου άγνωστη. Το όνομά της εντυπωσιακό: Επιτροπή για την Διαδικτυακή Προσβολή της Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Το κύρος της επικυρώνεται με την υποσημείωση «…του άρθρου 66Ε του νόμου 2121/1993». Αμ πώς, έτσι χωρίς νόμο… 

Λίγο εισαγγελικά ακούγονται όλα αυτά, λίγο αστυνομικά και οπωσδήποτε κατασταλτικά στο γενικότερο πλαίσιο του Νόμου και της Τάξης. Ο χαρακτήρας αυτός μάλλον ενόχλησε και την ίδια την επιτροπή η οποία, για να αμβλύνει τις εντυπώσεις, προχώρησε σε αιτιολόγηση των έργων της. Αιτιολόγηση που κοσμεί όλους τους ιστοτόπους στους οποίους την πρόσβαση απαγόρεψαν οι αποφάσεις της. 

«Στρατός» μετακλητών, αποσπασμένων και δημοσιογράφων στην Προεδρία της Κυβέρνησης

Μπορεί η νέα κυβέρνηση να διατείνεται ότι επιδιώκει τον περιορισμό του προσωπικού που θα υποστηρίζει κυβερνητικά στελέχη, όμως από το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος», που κατατέθηκε χθες βράδυ, προκύπτει ότι στη νεοσύστατη Προεδρία της Κυβέρνησης προβλέπονται 100 θέσεις μετακλητών υπαλλήλων!

Συνολικά δε, στην Προεδρία της Κυβέρνησης θα απασχολούνται –ούτε λίγο, ούτε πολύ – 440 άτομα! Οι 100 μετακλητοί υπάλληλοι και οι άλλοι 340 δημόσιοι υπάλληλοι με απόσπαση και δημοσιογράφοι (αγνώστου αριθμού).

Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο για τη συγκρότηση της Προεδρίας της Κυβέρνησης είναι ότι τα στελέχη των Σωμάτων Ασφαλείας  και των Ενόπλων δυνάμεων που θα εργάζονται σε αυτή θα δικαιούνται επιμίσθιο 30% των αποδοχών τους.

Τα εν λόγω σημεία του νομοσχεδίου για το «επιτελικό κράτος» είναι τα ακόλουθα:

Δεν ξεχνώ...την εισβολή και κατοχή

Πρόβλημα Τουρκικής εισβολής και κατοχής το Κυπριακό...
Όχι επικοινωνίας των δύο κοινοτήτων.

26 Ιούλη 1953 - 26 Ιούλη 2019: Η Κούβα ζει στις καρδιές των ελεύθερων του κόσμου και δεν είναι μόνη της!

Η εσωτερικεύση της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης

Τα βαθύτερα αίτια της κακοδαιμονίας της Ελλάδας και οι ενδεδειγμένες λύσεις.

Μια εξομολόγηση εκ βαθέων

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό».
Διονύσιος Σολωμός

Είναι επιτακτική ανάγκη να βρούμε τις αιτίες της πολυποίκιλης  κακοδαιμονίας, για να μπορούμε να τις ξεπεράσουμε. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όσο δεν γνωρίζουμε, αγνοούμε η αποκρύβουμε τις αιτίες, σωτηρία σ’ αυτόν τον τόπο είναι αδιανόητη, γιατί όλα τα μέτρα που παίρνονται εκών άκων οδηγούν στα αντίθετα αποτελέσματα. Ο κανόνας είναι απλός. Για να λύσεις οποιοδήποτε πρόβλημα πρέπει να το βάλεις στην σωστή βάση έρευνάς του. Αλλιώς καταλήγεις σε λάθος συμπεράσματα και σε λάθος προτάσεις. Προϋποθέτει ωστόσο ένα βασικό αξίωμα.

Προϋπόθεση για να μπορεί κανείς να ανακαλύψει τις αιτίες και να προτείνει σωτήριες λύσεις είναι αυτό που είπε κάποτε ο Αλέξανδρος Δελμούζος, ένας από τους πρωτεργάτες του Εκπαιδευτικού Δημοτικισμού, μαζί με τον Δημήτρη Γληνό και τον Μανώλη Τριανταφυλλίδη: «Για να κρίνεις πρόσωπα και έργα δεν χρειάζεται μονάχα μυαλό παρά και χαρακτήρας». Αυτή η φράση σημαίνει ότι δεν αρκεί μονάχα η γνώση (επιστήμη), που βέβαια είναι προϋπόθεση, αλλά ήθος και ανιδιοτέλεια, οι οποίες εξασφαλίζουν στον μέγιστο βαθμό την ανεξάρτητη κριτική σκέψη. Γιατί χωρίς αυτήν η γνώση είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το καλό, αλλά εξίσου και για το κακό. Ο Ηράκλειτος με το λιτό του λόγο το εκφράζει διαφορετικά, λέγοντας: «Ήθος ανθρώπω δαίμων».[1] Αυτό τονίζει με άλλα λόγια και ο Πλάτωνας, ισχυριζόμενος ότι  «πᾶ­σά τε ἐ­πι­στή­μη χω­ρι­ζο­μέ­νη δι­και­ο­σύ­νης καὶ τῆς ἄλ­λης ἀ­ρε­τῆς πα­νουρ­γί­α, οὐ σο­φί­α φα­ί­νε­ται».[2] Το ζητούμενο συνεπώς είναι ο δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος, που βέβαια πρέπει να έχει και ήθος και να τον διακρίνει η ανιδιοτέλεια. Η ιδιοτέλεια είναι ο απόλυτος εχθρός της ανεξάρτητης κριτικής σκέψης.

Στιγμές...

Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο;

Του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα* 

Επιμέλεια: Ερρίκος Φινάλης Μετάφραση: Θανάσης Μπαξόπουλος

Πριν λίγο καιρό ο αντιπρόεδρος της Βολιβίας μίλησε σε ένα συνέδριο φιλοσοφίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο του Λανούς (Αργεντινή) για ένα ζήτημα που βρίσκεται στο επίκεντρο των εναγώνιων αναζητήσεων όσων μοχθούν για τη χειραφέτηση του ανθρώπου: για ποιο λόγο είναι τόσο δύσκολο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος; Αφού αναφέρθηκε στην περιοριστική μονομέρεια ή την εσφαλμένη βάση των πιο συνηθισμένων απαντήσεων που δίνονται μέχρι τώρα σε αυτό το ερώτημα, επιχείρησε να προτείνει έναν τρόπο προσέγγισης που ξεφεύγει από την πεπατημένη. Δίνουμε σήμερα στους αναγνώστες της εφημερίδας μια πρόγευση του μονοπατιού στο οποίο βαδίζει ο Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα προσπαθώντας να αναμετρηθεί με το πιο καίριο ερώτημα των καιρών μας. Ελπίζουμε το όποιο καλοκαιρινό διάλειμμα, μικρό ή μεγάλο, της καθεμιάς και του καθενός από εμάς να επιτρέψει κάποιες βουτιές και σε αναζωογονητικές σκέψεις, όπως αυτές του Βολιβιάνου αντιπροέδρου. Σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Α/συνέχεια ολόκληρο το κείμενο της παρέμβασής του. Μέχρι τότε… καλό καλοκαίρι!

Η ερώτηση από την οποία ξεκινώ: Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο; Γιατί είναι τόσο δύσκολο να μετασχηματιστούν τα πράγματα; Γιατί, ενώ κάποιος βλέπει τόσες αδικίες στον κόσμο, στην ήπειρο, στις περιφέρειες, δεν γίνονται οι αλλαγές που έχουμε ανάγκη; Μας λένε ότι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 82% του πλούτου όλης της γης. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να κυριαρχούν σε όλο τον κόσμο συντηρητικά σχέδια, καταχρηστικές και εξευτελιστικές μορφές εργασίας… Γιατί οι υποτελείς τάξεις δεν επαναστατούν εσαεί; Γιατί, ακόμη και όταν εξεγείρονται, μετά από λίγο ένα σημαντικό μέρος τους ξανακυλά στις προηγούμενες συντηρητικές πολιτικές, και συνεχίζεται έτσι η καταπίεση των υποτελών; Γιατί είναι λοιπόν τόσο δύσκολο να αλλάξει ο κόσμος; Αυτή είναι η αφετηριακή ερώτησή μου. Οι απαντήσεις από την πλευρά της πολιτικής επιστήμης, της κοινωνιολογίας, των κοινωνικών αγώνων, της παγκόσμιας αριστεράς, οδηγούν σε διαφορετικούς προσανατολισμούς…

Άσυλα και άβατα ΤΕΛΟΣ!

Ο «Πολιτικός Πολιτισμός» της «Δημοκρατίας των ανδρεικέλων»…

Οι εικόνες είναι αποκαλυπτικότατες του «πολιτικού πολιτισμού» τους: Οι απατεώνες της κατοχικής Βουλής τα «κουτσοπίνουν» στο Προεδρικό Μέγαρο και στην αρένα της Βουλής δίνουν σώου «αντιπαραθέσεων»… Το χειρότερο, όμως, είναι ότι μας δουλεύουν ασύστολα, με αχαλίνωτη αυθάδεια και αναίδεια: Είναι εκτελεστές των συμβολαίων του 4ου Ράιχ, «διαχειριστές» των νέων αποικιοκρατών, υπάλληλοι της νέας Μνημονιακής Κατοχής και οργανώνουν φιέστες για την …αποκατάσταση της «Δημοκρατίας»!!!

Φιλούν τις μπότες των διεθνών μηχανισμών του χρήματος και των νέων αποικιοκρατών και το παίζουν …Δημοκράτες!!! 

Εκστρατεία «ξεπλύματος» των ιμπεριαλιστών

Του Δ. Μ.

Πληθαίνουν οι πολυδιάστατες «παρεμβάσεις» των ιμπεριαλιστών για την παρέμβαση στη συνείδηση του λαού και την κάμψη των αντιδράσεων στους σχεδιασμούς τους. Το σχέδιο «άμβλυνσης του αντιαμερικανισμού» (στην πραγματικότητα του αντιιμπεριαλισμού) ανέβηκε σε νέα επίπεδα την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και βέβαια συνεχίζεται αμείωτα και με μεγαλύτερη ένταση με τη ΝΔ. Από ποδηλατάδες του Αμερικανού πρέσβη σε εκδηλώσεις και συναυλίες της μπάντας του αμερικανικού στρατού στα σχολεία, μέχρι στοχοποιημένα «σεμινάρια», η δραστηριότητα των προγραμμάτων της αμερικάνικης πρεσβείας και του ΝΑΤΟ έχει στο επίκεντρο επιλεγμένα τμήματα του ελληνικού λαού.

Διόλου τυχαία δεν είναι η περίοδος που η δραστηριότητα αυτή εντείνεται, καθώς όσο φουντώνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή, βαθαίνει και η εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει πρωτοστατήσει - ως σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ - στη διαβόητη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της χώρας, ανεβάζοντας σε τεράστιο βαθμό τις προσδοκίες των ιμπεριαλιστών για την κυβέρνηση της ΝΔ.

Σχόλιο του Τάκη Φωτόπουλου με αφορμή τη διαγραφόμενη νίκη του Brexit

Από το δημοψήφισμα του 2016 μέχρι σήμερα έγινε μια τρομερή προσπάθεια από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) να θάψουν την πρώτη λαϊκή φωνή που εκδηλώθηκε καθαρά ενάντια στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) και το άμεσο όργανό της, την ΕΕ, παρά την τεράστια κινητοποίηση των ντόπιων και διεθνών ελίτ. Η  άθλια “Αριστερά” στράφηκε ενάντια στα εργατικά και γενικότερα τα λαϊκά στρώματα που ψήφισαν φανατικά υπέρ του Brexit γιατί είχαν καταλάβει ότι μόνο με εθνική και οικονομική κυριαρχία ένας λαός μπορεί σήμερα να αυτοκυβερνάται και να μην γίνει το κλωτσοσκούφι των πολυεθνικών που, μέσα από τα όργανά τους στην ΕΕ, εφαρμόζουν τη γραμμή τους για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους σε βάρος των λαών. Ήταν αυτή η αδάμαστη λαϊκή φωνή “από τα κάτω” που δεν επέτρεψε να θαφτεί το βροντερό ΟΧΙ στην Υ/Ε που εκδηλώθηκε πρώτα με το Brexit και, στη συνέχεια, από τα λαϊκά στρώματα στις ΗΠΑ , τη Γαλλία, την Ιταλία και παντού σχεδόν στην Ευρώπη, με θλιβερή εξαίρεση την Ελλάδα, όπου ακόμη τα λαϊκά στρώματα εξαπατώνται είτε από πολιτικούς απατεώνες της “Αριστεράς” είτε από “ορθολογικούς” νεοφιλελεύθερους της Δεξιάς.

Μακρόν αλά ελληνικά;

Μια ραδιογραφία της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Του Γιώργου Καραμπελιά

Ο οριστικός ενταφιασμός της μεταπολίτευσης αλλά και της παραδοσιακής εμφυλιοπολεμικής διαίρεσης, αριστεράς-δεξιάς, ολοκληρώθηκε με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019 και τη συγκρότηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σχημάτισε μία κυβέρνηση που προσπαθεί να ανταποκριθεί στο αίτημα της υπέρβασης αριστεράς-δεξιάς, γεγονός που αντανακλάται τόσο στη σύνθεση της κυβέρνησής του όσο και στις προγραμματικές της δηλώσεις, και αυτό, παρ’ ότι εξελέγη επικεφαλής του παραδοσιακού πόλου της ελληνικής κεντροδεξιάς.

Πράγματι, ο Μητσοτάκης και οι περί αυτόν (καθόλου τυχαία, στους βασικούς του συμβούλους περιλαμβάνεται ο παλαιός γραμματέας της ΚΝΕ και στενός συνεργάτης  του Λαλιώτη, Τάκης Θεοδωρικάκος, και ο πρώην διευθυντής των Νέων, Δημήτρης Μητρόπουλος) επιχείρησαν να τετραγωνίσουν τον κύκλο. Από τη μία πλευρά, να στηριχτούν στη μόνη υπαρκτή πολιτική δύναμη την οποία διέθεταν, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία, και από την άλλη, να την υπερακοντίσουν μέσα από μια «μακρονική» λογική. Έτσι, και σε προγραμματικό επίπεδο, στη διάρκεια μιας μακράς προεκλογικής περιόδου, όσο και στα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης, επέλεξαν έναν προγραμματικό λόγο που αρνείται τις παραδοσιακές διαιρέσεις.

Εκλογικές κατολισθήσεις *

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Εμείς, η μεσαία τάξη/ είμεθα η μόνη τάξη/ με έντονη, συνείδηση/εθνική.

Παρασυρόμενοι όμως από τις άλλες τάξεις/στα νοήματα και τις πράξεις/δίνουμε, χροιά πολιτική (Δ. Μούτσης)

Κάθε φορά που πλησιάζει ο χρόνος διεξαγωγής των Δημοτικών εκλογών στη χώρα μας, ένας απίστευτος οργασμός κατασκευαστικής ή επισκευαστικής δραστηριότητας ξεκινά και αγκαλιάζει τις γειτονιές ολόκληρης της Ελλάδας.

 Δρόμοι που από τις πολλές λακούβες μοιάζανε με σαλίγκαρο εκπαίδευσης οδηγών αυτοκινήτου, ξαφνικά αστράφτουν με την καινούργια τους άσφαλτο. Πεζοδρόμια – παγίδες για τους πεζούς, ανακατασκευάζονται. Πλακάκια οδήγησης τυφλών και ράμπες για τους αναπήρους, τοποθετούνται σε όλα τα πεζοδρόμια. Βέβαια, εννιά στις δέκα περιπτώσεις, αυτοί οι διάδρομοι πλακιδίων καταλήγουν σε δέντρα ή σε κολώνες, όμως οι τυφλοί της Ελλάδος είναι πανέξυπνοι και πολύ καλά εκπαιδευμένοι για να τους πτοήσουν τέτοιες μικρολεπτομέρειες.

Κατάργηση ασύλου

Το ξεπούλημα συνεχίζεται

Ήρθαν οι "επενδυτές".... και οι νέοι Πινοσέτ.

Του Γιώργου Χερουβή

Η κοινωνική ασφάλιση σε Ιδιώτες.

Εγώ λέω να δώσουν και κανένα κομμάτι στον Φλώρο της ENERGA ......Πάρε τα λεφτά και μην τον είδατε ....
Θυμάστε την Ασπίς Πρόνοια?

Μαζί με την "ΑΣΠΙΣ Πρόνοια" που κατέστρεψε τη ζωή χιλιάδων συμπολιτών μας ιδού οι 44 ασφαλιστικές εταιρείες που έβαλαν λουκέτο τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα:

1. INTERSUISSE

2. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ

3. ΠΕΙΡΑΙΚΗ

4. ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ

5. ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ

6. GUARANTEE

7. INTERCONTINENTAL

8. EUROMONDE

9. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ

Γιώργος Καραμπελιάς : "ΕΚΤΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ" (Κέρκυρα, 21.3.2019)

Η «πράσινη συνιστώσα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη

Του Γιάννη Μπασκάκη

Ηδη από την ανακοίνωση της σύνθεσης της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη μιλούσαμε για άρωμα εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ στο υπουργικό σχήμα. Σήμερα, μετά και την ολοκλήρωση της τοποθέτησης των γενικών γραμματέων των υπουργείων, μπορούμε πλέον να μιλάμε για... πράσινη συνιστώσα μέσα στην κυβέρνηση.

Με δεδομένο ότι κατά την προηγούμενη περίοδο ηγεμόνευσαν στο κόμμα της Ν.Δ. οι απόψεις της εθνικιστικής της πτέρυγας υπό τους Αντώνη Σαμαρά και Αδωνη Γεωργιάδη, ο Κυρ. Μητσοτάκης χρειαζόταν τώρα αυτό το στοιχείο για λόγους κυβερνητικής ισορροπίας. Για να μη φαίνεται ότι γέρνει το κυβερνητικό του σχήμα προς παλαιοδεξιές, εθνικιστικές και ακροδεξιές απόψεις.

Και την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός θέλει να δείξει και μια εικόνα ότι η διοίκηση που θα ασκήσει θα είναι τεχνοκρατική. Γι’ αυτό και τοποθετεί στην κυβέρνησή του πρόσωπα που θεωρεί ικανούς διαχειριστές από ένα ευρύτερο πολιτικό φάσμα.

Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση είναι βέβαια αυτή του άλλοτε κορυφαίου στελέχους του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, τον οποίο τοποθετεί στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Σε ένα ρόλο δηλαδή με τον οποίο είχε ταυτιστεί κατά τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής στον προηγούμενο πολιτικό χώρο του.

Μπατσοκρατία

Νέος Ποινικός Κώδικας: Βρόμικη δουλειά, με το …γάντι

Του Δημήτρη  Μηλάκα

Μια από τις τελευταίες πράξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα. Στο εν λόγω νομοσχέδιο, που υποστηρίχτηκε εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το εναπομείναν Ποτάμι, ασκήθηκε κριτική και εξαπολύθηκαν πυρά εναντίον του για την ευμενή μεταχείριση που επιφυλάσσει σε «κλέφτες, ληστές και τρομοκράτες». Από την άλλη πλευρά υπήρξαν και θετικά σχόλια για τις αυστηρές ποινές που ο νέος Κώδικας επιβάλλει στους «ατίθασους» οδηγούς. Αυτό που σε γενικές γραμμές απουσίασε από τη δημόσια κριτική – πλην ελάχιστων εξαιρέσεων – είναι μια πτυχή του νέου Ποινικού Κώδικα, η οποία ενδεχομένως εξηγεί και τη σπουδή με την οποία η απελθούσα κυβέρνηση φρόντισε να τελειώσει τη δουλειά λίγες μέρες πριν να ολοκληρώσει τη θητεία της.

Αυτή η κρυφή πτυχή άρχισε να φωτίζεται αυτήν την εβδομάδα από την απόφαση του δικαστηρίου που υποχρεώθηκε τελικά, με βάση τις διατάξεις του νέου Ποινικού Κώδικα, να αθωώσει ή να επιβάλει ποινές – χάδια στους κατηγορούμενους για το σκάνδαλο της Siemens.

Προγραμματικές δηλώσεις

Άκου, Ανθρωπάκο

Του Αλέκου Μιχαηλίδη 

Συμπληρώνονται σαράντα πέντε καταραμένα χρόνια από τις άγριες μέρες του Ιούλη του 1974. Σαράντα πέντε χρόνια από την επιβολή της βαρβαρότητας, από τον εκφασισμό, από το τέλος της αθωότητας που περιέργως εδραιώθηκε τα προηγούμενα 14 χρόνια. Σαράντα πέντε χρόνια από τότε, που ένας λαός αγροτών, αγροτοπαίδων, γεωργών, εργατών, ψαράδων, βοσκών υποχρεωνόταν να «στριμωχτεί» στη μισή του πατρίδα, καθώς άλλοι αποφάσισαν να τον προδώσουν. Σαράντα πέντε χρόνια από τότε που η Τουρκία, από χώρα-απειλή για το καινούργιο κυπριακό κράτος, μετατρεπόταν σε καθημερινή απειλή για τη φυσική επιβίωση των πολιτών του. Σαράντα πέντε χρόνια μετά, που η ειρήνη εξαφανιζόταν διά παντός και ο πόλεμος χαραζόταν στα πεζούλια, στα οδοφράγματα, στις ψυχές μας.

Μόλις σαράντα πέντε χρόνια μετά, ο ίδιος λαός, που έβαλε μπρος τα δυο του χέρια και σηκώθηκε, επιβίωσε, μεγάλωσε τα παιδιά του, έσφιξε μάγκικα τα δόντια και δημιούργησε, αιθεροβατεί ανυπόφορα γύρω από τη φράση «εν καιρώ ειρήνης». Μια φράση που δημιούργησαν οι ασφυκτικά κατώτεροι των περιστάσεων ηγέτες και ηγετίσκοι που χώνεψαν το έγκλημα, την κατάσταση των πραγμάτων και έκτισαν καριέρες στη λύση ή στη μη λύση του εθνικού μας ζητήματος. Όλοι –παρόλες τις διαφωνίες τους– αβάστακτα αγνώμονες για την αγωνία αυτού του τόπου. Για την αξιοπρέπεια, την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, τη δημοκρατία.

Ο δρόμος θα είναι μακρύς: Αναζητώντας τη σύγχρονη Αριστερά

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στα αγγλικά στο Jacobin στις 10 Ιουλίου 2019. Η ελληνική μετάφραση του Πρώτου Μέρους δημοσιεύτηκε στο The Press Project στις 13 Ιουλίου 2019 και του Δεύτερου Μέρους στις 17 Ιουλίου 2019. 

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα επέβαλε πολυετή λιτότητα στους Έλληνες, για να επαναφέρει τελικά την συντηρητική παράταξη  στην εξουσία. Η αναθέρμανση του αγώνα εναντίον της λιτότητας ίσως χρειαστεί χρόνια - και θα είναι αδύνατη χωρίς μια ευθεία αντιπαράθεση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επείγει η αναζήτηση της σύγχρονης Αριστεράς.

Μέρος Πρώτο

Τα αποτελέσματα των εκλογών στην Ελλάδα ήταν πρωτίστως μία νίκη για την κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία με ποσοστό που άγγιξε το 40% και της εξασφάλισε την αυτοδυναμία στη Βουλή. Πρώτη φορά μετά το 2009 - όταν το κεντροαριστερό ΠΑΣΟΚ κέρδισε για τελευταία φορά τις εκλογές- ένα κόμμα σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Κατά το μεγαλύτερο διάστημα της κρίσης η Ελλάδα κυβερνήθηκε  από συνασπισμούς κομμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της συμμαχίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους δεξιούς ΑΝΕΛΛ. Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας έθεσε τέλος σε αυτήν την περίοδο. Επέστρεψε η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα και οι παραδοσιακές κυβερνητικές δυνάμεις ανέκαμψαν στην εξουσία.

Στην πραγματικότητα η σταθερότητα άρχισε να επιστρέφει ήδη από το τέλος του 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υποχώρησε μπροστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση και υπέγραψε μία νέα συμφωνία ‘διάσωσης’ με τους δανειστές της Ελλάδας. Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας οφείλεται πρωτίστως στα  τέσσερα χρόνια λιτότητας που επέβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθώντας τις επιταγές των δανειστών, πλήττοντας σκληρά τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, και μειώνοντας την εθνική και λαϊκή κυριαρχία.

Αν δεν ξέρει ο Χρυσοχοΐδης από κλέφτες ποιος ξέρει; (video)

Μπορεί ο ίδιος να είναι σήμερα υπουργός Προστασίας του Πολίτη της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, να χαμογελά και να δίνει το χέρι του (και την ψυχή του) στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Κώστα Καραμανλή αλλά ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης -που παρεμπιπτόντως δεν είχε διαβάσει και το μνημόνιο - μόλις δέκα χρόνια πριν κατακεραύνωνε τη Νέα Δημοκρατία και μιλούσε για τη διαφθορά της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή.

Σε ομιλία του στο Βύρωνα, κατά τις εκλογές του 2009 κατεβαίνοντας με το ΠΑΣΟΚ ήταν σαφής. Κατηγορούσε τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν κυβέρνησε τον τόπο, πως κατέκλεψαν τα δημόσια ταμεία, πως καταλήστεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και πως χρεοκόπησαν τη χώρα.

«Σήμερα έχουν το θράσος, να ρωτάνε που θα βρείτε τα λεφτά, δέκα δισεκατομμύρια είναι οι εξαγγελίες σας. Η απάντηση είναι: Από τα κλεμμένα, από αυτά που κλέψατε (…) Επειδή ξέρετε πως δεν είμαι λαϊκιστής, το εννοώ. Από αυτά που έκλεψαν. Βρήκαν μια χώρα που έτρεχε με ανάπτυξη 5%...» έλεγε στην ομιλία του ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης (16.09.2009)

Δυστυχώς για τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη υπάρχουν και οι καταγραφές της ομιλίας του…