Σάββατο 31 Αυγούστου 2024

Για το ζήτημα του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και το σύνθημα «κάτω η κυβέρνηση»


Του Γρηγόρη Γρηγοριάδη

Επειδή κάποιοι καλοί και αγαπημένοι φίλοι και σύντροφοι μου ασκούν, καλοπροαίρετα – κι αυτό είναι εκτιμητέο – κριτική ότι υπερβάλλω στον «αντικυβερνητικό» χαρακτήρα του πολιτικού λόγου που εκφέρω, σε σημείο που να δίνεται η εντύπωση ότι συμφωνώ με το αίτημα «εκλογές τώρα» ή τελοσπάντων με μια κοινοβουλευτικού τύπου «εκδίωξη» του Μητσοτάκη, θα ήθελα να τους δώσω μερικές διευκρινίσεις που, νομίζω, θα λύσουν τις όποιες παρεξηγήσεις.

Καταρχάς, ένα αίτημα εκλογών, στον παρόντα συσχετισμό και μετά από τρεις επανειλημμένες γενικές εκλογικές αναμετρήσεις, στερείται νοήματος. Είναι τόσο τραγικό το έλλειμμα αντιπολίτευσης και τόσο εξωφρενική η στήριξη στην κυβέρνηση από τα συστημικά ΜΜΕ που, σε συνδυασμό με την απόλυτη κινηματική νηνεμία, το σύνθημα αυτό είναι απλώς μια γελοιογραφία. Το ότι το σύνθημα αυτό το ρίχνει πότε-πότε ο ΣΥΡΙΖΑ καθιστά ακόμα πιο κραυγαλέο αυτόν το γελοιογραφικό χαρακτήρα.

Το πραγματικό πρόβλημα είναι, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η προφανής και εξώφθαλμη απουσία ενός πολιτικού λαϊκού κινήματος ανατροπής, το οποίο θα υπηρετούσε σε όλα τα επίπεδα, από αυτό των μερικών, οικονομικών διεκδικήσεων, μέχρι αυτό των καθαρά πολιτικών κινητοποιήσεων, ένα συνεκτικό πρόγραμμα ριζοσπαστικής, αντιιμπεριαλιστικής, φιλολαϊκής εξόδου από το σημερινό βούρκο του καθεστώτος της Νέας Αμερικανοκρατίας και της εξάρτησης. Ενός προγράμματος που, όπως έχουμε κατ’επανάληψη τονίσει, θα πρέπει να συμπυκνώνεται σε ένα πλαίσιο κρίσιμων αιχμών, όπως:
α. η άμεση έξοδος από ΝΑΤΟ-ΕΕ,
β. το κλείσιμο των αμερικανικών βάσεων και η εκδίωξη των νατοϊκών στρατευμάτων που σταθμεύουν στη Ελλάδα, 
γ. η εθνικοποίηση των στρατηγικών, μονοπωλημένων τομέων της οικονομίας, 
δ. η μονομερής του δημοσίου χρέους της χώρας και η επάνοδος σε εθνικό νόμισμα, 
ε. η ενδυνάμωση της συνεργασίας και η στροφή προς το μπλοκ των χωρών BRICS

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2024

Τρίτη 27 Αυγούστου 2024

Υγεία: ΕΣΥ όπως CVC…


Της Ισμήνης Λασκαράτου

Αν θελήσει κάποιος να γράψει για την κατάσταση του υγειονομικού συστήματος στην Ελλάδα δε θα ξέρει, αλήθεια, από που να ξεκινήσει. Από τα πολλαπλά κρούσματα υπερκόπωσης και καταρρεύσεων του προσωπικού, από την προτροπή του Υπουργού Υγείας να μην παθαίνουν ανακοπή οι ασθενείς κυριακάτικα ή από τις δεκάδες νομοθετικές τροπολογίες που έρχονται τα τελευταία χρόνια, συχνά κρυμμένες μέσα σε άσχετα νομοσχέδια και προωθούν την ιδιωτικοποίηση του εθνικού συστήματος υγείας;

Ο δρόμος για τα ΣΔΙΤ, τη σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, σε πλευρές λειτουργίας των δευτεροβάθμιων νοσοκομείων έχει γίνει εδώ και καιρό με διάφορες νομικές μεταρρυθμίσεις. Στο ψυχιατρικό τομέα εισήχθη αυτή η λογική με το πρόσφατο νόμο για τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Όσον δε αφορά στον πρωτοβάθμιο τομέα περίθαλψης, την οδοντιατρική φροντίδα και τη γηριατρική περίθαλψη, η έλλειψη δημόσιων δομών εδώ και δεκαετίες αφήνει πεδίο δόξης λαμπρό για τα δόντια των ιδιωτών αρπακτικών.

Είναι γνωστή η πολιτική της ΕΕ σχετικά με το σύστημα υγείας, η νεοφιλελεύθερη ατζέντα σχετικά με την εμπορευματοποίηση του κοινωνικού αγαθού της υγείας. Είναι διατυπωμένη η πολιτική κατεύθυνση για το άνοιγμα και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας στο χώρο της υγείας. Στην Ελλάδα όμως συνεχίζει να μας κάνει έκπληξη-ω μάλλον παραμένουμε αφελείς ή ρομαντικοί- το πόσο απροκάλυπτα προωθούνται αυτές οι μεταρρυθμίσεις και η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί έστω τα βασικά στο ΕΣΥ.

Στην κυβέρνηση της ΝΔ, από ότι φαίνεται ούτε η δημόσια εικόνα τους δε τους απασχολεί, αφού ξαναέβαλαν Υπουργό Υγείας το γνωστό Γεωργιάδη, η αναίδεια του οποίο υπερβαίνει μόνιμα την άγνοια του. Υπουργό Υγείας άνθρωπο που κατηγορήθηκε για το σκάνδαλο Novartis και σώθηκε λόγω αρχειοθέτησης. Ούτε η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης να αντιμετωπιστεί η πανδημία του covid αφού δε γλιτώσαμε τους χιλιάδες θανάτους και την κρίση διαρκείας του ΕΣΥ, δε τους έπεισε να μαζευτούν, έστω για λίγο. Να καλύψουν έστω προσωρινά καμία τρύπα. Κι όμως, συνεχίζουν ακάθεκτοι το καταστροφικό τους έργο.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2024

Άμυνα με διαλυμένα νοσοκομεία στα νησιά του Αιγαίου δεν γίνεται! Η ευθύνη της κυβέρνησης

Του Πάρη Καρβουνόπουλου

Δεν θα κουραστούμε να γράφουμε και να λέμε πως η Άμυνα των νησιών του Αιγαίου δεν είναι μόνο τα όπλα και το στρατιωτικό προσωπικό, είναι ο κόσμος που ζει σε αυτά. Αυτός είναι ο καλύτερος στρατός αλλά για να τον έχεις πρέπει να τον κρατήσεις στον τόπο του. Πολλές κυβερνήσεις έχουν ευθύνες για το φευγιό τους από τα νησιά. Καμία όπως η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη που φαίνεται ότι το έχει βάλει σκοπό να μην αφήσει τίποτα όρθιο στο ΕΣΥ. Ακόμη και σε ακριτικά νησιά όπως η Σάμος!

Τα όσα γίνονται στο νοσοκομείο του νησιού είναι ασύλληπτα και ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης απλά εκδίδει ανακοινώσεις για να περιγράψει το χάος, πάντα ρίχνοντας τις ευθύνες οπουδήποτε αλλού εκτός από τον ίδιο και την κυβέρνηση του.

Η υποστελέχωση ΚΑΙ του νοσοκομείου Σάμου είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα του. Μέσα ενημέρωσης της Σάμου ,γράφουν ότι η παιδίατρος του νοσοκομείου νοσηλεύεται σε νοσοκομείο της Αθήνας, λόγω του μεγάλου εργασιακού φόρτου. Έκανε 23 εφημερίες το μήνα!

Τι λέει η κυβέρνηση και ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης; Με …τρόπο ρίχνουν τις ευθύνες στους γιατρούς που «δεν πάνε» στα νοσοκομεία των νησιών. Επικαλείται «άγονους διαγωνισμούς» για την κάλυψη κενών θέσεων σε νοσοκομεία όπως η Σάμος αλλά δεν λέει ούτε τι μισθό δίνουν ,ούτε ότι οι θέσεις που προκηρύσσονται δεν είναι μόνιμες!

Η απάτη για την ανατίναξη των Nord Stream και η σημασία της

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Πριν από δύο χρόνια, μου πήρε λιγότερο από 24 ώρες να καταλάβω και να γράψω, σε ένα άρθρο που θα παραθέσω στο τέλος αυτού του κειμένου, για ιστορικούς λόγους, αλλά και γιατί νομίζω ότι διατηρεί την αξία του, από που είχε οργανωθεί και τι εξυπηρετούσε η ανατίναξη των δύο γερμανορωσικών αγωγών αερίου Nord Stream.

Οι δύο αγωγοί είχαν κατασκευαστεί για να καταστήσουν την ενεργειακή σύνδεση της Γερμανίας με τη Ρωσία, μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, ανεξάρτητη από εχθρικούς τρίτους, εν προκειμένω τα αμερικανικά νέο-προτεκτοράτα της ανατολικής Ευρώπης, όπως κατ’ εξοχήν η Πολωνία. Ο μόνος που είχε να ωφεληθεί από την ανατίναξή τους ήταν η Αμερική στο μέτρο που επιδιώκει – και επιδιώκει – την καθυπόταξη και αποικιοποίηση της Ευρώπης.

‘Αλλωστε, ολόκληρος ο πόλεμος του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας στην και μέσω της Ουκρανίας, αν αποσκοπεί άμεσα στην αλλαγή καθεστώτος και τη διάλυση της Ρωσίας, έμμεσα αποσκοπεί στην πλήρη υποταγή της Ευρώπης στην Ουάσιγκτων.

‘Ηταν ευθύς εξαρχής λοιπόν προφανές τι συνέβαινε με τους αγωγούς και ποιος είχε συμφέρον από την ανατίναξή τους. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τη συντριπτική πλειοψηφία της δυτικής πολιτικής τάξης και των «δημοσιογράφων» που διαθέτουμε σήμερα σε όλη τη Δύση (της Ελλάδας περιλαμβανομένης) να επαναλαμβάνει τη βλακώδη προπαγανδιστική θεωρία ότι οι ίδιοι οι Ρώσοι είναι οι πιθανότεροι ύποπτοι, έκαναν δηλαδή σαμποτάζ εις βάρος τους.

Αργότερα ήρθαν οι έρευνες των Αμερικανών δημοσιογράφων Σέιμουρ Χερς και Τάκερ Κάρλσον να επιβεβαιώσουν τη δυτική πατρότητα του σαμποτάζ. Προ ημερών η Γερμανία εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για την υπόθεση ενός Ουκρανού και η Wall Street Journal δημοσίευσε ένα αναλυτικό ρεπορτάζ όπου παρουσιάζονται έξη Ουκρανοί δύτες να έχουν ανατινάξει τον αγωγό. Γίνεται τώρα προσπάθεια να αθωωθεί ο Ζελένσκι και να αποδοθούν οι ευθύνες σε έναν Ουκρανό στρατηγό. Νέες βλακώδεις θεωρίες εμφανίζονται τώρα, όπως ότι ο Ζελένσκι προσπαθούσε, αλλά δεν κατάφερε στο τέλος να σταματήσει το σαμποτάζ!

Ο Χρήστος Γιανναράς ως πνευματικός πατέρας

Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε ένας άνθρωπος που το καλούπι σπάει μετά από αυτόν. Διεκδίκησε ένα καθολικό κάλλος, το οποίο ετυμολογούσε από το ρήμα «καλώ». Σε προσκαλούσαν σε μέθεξη όχι μόνο οι ιδέες του, αλλά και η εκφορά του λόγου του, η βαθιά φωνή του με σπουδαίο επιτονισμό, όπως και οι σιωπές του, η άρνησή του πολλές φορές να μιλήσει, ή, όταν, εντέλει, μιλούσε, οι ανοικτές διερωτήσεις με τις οποίες είτε πραγμάτωνε τη φιλοσοφία ως εκκρεμότητα, είτε κατεύθυνε τη συζήτηση με μια μαιευτική ακόμη πιο υπαινικτική και από τη σωκρατική.

Του Διονύσιου Σκλήρη

O Χρήστος Γιανναράς μετέφερε στη θεολογία, αλλά σε μεγάλο βαθμό και στη φιλοσοφία, την πνευματική χειρονομία της γενιάς του 1930: Μία ερμηνευτική ανάκτηση και επανοικείωση της ελληνικής παράδοσης μέσα από έναν διάλογο με τη μοντερνιστική αυτοκριτική της Δύσης, η οποία οδήγησε σε σπάνια πρωτότυπη σύνθεση και όχι σε δάνειο ή αντιγραφή. Ο φιλοσοφικός και καλλιτεχνικός μοντερνισμός στη Δύση (σε αντίθεση αφενός προς την προγενέστερη νεωτερικότητα και αφετέρου προς τον μεταγενέστερο μεταμοντερνισμό ή ύστερη νεωτερικότητα) έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Πρόκειται για την εξαγωγή των πλέον ακραίων συνεπειών του δυτικού νεωτερικού προγράμματος με τρόπο που εντέλει είναι αυτο-υπονομευτική και για αυτό συνειδητά ή ανεπίγνωστα αυτοκριτική, στο πλαίσιο μάλιστα της κατάρρευσης του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της συνέχισης της κρίσης κατά τον Μεσοπόλεμο και τον Β΄ Παγκόσμιο. Ο μοντερνισμός είναι ο τελευταίος μεγάλος ανθρωπισμός πριν από τους μεταμοντέρνους θανάτους του υποκειμένου και την απεδαφικοποίηση της ύστερης νεωτερικότητας: Πρόκειται, όμως, για έναν ανθρωπισμό όχι αισιόδοξο και με αυτοπεποίθηση, όπως του νεωτερικού Διαφωτισμού, αλλά αποσαρθρωμένο, έναν ανθρωπισμό, ο οποίος τρέφεται από αντιφάσεις που δημιουργούν μια έγχρονη, ενσώματη, πάσχουσα υποκειμενικότητα σε κρίση.

Στην ηπειρωτική φιλοσοφία αυτό εκφράζεται σε κινήματα- συγκοινωνούντα δοχεία, όπως ο υπαρξισμός, η φαινομενολογία, η ερμηνευτική και ο περσοναλισμός. Στην τέχνη βλέπουμε παρόμοιες εξελίξεις στο έργο λ.χ. ενός Πικάσο, ενός Ματίς ή ενός Τζακομέτι, «φαινομενολόγων» καλλιτεχνών που προσλαμβάνουν τις μορφές πάντα μέσα από ένα ορισμένο υπαρξιακό πρίσμα, που μπορεί να τις επεκτείνει στα όρια της διάλυσης ή της εσωτερικής αποσάρθρωσης, αλλά διακρατεί οπωσδήποτε στοχαστικές αξίες για την ανθρώπινη εικόνα, σε αντίθεση με τη μεταγενέστερη αφηρημένη τέχνη. Αν ένας Ντεκάρτ ίδρυσε τη φιλοσοφική νεωτερικότητα με το «σκέπτομαι, άρα υπάρχω», ο γαλλικός υπαρξισμός του 20ού αιώνα εξάγει τις έσχατες συνέπειες από το αρχιμήδειο αυτό στήριγμα με το να εκλάβει την ύπαρξη αυτή όχι ως υπόσταση, αλλά ως έγχρονη στιγμή σκέψης που διαφεύγει συνεχώς στο παρελθόν και στην ετερότητα, κατά ένα «σκέπτομαι, άρα υπήρξε», όπως είναι η εκδοχή του Σαρτρ, δηλαδή σκέπτομαι ως μια έγχρονη ύπαρξη που αενάως δραπετεύει στο μέλλον, αφήνοντας πίσω της απολιθώματα, με αποτέλεσμα η προσωπική ταυτότητα να είναι εξαιρετικά επισφαλής ή έξω από τη συνείδηση στον χώρο και τον χρόνο.

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2024

Τρίτη 20 Αυγούστου 2024

Αποικισμένη Αριστερά

"...Αυτή τη στιγμή ο φυλετισμός είναι η καρδιά των woke κινήσεων.

Η Νέιμαν υποστηρίζει ότι οι woke πολίτες έχουν αποικιστεί πνευματικά από αντιλήψεις που έχουν τα ριζώματά τους στη Δεξιά. Μεγάλα τμήματα της Αριστεράς έχουν μεταλλαχθεί ιλιγγιωδώς, απομακρύνονται από τα προκρίματα που καθιστούν αριστερή την Αριστερά και αυτομολούν στον «φυλετισμό».

 Αυτό συμβαίνει σαρωτικά· κι όμως πολλοί δεν μπορούν καν να το δουν, διότι η αυτομόληση δεν γίνεται με το παλιό λεξιλόγιο των αυταρχικών καθεστώτων που απορρίπτουν τα δικαιώματα. Η αυτομόληση γίνεται με αναπεπταμένες τις σημαίες των δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Μα εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα: δημιουργείται θολούρα.

 Η φωνή υπέρ των περιθωριοποιημένων είναι σωστή, απερίφραστα. Αλλά το ζήτημα στρεβλώνεται από τη στιγμή που η όποια ταυτότητα θα νοηθεί ως κάτι συμπαγές, χωρίς την απελευθερωτική έγνοια για διάκριση μεταξύ κυρίαρχων και κυριαρχούμενων στο εσωτερικό της, και με το ερώτημα για το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα ουσιαστικά να προσπερνιέται..."



Του
Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Η καρδιά των woke κινήσεων είναι ο φυλετισμός, η αποθέωση του επιμέρους και η απεμπόληση του οικουμενικού.

Αμερικανίδα Σούζαν Νέιμαν είναι διευθύντρια του «Φόρουμ Αϊνστάιν», το οποίο εδρεύει στο Πότσδαμ της Γερμανίας. Το Φόρουμ αυτοπροσδιορίζεται ως ανοιχτό εργαστήρι σκέψης που ζευγαρώνει την κριτική σκέψη με την κοινωνική έγνοια, όπως έκανε ο ίδιος ο Αϊνστάιν.

Με τίτλο «Η Αριστερά δεν είναι Woke», το βιβλίο επιχειρηματολογεί ακριβώς για τη ριζική διαφορά μεταξύ αριστερής οπτικής και οπτικής Woke. Η συγγραφέας δίνει εξαρχής το στίγμα της: «Κανείς άλλος πλην του Αλμπερτ Αϊνστάιν δεν έγραψε μια περήφανη υπεράσπιση του σοσιαλισμού στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Οπως ο Αϊνστάιν και τόσοι άλλοι, είμαι περήφανη να λέγομαι αριστερή και σοσιαλίστρια».

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2024

«Οι αμαχητί νικητές του Ψυχρού Πολέμου, κλιμακώνουν τον Γ΄Παγκόσμιο Πόλεμο»- Δημ. Πατέλης

«…Σήμερα που οι αμαχητί νικητές του ψυχρού πολέμου και νυν εκφραστές του άξονα υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, οι ναζί της εποχής μας, που κλιμακώνουν μεθοδικά τον Γ΄ θερμό Παγκόσμιο Πόλεμο (Γ΄ΠΠ), κάνουν τα πάντα για να ξαναγράψουν την ιστορία, για να σβήσουν απ’ την μνήμη των λαών την αποφασιστική συμβολή της ΕΣΣΔ, των κομμουνιστών και των αριστερών-προοδευτικών ανθρώπων, που έδωσαν τα πάντα για την απαλλαγή της ανθρωπότητας από τη φασιστική κτηνωδία. Είναι εκπληκτικό το θράσος με το οποίο εξαπολύθηκε καταιγισμός παραπληροφόρησης, με στόχο την διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας, την καπηλεία της νίκης και τη βεβήλωση εκείνων ακριβώς των δυνάμεων που συνέβαλαν αποφασιστικά στην έκβαση αυτού του πολέμου. Οι μίσθαρνοι ή «εθελοντές» κονδυλοφόροι, «ιστορικοί», δημοσιογράφοι, πολιτικάντηδες κ.ά. νεόκοποι αναθεωρητές της ιστορίας, κάνοντας χρήση των γκεμπελικών μεθόδων πλύσης εγκεφάλων, με απείρως αποτελεσματικότερα μέσα μαζικής χειραγώγησης από αυτά των ναζί, κόπτονται να ετοιμάσουν το έδαφος για την ολοκληρωτική επίτευξη των στόχων της σημερινής δύναμης κρούσης του παγκόσμιου κεφαλαίου, στόχων αντίστοιχων με αυτούς που επεδίωκε ο Χίτλερ… Αυτό το παλιρροϊκό κύμα ψεύδους, επενδυμένο με την αχλή του χολιγουντιανού μύθου, πασχίζει να επιβάλλει την παράσταση του Αμερικανού, πού «σπεύδει να απελευθερώσει την Ευρώπη και να σώσει την ανθρωπότητα»…Τα φαντάσματα του παρελθόντος περιπλέκονται με τους εφιάλτες του παρόντος και του μέλλοντος…»

14 Αυγούστου 1996 - Σολωμός Σολωμού!!!


Σολωμός Σολωμού!!!

14 Αυγούστου 1996


Τον είπαν τρελό,
κι ας ανέβηκε στον ιστό να κατεβάσει το σύμβολο της βαρβαρότητας...

Δεν άντεχε τα λόγια, τα τόσα λόγια  χωρίς μια πράξη που άκουγε από τους νουνεχείς στην Αθήνα και τη Λευκωσία...

Δεν άντεχε ο Σολής την τόση υπευθυνότητα, το διάλογο των "λογικών" με τον κατακτητή...

Το πήρε απόφαση ν' ανέβει και σήκωσε στους ώμους του ολάκερο λαό βασανισμένο...

Ανέβηκε... ανέβηκε ψηλά, συνάντησε τον Τάσο
και δεν κατέβηκε ποτέ!!!

Τρίτη 13 Αυγούστου 2024

Γιατί η ύδρευση δεν μπορεί να παρέχεται από τον ιδιωτικό τομέα


Του Κώστα Μελά

Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε πως διάφορα μέρη της Ελλάδος βρίσκονται αντιμέτωπα με λειψυδρία. Δήμοι στην Μαγνησία κάνουν έκκληση για τον περιορισμό της χρήσης νερού, ενώ δεν υπάρχει σταγόνα σε πέντε οικισμούς στην Αλόννησο και στην Σέριφο, όπου εξαντλούνται τα αποθέματα. Η ύδρευση είναι μεγάλο πρόβλημα και σε άλλες περιοχές της ΕΕ, όπως η Σικελία.

Από την εποχή του Adam Smith, η ύδρευση θεωρείται εξαίρεση σε σχέση με τη θεωρία του “αόρατου χεριού” και της γενικής άποψης περί ανωτερότητας των ανταγωνιστικών υποδειγμάτων. Πολλές και διαφορετικές ήταν οι αιτίες που πιστοποιούσαν «την αποτυχία της αγοράς». Ήταν αδύνατον να υποστηριχθεί ότι αυτό το αγαθό μπορούσε να προμηθεύεται στην αγορά, μέσω των μηχανισμών της.

Οι πρώτες προσπάθειες των ιδιωτών να πραγματοποιήσουν συστήματα διανομής του νερού σε κατοικίες σε αστικές περιοχές, πολύ γρήγορα επιβεβαίωσαν τα παραπάνω. Έδειξαν την οικονομική αδυναμία της ιδιωτικής επιχείρησης να αντέξει τα οικονομικά κόστη αυτής της δραστηριότητας. Αυτό επιβεβαιώθηκε περισσότερο, όταν η διανομή χρειάστηκε να επεκταθεί σε όλη την επικράτεια.

Παρόλα αυτά, οι υπηρεσίες ύδρευσης, όπως και οι υπόλοιπες υπηρεσίες, έγιναν αντικείμενο μιας βαθιάς ανάλυσης με στόχο την κατανόηση της δυναμικής της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα. Σε αυτή την κατεύθυνση έσπρωξε τόσο το ακαδημαϊκό ενδιαφέρον, όσο και το πρακτικό ενδιαφέρον που στηριζόταν σε ιδεολογικές βάσεις, όπως στην περίπτωση των ιδιωτικοποιήσεων στην Αγγλία και την Ουαλία.

Επίσης, σημαντικό ρόλο έπαιξε και το γαλλικό υπόδειγμα, στο οποίο συνυπήρχαν ο δημόσιος και ό ιδιωτικός τομέας στη διαχείριση των υπηρεσιών ύδρευσης. Ακόμη, οδήγησε σε αυτή την κατεύθυνση η προσπάθεια να βρεθεί εναλλακτικός τρόπος χρηματοδότησης του τομέα. Κι αυτό, επειδή η χρηματοδότηση κάθε χρόνο γινόταν και πιο δύσκολη. Στηριζόταν στη δημόσια διαχείριση και σ’ ένα γενικό φόρο. Μια ευρεία βιβλιογραφία δημιουργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες σε μια προσπάθεια εμβάθυνσης των προβλημάτων του τομέα. Από αυτές τις μελέτες επιβεβαιώθηκε η άποψη του Adam Smith ότι ο τομέας της ύδρευσης δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το κράτος.

Έγκλημα κατά της φύσης, της κοινωνίας της χώρας


Του Ρούντι Ρινάλντι 

Το λαμπάδιασμα της Αττικής και το πνίξιμο της πρωτεύουσας σε έναν τεράστιο θάλαμο αερίων είναι το νέο επεισόδιο του σίριαλ «Ας καεί ότι είναι να καεί, φτάνει να έχουμε κέρδη και νέες ευκαιρίες μεταρρυθμίσεων και ανάπτυξης» (διάβαζε «πράσινη μετάβαση» χωρίς πράσινο, ψηφιοποίηση και στον τομέα αυτό, εφέτος μπήκαν στην «μάχη» και τα drones και ήμασταν πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις πυρκαγιές). 

Το διαρκές και πανελλαδικό έγκλημα έχει ηθικούς και άμεσους αυτουργούς. Είναι σχεδόν προμελετημένο και σε με εκκωφαντικό τρόπο προαναγγελμένο. Η ευρύτατη ιδιωτικοποίηση, η διάλυση της πολιτικής προστασίας, η διάλυση της δασικής υπηρεσίας, οι περικοπές του προϋπολογισμού προς την τοπική αυτοδιοίκηση, η γενική αδιαφορία των οικονομικών ελίτ, της κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου, αφήνουν την χώρα ανοχύρωτη, εκτεθειμένη σε εμπρησμούς, προβοκάτσιες, κυκλώματα, μεγάλες επιχειρήσεις και κάθε λογής μαφίες. Στην συνέχεια όλα αποδίδονται στην «κλιματική αλλαγή», στον «στρατηγό άνεμο», στους πολίτες που δεν καθαρίζουν τα οικόπεδά τους κλπ κλπ.

Τα ΜΜΕ και πολλά παπαγαλάκια ένοιωσαν τεράστια συγκίνηση που στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων ανέμισε η ελληνική σημαία, εμφανίστηκε το άγαλμα της Νίκης και ακούστηκε ο εθνικός μας ύμνος. Την ίδια στιγμή που λαμπάδιαζε η Αττική, την ίδια στιγμή που βάσεις, λιμάνια, πλοία, αεροδρόμια είναι παραδομένα σε Αμερικανούς και ΝΑΤΟικούς για το μεγάλο μακελειό στην Μέση Ανατολή (ενώ έχουμε κάνει τα πάντα για την «συμβολή» μας στον πόλεμο της Ουκρανίας), την στιγμή που η Κύπρος είναι περικυκλωμένη από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ο απλός κόσμος, ο φτωχόκοσμος δίνει μάχες για την επιβίωση (ακρίβεια, ανεργία, υγεία, φωτιές κλπ κλπ).

Το «υπαρξιακό πρόβλημα της χώρας» εντείνεται ολοένα και περισσότερο.

Δευτέρα 12 Αυγούστου 2024

Η πρεσβεία των ΗΠΑ, τα αιολικά στο Βέρμιο και η Σδούκου

 


Του Στέφανου Πράσσου

Ο Πρώην Πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ 3 εβδομάδες πριν αντικατασταθεί έδωσε δυο εντολές στην Πολιτική ηγεσία της Χώρας μας.
1ον Η Αλεξάνδρα (Σδούκου) να γίνει Υπουργός Ενέργειας.
2ον Να εγκριθούν οι άδειες για το μέγα αιολικό στο Βέρμιο συμφερόντων της Αμερικάνικης πολυεθνικής εταιρείας «Quantum Energy Partners»
Και φυσικά όπως θα έκανε ο κάθε υπουργός της κάθε «μπανανίας» που σέβεται την υποτέλεια, ο κ. Σκρέκας, μέσα σε δυο μήνες ενέκρινε την τροποποίηση και αναδιατύπωση της ΑΕΠΟ δίνοντας το δικαίωμα στα ξένα συμφέροντα να ισοπεδώσουν το Βέρμιο.
Λίγο αργότερα η “Αλεξάνδρα” έγινε υφυπουργός ενέργειας….
Και μια ακόμη “λεπτομέρεια” Ο ίδιος Πρέσβης επέβλεπε προσωπικά την υλοποίηση της συμφωνίας ΗΠΑ-ΕΛΛΑΔΑΣ για την “απολιγνιτοποίηση” και την έλευση του αμερικάνικου LNG Στην Ελλάδα και μέσω Αλεξανδρούπολης στη Νοτιοανατολική και την Κεντρική Ευρώπη.
Άξιος κι αυτός και οι πολιτικοί μας ηγέτες που τηρούν μέχρι κεραίας την υποτέλεια και την εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων

Η πολιτική ορθότητα εναντίον Πολάκη, η ανδροφοβία/μισανδρισμός της ελληνικής κοινωνίας και τα εκατομμύρια της Λινού

Του Ηλία Παπαναστασίου

Η εταιρεία της Λινού έλαβε το τελευταίο διάστημα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του The Faq, τα παρακάτω ποσά:

 «Τα τελευταία 8 χρόνια η εταιρεία της Αθηνάς Λινού έλαβε τουλάχιστον τις παρακάτω κρατικές επιχορηγήσεις:

    • 2016 150.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (Κώστας Μπακογιάννης)
    • 2017 400.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (Κώστας Μπακογιάννης) 62.000 Δήμο Βόρειας Κυνουρίας (Παναγιώτης Μαντάς)
    • 2018 75.000 Δήμο Βόρειας Κυνουρίας (Παναγιώτης Μαντάς)
    • 2019 75.000 Δήμο Βόρειας Κυνουρίας (Παναγιώτης Μαντάς) 400.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (Κώστας Μπακογιάννης)
    • 2020 400.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ΦΑΝΗΣ Χ. ΣΠΑΝΟΣ)
    • 2021 600.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ΦΑΝΗΣ Χ. ΣΠΑΝΟΣ)
    • 2022 1.000.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ΦΑΝΗΣ Χ. ΣΠΑΝΟΣ)
    • 2023 1.000.000 Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ΦΑΝΗΣ Χ. ΣΠΑΝΟΣ) 220.800 Περιφέρεια Πελοποννήσου (Παναγιώτης Νίκας)
    • 2024 900.000 (έως τώρα) Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας (ΦΑΝΗΣ Χ. ΣΠΑΝΟΣ) (τελευταίο ένταλμα: Ιούλιος 2024)
    • Σύνολο έως τώρα: 5.282.800 » (The Faq, 3/8/2024)

Ο Κασσελάκης, του οποίου η αμάθεια και ανιστορικότητα συναγωνίζονται την πολιτική ευήθεια και τον ασύστολο κοινωνικό του νεοπλουτισμό, διέγραψε τον Πολάκη από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ σε μια κίνηση «πολιτικού ανδρισμού» και με επιμύθιο δικής του κατασκευής που έλεγε «Σε όποιον δεν αρέσει, μπορεί να φύγει!». Έτσι, ο μέγας πολιτικός ανήρ Στέφανος Κασσελάκης, εξ Αμερικής ορμώμενος, φορέας της Gay Κουλτούρας με περγαμηνές και εκατομμυριούχος, θέλει να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε απόλυτο οχυρό και επιθετική ομάδα καταδρομών της Woke Culture με έδρα την Ελλάδα, πετυχαίνοντας σταδιακά την μετάλλαξη του ελληνικού λαού- και ειδικότερα της νεολαίας- σε φορείς της Gay Κουλτούρας, των Drag Queens και όλων των μεγάλων «πολιτιστικών επιτευγμάτων» της δυστοπικής, αισθητικά απεχθούς και ιδεολογικά δηλητηριώδους Woke Culture.

Tα συστημικά μέσα «ενημέρωσης» δηλαδή τα μέσα της ακραίας και απόλυτης Νεοφιλελεύθερης Προπαγάνδας ενώ υποστηρίζουν αναφανδόν την ίδια «κουλτούρα» της απόλυτης αποδόμησης του Πολιτισμού όπως τον γνωρίζαμε έως σήμερα, «αντιπολιτεύονται» ψευδεπίγραφα τον Κασσελάκη, θέλοντας να μετατρέψουν τα απομεινάρια του διαλυμένου ΣΥΡΙΖΑ σε μια Ομάδα πλήρους ιδεολογικής «εκπόρνευσης» με (δήθεν) «αριστερό χρώμα» ώστε και ο Κασσελάκης να εξοβελισθεί από τον θρόνο της απόλυτης Πολιτικής ηλιθιότητας στην οποία έχει αυτοανακηρυχθεί ως Ηγεμών αλλά και η εναπομείνασα ψοφοδεής «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ να μην αποτελέσει κανένα κίνδυνο στο μέλλον. Στρατηγικός καθοδηγητής, τα Συστημικά Μέσα της Κυβέρνησης και η οποία αποτελεί τον Νομοθετικό Πολιορκητικό Κριό της Woke Culture, ψηφίζοντας με απόλυτη πλειοψηφία τον Νόμο για την τεκνοθεσία των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Ένα στρατηγικό σχέδιο, απόλυτα πετυχημένο έως σήμερα, με μια (ψευδο) «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ εξευτελισμένη μέχρι μυελού οστών και με έναν πολιτικό αρχηγό πλήρους κοσμοθεωρητικής αβελτηρίας, ιδεολογικού αβδηριτισμού και πολιτικής ανεπάρκειας, παράδειγμα προς αποφυγή για μέλλοντες πολιτικούς και φερέλπιδες νέους της πολιτικής.

Κυριακή 11 Αυγούστου 2024

Τάσος Ισαάκ Αθάνατος!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Στις 11 Αυγούστου του 1996, o Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από Τούρκους εποίκους, από Τουρκοκύπριους αστυνομικούς και από μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης «Γκρίζοι λύκοι».
 Μπροστά στα μάτια των μελών της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ. Και μπροστά στις κάμερες.

• Επειδή εικοσιοχτώ χρόνια από τα εγκλήματα οι δολοφόνοι είναι  ατιμώρητοι
• Επειδή η σωστή πλευρά της ιστορίας είναι η Αλήθεια
• Επειδή κάποιοι θέλουν ντε και καλά να επιβάλουν μια ελληνοτουρκική φιλία που απαιτεί τη λήθη και τον εξαγνισμό του Τούρκου εισβολέα  σε πέντε κράτη της γειτονιάς μας σήμερα, που βασανίζουν φυλακίζουν δημοκράτες στη χώρα τους, γενοκτονούν Κούρδους και κάθε άλλη εθνότητα εντός της επικράτειάς τους.
• Επειδή κανένας θεσμός στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στον ΟΗΕ, στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, στην Interpol, δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για την απονομή της δικαιοσύνης, ας πράξουμε εμείς το αυτονόητο: 
Στέλνουμε παντού τα ονόματα των εγκληματιών,  απαιτούμε τη  σύλληψη, την καταδίκη και την παραδειγματική τιμωρία των φονιάδων.
Η δημοσιοποίηση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης! 

Οι δολοφόνοι του Τάσου Ισαάκ είναι οι εξής :

Νασίμ Γιλμάζ: Τούρκος έποικος και πρώην μέλος της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας (ΜΙΤ).

Νεϊφέλ Μουσταφά Εργκούν: Τούρκος έποικος, 26 ετών τότε και μέλος της τουρκοκυπριακής «αστυνομίας».

Πολάτ Φικρέτ Κορελί: Τουρκοκύπριος, 17 ετών τότε και κάτοικος της κατεχόμενης Αμμοχώστου.

Μεχμέτ Μουσταφά Αρσλάν: Τούρκος έποικος 41 ετών και αρχηγός των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα.

Ερχάν Αρικλί: Πρώην υποψήφιος για την «προεδρία» των κατεχομένων, 40 ετών τότε με καταγωγή από την πρώην Σοβιετική Ένωση και  κάτοικος κατεχομένων από το 1986

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2024

Οι προεδρικές εκλογές στη Βενεζουέλα με τη ματιά ενός διεθνούς παρατηρητή


Του Γιάννη Ραχιώτη

Βρεθήκαμε στη Βενεζουέλα, τρεις Έλληνες ανάμεσα σε 910 διεθνείς παρατηρητές των προεδρικών εκλογών της 28/7, προσκεκλημένοι της κυβέρνησης της χώρας. Στην ομάδα των παρατηρητών υπήρχαν εκπρόσωποι του ΟΗΕ, του ιδρύματος Κάρτερ, εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, κρατικών φορέων, κοινωνικών οργανώσεων, δημοσιογράφοι, νομικοί κλπ  από 100 περίπου χώρες. Σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις στη Βενεζουέλα καλείται μεγάλος αριθμός διεθνών παρατηρητών γιατί οι ΗΠΑ και οι δορυφόροι τους, παραδοσιακά αρνούνται να αναγνωρίσουν το εκλογικό αποτέλεσμα είτε πρόκειται για προεδρικές είτε για βουλευτικές είτε για περιφερειακές εκλογές, εκτός  αν έχει νικήσει η φιλοαμερικανική αντιπολίτευση. Αυτό συμβαίνει εδώ και 25 χρόνια, απ’ όταν εκλέχθηκε για πρώτη φορά πρόεδρος ο Ούγκο Τσάβες που απελευθέρωσε τη χώρα από τον έλεγχο των ΗΠΑ, ακολούθησε ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική και σοσιαλιστική κατεύθυνση στην οικονομία. 

Μετά από κάθε αμφισβήτηση του αποτελέσματος από τις ΗΠΑ και τους δορυφόρους, η τοπική φιλοαμερικανική αντιπολίτευση καλεί τις δυνάμεις της να βγουν στο δρόμο, αρχίζουν αποκλεισμούς λεωφόρων, κάψιμο αυτοκινήτων κλπ προσπαθώντας να επιβάλουν ανατροπή του εκλογικού αποτελέσματος και «πορτοκαλί  επανάσταση». Αυτό που έχουν μέχρι σήμερα καταφέρει είναι ένα πραξικόπημα που κατέρρευσε σε τρεις ημέρες το 2002,  και το 2018 μια… αυτοαναγόρευση σε πρόεδρο, σε κάποια πλατεία του Καράκας, μιας μαριονέτας των ΗΠΑ, του Γκουαϊντό που  σήμερα  τον έχουν οι ίδιοι  σε  ποινική έρευνα για κατάχρηση των χρημάτων που του διέθεσαν  για την ανατροπή της νόμιμης κυβέρνησης. Με πρόσχημα όμως την αυτοανακήρυξή του  κατέλαβαν την πρεσβεία της χώρας στην Ουάσιγκτων, κατέσχεσαν τα διυλιστήριά της που ήταν  σε βορειοαμερικανικό έδαφος και τα αποθέματά της σε χρυσό που βρίσκονταν στα χέρια ξένων τραπεζών. 

Από την εμπειρία μου ως δικαστικός αντιπρόσωπος επί 30 και πλέον χρόνια σε ελληνικές εκλογές  μπορώ να πώ ότι, συγκρίνοντας με την Ελληνική εκλογική διαδικασία, η Βενεζουελάνικη παρέχει πολύ περισσότερες δικλείδες αποτροπής νοθείας: Ο βενεζουελάνος ψηφοφόρος για να ψηφίσει εκτός από την επίδειξη της ταυτότητάς του δίνει δύο φορές δακτυλικό αποτύπωμα: Μία ψηφιακά  σε ειδικό on-line μηχάνημα, για αποτροπή διπλοψηφίας και μία  φυσικά, πάνω  στο  πρωτόκολλο ψηφοφορίας για αποτροπή παραποίησής του. Στο παραβάν κάνει την επιλογή του σε ειδικό υπολογιστή ο οποίος του τυπώνει επιτόπου το αντίστοιχο ψηφοδέλτιο. Έτσι η επιλογή γίνεται ταυτόχρονα με φυσικό τρόπο (στην κάλπη) και με ψηφιακό (στον ειδικό υπολογιστή). Το ίδιο και η μετάδοση των αποτελεσμάτων, αφενός γίνεται αυτόματα με την ψηφιακή επιλογή του ψηφοφόρου, αφετέρου με την καταμέτρηση των ψηφοδελτίων στην κάλπη ,που πρέπει να συμφωνεί με το ηλεκτρονικό αποτέλεσμα και το πρωτόκολλο ψηφοφορίας. Σε επίπεδο κεντρικής εκλογικής επιτροπής αλλά και σε κάθε εκλογικό τμήμα  όλοι οι υποψήφιοι δικαιούνται να έχουν εκπροσώπους , επόπτες κλπ. Όπως ξέρουν όσοι ασχολούνται με τις εκλογές στην Ελλάδα, ίσως και ο απλός ψηφοφόρος, τέτοιες δικλείδες  ασφαλείας ούτε καν τις έχουμε φανταστεί εδώ.

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2024

Με δυο λόγια «διαλέγεις και παίρνεις»...


Στα φάρμακα; 
«Αυξάνονται οι τιμές για να μην αποσυρθούν από την ελληνική αγορά», είναι το προκλητικό και εκβιαστικό δίλημμα που βάζει η κυβέρνηση στους ασθενείς για να εκτοξεύσει έως και 450% (!) τις τιμές 1.000 και πλέον σκευασμάτων, κατά παραγγελία των φαρμακοβιομηχάνων. 


Στα ναύλα των πλοίων; Ο υπουργός λέει πως φταίει που «σε όλους τους διαγωνισμούς δεν προσέρχονται ξένες εταιρείες (...) λόγω μικρών περιθωρίων για κέρδος», κι ούτε που συζητά ο άνθρωπος να αγγίξει τα κέρδη των ακτοοπλόων εφοπλιστών, αφού «έζησε τι σημαίνει σοβιετικό μοντέλο και υπαρκτός σοσιαλισμός» και «αν περάσουμε σε μια τέτοια λογική (...) θα καταλήξουμε να ελέγχουμε την αισχροκέρδεια αλλά να μην έχουμε προϊόντα. Κι εγώ ως υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, δεν θέλω ποτέ να δω νησιά να μην έχουν διασυνδεσιμότητα ούτε με την ηπειρωτική Ελλάδα αλλά ούτε και με τα άλλα νησιά»

Στο ρεύμα; `Η επιδοτούμε από την άλλη τσέπη του λαού τους ομίλους της Ενέργειας ή το «μπλακάουτ» για τα λαϊκά νοικοκυριά βρίσκεται προ των πυλών... 

Με δυο λόγια «διαλέγεις και παίρνεις»: `Η δίνεις... ένα νεφρό για Υγεία, Παιδεία, διακοπές και αναγκαία αγαθά, όπως το ρεύμα και το νερό, ή χαιρέτα τα. Αυτές είναι οι «επιλογές» που δίνει ο καπιταλισμός, όπου μονά - ζυγά κερδίζουν οι όμιλοι σε βάρος των λαϊκών αναγκών. Γι' αυτό το πραγματικό δίλημμα για τον λαό είναι άλλο: 

Κυριακή 4 Αυγούστου 2024

Πως και γιατί οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν πια να ταξιδέψουν στα νησιά του Αιγαίου!

Δεν είναι σχήμα λόγου, δεν είναι υπερβολή… Ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος ΔΕΝ μπορεί πια να ταξιδέψει σε πολλά για να μην πούμε στα περισσότερα νησιά του Αιγαίου! Το κόστος των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων καθιστούν απαγορευτική ακόμη και τη σκέψη για ένα τέτοιο ταξίδι!

 Οι Έλληνες ΔΕΝ μπορούν να κάνουν διακοπές και ας επιμένουν τα τηλεοπτικά δίκτυα να δείχνουν ότι γίνεται «συνωστισμός στο λιμάνι». Πέντε εκατομμύρια ζουν πλέον στην Αττική , κάποιοι μπορεί να φεύγουν αλλά η συντριπτική πλειοψηφία βλέπει τα πλοία να σαλπάρουν. Γιατί είναι τόσο ακριβά τα εισιτήρια; Φταίνε τα ακριβά καύσιμα; Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή.

Ο Δημοσθένης Μπακόπουλος δικηγόρος και εμπνευστής του Παρατηρητήριου Διαφάνειας Λιμενικού Συστήματος εξηγεί από το Α έως το Ω την «αλυσίδα» των ευθυνών, της διαπλοκής και της αδιαφορίας για τον πολίτη. Μπορεί να γίνει κάτι για να αλλάξει αυτή η κατάσταση;