Του Λευτέρη Ριζά
1- Σε σχόλιο του στο κείμενο «Για τη μετάβαση από τον «ομολογιακό αντικαπιταλισμό - διεθνισμό» στην πολιτική» στελεχών και μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που δημοσιεύτηκε στον ΔΡΟΜΟ (Σάββατο 29.12.12, τ. 146) και τον ΟΙΣΤΡΟ, και που δημοσιεύτηκε στοhttp://istrilatis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2889.html#!/2012/12/blog-post_29.html
Αγαπητέ Βένιο
Μου προκαλεί πράγματι κατάπληξη πως κατορθώνεις και συνδυάζεις μεταξύ τους διάφορα παραδείγματα για να καταλήξεις ότι τέλος πάντων το όνομα - στη διεθνή πολιτική - δεν παίζει κανένα ρόλο κλπ κι ότι αν θέλουν να λέγονται οι Σκοπιανοί απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου ποιο είναι το πρόβλημα μας. Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
1 - Οι παρουσία πόλεων με το ίδιο όνομα στην αρχαιότητα - το ξέρεις πολύ καλά - είχε σχέση με την ίδρυση αποικιών από την ίδια τη μητρόπολη. Και τέλος πάντων ποτέ καμία νέα πόλη δεν διεκδίκησε κάτι από την "παλιό" πόλη με πρόσχημα το κοινό τους όνομα, αφήνω ότι αυτά όλα ανήκουν σε εκείνων το παρελθόν και σε καμιά περίπτωση δεν αφορούν εμάς και δεν μπορεί να συγκριθούν με το δικό μας πρόβλημα.2 - 'Όπως ξέρεις η ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΕ έγινε - μετά απο απαίτηση των Γάλλων - με αλλαγή του ονόματος της σε Ηνωμένο Βασίλειο, ακριβώς επειδή στη Γαλλία υπάρχει η Βρετάνη. Ως Ηνωμένο Βασίλειο εντάχθηκε τελικά στην ΕΕ.
3 - Όπως δεν είσαι υποχρεωμένος να ξέρεις γιατί δεν συζητιέται τώρα πουθενά, αλλά υπάρχει ως ιστορικό προηγούμενο της πρόσφατης ιστορίας και διαμόρφωσης της Ευρώπης ότι ".. στις 21 Οκτωβρίου του 1918 αυστριακοί βουλευτές οι οποίοι, πρέπει να τονιστεί, είχαν εκλεχτεί τελευταία φορά το....... 1911(αυτό πρέπει ν' αναφέρεται), συγκροτήθηκαν ως " Εθνοσυνέλευση του Ανεξάρτητου Γερμανικού-Αυστριακού κράτους" και μετά από την παραίτηση του Καρόλου του Α!, στις 12 του Νοέμβρη ψήφισαν με σχεδόν απόλυτη πλειοψηφία , τον διάταγμα - νόμο "Νόμος αναφορικά με την κρατική και κυβερνητική μορφή της Γερμανοαυστρίας (έτσι αναφέρεται πλέον με μια λέξη κι όχι με το συνδετικό Γερμανία-Αυστρία) ο οποίος περιείχε τα εξής δύο άρθρα.
Άρθρο 1.Η Γερμανοαυστρία είναι Δημοκρατία. Όλες οι εξουσίας πηγάζουν από τον λαό
Άρθρο 2. Η Γερμανοαυστρία είναι μέρος της Γερμανικής Δημοκρατίας. Ειδικοί νόμοι καθορίζουν τα της συμμετοχής της Γερμανοαυστρίας στην διαμόρφωση των νόμων και διοίκηση της Γερμανικής Δημοκρατίας καθώς και για την διεύρυνση των πεδίων ισχύος των νόμων και θεσμών της Γερμανικής Δημοκρατίας επί της Γερμανοαυστρίας...
Με τις συνθήκες του Saint Germain και των Βερσαλλιών, που έγιναν αποδεκτές και εγκρίθηκαν από τους αυστριακούς στις 19.09.1919, καταργήθηκαν αυτές οι διατάξεις το κράτος ονομάστηκε απλά Αυστρία, και απαγορεύτηκε η ένωση με την Γερμανία "εκτός και εάν συμφωνήσει η Κ.Ε.". Και στις δύο συμφωνίες αναφέρεται ρητά η απαγόρευση ένωσης - προσάρτησης και παρ όλο που η ιδέα του ενιαίου κράτους είχε απορριφτεί, η διαγραφή του προσωνυμίου γερμανική κλπ, στηρίχτηκε στον αλυτρωτισμό που φέρνει μαζί του ο όρος Γερμανία Γερμανικό κλπ...."
Βλέπεις ότι ποτέ τα πράγματα γύρω από τα ονόματα των κρατών δεν είναι τόσο αθώα. Αν π.χ. αύριο το μικρό Λουξεμβούργο ζητήσει να ενσωματώσει την συνώνυμη περιοχή της Γαλλίας ΤΟΤΕ θα υπάρξει πρόβλημα και αντιδράσεις απο μεριά Γαλλίας ή οποία μπορεί αυτή να ενσωματώσει τη γειτονία Λουξεμβούργο.
Άλλωστε, όπως έλεγε κι ένας μεγάλος μαιτρ της πολιτικής Βλαδίμηρος χρειάζεται πάντοτε να κάνουμε συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης πραγματικότητας. Όσο καιρό υπήρχε "Δημοκρατία της Μακεδονίας" στην ενιαία Γιουγκοσλαβία κανένας δεν κινούσε θέμα να αλλάξει το όνομα της για να μη έρθει σε δύσκολη θέση ο Τίτο, που διατηρούσε καλές σχέσεις με τους Δυτικούς. Όταν η Γερμανία έβαλε το δαχτυλάκι της για να διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία - και σε αντίθεση με την αρνητική θέση των ΗΠΑ - απελευθέρωσε πολλά δαιμόνια. Ρίξε ένα βλέμμα στο βιβλίο του γερμανού πράκτορα Erich Schmidt Eenboom "Πολεμιστής στη σκιά- Η προγραμματισμένη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας-Στα άδυτα της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών" [εκδ. Λιβάνη, Αθήνα 1995], έτσι για να πάρεις "μυρουδιά" το πώς αυτοί εργάζονται, προετοιμάζουν, σαν καλοί σκακιστές, τις επόμενες κινήσεις τους για να υπηρετήσουν καλύτερα τα συμφέροντα τους όταν η "αριστερά" αναλώνεται σε κούφιες διακηρύξεις και σε διεθνιστικές «παρόλες».
Αν εγώ ζητήσω να αλλάξω το επίθετο μου σε π.χ. Αγγελόπουλος θα κινηθεί ολόκληρη διαδικασία από το υπουργείο Εσωτερικών. Το αίτημα μου θα δημοσιοποιηθεί και θα κληθούν οι Αγγελόπουλοι - κι εσύ μαζί - να διατυπώσετε πιθανές ενστάσεις, να εξετάσετε αν εγώ αύριο ζητήσω μερίδιο από τις κληρονομιές σας κλπ κλπ. Εδώ ο γνωστός μας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος - ο πατέρας του δηλαδή - έχει αλλάξει το κακόηχο επίθετο του με το ιστορικό Βενιζέλος. Υπάρχει αμφιβολία ότι η επιλογή έγινε συνειδητά; Και να σβήσει το παλιό και να βάλει πόδι στο μέλλον;
Στην πολιτική, δυστυχώς, δεν ισχύει το "εμένα δεν με ενοχλεί το όνομα ή οτιδήποτε άλλο". Στην πολιτική και στις διακρατικές σχέσεις όλα μπορεί να παίζουν η να παίξουν κάποιο ρόλο σήμερα ή αύριο, υπέρ ή κατά σου. Δυστυχώς δεν ζούμε σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο.
Έτσι και την ηγεσία των Σκοπιανών δεν αξιοποίησε τυχαία την προηγούμενη ονομασία της Δημοκρατίας τους στα πλαίσια της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Όλα αυτά έχουν σχέση με τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων στο χώρο της Βαλκανικής και αφορούν και εμάς - και εσένα που δεν σου καίγεται καρφί για τα ονόματα. Ό,τι δεν μας ενδιαφέρει δεν σημαίνει ότι και δεν μας αφορά. Συνήθως οι αριστεροί, όχι όλοι, ασχολούνται με αυτά που τους ενδιαφέρουν και όχι με αυτά που αφορούν και αυτούς, και το λαό, και την χώρα [την πατρίδα και το έθνος].
Λένε πολλοί, όλων των αποχρώσεων, πώς "δεν έχουν δικαίωμα να ονομαστούν όπως θέλουν"; Αυτή η πολύ μεταμοντέρνα λογική κάνει θραύση τα τελευταία χρόνια. Έχει διεισδύσει και διαλύσει τα μυαλά από τα ιδεολογικά κέντρα του ιμπεριαλισμού μαζί με τα κάθε λογής ατομικά δικαιώματα, τα δικαιώματα των μειοψηφιών, μειονοτήτων κλπ κλπ. Πρόκειται για τον "ιμπεριαλισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων", όπως έχει σωστά ονομαστεί αυτή η ιδεολογικοπολιτική επίθεση και αναλυθεί αρκετά "έξω", όχι στην χώρα μας. Ότι όλη αυτή η φιλολογία αποτελεί την πεμπτουσία του έργου του Καρλ Πόππερ "Η ανοιχτή κοινωνία και οι εχθροί της", όπου κάθε συλλογικότητα θεωρείται εχθρός του καπιταλισμού [περί αυτού πρόκειται], όπως οι εθνικές, ταξικές, οικογενειακές συλλογικότητες και εχθρεύονται την κυριαρχία του ατομικού δικαιώματος. Και τι εστί ανθρώπινο δικαίωμα - στο οποίο συμπεριλαμβάνουν και τα ατομικά, κλπ; Ο Μαρξ το συνόψισε θαυμάσια, κατά τη γνώμη μου. "..Κανένα από τα λεγόμενα ανθρώπινα δικαιώματα του ανθρώπου δεν ξεπερνά τα όρια του εγωιστή ανθρώπου, του ανθρώπου ως μέλους της κοινωνίας των ιδιωτών, δηλαδή ως ατόμου αποτραβηγμένου στον εαυτό του, στο ιδιωτικό του συμφέρον και στην ιδιωτική του αυθαιρεσία και απομονωμένου από την κοινότητα" ["Εβραϊκό ζήτημα"].
Και οι Σκοπιανοί όλα τα κάνουν για το δικό τους ιδιωτικό συμφέρον - η κυρίαρχη ελίτ (η πλειοψηφία της αμερικανοσπουδασμένη, εξαρτημένη από συμφέροντα γεωπολιτικά μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων) και τμήματα βεβαίως του λαού που έχουν πεισθεί ότι κάτι θα κερδίσουν από τη "επέκταση" των συμφερόντων της ηγετικής τάξης τους και την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των σημερινών κηδεμόνων τους.
Βεβαίως, λοιπόν, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ονομαστούν όπως θέλουν, όπως κι εμείς δεν μπορούμε σαν άτομα και σαν λαός να πάρουμε όποιο όνομα μας γουστάρει. Άλλωστε και στην περίπτωση τους ισχύει "το τι είναι οι άνθρωποι δεν καθορίζεται από τη συνείδηση τους". Οι Σκοπιανοί είναι αποδεδειγμένα Σλάβοι που κάποια στιγμή κατοίκησαν στη Μακεδονία - χωρίς να έχουν καμιά απόλυτα σχέση με τους Μακεδόνες του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Που στο διάβα των αιώνων ΔΕΝ απέκτησαν ελληνική συνείδηση - όπως συνέβη με τόσους και τόσους άλλους που πρωτοστάτησαν μάλιστα στην Επανάσταση του 1821 - που σήμερα θέλουν να συγκροτηθούν σε δική τους κρατική οντότητα - καμία απολύτως αντίρρηση - αλλά που αυτό το συνδέουν με επίκληση καταγωγής και ιστορίας που δεν είναι δικά τους και που ανοίγουν γι αύριο πόρτα για "διεκδικήσεις" και συγκρούσεις.
Αν αυτά δεν τα καταλαβαίνει η αριστερά - ή ένα μέρος της - στο όνομα του αντικαπιταλισμού, αν σύνθημα της είναι το "κάτω τα σύνορα" [πως χλεύαζε αυτό το σύνθημα το Λένιν], είναι άλλου παπά ευαγγέλιο, που εμένα και με ενδιαφέρει και με αφορά- γι αυτό έχω γράψει τόσες φορές, μπορείς κι εδώ στο ΟΙΣΤΡΟ, να βρεις μερικά. Και αφορά σήμερα και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Γιατί κάτι τέτοια για άλλη μια φορά - όπως το ΚΚΕ με το Μακεδονικό τότε - θα φέρουν καβάλα τη δεξιά, τη Χρυσή Αυγή κλπ. Και θα τη φέρουν γιατί αυτά που λέει η αριστερά, η Γαϊτάνη, η ΔΕΕ, ο Σκουρλέτης κλπ κλπ έρχονται σε αντίθεση με αυτά που πιστεύει και με το δίκιο του ο ελληνικός λαός. Θα τον χαρίσουν λοιπόν, για άλλη μια φορά, στη δεξιά και την αντεπανάσταση, για χάρη ιδεοληψιών και ιδεολογημάτων που κουβαλάνε στο κεφάλι τους.
Γι αυτό και πρέπει να ενδιαφερθείς πιο "ζεστά" για το πρόβλημα, επειδή δεν σου αρέσει να παίζεις με τον λαό, την αριστερά και την πολιτική.
1- Σε σχόλιο του στο κείμενο «Για τη μετάβαση από τον «ομολογιακό αντικαπιταλισμό - διεθνισμό» στην πολιτική» στελεχών και μελών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που δημοσιεύτηκε στον ΔΡΟΜΟ (Σάββατο 29.12.12, τ. 146) και τον ΟΙΣΤΡΟ, και που δημοσιεύτηκε στοhttp://istrilatis.blogspot.gr/2012/12/blog-post_2889.html#!/2012/12/blog-post_29.html
Το σχόλιο του Βένιου Αγγελόπουλου έχει αναρτηθεί στο τέλος του προηγούμενου άρθρου στο blog του Βύρωνα
Ανάρτηση από : http://istrilatis.blogspot.gr