Εγκλωβισμένοι

“Καταστροφές και Θρίαμβοι”: Ένας αντίλογος – Περίοδος 1821-1830

Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Οι επέτειοι προσφέρονται για απολογισμούς. Η συμπλήρωση 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 και 100 χρόνων από το 1922, τα πλέον κρίσιμα χρονικά ορόσημα της σύγχρονης ιστορίας του μακραίωνου ελληνικού έθνους, αποτελούν “στιγμές” που καλούν σε αναστοχασμούς. Ακόμα και αυτή η παραδοχή είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού της σημασίας των συγκεκριμένων γεγονότων με όρους αντικειμενικούς, αλλά και υποκειμενικής πρόσληψης της πραγματικότητας, όπως αυτή διαμορφώνεται. Το πώς τοποθετούμαστε στο χώρο και το χρόνο, ως συλλογική αυτοκατανόηση.

Οι αναστοχασμοί αυτοί δεν είναι ουδέτεροι και δεν αφορούν (μόνο) το παρελθόν. Αποτελούν δυναμικά σχήματα ερμηνείας, που αφορούν το παρόν και το μέλλον, με συγκεκριμένη οπτική, ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό πρόσημο. Γι’ αυτό και συνιστούν επίδικο. Όπως αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του εμβληματικού βιβλίου του Tony Judt, “Η Ευρώπη μετά τον πόλεμο” (Αλεξάνδρεια, 2012), παραθέτοντας ένα ανέκδοτο της σοβιετικής περιόδου: Ένας ακροατής τηλεφωνά στο “Ραδιόφωνο της Αρμενίας” και ρωτάει: «Είναι δυνατό να προβλέψουμε το μέλλον ;» Απάντηση: «Ναι. Κανένα πρόβλημα. Ξέρουμε ακριβώς πώς θα είναι το μέλλον. Το πρόβλημά μας είναι το παρελθόν: Αυτό είναι που αλλάζει συνέχεια».

Η σειρά επτά επεισοδίων του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι, με τίτλο “Καταστροφές και Θρίαμβοι”, από το ομότιτλο βιβλίο του καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, Στάθη Καλύβα, που είναι και ο επιστημονικά υπεύθυνος αλλά και παρουσιαστής της εκπομπής, δεν ήταν προφανώς απαλλαγμένη από τις ανωτέρω παραδοχές.

Πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Δημοκρατία

Η εφημερίδα Δημοκρατία (δεν την λες και προοδευτικής αντίληψης) μετά την χθεσινή ομιλία του Μητσοτάκη στο κοινοβούλιο, παίρνει θέση και διευκρινίζει χαρακτηριστικά μελών συμμορίας... 

Σιγά την αποκάλυψη! Τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα και οι χαρακτηρισμένοι απολογητές της καπιταλιστικής εξουσίας

Του Κώστα Σκολαρίκου

Τις τελευταίες μέρες κάνει τον γύρο του διαδικτύου μια ανάρτηση του Sergey Radchenko, καθηγητή στο πανεπιστήμιο John Hopkins, ο οποίος έχει αναρτήσει 4 αποχαρακτηρισμένα έγγραφα από τα Ρωσικά Κρατικά Αρχεία που αφορούν τη στήριξη του ΚΚΕ από την ΕΣΣΔ και τις άλλες χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τη διάρκεια του αγώνα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ).

Τα έγγραφα χρησιμοποιήθηκαν από διάφορους ακροδεξιούς (και όχι μόνο) του διαδικτύου, προκειμένου να επαναφέρουν τη γνωστή προπαγάνδα ότι το ΚΚΕ επιδίωκε να αποσπάσει μέρος της Ελλάδας για να το παραδώσει σε ξένες δυνάμεις.

Το ίδιο υποστηρίζει λίγο έως πολύ και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Φαήλος Κρανιδιώτης με το άρθρο του «Με όπλα από τον Στάλιν το ΚΚΕ σκότωνε Ελληνες», που δημοσιεύτηκε στη «Δημοκρατία», ενώ η «Εστία» κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο άρθρο με τον παραπλανητικό τίτλο «Το ΚΚΕ ήθελε να καταλάβει την Β. Ελλάδα με "δανεικά" όπλα από τους ναζί» και το newsbeast.gr με την ανάρτηση «Εγγραφο - Ντοκουμέντο: Ζαχαριάδης και Βαφειάδης επεδίωκαν το 1947 την απόσπαση σοβαρού κομματιού από τη Βόρεια Ελλάδα».

Αλλα site και εφημερίδες βρήκαν ευκαιρία να χύσουν το αντικομμουνιστικό τους δηλητήριο, επισημαίνοντας κυρίως τη σοβιετική βοήθεια σε όπλα προς τον ΔΣΕ.

Η ηλεκτρονική έκδοση του «Πρώτου Θέματος» ανήρτησε άρθρο με τίτλο «Απόρρητη αναφορά του Μολότοφ στον Στάλιν δείχνει ότι η ΕΣΣΔ προμήθευε με όπλα το ΚΚΕ στον Εμφύλιο», η iefimerida.gr το ανάλογου ύφους άρθρο «Συγκλονίζουν τα αποχαρακτηρισμένα αρχεία της Σοβιετικής Ενωσης - Τι αποκαλύπτουν για το ΚΚΕ και τον Εμφύλιο» και η Ομάδα Αλήθειας της ΝΔ, εν μέσω εγκλωβισμένων από τον χιονιά, δημοσίευσε το άρθρο «Η ΕΣΣΔ προμήθευε με όπλα το ΚΚΕ κατά τον Εμφύλιο».

Ελάχιστες σκέψεις περί λαϊκισμού και αντιλαϊκισμού

Του Κώστα Μελά

Στην πολιτεία που έγινε πορνείο
μαστροποί και πολιτικιές
διαλαλούν σάπια θέλγητρα
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ

1.

Μια από τις βασικές αναλυτικές έννοιες, μέσω της οποίας επιχειρείται να επεξηγηθούν οι σύγχρονες πολιτικές εξελίξεις, είναι αναμφισβήτητα αυτή του λαϊκισμού.

Στην περίοδο που διανύουμε, τα τελευταία περίπου 30-40 χρόνια, η έννοια είναι φορτισμένη κυρίως με αρνητικές συνδηλώσεις. Στο Λεξικό Μπαμπινιώτη[1] αναφέρεται η διάκριση μεταξύ λαϊκισμού και λαϊκότητας:

Οι δύο λέξεις αποτελούν όψεις της έννοιας «λαϊκός» : την εύσημη, που είναι η λαϊκότητα, δηλ. το γνήσιο λαϊκό στοιχείο με χαρακτηριστικά την απλότητα και τη λιτότητα, και την κακόσημη πλευρά, που είναι ο λαϊκισμός, δηλ. το ψεύτικο, φτιαχτό λαϊκό στοιχείο, που μιμείται τη συμπεριφορά του λαού, για να εκμεταλλευθεί (πολιτικά, κοινωνικά, καλλιτεχνικά κ.τ.λ.). Μιλούμε με θετικό πνεύμα για τη λαϊκότητα της σκέψης και της συμπεριφοράς των απλών ανθρώπων του λαού, αλλά με αρνητική χροιά για τον λαϊκισμό στην πολιτική, στα συνθήματα, στη σκέψη, στη συμπεριφορά ανθρώπων, που, χωρίς να προέρχονται από τον απλό λαό, επιζητούν να τον κολακεύουν, για να αποκομίσουν προσωπικά, πολιτικά ή άλλα οφέλη.

Όπως σημειώνει ο Α. Ελεφάντης[2]

Ο λαϊκισμός είναι μια αρνητική ιδεολογία […] Αυτή η αρνητική, η μειωτική σημασία του λαϊκισμού δεν είναι άσχετη από την ίδια την ορολογία, τη λέξη που χρησιμοποιήθηκε και επικράτησε για να προσδιορισθεί ένα σύνολο πολιτικών αντιλήψεων και συμπεριφορών. Το αποτέλεσμα της παραποίησης και της παραφθοράς αποτυπώνεται στην ίδια τη λέξη. Το ονομάζει η λέξη. Ο όρος populism προέρχεται από το popolo, τη λατινική ρίζα του λαού και καταδηλώνει ιδεολογίες ενύπαρκτες στο λαό, απορρέουσες από το λαό, του λαού ή «το φρονείν ως ο λαός» (Κατά τον ορισμό του Σ. Κουμανούδη. Βλ. Συναγωγή Νέων Λέξεων, Ερμής, 1980, που εντοπίζει τον όρο για πρώτη φορά στην Ακρόπολη, 2.4.1887). Η ακριβής του μετάφραση στα ελληνικά θα έπρεπε να ξεκινά από το ουσιαστικό “λαός”, όπως στις λατινογενείς γλώσσες απ’ όπου και προέρχεται κι όχι από το παραγόμενο επίθετο “λαϊκός”. Η αφετηρία από το επίθετο λαϊκός για να φτιαχτεί ο όρος λαϊκισμός με την κατάληξη -ισμός παραπέμπει ευθέως σε ένα παραποιητικό περί λαού λόγο, σε μια παραφθορά, μίμηση και εκπτώχευση επομένως του λαϊκού λόγου.

Επομένως η παραγωγή της λέξεως λαϊκισμός από το επίθετο λαϊκός, στην Ελληνική γλώσσα, σηματοδοτεί ευθέως την αρνητική σημασία της λέξεως όπως παραπάνω έχει αναφερθεί. Με τον επιθετικό προσδιορισμό στην ελληνική γλώσσα, τα πράγματα γίνονται καθαρά εξαρχής.

Μια ενοχλητική λεπτομέρεια...

Σάλος με βίντεο που αναπαράγουν τη θεωρία του αγέννητου παιδιού στα γυμνάσια (ΦΩΤΟ+VIDEOS)

Σφοδρές αντιδράσεις από ΣΥΡΙΖΑ, η απάντηση του υπουργείου Παιδείας

 Απέσυραν άρον άρον βίντεο για την προγγενητική αγωγή με μπανανοθεωρίες από φυλές της Αφρικής.

Πρόκειται για βίντεο με εκπαιδευτικό υλικό που εγκρίθηκε ως κατάλληλο για προβολή και θέλει απόφαση Διευθυντή και Συλλόγου Γονέων για να προβληθεί είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν πρόθυμοι εκπαιδευτικοί και γονείς να τα προβάλουν.

Συγκεκριμένα η υπουργός Παιδείας, σύμφωνα με δημοσίευμα του tvxs.gr απέστειλε τα εν λόγω βίντεο που αναπαράγουν τη θεωρία του «αγέννητου παιδιού», που υποστηρίζει ότι η ζωή του βρέφους αρχίζει με τη σύλληψη, ενώ ακόμη και ο τίτλος «Προγεννητική Αγωγή, προετοιμασία για την γονεϊκότητα, Σεξουαλικότητα – Γονιμότητα – Γονεϊκότητα, μια αδιαχώριστη ενότητα», αποτελεί ευθεία προσβολή στους αγώνες του φεμινιστικού κινήματος που παλεύει για τον διαχωρισμό της σεξουαλικότητας με τη γονεϊκότητα.

«Ελπίδα» και… (ιδιωτικό) κράτος

Του Δημήτρη Μηλάκα

«Aς ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου»…

Παραλείψαμε την τελευταία και πιο γνωστή φράση από την παραπάνω πασίγνωστη παράγραφο του νομπελίστα Πορτογάλου συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου, προκειμένου να αφήσουμε στην άκρη τις μανάδες τους (οι οποίες ενδεχομένως και να μην φταίνε σε τίποτε) και να επικεντρωθούμε σε αυτά καθαυτά τα τέκνα του νεοφιλελευθερισμού και τις συνέπειες της «λογικής» και των έργων τους.

Θα ρωτήσει κάποιος: «Μα φταίει ο νεοφιλελευθερισμός για τη θεομηνία και όσα αυτή προκάλεσε;». Ας ρίξουμε μια ματιά…

Το βασικό επιχείρημα της νεοφιλελεύθερης «πρότασης», το οποίο ασπάζεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι ότι το κράτος θα πρέπει να απαλλαχτεί από καθήκοντα (έναντι του πολίτη) τα οποία του κοστίζουν, καθώς δεν έχει τα φόντα να είναι επιχειρηματίας. Τα εν λόγω καθήκοντα λοιπόν (δρόμοι, σιδηρόδρομοι, σχολεία, νοσοκομεία κ.λπ.) μετατρέπονται σε υπηρεσίες και το κόστος τους σε κέρδη που γεμίζουν τις τσέπες των ιδιωτών.

Η σκιά της διχοτόμησης πλανάται πάνω από την Λιβύη

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πολιτικές ίντριγκες της Λιβύης αναπτύσσονται καθώς οι μπότες ξένων μισθοφόρων που έχουν φτάσει από την Τουρκία, τη Ρωσία και τα ΗΑΕ είναι ακόμα γερά “φυτεμένες” στην άμμο της ερήμου.

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

Με την αναβολή των εκλογών στη Λιβύη της 24ης Δεκεμβρίου 2021 προέκυψε ένα εφιαλτικό σενάριο για τη Μεσόγειο γενικά και για την Λιβύη ειδικότερα: τη διχοτόμηση της Λιβύης με την Τριπολίτιδα (δυτικά) στα χέρια της Τουρκίας και του Κατάρ, την Κυρηναϊκή (ανατολικά) στα χέρια του άξονα Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Αιγύπτου και Ρωσίας, και το Φεζάν (νότια) στο έλεος των γεγονότων. Για τους δυτικούς διπλωμάτες και τους Λιβύους «πολιτικούς δεινόσαυρους» είναι ταμπού, σχεδόν βλασφημία. Ποτέ δεν αναφέρθηκε ανοιχτά, δεν ειπώθηκε ποτέ δημόσια στα αμέτρητα (και πόσο χρήσιμα άραγε;) διεθνή συνέδρια για τη λιβυκή κρίση. Σήμερα η διαίρεση της πρώην Τζαμαχίρια του Μουαμάρ Καντάφι δεν είναι μια απλή υπόθεση: είναι μια οδυνηρή πραγματικότητα. Το να το αρνηθείς σημαίνει να θάψεις το κεφάλι σου στην άμμο. Αλλά ίσως δεν είναι ακόμα πολύ αργά για να το αλλάξει αυτό. Το 2022 αντί να είναι μια χρονιά Αναγέννησης μπορεί να γίνει μια χρονιά διχοτόμησης.

-Οι ευθύνες των Ηνωμένων Εθνών

Είναι προφανές ότι το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών να φέρουν νέους ενοποιημένους θεσμούς στη Λιβύη απέτυχε παταγωδώς. Ο πρώην απεσταλμένος του ΟΗΕ, Jan Kubis, εγκατέλειψε το πλοίο πριν ακόμη βυθιστεί, παραιτούμενος από το αξίωμα του στις 17 Νοεμβρίου. Η αποστολή των Ηνωμένων Εθνών στη Λιβύη (Unsmil) δεν έχει ηγεσία και πρόκειται να λήξει η θητεία της. Η διπλωμάτης των ΗΠΑ Στέφανι Γουίλιαμς, πρώην νούμερο δύο του πρώην απεσταλμένου του ΟΗΕ Ghassan Salame, στάλθηκε πίσω στην Τρίπολη από το “Γυάλινο Παλάτι” του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, σε ρόλο συμβούλου του γενικού γραμματέα: ένα τέχνασμα στην ουσία για να παρακάμψει το ρωσικό βέτο (πιθανώς και το κινέζικο) στο Συμβούλιο Ασφαλείας και να σώσει ότι μπορεί να σωθεί στη φάση της μετεκλογικής αναβολής. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, ο πολιτικός «οδικός χάρτης» που βασίζεται στις πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές «τρεις ράγες» φαίνεται να είναι έντονα προβληματικός και η Williams από μόνη της (και με αδύναμη εντολή) δεν αρκεί για να εγγυηθεί τις εκλογές.

Διδασκαλία

Νίκη Κεραμέως: Σάλος με τα «βίντεο γονιμότητας» που έστειλε στα σχολεία (Video)

Πραγματικός σάλος έχει ξεσπάσει με τα βίντεο που έστειλε στα σχολεία η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Ο λόγος για βίντεο με «εκπαιδευτικό» υλικό που εγκρίθηκε ως κατάλληλο για προβολή και θέλει απόφαση Διευθυντή και Συλλόγου Γονέων για να προβληθεί.

Η υπουργός Παιδείας απέστειλε βίντεο που αναπαράγουν τη θεωρία του «αγέννητου παιδιού», που υποστηρίζει ότι η ζωή του βρέφους αρχίζει με τη σύλληψη με τίτλο «Προγεννητική Αγωγή, προετοιμασία για την γονεϊκότητα, Σεξουαλικότητα – Γονιμότητα – Γονεϊκότητα, μια αδιαχώριστη ενότητα».

«Η γυναίκα προορίζεται να σώσει τη σχέση», «οι έγκυες γυναίκες δεν πρέπει να κάνουν παρέα με ελαττωματικούς», «Ο αγ Πορφύριος και η ευγονική» είναι κάποια απ’ όσα αναφέρονται στη σελίδα της Ελληνικής Εταιρείας προγεννητικής αγωγής, στην οποία ανατέθηκε να μορφώσει τα παιδιά. Όλα αυτά έχουν προκαλέσει πολύ μεγάλη φασαρία στα social media εναντίον της Κεραμέως.

Στα βίντεο αυτά προβάλλεται και υποστηρίζεται η θεωρία, ότι η σύλληψη ξεκινά τη στιγμή που η μητέρα συλλαμβάνει την ιδέα να κάνει ένα παιδί, ότι η μητέρα εκτός από το αίμα της περνάει στο έμβρυο τις σκέψεις της, την πνευματική τροφή ή ότι όλες οι ασθένειες του παιδιού ακόμα κι αν εκδηλώνονται δεκαετίες μετά, έχουν σχέση με την εγκυμοσύνη.

Οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων αυξήθηκαν 46% το 2021

Παρότι τα τελευταία δύο χρόνια η τουρκική επεκτατικότητα έχει ανέλθει σε νέο επίπεδο οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων στην χώρα μας το 2021 είχαν αύξηση 46% και απο το 1,5 δισ. ευρώ του 2020 ανέβηκαν στα 2,3 δισ. ευρώ το 2021, ενισχύοντας σημαντικά την προβληματική τουρκική οικονομία. Χρηματοδοτούμε την τουρκική οικονομία για να έχει περιθώρια ο Ερντογάν και οι παρατρεχάμενοί του να μας εκφοβίζουν καθημερινά. Εμείς θα επιμείνουμε, Δεν αγοράζουμε Τουρκικά προϊόντα. Α-Ρ

«Οι εμπορικές σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας, παρόλα τα πολιτικά προβλήματα, έφτασαν τα 4 δισ. ευρώ και επανήλθαν στα επίπεδα του έτους 2016», σημειώνεται σε σημερινή ανακοίνωση του Ελληνο-Τουρκικού Εμπορικού Επιμελητηρίου (ΕΤΕΕ).

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ, (έως 31/09/2021, και εκτιμήσεις του ΕΤΕΕ για το τελευταίο τρίμηνο), οι ελληνικές εξαγωγές πρός την Τουρκία αυξήθηκαν σε ποσοστό 39%, φτάνοντας στα τέλη του έτους 2021 το 1,8 δισ. ευρώ.

Η Τουρκία πλέον κατατάσσεται στην 5η θέση ως χώρα προορισμού των ελληνικών προϊόντων.

Επίσης, οι εισαγωγές τουρκικών προϊόντων, σημείωσαν αύξηση της τάξης του 46%, φτάνοντας στο ύψος των 2,3 δισ. ευρώ. Η Τουρκία κατατάσσεται στη 8η θέση των χωρών προμηθευτών μας. Το εμπορικό ισοζύγιο των δύο χωρών παραμένει ελλειματικό για την Ελλάδα, ενώ το συνολικό εμπόριο έφτασε τα 4 δισ. ευρώ.

Άχρηστοι όπως Άριστοι…

Του Γιώργου Ζουρίδη

Δανείζομαι ως κεφαλίδα του σύντομου κείμενου μου, την λακωνική ανάρτηση της καλής φίλης και παλαιάς συνεργάτιδας, της πανέξυπνης Λίτσας.

Σε τρεις λέξεις αποτυπώνει την άθλια διαχείριση με την οποία το ελληνικό Κράτος, η Περιφέρεια της Αττικής και οι πλείστοι από τους Δήμους του Λεκανοπεδίου αντιμετώπισαν με πρωτόγνωρο παιδισμό, τον προχθεσινό χιονιά με την ονομασία «Ελπίδα».

Μια χλευαστική ονομασία που ταιριάζει απόλυτα για την περίπτωση μας ίσως για να αισιοδοξούμε ότι η ελπίδα τελειώνει τελευταία ή ίσως για να πειστούμε ότι δεν υπάρχει πια καμία ελπίδα…

Ως αισιόδοξος άνθρωπος που παλεύω εδώ και πενήντα χρόνια για μια καλύτερη Ελλάδα και με παρισσεία αξιολογώ τις παραμέτρους που καθορίζουν την χρόνια υποανάπτυξη της, δεν μπορώ παρά να επισημάνω για μια ακόμη φορά ότι η όλη κακοδαιμονία της χώρας προέρχεται από το γεγονός ότι η πολιτική τάξη της χώρας μας δεν ιεραρχεί ΩΣ ΜΕΙΖΟΝ το θέμα της εθνικής αξιοπρέπειας της πατρίδας μας και την κοινωνική αξιοπρέπεια των δύσμοιρων πολιτών της.

Λείπει δυστυχώς μια ολοκληρωμένη και αυτοτελής εθνική και κοινωνική συνείδηση….

Παρασκευοσαββατοκύριακο στην Αθήνα

Ήταν προτεραιότητα η αγορά των Rafale;

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Τον παλιό εκείνο τον καιρό, πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα φασιστικά καθεστώτα λάτρευαν την πολεμική αρετή και ορκίζονταν στην ανδρεία των υπηκόων τους. Ανάμεσά τους φυσικά, πρωταγωνιστής, ο Μπενίτο Μουσολίνι. Την πρώτη δεκαετία της εξουσίας του, δυσκολεύτηκε να κερδίσει τον πρώτο του πόλεμο: την υποταγή της Λιβύης. Τα κατάφερε μόλις στα 1931.

Με τον δεύτερο πόλεμο τα πήγε κάπως καλύτερα, κατέλαβε την Αιθιοπία σχετικά εύκολα, χωρίς να υπάρξει δεύτερη Άντουα! Στα 1935 ήταν σε θέση να διακηρύξει το Imperio. Η Ιταλία ήταν πλέον Αυτοκρατορία, κάτι ως ανασύσταση της αρχαίας Ρώμης, σε πιο μικρό μέγεθος είναι αλήθεια. Ως Αυτοκρατορία, η Ιταλία έπρεπε πλέον να πρωταγωνιστήσει στο μεγάλο παιχνίδι των ανταγωνισμών για την μοιρασιά του κόσμου.

Η ευταξία –στο περίπου– που είχαν επιβάλει οι νικητές του προηγούμενου παγκόσμιου πολέμου κατέρρεε και τα πάντα θα μπορούσαν να μοιραστούν από την αρχή. Ο Μουσολίνι ήθελε την Μεσόγειο για να πάψει ο “εγκλεισμός” της Ιταλίας από τους Βρετανούς. Για να την αποκτήσει έπρεπε να εξοπλιστεί, να φτιάξει σύγχρονο αξιόμαχο στρατό. Αυτό επιθυμούσε ο Μουσολίνι και οι φασίστες του, το ζήτημα ήταν τι μπορούσε να δώσει η Ιταλία. Όχι πολλά πράγματα τελικά.

Ο νέος στρατός που ο Μουσολίνι σχεδίαζε επηρεαζόταν από τις φουτουριστικές του ιδέες. Πίστευε στην μηχανή και στην τεχνολογία. Επιθυμούσε να έχει ισχυρή αεροπορία, καινοτόμα, ικανή από μόνη της να κερδίζει πολέμους. Ο νέος στρατός του βασιζόταν στο “celere”, στις ταχυκίνητες, μηχανοκίνητες μονάδες. Το Ναυτικό του όφειλε να πλέει τουλάχιστον πέντε κόμβους πιο γρήγορα από εκείνο των αντιπάλων του και να φέρει περισσότερα πυροβόλα από τα δικά τους πλοία. Τα υποβρύχια τον εντυπωσίαζαν: περισσότερα από εκατό παρήγγειλε μέσα σε λίγα χρόνια.

Ευχαριστούμε Κυριάκο

Συγγνώμη, Κυριάκο

Του Γεράσιμου Χολέβα

Σε ανθρώπινο και πολιτικό επίπεδο ο πρωθυπουργός έχει δίκιο να είναι απογοητευμένος. Στο υπουργικό συμβούλιο, όπου δήλωσε μεγαλόψυχα «συγγνώμη»- «διδασκόμαστε και προχωράμε», δεν είχε αυτή την σπιρτάδα των τηλεοπτικών μηνυμάτων. Είχε μια πολιτική μελαγχολία. Κακά τα ψέματα.

Δεν τράβηξε και λίγα εδώ που τα λέμε. Τον απογοήτευσε πρώτα απ’ όλα η περίφημη «ιδιωτική πρωτοβουλία»: «Υπάρχουν σαφέστατες ευθύνες στον παραχωρησιούχο για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε αυτή, την τελευταία χιονοθύελλα».

Τα είπε τσεκουράτα ο Κυριάκος Μητσοτάκης: «Ιδιωτικοί φορείς οι οποίοι διαχειρίζονται, όχι με ευκαταφρόνητο κέρδος, κρίσιμες υποδομές, έχουν υποχρεώσεις. Με πρώτη, να μπορούν να κρατούν το δρόμο ευθύνης τους ανοιχτό».

Ποιοι παρέχουν τα «όχι ευκαταφρόνητα κέρδη» στους διοδιούχους; Γιατί χρυσοπληρώνουμε τους δρόμους (και κατά την κατασκευή και κατά τις διελεύσεις) στην «ιδιωτική πρωτοβουλία»; Σε αυτά τα ερωτήματα δεν απάντησε. Ήταν, όμως, γενναιόδωρος με τις «αποζημιώσεις» που ζήτησε από τη διαχειρίστρια εταιρεία της Αττικής Οδού. Με 770 εκ. ευρώ κέρδη , τα 7 εκ. ευρώ «αποζημιώσεις» δεν είναι κακό «ντιλ».

Επιδημία και καταστολή. Η πανώλη στα Ιόνια νησιά του 17ου και 18ου αιώνα. Καταστολή με λιγότερη επιστήμη τότε, καταστολή με περισσότερη επιστήμη σήμερα.

Του Ελευθερόκκοκου

Ο σημερινός ρόλος της ιατρικής επιστήμης ως μια ακλόνητη και δογματική σκέψη και η μονοθεματική προβολή μιας όψης της –μέσω του προπαγανδιστικού μηχανισμού– που βολεύει το κράτος στην επικύρωση των κατασταλτικών μέτρων και του υγειονομικού ολοκληρωτισμού έναντι των εξουσιαζόμενων, είναι ένα γεγονός που την εξευτελίζει. Δίκαια, ως εκ τούτου, μπορεί να καταταχθεί ως ένας χρήσιμος αρωγός του κράτους στην καθυπόταξη των εξουσιαζόμενων. Βέβαια, το εξουσιαστικό παρελθόν βρίθει από παραδείγματα όπου το κράτος ανέδειξε και χρησιμοποίησε, γενικά, επιστημονικές μελέτες και ανακαλύψεις εις βάρος των εξουσιαζόμενων βγάζοντας οικονομικό κέρδος, καταπιέζοντας, κατασκευάζοντας όπλα και δικαιολογώντας σφαγές πληθυσμών με βάση επιστημονικές μελέτες.

Με τον ίδιο τρόπο έχουν αποσιωπηθεί, ή ακόμα και καταστραφεί, επιστημονικές μελέτες, οι οποίες ίσως να βοηθούσαν στην απελευθέρωση των ανθρώπων και η ζωή τους να ήταν απαλλαγμένη από πολλά εξουσιαστικά βάρη τού σήμερα. Από την ιατρική μέχρι την μηχανική και από την παιδαγωγική μέχρι την ανθρωπολογία, η εξουσία επέλεγε και επιλέγει αυτό που θα προωθήσει τα συμφέροντά της και τα υπόλοιπα, στην καλύτερη, θάβονται μέσα σε βιβλιοθήκες μόνο για ειδικούς ερευνητές, λοιδορούνται ή ακόμα και καταστρέφονται. Έτσι, η επιστήμη απογυμνώνεται από τον πλουραλιστικό της ρόλο του αμφισβητία και γίνεται η μια θεϊκή αλήθεια, χρήσιμη ως όργανο του κράτους και της εξουσίας. Με αυτό τον τρόπο η άποψη περί διαχωρισμού της θρησκείας από την επιστήμη δεν ευσταθεί, αφού η μία αλήθεια η οποία εξουσιάζει, ταιριάζει και στην θρησκεία αλλά και στην επιστήμη. Μπορεί η μεθοδολογία, για να εξαχθεί ένα συμπέρασμα τόσο στην θρησκεία όσο και στην επιστήμη να είναι εκ διαμέτρου αντίθετη, ωστόσο η χρησιμοποίηση των συμπερασμάτων για τον έλεγχο των εξουσιαζόμενων, η προώθησή τους ως μια και μοναδική αλήθεια και η άμεση συσχέτισή τους με το κράτος τις κάνει, όσον αφορά την εξουσιαστική τους θέση, να έχουν περισσότερες ομοιότητες παρά διαφορές. Η συμπόρευση με την εξουσία και η εξυπηρέτησή της, δεν μπορεί παρά να εξαφανίζει τις όποιες ουσιαστικές διαφορές, μετατρέποντάς τες απλά σε διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Η σύμπλευση της επίσημης εκκλησίας με τα κατασταλτικά μέτρα του κράτους, ύστερα από την γνωμοδότηση της επιστήμης, φανερώνει την «Αγία Τριάδα» της εξουσίας, όπου ο κάθε πόλος από το δικό του μετερίζι προχωράει την υπόθεση της εξουσίας. Τα κατά καιρούς «μπαϊράκια» που σηκώνονται και μπορεί να προέρχονται από τον κάθε πόλο και να λειτουργούν ανταγωνιστικά έναντι των άλλων, ξεθυμαίνουν γρήγορα και εντάσσονται σε συνήθεις ενδοεξουσιαστικές διαμάχες.

Η κατρακύλα

 

Χρ. Ζαραλίκος: Η Ελλάδα είναι μια νεκρή χώρα γεμάτη κόσμο που προσπαθεί να επιζήσει…

Η κυβέρνηση δεν επεμβαίνει ποτέ στον ιδιωτικό τομέα. Ούτε σε οδούς με διόδια που κλείνουν, ούτε σε πεντάστερα ξενοδοχεία που γίνονται έδρα για βιασμούς…

Μια τεράστια Χριστοπαναγία πλανάται πάνω από τη χώρα, με την ακροδεξιά κυβέρνηση και το τριμπούρδελο που λέμε “επιτελικό κράτος”. Ο ιδιωτικός τομέας θριαμβεύει σε κέρδη και ας χάνει τις ζωές, που κοστολογεί 2 χιλιάρικα το κεφάλι -και 15 ευρώ πρωινό. Οι άστεγοι γίνονται ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος κλάδος. Η κυβέρνηση αποφεύγει να μπει στα πόδια του ιδιωτικού τομέα -πχ να επέμβει σε πεντάστερα ξενοδοχεία, όπου λαμβάνουν χώρα βιασμοί (τυχαίο παράδειγμα). Αλλά ο πρωθυπουργός κάνει τον ντίλερ για τις καλές εταιρείες και κάνει τον ντίλερ, κλείνοντας την συμφωνία στα δύο χιλιάρικα, για να γλιτώσουν τα πολλαπλάσια που θα έδιναν αν πήγαινε δικαστικά το θέμα.

Τα υπόλοιπα στο βίντεο που ακολουθεί:

Κα Υπουργέ της Παιδείας, ακούς;

Της Αγγελικής Τσιόγκα*

…Και ξαφνικά δεν αντέχω άλλο! Πνίγομαι! Σας γράφω λοιπόν κάποιες σκέψεις μου, γιατί, αν δεν τις πω, θα σκάσω. 

Περίπου δύο χρόνια πριν, ξεκινάει μία πανδημία, όπως όλοι γνωρίζουμε καλά! Και προκύπτει η εύλογη ανάγκη της τηλεκπαίδευσης. Όλοι, λοιπόν εμείς οι ευσυνείδητοι εκπαιδευτικοί, τρέξαμε μόνοι μας, χωρίς καμία κρατική βοήθεια, να αγοράσουμε υπολογιστές, να εξοπλίσουμε τα σπίτια μας με οπτικές ίνες, να διαμορφώσουμε χώρους κατάλληλους και ήσυχους στην κρεβατοκάμαρα, στο σαλόνι,… για να τους μετατρέψουμε σε σχολικές τάξεις και φυσικά να μάθουμε τα πάντα για τη WEBEX, ρωτώντας ο ένας τον άλλον, με αυτοσχέδια σεμινάρια μεταξύ μας και πολύωρες συνδέσεις για να κατανοήσουμε πώς θα ανταπεξέλθουμε στη νέα πραγματικότητα, που ξεδιπλωνόταν μπροστά μας! Παράλληλα, προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τους πιο φτωχούς μαθητές μας, φροντίζοντας να τους εξασφαλίσουμε ένα ταμπλετάκι ή ένα παλιό λαπ τοπ ή τέλος πάντων ό,τι μπορούσαμε να βρούμε από δω κι από κει. 

Και να οι ευχαριστίες προς τους υπεύθυνους εκπαιδευτικούς που με τόσο ζήλο ανταποκρίθηκαν σε όλον αυτόν τον Γολγοθά! Δεν ξεχνάμε τα υπέροχα κυβερνητικά σποτ με τους ήρωες γιατρούς, ντελιβεράδες, εκπαιδευτικούς… 

Μαζί με μας τιτάνεια ήταν και η προσπάθεια των γονέων, να μεριμνήσουν κι αυτοί μόνοι τους, επίσης χωρίς καμία κρατική βοήθεια, ώστε τα παιδάκια τους να μη χάσουν την επαφή με την τάξη τους και την αναγκαστική, βίαια, νέα σχολική πραγματικότητα! 

Παγοτουρισμός...

Πρόκειται, για προστασία της πολιτικής... κάθε άχρηστου, επαρμένου, αδιάφορου, διεφθαρμένου, και υποτακτικού πρωθυπουργού...

Της Ιωάννας Υψηλάντη

Δεν πρόκειται, για "πολιτική προστασία"!
Πρόκειται, για... προστασία της πολιτικής!
Του κάθε άχρηστου, επαρμένου, αδιάφορου, διεφθαρμένου, και υποτακτικού πρωθυπουργού, που είτε εκλέγεται, είτε διορίζεται, σ΄ αυτήν την χώρα!
Όσες δικαιολογίες κι αν σκαρφίζονται, για να τυφλώσουν τους ψηφοφόρους τους, όσα επιδοματάκια κι αν δίνουν, για να κλείσουν τα στόματα, (σας έχουν μάθει πολύ καλά) όσες δηλώσεις "ανθρωπισμού" κι αν κάνουν, τα γεγονότα δεν κρύβονται.
Στους σεισμόπληκτους, απόντες.
Στους πυρόπληκτους, απόντες.
Στους πλημμυροπαθείς, απόντες.
Στους αρρώστους, απόντες.
Στις υποδομές, απόντες.
Στους άστεγους, απόντες.
Στους άνεργους, απόντες.
Στην φτώχεια, απόντες.
Παρόντες, όμως, σε κάθε ξένη εντολή, για την καταστροφή της χώρας και το ξεπούλημα της μαζί με τους κατοίκους της.
Παρόντες, στην εξυπηρέτηση εξωτερικών, προσωπικών, συντεχνιακών και "φιλικών" συμφερόντων με τα δικά μας λεφτά!

Δεν υπάρχει σωτηρία...

Τα τρία κακά της μοίρας μας...

Οδηγοί εγκλωβισμένοι επί δέκα ώρες στους δρόμους...

«Μείνετε σπίτι ή πάρτε το ρίσκο σας» η «συνταγή» διαχείρισης του χιονιά

Αποθέωση της ατομικής ευθύνης από την κυβέρνηση.

Σε συστάσεις για... αυτοπροστασία και σε ευχολόγια κατέληξε η κυβερνητική σύσκεψη την περασμένη Κυριακή

Την ώρα που η Αττική και το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είχε κυριολεκτικά παραλύσει από την αναμενόμενη χιονόπτωση, εξαιτίας της έλλειψης των απαραίτητων υποδομών για την προστασία των εργαζομένων και του λαού, η κυβέρνηση επιχειρούσε να υποβαθμίσει τα τεράστια προβλήματα, στην πεπατημένη της «ατομικής ευθύνης». Μάλιστα, στελέχη της άφηναν με θράσος αιχμές για τους ίδιους τους εργαζόμενους που μετακινήθηκαν με το αμάξι τους για να πάνε στη δουλειά τους, όταν ακόμα και για τη διαδρομή Πατήσια – Ομόνοια χρειάζονταν αλυσίδες, εξαιτίας της ανυπαρξίας μέτρων πρόληψης του κακού…

Αποκορύφωμα ήταν η συνέντευξη τύπου που έδωσε ο υπουργός πολιτικής προστασίας, Χ.Στυλιανίδης, που είπε ότι απολογείται για την ταλαιπωρία των πολιτών στους δρόμους και στην συνέχεια εντελώς προκλητικά ότι ειδικά για την Αττική Οδό “θα αναζητηθούν ευθύνες”, ενώ …ευχήθηκε κουράγιο και επανέλαβε να μην …βγαίνει ο κόσμος στο δρόμο.

Επιτελικό κράτος Μητσοτάκη

... το μαντέψαμε!

Αττική Οδός: Τι συμβαίνει όταν ιδιωτικοποιούμε τους δρόμους μιας χώρας

Ο εγκλωβισμός χιλιάδων πολιτών στην Αττική Οδό λόγω της αναμενόμενης χιονόπτωσης στην πρωτεύουσα αναδεικνύει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο ένα από τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιημένων δρόμων μιας χώρας.

Βγήκε η κυβέρνηση δια του υπουργού Πολιτικής Προστασία Χρήστου Στυλιανίδη-δεξιά μεταγραφή Κύπρου- για να κατηγορήσει την Αττική Οδό ΑΕ για την κατάσταση που διαμορφώθηκε στην βασική οδική αρτηρία της πρωτεύουσας.

Καμία ευθύνη για κυβέρνηση, περιφέρεια, δήμους, τροχαία, Πολιτική Προστασία. Όλα καλά έγιναν. Είχαν κάνει συσκέψεις, μας είπε ο κ. Στυλιανίδης, και η εταιρεία είχε ενημερώσει ότι θα μπορέσει να κρατήσει ανοιχτή την Αττική Οδό. Οπότε όλα καλά για την εκλεγμένη τοπική και κεντρική διοίκηση.

Μισή ώρα μετά τη δήλωση Στυλιανίδη, ως δια μαγείας, είχαμε την εισαγγελική παρέμβαση για τον εγκλωβισμό χιλιάδων οχημάτων, εν μέσω χιονιά και με την θερμοκρασία υπό το μηδέν. Συνθήκες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν και ανθρώπινες απώλειες κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ελπίζουμε πως κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί.

Τσάμπα πράμα...

Χωρίς λόγια...

Σε ετοιμότητα ο κρατικός μηχανισμός

Εχθές το βράδυ, έτοιμος ο κρατικός μηχανισμός με 158 εκχιονιστικά, 10 γκρέιτ, 20 αλατιέρες, σήμερα στις 11:00 έκλεισε η εθνική οδός.

Μετα-χιονόπτωση

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αν. Καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθήνας                          

Διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη»

Δεν ξέρω αν παρακολουθείτε τη συζήτηση περί του «μετανθρώπου», δηλαδή περί του όντος στο οποίο μπορεί να μετασχηματιστεί ο άνθρωπος που γνωρίζουμε σήμερα. Τα σενάρια είναι πολλά, και πολλά από αυτά βρίσκονται σε υλοποίηση – δεν αποτελούν απλώς μια μελλοντολογική φαντασιοκοπία.

Ο άνθρωπος τον οποίο ζούμε σήμερα είναι ενσώματος και δυσπρόσιτος μαζί. Είναι ψηλαφητός και ταυτόχρονα πηγάδι απύθμενο, όπως έλεγε ο Καστοριάδης. Κάθε αίσθησή του μετράει πνευματικά: «Γεύσασθε καὶ ἴδετε» ότι ο Κύριος είναι καλός, τραγουδούσε ο Δαβίδ, και οι χριστιανοί τελούν το πανηγύρι της θείας Ευχαριστίας με κρασί. Ναι, με το πιοτό εκείνο που «ευφραίνει την καρδιά του ανθρώπου», και για το οποίο ο Χριστός έκανε το πρώτο θαύμα του, ώστε να μη διακοπεί η χαρά των γλεντοκόπων. Απλούστατα διότι η χαρά είναι ουσιώδης παράμετρος της ζωής. Ούτε παρέκκλιση είναι, μα ούτε και κερασάκι στην τούρτα. Όποιος κηρύττει την χαρά ως κερασάκι ΣΤΗΝ τούρτα, είναι κακός άνθρωπος, γιατί δεν του πάει η μούχνια του καρδιά να παραδεχτεί ότι η χαρά είναι Η τούρτα!

Οι μετάνθρωποι είναι cyborg, είναι δαιμονισμένοι από την ψευδαίσθηση παντοδυναμίας (μπροστά σ’ αυτόν τον δαιμονισμό το 666 μοιάζει γατάκι), είναι «Γιαπωνέζοι βρικόλακες με καλώδια στο αίμα» κατά τον τροβαδούρο Τζιμάκο. Ο μετάνθρωπος ζει σε κόσμο χωρίς χασομέρια: Ζει σε κόσμο όπου δεν ξημερώνει και δεν δύει, σε κόσμο όπου οι αγελάδες της Νέας Ζηλανδίας δεν αερίζονται, σε κόσμο όπου δεν κάνει κρύο ούτε ζέστη, σε κόσμο όπου τα φώτα της καντίνας hot dog δεν σε αποσπούν από τις σκέψεις για τη δόση της πιστωτικής κάρτας. Ο μετάνθρωπος είναι το επίτευγμα το οποίο δεν περισπάται από αυτές τις σωματικότητες. Προς τι; Ώστε να ΄ναι η ιδεώδης μηχανή που λειτουργεί δίχως φθορά. Η χαρά λοιπόν λογίζεται περισπασμός: είτε χασομέρι είτε κερασάκι. Αν ο Χριστός δεν είχε γίνει θε-άνθρωπος, αλλά θεο-μετάνθρωπος, θα κατσικωνόταν στο μαραγκούδικό του χάριν της παραγωγικότητας, αντί να χαζολογά σε γλέντια (καθόσον στο γλέντι της Κανά παραέκατσε˙ οι γλεντοκόποι γαρ έφτασαν σε σούρωμα, κι αυτός κανόνισε ακόμα παραπέρα, να μην ξενερώσει αυτή η χαρά τους. Και θυμάμαι έναν ερμηνευτή στα νεότερα χρόνια που σκανδαλίστηκε διερωτώμενος πώς μπόρεσε ο Κύριος να σπρώχνει στο αλκοολίκι! Στην αρχή νόμιζα πως ο ερμηνευτής ήταν απλώς κόπανος. Αργότερα όμως κατάλαβα πως ήταν όφις: προάγγελος του πολιτικού τσουναμιού που μισεί τις ώρες τις χαράς και τις θεωρεί χαμένο χρόνο).

Ο πρωθυπουργός των μηνυμάτων...

Της Λίλας Μήτσουρα

Η κυβέρνηση των μηνυμάτων.

Ο πρωθυπουργός των social media.

Έτσι κυβερνά την χώρα τούτη.

Επικοινωνιακά και μόνο.

Λόγια, φωτογραφήσεις πάνω από την κατεστραμμένη ζωή των αστέγων και μηνυματάκια της πολιτικής προστασίας για να προφυλαχτούμε.

Η ευθύνη δική μας, αυτοί μας ενημέρωσαν πάντως.

Και μας κοιτάνε απλώς.

Καθισμένοι σε θέσεις επισήμων σε τούτη την αρένα και με τα λιοντάρια να έχουν βγει έξω εμείς να παλεύουμε για την ζωή μας και αυτοί απλά να κοιτούν!

Πλημμύρες; Μηνυματάκι

Φωτιές; Μηνυματάκι

Σεισμός; Μηνυματάκι

Χιόνι; Μηνυματάκι

Είμαι τρομοκρατημένη...

Δύο πράγματα με τρομάζουν πιο πολύ,

το "θα σε αγαπώ για πάντα"

και το "σε ετοιμότητα ο κρατικός μηχανισμός" 

Κυβέρνηση και ειδικοί πήραν τους εμβολιασμένους στον λαιμό τους!

Τούς άφησαν έρμαια στην πανδημική έξαρση Οκτωβρίου - Νοεμβρίου, ενώ ήταν ήδη γνωστό πως τα αντισώματα από τα εμβόλια μειώνονται μετά το πρώτο τρίμηνο

Σε πείσμα της σκόπιμης απόκρυψης κρίσιμων πληροφοριών για την πανδημία από το Υπουργείο Υγείας, τον ΕΟΔΥ και τις Υγειονομικές Περιφέρειες (ΥΠΕ) της χώρας, η «κυριακάτικη δημοκρατία» συγκεντρώνει για πρώτη φορά και φέρνει στο φως όλα τα διαθέσιμα στοιχεία για νοσηλείες, διασωληνώσεις και θανάτους, τόσο για τους ανεμβολίαστους όσο και για τους πλήρως εμβολιασμένους.

Του Βασίλη Γαλούπη

Το επίπονο αυτό εγχείρημα ρίχνει φως σε μέχρι τώρα άγνωστες πτυχές της πανδημίας για το «μαύρο» τρίμηνο της κατάρρευσης του ΕΣΥ και των μαζικών θανάτων το διάστημα Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου. Τα στοιχεία αυτά είναι διαθέσιμα μόνο στο Υπουργείο Υγείας, στον ΕΟΔΥ και τις Υγειονομικές Περιφέρειες, αλλά όχι και στους πολίτες, που παραμένουν ανενημέρωτοι από την Πολιτεία για τους πλέον κρίσιμους δείκτες.

Προτού προχωρήσουμε στην παρουσίαση των στοιχείων, που είναι επίσημα, στη διάθεσή μας και δεν αμφισβητούνται, θα δώσουμε λεπτομέρειες για τον τρόπο που ενεργούν οι αρμόδιες πολιτικές και υγειονομικές Αρχές της χώρας, ώστε να μην καταφέρνει κανείς, εκτός από τους ίδιους, να αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα. Τι φοβούνται και δεν ενημερώνουν σωστά τον κόσμο μόνο οι ίδιοι το γνωρίζουν.

Γιατί το Αιγαίο είναι αμυντικά ενιαίος “θαλασσοχερσαίος” χώρος

Του Κώστα Γρίβα

Είναι ορατή η διεθνής τάσης σήμερα για την de facto μετατροπή της εγγύς θαλάσσιας έκτασης (πέρα των χωρικών υδάτων) σε χώρο άτυπης εθνικής κυριαρχίας. Αυτό ταιριάζει απόλυτα στο Αιγαίο. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν είναι κάτι στατικό και αναλλοίωτο, ωσάν να είχε παραδοθεί από τον Θεό στους ανθρώπους, σαν τις δέκα εντολές και έκτοτε δεν αλλάζει. Το Δίκαιο της Θάλασσας είναι δυναμικό μέγεθος που λαμβάνει υπόσταση ανάλογα με την ευρύτερη γεωπολιτική πραγματικότητα μέσα στην οποία λειτουργεί.

Πρέπει να θυμηθούμε ότι η νομική βάση της ίδιας της έννοιας των χωρικών υδάτων είναι η στρατιωτική ισχύς. Συγκεκριμένα, η αντίληψη των χωρικών υδάτων διαμορφώθηκε με βάση τον λεγόμενο “κανόνα βολής του πυροβόλου” (cannon shot rule) και στην αρχή ήταν τρία ναυτικά μίλια. Το συγκεκριμένο νούμερο προέκυψε από το γεγονός πως εκείνη την εποχή θεωρείτο ότι αυτό ήταν το αποτελεσματικό βεληνεκές του χερσαίου πυροβολικού εναντίον θαλάσσιων στόχων.

Σε πολύ γενικές γραμμές θα λέγαμε ότι το εύρος των χωρικών υδάτων διαμορφώθηκε με βάση το κατά πόσον χερσαία οπλικά συστήματα μπορούσαν να ασκήσουν αποφασιστική προβολή ισχύος στη θάλασσα. Εν συνεχεία, οι ικανότητες των πυροβόλων βελτιώθηκαν και τα όρια των χωρικών υδάτων αυξήθηκαν στα έξι και αργότερα στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Όμως, αυτό το νούμερο βρίσκεται πλέον σε δυσαρμονία με τη σύγχρονη στρατιωτική πραγματικότητα.

Η αποικιοποίηση του μυαλού από το νέο φυλετισμό

Η φυλετιστική επανάσταση

«Σίγουρα η έννοια άνθρωπος βρίσκεται πάνω από έννοιες όπως Έλληνας, Γερμανός, Τούρκος κ.λπ. Εάν όμως από την έννοια «άνθρωπος» αφαιρέσουμε τα επιμέρους πολιτισμικά, ταυτοτικά χαρακτηριστικά αυτό που θα μείνει θα είναι ένα ακόμα είδος του ζωικού βασιλείου που θα ανταγωνίζεται μεταξύ του για την τροφή και την αναπαραγωγή»
[Π. Κονδύλης]

Του Δημήτρη Ναπ. Γιαννάτου

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, έζησα για πολλούς μήνες στην πολιτεία της Νέας Υόρκης, στα σύνορα με τον Καναδά. Θυμάμαι έντονα την προσπάθεια ανεξαρτησίας του Κεμπέκ και την θετική στάση συγγενών, φίλων μου, αλλά και ευρωπαίων μεταναστών ή φοιτητών. Η προσπάθεια λογιζόταν με προοδευτικά χαρακτηριστικά υπεράσπισης μιας ιδιαίτερης ευρωπαϊκής κληρονομιάς και μάλιστα πολλοί αριστεροί έβλεπαν σ’ αυτήν μια πράξη αντίστασης ενάντια στον πολιτισμικό ιμπεριαλιστικό χυλό των Η.Π.Α.
Προφανώς, οι καιροί άλλαξαν και στο εκπληκτικό βιβλίο του Mathieu Bock-Cote, «Φυλετιστική Επανάσταση και άλλα ιδεολογικά ζιζάνια» (Εναλλακτικές Εκδόσεις – 2021), διαβάζω πως όχι μόνο η προσπάθεια αυτοσυνειδησίας των Κεμπεκουά ηττήθηκε πολιτικά, μέσα από τη στοχευμένη μαζική μετανάστευση, αλλά κατηγορούνται για το ίδιο το λευκό χρώμα τους.

Τα κέρδη τους και οι ζωές μας...

Σχόλιο του Γιώργου Τασιόπουλου

Ευτυχώς ο κ. Παπανικολάου είναι γιατρός!

Δυστυχώς η κ. Μπακογιάννη πολιτικός!

• Από αυτούς τους πολιτικούς που δηλώνουν τα πήγαμε καλά με την πανδημία με εξαίρεση τους νεκρούς!
• Από αυτούς τους πολιτικούς που περιέκοψαν από το προϋπολογισμό για την Υγεία 820 εκατ. το 2022 και 572 εκατ. το 2021!

Θέτε;

Σχόλιο της Μ.Δ. και της Δήμητρας Π.

Θέλετε να δείτε πως είναι ένα ντου της αστυνομίας σε σπίτι;

Στείλτε μια ανώνυμη επιστολή στην οποία να με κατονομάζει ως αναρχικό.

(Έτσι χωρίς καμία απόδειξη)

21 Ιανουαρίου: Παγκόσμια Ημέρα Αγκαλιάς

1922: Από τη Μεγάλη Ιδέα στη Μεγάλη Ανάμνηση

Του Δημήτρη Μάρτου

Το 1922, η Mικρασιατική Kαταστροφή ανέτρεψε το κλίμα ανάτασης και ελπίδας που δημιούργησαν η επανάσταση του 1821, οι βαλκανικοί πόλεμοι (1912-13) και η Συνθήκη των Σεβρών (1920). Η προσδοκία που συμπυκνώθηκε για αιώνες στις παραλλαγές του θρήνου «…πάλι δικά σας θάναι», ενώ φαινόταν αρχικά να επιτυγχάνεται, στην κρίσιμη στιγμή, όμως, δημιουργήθηκε πολιτική κρίση, με το θάνατο του βασιλιά Αλέξανδρου, που οδήγησε στην εκλογική ήττα του Βενιζέλου (1920) και στη μυστηριώδη αλλαγή των “συμμάχων’’.

Το 1922 ο ελληνικός στρατός θα γίνει άθυρμα των διχαστικών αγκυλώσεων των πολιτικών ηγεσιών και θα υποστεί ταπεινωτική ήττα. Η συνειδητοποίηση της μεγάλης εδαφικής και πολιτισμικής καταστροφής θα εσωτερικεύσει τη μοιρολατρία και την ανημποριά στην εθνική ταυτότητα. Όλοι διαισθάνονταν ότι ο Ελληνισμός, ως ιστορική και γεωγραφική κατηγορία, τελείωσε και αυτή η αίσθηση, σε συνδυασμό με την συνειδητοποίηση της αδυναμίας τους να παρέμβουν, μετατρέπεται σε μεγάλο πόνο.

Πρακτικά, ο μεγάλος πόνος μεταφραζόταν σε αυτοκτονίες (Καρυωτάκης) ή σε αναζήτηση υποκατάστατων της Μεγάλης Ιδέας. Ο Σεφέρης γράφει το “Μυθιστόρημα” και ο Ελύτης “το Άξιον Εστί”, που είναι διακηρύξεις διατήρησης της Μεγάλης Ιδέας, όχι με πολεμιστές, πόλεις και εδάφη, αλλά με λέξεις και εικόνες. Ο Βάρναλης και ο Ρίτσος θα βρουν υποκατάστατο της ρωμηοσύνης στις σοσιαλιστικές ιδέες, που φέρνουν οι Δυτικοευρωπαίοι και οι εξελίξεις στη Ρωσία.