Του Δημήτρη Δανίκα
Θέλεις ευρωζώνη, ευρωπαϊκή ένωση και καπιταλισμό. Ακου λοιπόν. Γιατί σχεδόν όλοι του πολιτικού προσωπικού που διεκδικούν την ψήφο μας ψεύδονται και εξαπατούν ασυστόλως και διαρκώς. Και γιατί από τη μεριά τους οι «άθλιοι», οι «συνωμότες» εταίροι, δηλαδή η Μέρκελ και τη Τρόικα έχουν δίκιο εντελώς. Εχουμε και λέμε. Προαπαιτούμενα της παραμονής μας στο ευρώ είναι τα εξής:
Πρώτο μέτρο: «κούρεμα» τουλάχιστον διακοσίων χιλιάδων του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τώρα. Ασε. Ολοι αυτοί οι πελάτες του δικομματισμού έπρεπε να είχαν «κουρευτεί» από το πρώτο Μνημόνιο του Μαΐου του 2010. Μιλάμε για μαζικές απολύσεις και καθόλου για βολικές συνταξιοδοτήσεις. Καταλάβαμε;
Δεύτερο μέτρο. Τώρα. Από Χτες. Ξεπούλημα των ΔΕΚΟ. Πατ κιουτ. Στο τσάκα τσάκα.
Τρίτο. Δραστικός περιορισμός της κατανάλωσης και σταδιακή μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων προς την παραγωγή. Μόνο έτσι θα κλείσει ο βραχνάς της ψαλίδας στο ισοζύγιο πληρωμών. Η Ελλάδα πρέπει πρωτίστως να φτιάχνει και να εξάγει και ύστερα (πολύ ύστερα) να καταναλώνει. Αρα αναμενόμενο το στάδιο της Υφεσης. Αρα αναμενόμενο το λουκέτο σε πολλά εμπορικά σημεία της χώρας. Λιγότερα εμπορικά περισσότερα σημεία παραγωγικά. Ομως αυτό για να συμβεί απαιτούνται τρία πηδηματάκια. Ευνοϊκό περιβάλλον. Που σημαίνει έναρξη κάθε επιχείρησης - από την πιο μικρή έως την μεγάλη - σε χρόνο ντετέ. Εγινε; Οχι. Ούτε θα γίνει. Ακόμα, φορολογικό σύστημα που να είναι «φιλικό» προς την κερδοφορία των καρχαριών. Κάτω από είκοσι τοις εκατό. Οπως στην Βουλγαρία. Και τέλος τα μεροκάματα στο μισό. Οπως της Ρουμανίας. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις γιοκ επενδύσεις, γιοκ παραγωγή, γιοκ ανάκαμψη.
Τέταρτο μέτρο. Σκληρή, ανελέητη πάταξη της φοροδιαφυγής. Με συνοπτικές διαδικασίες. Εκλεψες; Εφυγες. Εσύ στην φυλακή και τα λεφτά σου μαζί με την περιουσία σου στην κρατική μηχανή. Τώρα. Χτες. Από το πρώτο Μνημόνιο. Εγινε; Μπα. Πλάκα κάνεις. Θα γίνει; Ούτε μια πιθανότητα στις χίλιες.
Με απλά λόγια. Ολα στο μισό. Ισως και πιο κάτω απ' αυτό. Μισθοί, συντάξεις, αξίες, κατανάλωση. Μισή Ελλάδα. Μισός Ελληνας. Μισές περιουσίες. Και νά' σαι ευχαριστημένος που δεν θα σου αρπάξουν τα πάντα. Αντε σου λέει, φουκαρά. Κράτα το σώβρακό σου. Και πού 'σαι. Ακόμα και αν γίνουν όλα αυτά - που αμφιβάλλω - και πάλι η χώρα δεν θα έχει εξασφαλισμένη την παραμονή της στην ευρωζώνη. Το λένε οι περισσότεροι χρηματοπιστωτικοί οίκοι και πλήθος αναλυτών. Επομένως ψεύδονται, εξαπατούν και αυταπάτες καλλιεργούν. Αντε, βάλ' τα καλά στο μυαλό σου και πέταξε στα σκουπίδια τα λόγια που ακούς στα τηλεοπτικά παραθύρια και τις σκηνοθετημένες τηλε - μαχίες. Γιατί όποιος πιστεύει στον καλό καπιταλισμό και τον τρίτο δρόμο προς τον πέτσινο σοσιαλισμό διαθέτει πολιτικό Ι. Q μπιφτεκιού. Του χημικού χάμπουργκερ και ουχί του έλληνα χασάπη του καλού!
Πρώτο μέτρο: «κούρεμα» τουλάχιστον διακοσίων χιλιάδων του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τώρα. Ασε. Ολοι αυτοί οι πελάτες του δικομματισμού έπρεπε να είχαν «κουρευτεί» από το πρώτο Μνημόνιο του Μαΐου του 2010. Μιλάμε για μαζικές απολύσεις και καθόλου για βολικές συνταξιοδοτήσεις. Καταλάβαμε;
Δεύτερο μέτρο. Τώρα. Από Χτες. Ξεπούλημα των ΔΕΚΟ. Πατ κιουτ. Στο τσάκα τσάκα.
Τρίτο. Δραστικός περιορισμός της κατανάλωσης και σταδιακή μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζόμενων προς την παραγωγή. Μόνο έτσι θα κλείσει ο βραχνάς της ψαλίδας στο ισοζύγιο πληρωμών. Η Ελλάδα πρέπει πρωτίστως να φτιάχνει και να εξάγει και ύστερα (πολύ ύστερα) να καταναλώνει. Αρα αναμενόμενο το στάδιο της Υφεσης. Αρα αναμενόμενο το λουκέτο σε πολλά εμπορικά σημεία της χώρας. Λιγότερα εμπορικά περισσότερα σημεία παραγωγικά. Ομως αυτό για να συμβεί απαιτούνται τρία πηδηματάκια. Ευνοϊκό περιβάλλον. Που σημαίνει έναρξη κάθε επιχείρησης - από την πιο μικρή έως την μεγάλη - σε χρόνο ντετέ. Εγινε; Οχι. Ούτε θα γίνει. Ακόμα, φορολογικό σύστημα που να είναι «φιλικό» προς την κερδοφορία των καρχαριών. Κάτω από είκοσι τοις εκατό. Οπως στην Βουλγαρία. Και τέλος τα μεροκάματα στο μισό. Οπως της Ρουμανίας. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις γιοκ επενδύσεις, γιοκ παραγωγή, γιοκ ανάκαμψη.
Τέταρτο μέτρο. Σκληρή, ανελέητη πάταξη της φοροδιαφυγής. Με συνοπτικές διαδικασίες. Εκλεψες; Εφυγες. Εσύ στην φυλακή και τα λεφτά σου μαζί με την περιουσία σου στην κρατική μηχανή. Τώρα. Χτες. Από το πρώτο Μνημόνιο. Εγινε; Μπα. Πλάκα κάνεις. Θα γίνει; Ούτε μια πιθανότητα στις χίλιες.
Με απλά λόγια. Ολα στο μισό. Ισως και πιο κάτω απ' αυτό. Μισθοί, συντάξεις, αξίες, κατανάλωση. Μισή Ελλάδα. Μισός Ελληνας. Μισές περιουσίες. Και νά' σαι ευχαριστημένος που δεν θα σου αρπάξουν τα πάντα. Αντε σου λέει, φουκαρά. Κράτα το σώβρακό σου. Και πού 'σαι. Ακόμα και αν γίνουν όλα αυτά - που αμφιβάλλω - και πάλι η χώρα δεν θα έχει εξασφαλισμένη την παραμονή της στην ευρωζώνη. Το λένε οι περισσότεροι χρηματοπιστωτικοί οίκοι και πλήθος αναλυτών. Επομένως ψεύδονται, εξαπατούν και αυταπάτες καλλιεργούν. Αντε, βάλ' τα καλά στο μυαλό σου και πέταξε στα σκουπίδια τα λόγια που ακούς στα τηλεοπτικά παραθύρια και τις σκηνοθετημένες τηλε - μαχίες. Γιατί όποιος πιστεύει στον καλό καπιταλισμό και τον τρίτο δρόμο προς τον πέτσινο σοσιαλισμό διαθέτει πολιτικό Ι. Q μπιφτεκιού. Του χημικού χάμπουργκερ και ουχί του έλληνα χασάπη του καλού!
Ανάρτηση από : http://www.tovima.gr
Ευχαριστώ τον φίλο Σπύρο Τ.