Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2019

Ταραχές στη Χιλή: O «σεισμός» καραδοκεί

Αν η κοινωνία δεν θεραπευτεί από τις επιπτώσεις του «υπερβολικού» καπιταλισμού στο εσωτερικό της, η βία και η διαίρεση θα ριζώσουν ακόμη πιο βαθιά, σαν ένας σεισμός που ετοιμάζεται να μας ταρακουνήσει ξανά

Του Νικολάς Σαλασάρ Σούτιλ


Η Χιλή βιώνει μια τεράστια κοινωνική έκρηξη το τελευταίο διάστημα. Για κάποιους ερευνητές όλο αυτό ήταν ένα απροσδόκητο γεγονός που ήρθε να διεμβολίσει την εικόνα κοινωνικής σταθερότητας που η χώρα έχει χτίσει στη διεθνή κοινότητα εδώ και αρκετές δεκαετίες. Ωστόσο, πίσω από τη βιτρίνα της οικονομικής επιτυχίας η Χιλή, που είναι γνωστή ως η «Ελβετία της Λατινικής Αμερικής», έχει εξαιρετικά υψηλά επίπεδα κοινωνικής ανισότητας. Για αρκετές δεκαετίες οι Χιλιανοί που ανήκουν στην εργατική τάξη και στα μεσαία στρώματα έκρυβαν μέσα τους μια «κοινωνική λάβα», μια συσσωρευμένη οργή ενάντια στη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ και στο άδικο οικονομικό σύστημα που επιβλήθηκε στη χώρα –ας μην το ξεχνάμε αυτό– με στρατιωτικό νόμο.

«Φιλανθρωπία» και «ανθρωπισμός» στηρίζουν το σύστημα

Του Ρούντι Ρινάλντι

πό τη δεκαετία του 1990 έγινε λόγος για «κοινωνία των δύο τρίτων» ή για «δυαδική κοινωνία». Οι όροι αυτοί σχηματοποιούσαν τη μορφή του σύγχρονου κοινωνικού ζητήματος, εκτιμούσαν την έκταση και την οξύτητά του, και έδειχναν με έμφαση ότι οι μορφές ελέγχου της οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής και επικοινωνιακής ισχύος έσπρωχναν ουσιαστικά εκτός κοινωνίας μια αυξανόμενη μερίδα του πληθυσμού. Η «κοινωνία των 2/3» ήταν το αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων πολιτικών κατεδάφισης των θεσμών κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης που εφάρμοζαν τα μεταπολεμικά χρόνια οι κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων κυρίως χωρών. Η συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) θεωρείται ορόσημο στην Ευρώπη για την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούσαν στην κοινωνία των 2/3.
Και τότε και τώρα ξεχνιούνται ορισμένα πράγματα που δεν ανάγονται απλώς στον «νεοφιλελευθερισμό». Πρώτα απ’ όλα, το Μάαστριχτ ήρθε μετά από τρία κορυφαία γεγονότα: την κρίση του 1987, την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ το 1989-91 και τον πόλεμο στον Κόλπο. Δεύτερον, η διαδικασία που άνοιξε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου δεν ήταν μια γενικά και αόριστα «παγκοσμιοποίηση του καπιταλισμού», μια κυριαρχία της αγοράς. Στην ουσία σχεδόν αδιάκοπα λειτουργούσε το σχήμα «κοινωνικοποίηση των ζημιών, ιδιωτικοποίηση των κερδών» στο εσωτερικό κάθε χώρας, και «εθνικοποίηση των ζημιών και διεθνοποίηση των κερδών» σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέσα από αυτή τη διαρκή διαδικασία ξεπετάχθηκαν δυνάμεις, άλλαξαν οικονομίες, καταστράφηκαν χώρες και τομείς, άλλαξαν σύνορα, έγιναν πόλεμοι οικονομικοί, κρυφοί, κανονικοί και τόσα άλλα, που διέψευσαν τους διαφημιστές του καπιταλισμού των χρόνων 1989-91.

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Γ. Μαργαρίτης: Οι μισθοί των 400 ευρώ είναι πιο επικίνδυνοι από το τσιγάρο

Λατινοποιούν την κοινωνία, είναι ανάγκη της πολιτικής ελίτ η πειθαρχία της κοινωνίας, υποστήριξε ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας και συγγραφέας, στον 98.4 του Ηρακλείου και τον Γιώργο Σαχίνη.


Μίλησε για μία επώδυνη διαδικασία για τους πολίτες, τους οποίους επιχειρούν να υποτάξουν με το δόγμα περί νόμου και τάξης, όπως και την ιδεολογική επίθεση στα πιστεύω τους.

Ταυτόχρονα εξέφρασε τη γνώμη του πως θα επιχειρηθεί μια σχετικοποίηση της ταυτότητας και των αγώνων του ελληνικού λαού, μέσα από τα προγράμματα και τις δραστηριότητες για τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης.

Μέσω Λιβύης χτίζει τη “Γαλάζια Πατρίδα” ο Ερντογάν

Του Βαγγέλη Σαρακινού
Τετελεσμένα για την Ελλάδα επιχειρεί να δημιουργήσει ο Ερντογάν με τη συμφωνία που υπέγραψε με την Λιβύη για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ. Με προκλητικές, καθώς παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, πλην όμως συντονισμένες, ενέργειες η Άγκυρα “πήρε κεφάλι” για την ώρα στην αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Διευρύνει, όμως, την διένεξή της και με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου.
Η συμφωνία της Τουρκίας με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης υπογράφτηκε την Τετάρτη, κατά την επίσκεψη του Λίβυου πρωθυπουργού Φάγεζ αλ-Σάρατζ, στην Κωνσταντινούπολη και την συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο. Η συμφωνία αφορά τον καθορισμό θαλασσίων συνόρων στη Μεσόγειο και συνοδεύτηκε από μία άλλη που επεκτείνει την συνεργασία τους στον στρατιωτικό τομέα.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η τουρκική προεδρία αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι οι δύο χώρες υπέγραψαν μνημόνιο συνεννόησης για τον «καθορισμό θαλάσσιων δικαιοδοσιών». Υπογραμμίζεται, μάλιστα, ότι αυτή αποσκοπεί στην προστασία των δικαιωμάτων των δύο χωρών, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Την συμφωνία ανακοίνωσε και η κυβέρνηση της Τρίπολης, χωρίς όμως να μπει σε λεπτομέρειες.

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Συνταγματική Αναθεώρηση - Η απουσία μιας ιθαγενούς πολιτικής θεωρίας

Του Βασίλη Ασημακόπουλου
«Το ξάπλωμα και η επικράτηση της Ορθοδοξίας στις χώρες και τους λαούς της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης, καθώς και τη Μικρασία και τη Μέση Ανατολή ανταποκρίνεται ιστορικά στην αντίδραση που προκαλούσαν οι τάσεις για πνευματική, πολιτική και οικονομική επέκταση και επιβολή του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους και του καθολικισμού-παπισμού. Η Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία και η χριστιανική θρησκεία γενικότερα, όπως την εκφράζει η Εκκλησία αυτή, παίξαν όχι μόνο στη Ρωσία μα και στα Βαλκάνια προοδευτικό ρόλο, τόσο σαν παράγοντας που διευκόλυνε και επετάχυνε την εθνική διαμόρφωση, συσπείρωση και ανάπτυξη, παρέχοντάς της ενιαία ιδεολογικά πλαίσια, όσο σα στοιχείο που στα χρόνια του εξανδραποδισμού και της σκλαβιάς κάτω απ’ την οθωμανική τυραννία συνέτεινε σημαντικά και ουσιαστικά στον εθνικοαπελευθερωτικό τότε αγώνα...» Νίκος Ζαχαριάδης, Η Ορθοδοξία, Ριζοσπάστης, 9-9-1945
Η Συνταγματική Αναθεώρηση, είναι μια διαδικασία στην οποία εγγράφεται η συγκυρία/παρόν, η διαχρονία/παρελθόν και η πρόβλεψη/μέλλον. Τα κόμματα που αναλαμβάνουν την πρωτοβουλία και σε κάθε περίπτωση συμμετέχουν στη διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης κρίνονται στη βάση συγκεκριμένων χαρακτηριστικών: Των προτάσεων που κάνουν, των ιεραρχήσεών τους, του πως αντιλαμβάνονται τη χώρα, την ιστορία της, τα προβλήματα της, τις κύριες και δευτερεύουσες αντιθέσεις. Επίσης, σε αυτά προστίθενται η ιδεολογικο-πολιτική οπτική τους, αλλά και τα κοινωνικά συμφέροντα που εκπροσωπούν.

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

«Από τα ερείπια της μεσαίας τάξης της Δύσης αναδύεται ο κόσμος των περιφερειών»


Απόσπασμα από την εισαγωγή της Χριστίνας Σταματοπούλου στο βιβλίο του Κριστόφ Γκιλλουί, No Society: Το τέλος της μεσαίας τάξης της Δύσης, που θα κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις Εναλλακτικές Εκδόσεις.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια, οι κοινωνικές ανισότητες εκτινάχθηκαν και διαρκώς διευρύνονται, αγγίζοντας τα επίπεδα των αρχών του 20ού αιώνα· τα παλιά λαϊκά στρώματα, που συνιστούσαν και τον βασικό φορέα της κοινωνικής συνοχής, σταδιακά υποβαθμίστηκαν και βρέθηκαν στο περιθώριο. Παράλληλα, οι άρχουσες τάξεις (παλαιά και νέα αστική τάξη) εξήλθαν από το πλαίσιο του εθνικού κράτους (όπου ασκείται η εθνική ανεξαρτησία και η κοινωνική αλληλεγγύη, έστω υποχρεωτικώς), οχυρώθηκαν στις παγκοσμιοποιημένες μητροπόλεις-φρούρια και, ασκώντας μια εξουσία εξαρτημένη άμεσα από το υπερεθνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα, εγκατέλειψαν το δημόσιο συμφέρον. Αυτή η α-κοινωνική άρχουσα τάξη προσπαθεί να εξαπατήσει, αυτο-ανακηρυσσόμενη σε απόστολο της ανοιχτής κοινωνίας και της συνύπαρξης, τη στιγμή που αναδιπλώνεται στα οχυρά της, τις παγκοσμιοποιημένες μητροπόλεις.

«Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού» και του ρουφιανοχαφιεδισμού

Του Νίκου Μπογιόπουλου

«Σαν αντικείμενο της σημερινής μου ομιλίας διάλεξα, να το πω έτσι, τη βλάβη που επιφέρει σ’ όλους τους ανθρώπους η χρήση του καπνού. Εγώ ο ίδιος καπνίζω, η γυναίκα μου όμως με πρόσταξε να σας ομιλήσω για τις βλαβερές συνέπειες του καπνού. Έτσι, λοιπόν, δεν έχω τίποτα να σας πω»…

Πρόκειται για ένα απόσπασμα από τον κωμικοτραγικό μονόλογο του Ιβάν Ιβάνοβιτς Νιούχιν, ο οποίος δεν είναι παρά ο «άνδρας της γυναίκας του», όπως συστήνεται στο ακροατήριό του. Ενα ακροατήριο που κλήθηκε να παραβρεθεί σε μια διάλεξη κατά του καπνίσματος, αλλά βρέθηκε να παρακολουθεί το «παραμιλητό» ενός δυστυχισμένου ανθρώπου.

O Νιούχιν αν και τρέμει από το φόβο μήπως η γυναίκα του παραφυλάει και τον ακούει από τα παρασκήνια, εντούτοις κάνει την αποκοτιά να ανέβει στο βήμα. Κι αντί για το κάπνισμα αρχίζει να μιλάει για τα νιάτα του. Για τα απραγματοποίητα όνειρά του. Για τις σπουδές του. Και να εξιστορεί τη μοναξιά και την καταπίεση σε μια συμβίωση με μια γυναίκα που τον καταδυναστεύει για 33 χρόνια, ζώντας σε ένα σπίτι με εφτά κόρες, που όλες τους έχουν γεννηθεί στις 13 του μηνός, που το σπίτι του είναι στο νούμερο 13 και έχει 13 παράθυρα…

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2019

Οι πολιτικοί …Λαθρέμποροι!

Όταν ένα κακό φτάσει στα όρια του ιστορικού δράματος, τότε πλημμυρίζουμε από πολιτικούς κερδοσκόπους του «κακού»: από ποικίλους πολιτικούς εμπόρους κάθε κοινωνικού και ιστορικού δράματος…Στα «εθνικά ζητήματα» η εμπορική κερδοσκοπία εκφράζεται μέσα από τους ποικίλους εθνοκάπηλους και πατριδοκάπηλους: Όλοι τους δεξιάς και ακροδεξιάς κοπής…Η δημαγωγική εμπορία των εθνικών μας τραγωδιών, ΙΣΤΟΡΙΚΑ, πάντα υπήρξε έργο της δεξιάς και ακροδεξιάς δημαγωγίας…

Και σήμερα, στις νέες εθνικές τραγωδίες που προωθούνται από την πλανητική ιμπεριαλιστική κακουργία, η δημαγωγία της πατριδοκαπηλίας εμφανίζεται με τη μάσκα της «εθνικής σωτηρίας».

Απαστράπτει η διπροσωπία και η ΑΠΑΤΗ αυτής της δεξιάς και ακροδεξιάς δημαγωγίας: Άνθρωποι βουτηγμένοι ολόκληροι μέσα στη βρωμιά του καθεστώτος, οι οποίοι υπηρέτησαν δουλικά τις προσταγές των μεγάλων Αφεντικών (αυτών που προωθούν όλα τα δεινά και τις συμφορές της χώρας), άνθρωποι που στήριξαν τις κατοχικές κυβερνήσεις και τα προστάγματα (Μνημόνια και λοιπά Συμβόλαια Θανάτου) των νέων αποικιοκρατών, αυτοί οι άνθρωποι, ασύστολα και κυνικά, φορούν τη μάσκα του «υπέρ-πατριώτη» και του «εθνο-σωτήρα».

Η τραγωδία του «Μακεδονικού» έβγαλε στον αφρό πολλούς τέτοιους πατριδοκάπηλους κερδοσκόπους και τυχοδιώκτες. Ενώ είχαν στηρίξει και συμμετάσχει (πολλοί από αυτούς), στις κατοχικές κυβερνήσεις, εμφανίστηκαν ως «εθνοσωτήρες», χρησιμοποιώντας τις οργισμένες λαϊκές κινητοποιήσεις σαν Κολυμπήθρα του Σιλωάμ…

Δολοφόνησαν την «κόρη» του Νερούδα

Της Γιάννας Κουκά


Η Αλμπερτίνα ήταν από τη γη του Αλιέντε.
Η Αλμπερτίνα ήταν από τη χώρα του Νερούδα.
Η Αλμπερτίνα φωτογράφιζε. Η Αλμπερτίνα ήταν φωτογράφος. Έκανε αυτό που κι ο Γιάννης Μπεχράκης. Φωτογράφιζε για να μη μπορεί να πει κανείς "δε γνώριζα".
Η Αλμπερτίνα βρέθηκε νεκρή. Βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της.
Η Αλμπερτίνα Μαρτίνεζ, η Χιλιανή.
Η Αλμπερτίνα που βρέθηκε όλες αυτές τις μέρες στους δρόμους του Σαντιάγο. Να δείξει τη βία της αστυνομίας και του στρατού εναντίον των εξεγερμένων γυναικών.
Από το διαμέρισμά της έλειπε η φωτογραφική της μηχανή. Ο υπολογιστής της. Τα έγγραφά της.
Η Αλμπερτίνα βρέθηκε νεκρή.
Χτυπημένη και μαχαιρωμένη.

Πολιτικές φυλές που αντλούν από κάδους ιδεολογικής ανακύκλωσης

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυθεντικά δείγματα της "φυλής" που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Αλλά και οι πολιτικές φυλές έχουν πάψει από καιρό να διεκδικούν την ελάχιστη καθαρότητα "αίματος". Ποια κλασική Δεξιά θα είχε υπουργό τον (πολύ σοβαρό) πρώην γραμματέα της ΚΝΕ Τάκη Θεοδωρικάκο και ποια Αριστερά θα είχε πλημμυρίσει από το αποτυχημένο και γερασμένο ΠΑΣΟΚ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ; Ανεμομαζώματα έχουν γίνει τα κόμματα, χωρίς ταυτότητα.

Οι δυο πρωταγωνιστές του δικομματισμού θα υποφέρουν αν εμφανιστεί πειστική πατριωτική κίνηση, έλεγε φίλος της συντηρητικής παράταξης, κατηφής για την εικόνα της χώρας και των κομμάτων. Δήλωσε απαισιόδοξος για τις προσεχείς εξελίξεις, εξηγώντας ότι είναι βλαβερός ο "πατριωτισμός" του τύπου "τρώμε χοιρινό έξω από μουσουλμανικούς καταυλισμούς", επειδή πρόκειται για ανέξοδη "μαγκιά του καφενείου" (ξέρεις ποιος είμαι εγώ, ρε!) που ξεχνιέται με την υπόσχεση διορισμού έναντι ψήφου και τα λοιπά. Όπως χαρακτηριστικά έδειξαν τα εκλογικά αποτελέσματα στη Βόρεια Ελλάδα.

Στη ΝΔ συνωστίζονται τουλάχιστον τρεις "συνιστώσες" (καραμανλική, μητσοτακική και σαμαρική) με αντίστοιχο προσδιορισμό "εθνική", "νεοφιλελεύθερη", "πατριωτική". Και οι τρεις έχουν κυβερνήσει και το κόμμα και τη χώρα, αλλά δεν κατάφεραν, ούτε πολυενδιαφέρθηκαν να προσδώσουν ιδεολογική πυξίδα στη ΝΔ και πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα. Η εκάστοτε ηγεσία προσαρμόζει τις πολιτικές της στις εκλογικές ανάγκες της στιγμής. Οι ίδιοι οι οπαδοί, που εκλέγουν την ηγεσία, συμπεριφέρονται σαν απόλυτοι καιροσκόποι, αδιαφορώντας για τις ιδεολογικές θέσεις και επιλέγοντας όποιον νομίζουν ότι θα κερδίσει τις εκλογές. Κατά μάνα κατά κύρη, έτσι γιος και θυγατέρα.

Ο μαλάκας ποτέ δεν πεθαίνει!

Του Προκόπη Μπίχτα

Αναπνέουν κυάνιο, διοξίνες, μονοξείδιο του άνθρακα και Κύριος οίδε τι άλλα δηλητήρια...

Τρώνε και ταΐζουν τα παιδιά τους με του κόσμου τα τοξικά απόβλητα.

Πίνουν και ποτίζουν τα παιδιά τους με αλουμίνιο, χαλκό, αμίαντο και ούτε ξέρουν τι άλλο.

Κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους.

Στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία-αποβλακωτήρια.

Τους κόβουν τα φάρμακα.

Αν χρειαστούν νοσοκομείο, πηγαίνουν σε προθαλάμους νεκροτομείων.

Τους κόβουν τους μισθούς.

Οι άρρηκτοι δεσμοί μεταξύ κράτους κεφαλαίου και ΜΚΟ που ασχολούνται με το μεταναστευτικό

Το φαινόμενο των ΜΚΟ έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις που παρεμβαίνουν πια απευθείας στην κεντρική πολιτική σκηνή. Με αφορμή αυτήν την ανακοίνωση κάναμε μία σύντομη έρευνα στις ΜΚΟ που την υπογράφουν και χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια αποδείχτηκαν οι άρρηκτες σχέσεις με το μεγάλο κεφάλαιο και το κράτος. Όταν λέμε έρευνα μην φανταστείτε τίποτα το ιδιαίτερο, απλά μπήκαμε στις σελίδες τους και διαβάσαμε όσα οι ίδιες δηλώνουν για τον εαυτό τους και τα οποία είναι υπεραρκετά για να εξαχθούν συμπεράσματα.

Η ActionAid μας ενημερωνεί ότι από το 2001 έως 2009 έλαβε από το υπουργείο εξωτερικών το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 911.920 ευρώ. Από την ΕΕ από το 2011 έως και το 2018 793.013 ευρώ και το 2015-2016 έλαβε 755.042 από το υπουργείο διεθνούς ανάπτυξης της Μεγάλης Βρετανίας για το πρόγραμμα στήριξης προσφύγων στην Λέσβο.

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019

Ποιο είναι το σφάλμα της Δεξιάς – Γιατί η Αριστερά δεν έχει μέλλον

Του Σπύρου Κουτρούλη

Σε ένα σύντομο, αλλά εξαιρετικά πυκνό δοκίμιο, που μετάφρασε και προλόγισε άριστα ο Γ. Ρακκάς, ο Αμερικανός κοινωνιολόγος Κ. Λας επιτυγχάνει να θέσει τους λόγους για τους οποίους το δίπολο αριστερά και δεξιά έχασε την σημασία του και δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει ελπίδα. Θεμελιώνει με επιχειρήματα μια αίσθηση κοινή σε καθένα που παρακολουθεί και ερμηνεύει τις εξελίξεις στην χώρα μας και στον κόσμο.
Ο Καστοριάδης ήδη από το 1986 παρόμοια επεσήμανε «εδώ και καιρό, ο διαχωρισμός αριστερά-δεξιά, στη Γαλλία, όπως και αλλού, δεν ανταποκρίνεται πια στα μεγάλα προβλήματα του καιρού μας, ούτε σε ριζικά διαφορετικές πολιτικές επιλογές»(Λας, Καστοριάδης, Μισεά, Η κουλτούρα του εγωισμού, Μετάφραση Χ.Σταματοπούλου, Επιμέλεια Γ.Καραμπελιάς, Εναλλακτικές Εκδόσεις σελ. 58).
Ο Λας κατηγορεί την αριστερά πως «έχει χάσει την επαφή της με τον κοινό λόγο» (σελ.38), ενώ «έφτασε να θεωρεί την κοινή λογική –την παραδοσιακή σοφία και τις κοινοτικές παραδόσεις ως εμπόδιο για την πρόοδο και τον διαφωτισμό. Επειδή ταυτίζει την παράδοση με την προκατάληψη, έχει καταστεί πλέον ανήμπορη να συνομιλήσει με τους απλούς ανθρώπους στην κοινή τους γλώσσα. Ολοένα και περισσότερο μιλάει το δικό της ιδίωμα, το θεραπευτικό ιδίωμα των κοινωνικών επιστημών και των επαγγελματιών των κοινωνικών υπηρεσιών, ιδίωμα που μοιάζει να υπηρετεί μάλλον την αμφισβήτηση όλων εκείνων που οι πάντες θεωρούν αυτονόητα»(σελ.30). Η αριστερά χρησιμοποιεί μια «νέα γλώσσα», «new speak» κατά τον Όργουελ που συγκαλύπτει την πραγματικότητα.

ΓΕΦΥΡΕΣ Νεοφιλελευθερισμού

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου
Ο Νίκος Μουζέλης είναι ένα από τα 31 μέλη της περίφημης Επιτροπής «Ελλάδα 2021» των Μητσοτάκη-Αγγελοπούλου που φιλοδοξεί να μας διδάξει τη «Νέα Πατριδογνωσία». Πριν τις εκλογές ο κ. καθηγητής και αρθρογράφος εκτιμούσε ότι ο Τσίπρας «τον Μητσοτάκη τον τρώει για μπρέκφαστ» και ότι ο ταλαντούχος Αλέξης «θα είναι κύριος παίκτης του πολιτικού συστήματος για πολλά χρόνια». Είναι ο ίδιος άνθρωπος που συμμετέχει σε βαρύγδουπες πρωτοβουλίες πολιτών, όπως η «ΓΕΦΥΡΑ», που θα φτιάξει «έναν ισχυρό προοδευτικό χώρο (με τον ΣΥΡΙΖΑ) που θα φράξει το δρόμο στο δεξιό/ακροδεξιό μπλοκ».
Παρά ταύτα όμως, η επιλογή του κου Μουζέλη, εκφραστή του σημιτικού «εκσυγχρονισμού», από τον Μητσοτάκη δεν πρέπει να θεωρηθεί λάθος ή τυχαίο γεγονός, και ας θεωρεί τον πρωθυπουργό «μισή μερίδα». Έχει βλέπετε το «προτέρημα», πέρα από τις όποιες διαφορές π.χ. στα οικονομικά, να μοιράζονται μαζί κοινές «παγκοσμιοποιητικές κι εθνομηδενιστικές αξίες», όπως η απέχθεια σε κάθε τι το εθνικό, την ταυτότητα, την παράδοση κλπ. Άλλωστε, δεκάδες είναι οι περιπτώσεις «εκσυγχρονιστών» εκτός ΝΔ που βρήκαν τη ΓΕΦΥΡΑ των κοινών αξιών και τώρα είναι στοιχισμένοι πίσω από τον κ. Μητσοτάκη.

Σε γιορτινούς ρυθμούς «κανονικότητας», αλλά…

NATO Secretary General Jens Stoltenberg talks to journalists during a news conference at NATO headquarters in Brussels, Tuesday, Nov. 19, 2019. The presser is ahead of a meeting of NATO Foreign Ministers to focus on defense spending, terrorism, and continued tense ties with Russia. (AP Photo/Francisco Seco)

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Οι βιτρίνες στολίζονται Χριστουγεννιάτικα, σε πολλά μπαλκόνια ήδη ανάβουν διακοσμητικά λαμπάκια, η κυβέρνηση ανακοινώνει το κοινωνικό μέρισμα-ψίχουλα για τους ασθενέστερους της κοινωνίας, το Πολυτεχνείο πήγε χωρίς επεισόδια και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Βέβαια κλείνει η Μόρια και ανοίγουν πέντε κέντρα «προαναχωρησιακά», κλειστά, σε πέντε νησιά, χωρητικότητας περί τα 20.000 άτομα. Θα ανοίξουν κι άλλα (άγνωστος αριθμός) στην ενδοχώρα. Συμπέρασμα, θα περάσουμε τις γιορτές και θα μάθουμε να ζούμε μαζί με τον πολλαπλασιασμό των κέντρων κράτησης προσφύγων.
Το μέτρο βέβαια χάνεται, ο Δρίτσας χάνει την παροιμιώδη ψυχραιμία του και υπερασπίζεται τη Μόρια (μάλιστα έκανε την άθλια δήλωση ότι εκεί γίνονταν βιασμός παιδιών μια φορά το εξάμηνο) και οι ειδήσεις για το τι κάνουν οι 53 μπορεί να θεωρούνται από τα ΜΜΕ πιο σοβαρές από το πραξικόπημα και την αντίσταση σε αυτό στη Βολιβία.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Προστασία και (από τους) προστάτες

Του Δημήτρη Μηλάκα

Στην Αθήνα οι κυβερνήσεις – η προηγούμενη των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛΛ και η σημερινή της Ν.Δ. – υποστηρίζουν ότι ουδέποτε η χώρα υπήρξε τόσο καλά προστατευμένη και ασφαλής. Κι αυτό, σύμφωνα με τους κυβερνώντες, οφείλεται στο γεγονός ότι οι ΗΠΑ βρήκαν στο ελληνικό έδαφος κάθε είδους εξυπηρέτηση και στρατιωτική διευκόλυνση που τους είναι απαραίτητη για να είναι λειτουργική και αποτελεσματική η παρουσία τους στην περιοχή.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, τη διασφάλιση δηλαδή των ελληνικών συμφερόντων και την εξασφάλιση της προστασίας της χώρας, οι δύο τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις «διαπραγματεύτηκαν» και υπέγραψαν τη νέα ελληνοαμερικανική συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας. Μ’ αυτήν τη συμφωνία, όπως είναι γνωστό, οι ΗΠΑ εξασφαλίζουν βάσεις στην Κρήτη, τη Λάρισα, τον Βόλο, την Αλεξανδρούπολη και όπου αλλού κριθεί απαραίτητο στο μέλλον.

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Το πραξικόπημα στην Βολιβία και τα χάλια μας

Του Θεμιστοκλή Συμβουλόπουλου

Έτσι είναι.
Τολμάμε να μιλάμε για μια χώρα που ο πληθυσμός της πέθαινε πριν το 2006, αλλά τόλμησε να εκλέξει ένα απόφοιτο της 2ας δημοτικού επικεφαλής της χώρας.
Τολμάμε εμείς, τρώγοντας αμάσητη την κυρίαρχη προπαγάνδα, εμείς που επιτρέπουμε να φτωχοποιείται ο λαός μας και να ρευστοποιείται η χώρα ολόκληρη, να έχουμε άποψη κουνώντας και το δάχτυλο στον Μοράλες γιατί είναι τα ίδια και χειρότερα με τους άλλους.
Το πρόβλημα είναι το πολυώροφο κτίριο του Μοράλες και η ασέβειά του προς τον φτωχό λαό της Βολιβίας. Βέβαια. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε! Δεν μπορεί να είναι η λύσσα του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού, που βλέπει μια διαφορετική κυβέρνηση να επιβιώνει ανάμεσα σε θεούς και δαίμονες, κόντρα στην επέλαση της παγκοσμιοποίησης.

800.000 ευρώ για 0,8% τηλεθέαση;

Σε 800.000 ευρώ ανέρχεται το κόστος της (σχεδόν) καθημερινής εκπομπής της Όλγας Τρέμη στη δημόσια τηλεόραση. Η τηλεθέαση στην πρεμιέρα (με καλεσμένο τον Γ. Στουρνάρα) έφτασε στο 2% ενώ την δεύτερη ημέρα μόλις το 0,8%.

Το 1821 εάλω - Πανηγύρι με καραμούντζες και μούντζες

Του Στάθη

Στην Επιτροπή για τους εορτασμούς της Επανάστασης του 1821, η κυρία Γιάννα Αγγελοπούλου συμπεριέλαβε δύο αναθεωρητές ιστορικούς της νεοφιλελεύθερης Δεξιάς και δύο αναθεωρητές ιστορικούς του Σημιτικού “εκσυγχρονισμού” (το νυν στον ΣΥΡΙΖΑ). Επιτέλους, ήρθε η στιγμή να πάθει το 1821 τη νίλα του, χειρότερη εκείνης του Δράμαλη και να περιέλθει καθ ‘ολοκληρίαν το αθάνατο κρασί του ‘21 στην κάβα του νεοφιλελευθερισμού.

Ήρθε η ώρα η ξεθυμασμένη και από καιρό υποτελής αστική τάξη της χώρας μας να ξεμπερδεύει με την προίκα της ανολοκλήρωτης Επανάστασης. Ήρθε η ώρα η παρακαταθήκη του 1821 να πάψει να μετεωρίζεται πάνω μας ή μέσα στις ψυχές μας κατά τη λαϊκή ,την εθνική και την κοινωνική της τριαδικότητα και να εκπέσει σε έναν εθνικό μύθο που θα πρέπει να αναμορφωθεί για να συμμορφωθεί και έτσι να συμβαδίσει με τα προτάγματα της εποχής. Προς τούτο η “ανασηματοδότηση” και ο “αναστοχασμός” έχουν ήδη εξαγγελθεί.

Έπιασα τον άντρα μου με γκόμενα...

- 1142;
- Έπιασα τον άντρα μου με γκόμενα...
- Δε μας αφορά κυρία μου.
- Ναι αλλά καπνίζουν...

Προσφυγικό: Συνεχίζεται το σχέδιο μόνιμου εγκλωβισμού

Του Δημήτρη Γκάζη


Συνεχίζεται η μετεγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, σε δομές φιλοξενίας σε όλη τη ηπειρωτική χώρα. 367 τη Δευτέρα και 200 την Τρίτη, μετανάστες και πρόσφυγες, έφυγαν μόνο από τη Λέσβο με προορισμό τον Πειραιά. Παρ’ όλα αυτά νέες ροές έρχονται να διατηρήσουν στο κόκκινο τον πληθυσμό αιτούντων άσυλο στα νησιά του Αιγαίου. Στο μεταξύ, σύμφωνα με την τελευταία αποτύπωση για το προσφυγικό από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη οι αιτούντες άσυλο που βρίσκονται στη Λέσβο είναι 17.029, με τους 15.000 να βρίσκονται στο ΚΥΤ Μόριας, δηλαδή περισσότεροι από το καλοκαίρι, οπότε και ξεκίνησε η διαδικασία μετεγκατάστασης. Το σχέδιο μόνιμου εγκλωβισμού των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας, που σχεδιάζουν από κοινού η Ε.Ε., η Τουρκία και η ελληνική κυβέρνηση, με πρόσχημα την αποσυμφόρηση των νησιών, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, δημιουργώντας τους όρους για την επόμενη κρίση.

ΔΝΤ: Μην είσαι τόσο αισιόδοξος Κυριάκο

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Η πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) για την Ελλάδα, είναι και η πρώτη που εγκαινιάζει το νέο καθεστώς των σχέσεών μας με το Ταμείο, αυτό δηλαδή της προγραμματικής παρακολούθησης. Η ανάγνωσή της, ωστόσο, πείθει ότι δεν είναι διακριτή ουδεμία διαφορά ανάμεσα στο πριν και το τώρα.
Το Ταμείο εξακολουθεί να διατυπώνει, χωρίς δισταγμό, τις απαιτήσεις του προς την Ελλάδα, να εμμένει στις απόψεις του σχετικά με την ανάγκη σκληρής αντιμετώπισης των κοινωνικοοικονομικών μας προβλημάτων. Επίσης, συνεχίζει να αξιολογεί τον βαθμό συμμόρφωσής μας προς τας υποδείξεις, αλλά και να παραμένει, γενικώς, στις απαισιόδοξες προβλέψεις του σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται δυσαρεστημένη, σχεδόν οργισμένη για τις, δυστυχώς, ρεαλιστικές διαπιστώσεις και ενοράσεις του ΔΝΤ, για την οικονομία μας. Η διένεξη μεταξύ τους αφορά κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, στη διαφορά σχετικά με το χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Το δε ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη για το 20019 1,8% ενώ η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο για 2,3%.

Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019

Έρχεται «νέος» διχασμός;

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου 
Ο διευθυντής της «Καθημερινής» Αλέξης Παπαχελάς ανησυχεί μήπως η χώρα ξαναζήσει αυτό για το οποίο σαν έθνος είμαστε «πολύ επιρρεπείς» (1*). Έναν νέο διχασμό. Αυτή τη φορά για την επέτειο από τα 200 χρόνια της εθνικής μας ανεξαρτησίας – και μάλιστα μέσα σε περιβάλλον «αφόρητα τοξικό».
Χωρίς να κάνει καμιά αναφορά στην απαράδεκτα μονομερή Επιτροπή «Ελλάδα 2021» των Μητσοτάκη-Αγγελοπούλου ή στα 31 πρόσωπα που την συγκροτούν (σχεδόν όλα της εθνομηδενιστικής αντίληψης), διαισθάνεται ότι αυτή η υπόθεση,όπως την οραματίζονται οι ελληνικές ελίτ, με τη «Νέα Πατριδογνωσία» (Γ. Αγγελοπούλου), τον «ιστορικό αναθεωρητισμό» (Αν. Λιάκος), «την εθνική μετάλλαξη» (Στ. Καλύβας (2**) και τη «γερή δόση αυτογνωσίας χωρίς … φαντασιακούς μύθους» (Α. Παπαχελάς),είναι όντως «πολύ μεγαλύτερη από πρόσωπα και κυβερνήσεις». Γι αυτό και δεν πρόκειται να περάσει «Αβρόχοις ποσίν» από τον ελληνικό λαό (3**).

Αλλοεθνείς, αλλόδοξοι και η γαλανόλευκη με το σταυρό

Ένα έθνος χάνεται ολοκληρωτικά όταν δεν πολεμάει τον κατακτητή! Όταν στο όνομα της υπεράσπισης της ιστορικής του μνήμης και των συμβόλων του, παραδίνει την διαχείριση του παρόντος και του μέλλοντός του σε ξένα κέντρα αποφάσεων, όταν αφήνει την υπεράσπιση των εθνικών του συμφερόντων και των συνόρων του σε ισχυρούς «συμμάχους». 
Τότε και μόνο τότε, τόσο η ιστορική μνήμη του και τα σύμβολά του, όσο και οι εθνικές επετειακές εκδηλώσεις του θα λαμβάνουν φολκλορικό χαρακτήρα!
Ludovico Lipparini-Byron
Του Γ. Γεωργή
Το άρθρο του κ. Ιγγλέση «Η μεταναστευτική απειλή και η εγκληματική διαχείρισή της» το  οποίο και παραθέτουμε παρακάτω, στις 11.11.2019 καίτοι παρουσιάζει ενδιαφέρον κι έχει ορισμένα δυνατά σημεία, όπως η ανάδειξη της συμβολής του Ευρώ στην αύξηση των μεταναστευτικών ροών, κατά την άποψή μου πάσχει από σύνδρομα του συρμού:
  • Η στάση απέναντι στην ΕΕ και τους «θεσμούς» της δεν είναι τόσο ξεκάθαρη.
  • Υπάρχουν αποφάσεις της ΕΕ που επιβάλουν όσα καταγγέλλει ο αρθρογράφος, που απαγορεύουν όσα προτείνει… και πολλά ακόμα.
  • Η θέση για «εποίκους» κι «εποικισμό»…
  • Ο φόβος μπροστά στο αλλόδοξο, που εύκολα μετεξελίσσεται σε μισαλλοδοξία.
  • Το ίδιο το γεγονός της στόχευσης στον ξεριζωμένο κι όχι στον ξεριζωμό, στον μετανάστη κι όχι στην μετανάστευση.

Προσοχή αγρότες!

Σε σημαντική ανακοίνωση διευκρίνισης προέβη ο τηλεοπτικός σταθμός SSKAI σχετικά με τον διπλασιασμό των ασφαλιστικών εισφορών για τους αγρότες από τα 110€ στα 220€!

Ηλεκτροπαραγωγή 9μήνου 2019: εισαγωγές, εισαγωγές, εισαγωγές, η νέα πραγματικότητα είναι εδώ ...

Η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην ηλεκτροπαραγωγή αποτυπώνεται πλέον κάθε μήνα στα στοιχεία που δημοσιεύει ο ΑΔΜΗΕ. Χάρη στο διαχρονικό και διακομματικό έγκλημα που διέπραξαν οι απάτριδες της Πλατείας Συντάγματος, ο λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός, το εθνικό καύσιμο που μας ανέστησε ως χώρα και ως οικονομία στο 2ο μισό του 20ού αιώνα, ξαφνικά δεν μας κάνει και τον πετάμε στα αζήτητα.

Η χρεοκοπημένη Ελλάδα, που δεν έχει δικό της νόμισμα και γι' αυτό θα έπρεπε να φροντίζει ως κόρην οφθαλμού το εμπορικό της ισοζύγιο, όχι απλά εισάγει πλέον όλο και περισσότερη ενέργεια, αντί να την παράγει μόνη της, αλλά έχει καταντήσει να έχει εισαγωγές ρεύματος περισσότερες απ' την εγχώρια λιγνιτική παραγωγή! 

Η παραγωγή φορτίου βάσης, του φορτίου που σ' όλες τις φυσιολογικές χώρες γίνεται με εγχώριους πόρους για να στηρίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, στη χρεοκοπημένη Ελλάδα γίνεται με εισαγόμενο καύσιμο! Το είχα γράψει άλλωστε απ' την πρώτη ανάρτηση, με την οποία ξεκίνησε το ιστολόγιο το 2013, "Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη!"

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Πέντε μαθήματα από τη Χιλή

Στιγμιότυπο από νεανική περφόρμανς κατά τη διάρκεια της πορείας το πρωί της 12ης Νοεμβρίου 2019 στο Σαντιάγο, φωτογραφία Μαριανέλλα Κλώκα.
Σαντιάγο, Χιλή - MarianellaKloka  
Τι μπορεί να μάθει η Ελλάδα και ο υπόλοιπος κόσμος από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τη σκληρή αντιμετώπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που εφαρμόστηκαν στη Χιλή;
Πρώτον ότι ένας λαός που δεν αντιδρά άμεσα, δεν σημαίνει ότι κοιμάται. Τριάντα ολόκληρα χρόνια η Χιλή γίνεται «εργαστήριο εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών» και παράλληλα καμία κυβέρνηση δεν τολμά να αλλάξει το Σύνταγμα που υπάρχει από την εποχή του Πινοσέτ, ο οποίος και ξεκίνησε να εφαρμόζει τις εντολές της ομάδας του Σικάγο. Γιατί; πολύ απλά γιατί μέρος των κατοχυρωμένων από το Σύνταγμα νόμων επιτρέπουν την εφαρμογή τους. Ο κόσμος βγήκε στους δρόμους όταν έπεσε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Φώναζε: «δεν είμαστε αγανακτισμένοι για τα 30 πέσος που αυξήσατε για τέταρτη φορά μέσα σε ένα έτος το εισιτήριο του μετρό. Είμαστε αγανακτισμένοι για τα 30 χρόνια που υπομένουμε τις πολιτικές σας.» Τώρα τραγουδά ρυθμικά σε κάθε πορεία: «Η Χιλή ξύπνησε, ξύπνησε, ξύπνησε!»

Ο νέος «μέσος ανθρωπάκος»: από τον «κυρ Παντελή» στον «mister Pantelis»

Του Νίκου Σταθόπουλου

Μεγαλώσαμε, ως φορείς επαναστατικών ιδεών, με αυτό τον «ανθρωπότυπο» στο στόχαστρο της «θείας μανίας» μας να αλλάξουμε τον κόσμο…

Ο Πάνος Τζαβέλας τον «βάφτισε» και τον παρέδωσε στην κοινή χλεύη, ως το υπέρτατο σύμβολο του μικροαστού «κοινωνικού ρουφιάνου». Η εξόντωση αυτού του μυθικού στοιχειού, ήταν η προϋπόθεση της εξεγερτικής εκπλήρωσης.

Ο Βολφ Μπίρμαν τον ζωγράφισε με γλαφυρή ποιητικότητα, «κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος / κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος / που συνηθίζει στην κάθε βρομιά / αρκεί να έχει γεμάτη την κοιλιά…»

Κι ο Ράιχ τον αναπαρέστησε σε κάθε του λεπτομέρεια της καθημερινής γελοιογραφικής του απαξίωσης…ο τρομερός «μικροαστός» που από τα διηγήματα του Τσέχοφ, χύμηξε στην θυελλώδη ιστορία του «μονοπωλιακού καπιταλισμού» ασκώντας την αποστολή του «αγωγού του συντηρητισμού».

***

Όπου «συντηρητισμός», η περιοριστική ηθική ενός καπιταλισμού προτεσταντικής νοικοκυροσύνης, μιας οικονομικοποιούμενης κοινωνίας με πρωταρχικό μέλημα συσσώρευσης και διαφύλαξης. Δηλαδή, κοινωνικές πρακτικές που ως «εποικοδόμημα» φέρουν την περιχαρακωμένη εγκράτεια και την αναπαραγωγή των δοκιμασμένων συνταγών.

Η συμμετοχή Τσίπρα έδωσε άλλη διάσταση στην επέτειο του Πολυτεχνείου!

Σχόλιο του Δημήτρη Πατέλη: Η συμμετοχή Τσίπρα έδωσε άλλη διάσταση στην επέτειο του Πολυτεχνείου!

Πρωτογενές πλεόνασμα καταστολής και σκοταδισμού

Εκτός από την υψηλή αναλογία παπάδων ανά 100.000 κατοίκους, όπου η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση στην Ευρώπη, αρκετά υψηλή είναι και η αναλογία μπάτσων και στρατιωτικών.
Έτσι στην Ελλάδα υπάρχουν 88 παπάδες ανά 100.000 κατοίκους ενώ την ίδια στιγμή η αναλογία για τους γιατρούς του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι 67.
Από την άλλη, υπάρχουν 1.367 μπάτσοι & στρατιωτικοί ανά 100.000 κατοίκους, την στιγμή που η αναλογία για τους καθηγητές & τους δασκάλους του δημόσιου συστήματος εκπαίδεσης είναι 1.265!

Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

«Να τελειώνουμε με τους “σιδερένιους νόμους” της Ιστορίας»

Του Τάσου Τσακίρογλου


Ο Ευτύχης Μπιτσάκης, ζώσα ιστορία της Αριστεράς, μιλά για την ιστορική μνήμη, τα ελλείμματα των προοδευτικών δυνάμεων, για την ανάγκη μιας πολιτικής οικολογίας, αλλά και αποτιμά τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της Ν.Δ.
• Πώς βλέπετε την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση και πώς αξιολογείτε τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της;
Νομίζω ότι μόνο οι αφελείς δεν προβλέπανε τι θα γίνει με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Ο νυν πρωθυπουργός τα είχε πει όλα. Ή από αφέλεια ή από ειλικρίνεια, δεν ξέρω. Εφαρμόζει λυσσασμένος το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Δεν ξέρω τι σκέφτεται αυτός και τι του λένε οι σύμβουλοί του. Πρέπει να έχει πολλούς συμβούλους γιατί δεν είναι και πολύ έμπειρος στην πολιτική.
Χτυπάει το άσυλο. Το άσυλο υπάρχει από τον Μεσαίωνα. Από τότε που υπάρχει πανεπιστήμιο. Τώρα το καταργεί. Σκότωσαν κανένα μέσα στο Πανεπιστήμιο; Τσακώνονται για την πολιτική. Η πολιτική είναι μέσα στην επιστήμη και η επιστήμη μέσα στην πολιτική. Και αυτό είναι φυσικό. Καταργεί λοιπόν το άσυλο. Θα καταργήσει τα εργατικά δικαιώματα.