«Η Ελλάδα μοιάζει όλο και πιο πολύ με εταιρεία υπό διαχειριστικό έλεγχο παρά με έθνος σε κρίση», σχολιάζει σε άρθρο της στους Financial Times η γνωστή Ιταλίδα οικονομολόγος και συγγραφέας Λορέτα Ναπολεόνι, επιχειρώντας μια αποτίμηση της κατάστασης στη χώρα. Εξηγεί ότι η τρόικα «οργανώνει την πρώτη κηδεία ενός ευρωπαϊκού κράτους για να την αντικαταστήσει με μια τευτονική εταιρεία που διοικείται από ξένους επαγγελματίες», τους οποίους χαρακτηρίζει ως «λόμπι της Μεγάλης Βρετανίας της πλατείας Συντάγματος». Αυτοί ορίζουν τώρα το μέλλον της Ελλάδας και πολλοί προέρχονται από νομικές εταιρείες που συμβουλεύουν τους γίγαντες του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και την ΕΕ, τους θεσμούς που συνετέλεσαν στη δημιουργία της ελληνικής κρίσης χρέους, αναφέρει το άρθρο.
Όσο για τους Έλληνες πολίτες, η κα. Ναπολεόνι τονίζει ότι δεν μπορούν να αποδεχτούν την «προδοσία» τους από τη συνυπεύθυνη πολιτική τάξη και το ελληνικό κράτος, το οποίο έβλεπαν ως «καλό πατέρα» μετά την περιπέτεια της δικτατορίας. Η κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας με ανέργους να περιφέρονται άσκοπα και με ηλικιωμένους να ζητιανεύουν είναι κατά τη συντάκτρια η εικόνα του «αργού τεμαχισμού της δυτικής δημοκρατίας».
Σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι η αύξηση των αυτοκτονιών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς αύξηση καταγράφουν και οι ψυχικές παθήσεις, από κατάθλιψη έως σχιζοφρένεια, που συνδέονται με την απότομη αλλαγή στις κοινωνικές συνθήκες: «Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι γίνεται, ποιος διοικεί ή τι θα συμβεί αύριο. Δεν υφίσταται πλέον η βεβαιότητα».
Η Λορέτα Ναπολεόνι επισημαίνει ότι η λιτότητα διαβρώνει την κατά Κέινς «υπαρξιακή άγκυρα» που συνιστά το χρήμα. Προσθέτει ότι ο καφές, τα αυγά, το μοσχάρι, τα καύσιμα κοστίζουν περισσότερο στην Ελλάδα του μέσου μισθού των 600 ευρώ από τη Γερμανία των 2.200 ευρώ, με τον καθηγητή Πάνο Καζάκο να αποδίδει την ακρίβεια στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας παρά το ευρώ.
Η συντάκτης του άρθρου καταλήγει σχολιάζοντας ότι είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς θα καταλήξει αυτή η θλιβερή ιστορία, αλλά το βέβαιο είναι ότι το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών της ευρωζώνης διευρύνεται μέρα με τη μέρα. «Σύντομα το μόνο που θα έχουν κοινό θα είναι ένα μικρό κέρμα, η σύγχρονη εκδοχή του χρυσού μήλου που οδήγησε την Ελλάδα σε έναν παράλογο, ανώφελο και άδικο πόλεμο».
Όσο για τους Έλληνες πολίτες, η κα. Ναπολεόνι τονίζει ότι δεν μπορούν να αποδεχτούν την «προδοσία» τους από τη συνυπεύθυνη πολιτική τάξη και το ελληνικό κράτος, το οποίο έβλεπαν ως «καλό πατέρα» μετά την περιπέτεια της δικτατορίας. Η κατάσταση στους δρόμους της Αθήνας με ανέργους να περιφέρονται άσκοπα και με ηλικιωμένους να ζητιανεύουν είναι κατά τη συντάκτρια η εικόνα του «αργού τεμαχισμού της δυτικής δημοκρατίας».
Σημειώνεται μεταξύ άλλων ότι η αύξηση των αυτοκτονιών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου, καθώς αύξηση καταγράφουν και οι ψυχικές παθήσεις, από κατάθλιψη έως σχιζοφρένεια, που συνδέονται με την απότομη αλλαγή στις κοινωνικές συνθήκες: «Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι γίνεται, ποιος διοικεί ή τι θα συμβεί αύριο. Δεν υφίσταται πλέον η βεβαιότητα».
Η Λορέτα Ναπολεόνι επισημαίνει ότι η λιτότητα διαβρώνει την κατά Κέινς «υπαρξιακή άγκυρα» που συνιστά το χρήμα. Προσθέτει ότι ο καφές, τα αυγά, το μοσχάρι, τα καύσιμα κοστίζουν περισσότερο στην Ελλάδα του μέσου μισθού των 600 ευρώ από τη Γερμανία των 2.200 ευρώ, με τον καθηγητή Πάνο Καζάκο να αποδίδει την ακρίβεια στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας παρά το ευρώ.
Η συντάκτης του άρθρου καταλήγει σχολιάζοντας ότι είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς πώς θα καταλήξει αυτή η θλιβερή ιστορία, αλλά το βέβαιο είναι ότι το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών της ευρωζώνης διευρύνεται μέρα με τη μέρα. «Σύντομα το μόνο που θα έχουν κοινό θα είναι ένα μικρό κέρμα, η σύγχρονη εκδοχή του χρυσού μήλου που οδήγησε την Ελλάδα σε έναν παράλογο, ανώφελο και άδικο πόλεμο».
Ανάρτηση από : http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.com/