Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2013
Εισιτήριο 25 ευρώ από αύριο στο ΕΣΥ! Ρε ξεφτιλισμένοι εισαγγελείς, ισχύει το Σύνταγμα ή οι εντολές των δανειστών κι οι εκτελέσεις των γερμανοτσολιάδων!
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΕΙΣ ΣΤΟΥ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΦΕΡΝΕΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ
Της Ελένης Πετροπούλου
Ο σουλτάνος διχάζει την Τουρκία με φανατισμό
ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΞΕΦΟΡΤΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ
Οι εποχές που ο Ερντογάν χαρακτηριζόνταν πρόσωπο της χρονιάς φαντάζουν μακρινές
Του Νίκου Μελέτη
Χρειάστηκαν λιγότεροι από 24 μήνες από τον Νοέμβριο του 2011, όταν οι αναγνώστες του περιοδικού «ΤΙΜΕ» ανακήρυσσαν πρόσωπο της χρονιάς τον Ταγίπ Ερντογάν, μέχρι τη στιγμή που άρχισε η διαδικασία αποκαθήλωσης του ανθρώπου που πίστεψε ότι μπορεί να γίνει (και σχεδόν το πέτυχε) «Σουλτάνος» μιας μεγάλης και ισχυρής ισλαμικής Τουρκίας.
Την ίδια ώρα οι σφοδρές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις συνεχίζονται με επίκεντρο την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Η μεγάλη μάχη και σύγκρουση στην Τουρκία τώρα μόλις έχει ξεκινήσει και ο Τ. Ερντογάν είναι ένας ιδιαίτερα σκληρός και ανθεκτικός παίκτης, καθώς αντλεί δύναμη από την ισχυρή επιρροή που ασκούν ακόμη ο δημαγωγικός λόγος του και η ισλαμική «ταυτότητά» του, σε ένα πολύ σημαντικό τμήμα του τουρκικού λαού.
Οι εξελίξεις τρέχουν στην Μ. Ανατολή
Του Χρήστου Α. Καπούτση
Σημαντική από κάθε άποψη είναι η συμφωνία που επετεύχθη για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Ευοδώθηκαν οι συνομιλίες που έγιναν στην έδρα του ΟΗΕ στη Γενεύη, υπό την προεδρία της επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε., Κ. Άστον, από την Ομάδα των Έξι (οι υπουργοί Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας και της Κίνας), με τον Ιρανό υπουργό Εξωτερικών. Η συμφωνία αυτή, που διαμορφώνει ένα πλαίσιο επαναπροσέγγισης της Δύσης με το Ιράν, πιθανότατα θα αποτελέσει την αφετηρία ευρύτερων γεωπολιτικών ανακατατάξεων.
Οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα ελαφρύνσεις στις οικονομικές κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση κατά της Τεχεράνης.
Η συμφωνία ανάμεσα στο Ιράκ και τις έξι δυνάμεις θα είναι εξάμηνης διάρκειας και στο διάστημα αυτό θα μεγιστοποιηθούν οι προσπάθειες επίτευξης συνολικής συμφωνίας. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε ότι το Ιράν δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις συσκευές φυγοκέντρησης επόμενης γενιάς στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής και ότι βασικοί περιορισμοί φράσσουν την πιο προφανή πορεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας για την κατασκευή ατομικής βόμβας.
Η συμφωνία, μεταξύ άλλων, προβλέπει το σταμάτημα της κατασκευής της εγκατάστασης (βαρέως ύδατος) στη βάση Αράκ όπου θα παραγόταν πλουτώνιο. Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Νατάνς και Φορντόου θα συνεχίσουν να λειτουργούν, αλλά υπό την εποπτεία διεθνών επιθεωρητών.
Οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν τον περιορισμό του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν, με αντάλλαγμα ελαφρύνσεις στις οικονομικές κυρώσεις που έχει επιβάλει η Δύση κατά της Τεχεράνης.
Η συμφωνία ανάμεσα στο Ιράκ και τις έξι δυνάμεις θα είναι εξάμηνης διάρκειας και στο διάστημα αυτό θα μεγιστοποιηθούν οι προσπάθειες επίτευξης συνολικής συμφωνίας. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, δήλωσε ότι το Ιράν δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει τις συσκευές φυγοκέντρησης επόμενης γενιάς στο πλαίσιο της συμφωνίας αυτής και ότι βασικοί περιορισμοί φράσσουν την πιο προφανή πορεία της Ισλαμικής Δημοκρατίας για την κατασκευή ατομικής βόμβας.
Η συμφωνία, μεταξύ άλλων, προβλέπει το σταμάτημα της κατασκευής της εγκατάστασης (βαρέως ύδατος) στη βάση Αράκ όπου θα παραγόταν πλουτώνιο. Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Νατάνς και Φορντόου θα συνεχίσουν να λειτουργούν, αλλά υπό την εποπτεία διεθνών επιθεωρητών.
Τέρμα το μαράζι
Τέτοια χρονιά να μη μας ξαναστείλει ο Θεός. Περάσαμε από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη βαριά τραυματισμένοι, σωματικά και ψυχολογικά. Μας βίασε ο Χριστόφιας και το AKEΛ του, που ποτέ δεν έκανε κακό σε τούτον τον τόπο, μας βίασε και η εθνικάφρωνη δεξιά και τώρα σχεδόν όλος ο κυπριακός Ελληνισμός μετράει τα τραύματά του χωρίς να ξέρει τι του ξημερώνει αύριο. Tώρα το πολιτικό και πνευματικό κατεστημένο του τόπου ρίχνει αλάτι στις πληγές μας. Aναμένουμε χειρότερα. H λύσσα με την οποία μάχεται ο συρφετός της εξουσίας για να πετσοκόψει κι άλλο τα εισοδήματα του κόσμου και να στείλει χιλιάδες άλλους στην ανεργία και την ανέχεια δεν εξηγείται ούτε καν με όρους ψυχιατρικούς. H λύσσα με την οποία μάχεται ο κόσμος της εξουσίας να λύσει το Κυπριακό με οποιοδήποτε κόστος αγγίζει τα όρια της αυτοκτονίας. Oι λέξεις δεν έχουν πια νόημα. Ό,τι και να πούμε δεν είναι αρκετό για να περιγράψουμε την κατάντια της ηγεσίας μας.
Όσοι τρώτε από κάδους απορριμμάτων, να πλένετε τα δόντια σας
Του Σωτήρη Παπαμιχαήλ
Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Στην Ελλάδα του 2013 το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης εκδίδει οδηγίες υγιεινής, στους ανθρώπους που τρέφονται με σκουπίδια, προτρέποντας τους να φορούν γάντια και άλλα τέτοια ευτράπελα.
Πλιάτσικο επί πτωμάτων, επί μιζών και "λαδωμάτων"
«Ο περί ου ο λόγος Υπουργός γνωρίζει δώδεκα τρόπους να προσπορίζεται χρήματα, εκ των οποίων ο τιμιότερος είναι η κλοπή…» (Εμμανουήλ Ροΐδης)
Παρατήρηση πρώτη: «Μίζα», «ρουσφέτι», «μέσο», «δόντι», «διαπλοκή», «λάδωμα», «φακελάκι», «δωράκι», «βύσμα»... Περίεργο πράγμα. Πώς γίνεται να υπάρχει τέτοιο πλούσιο λεξιλόγιο, σε μια χώρα όπου βασιλεύει η «κάθαρση»και όπου οι εκάστοτε κυβερνώντες δεν αφήνουν τη διαφθορά σε χλωρό κλαρί;…
Παρατήρηση δεύτερη: Χρηματιστήριο, κυκλώματα στα εξοπλιστικά, κυκλώματα παραδικαστικά, κυκλώματα παραεκκλησιαστικά, κότερα, Πανάγοι, κουμπάροι, Τομπούλογλου, Ζήμενς, αναψυκτήρια, Βατοπέδια, Τσουκάτοι, Μαντέληδες, Ακηδες κοκ. Περίεργο πράγμα. Πώς γίνεται να υπάρχει τόσο πλούσιο ρεπερτόριο, σε μια χώρα που κατά τα άλλα «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο»;…
Το «αόρατο κόμμα» κατέλαβε το Κόμμα για να το παροπλίσει
Μια ερμηνεία για τα όσα «ακατανόητα» και «ύποπτα» συμβαίνουν στο ΚΚΕ
Η διαπίστωση πως «αν οι εχθροί του ΚΚΕ μπορούσαν να υπαγορεύσουν στην ηγεσία του κάποια πολιτική αυτά θα της έλεγαν να κάνει», περιέχει τον πυρήνα της εκτίμησης για όσα συμβαίνουν στο Κόμμα και είναι μια βάση ερμηνείας των όσων «ακατανόητων» έως και «ύποπτων» συντελούνται σ’ αυτό τα τελευταία χρόνια. Η διαπίστωση αυτή ερμηνεύει, ως ένα βαθμό, τόσο την πολιτική που ακολουθεί η κομματική ηγεσία όσο και την οργανωτική δομή που έχει εγκαταστήσει και τη χρησιμοποιεί για να υπηρετήσει αυτή την πολιτική.
Αυτό που παρατηρείται εδώ και καιρό είναι η συστηματική εγκατάλειψη του ενός μετά το άλλο των μετώπων, που προνομιακά θα μπορούσε να παίξει ρόλο το ΚΚΕ, οδηγώντας τον κομματικό οργανισμό – οργανώσεις και κάθε μορφής παρέμβαση στην κοινωνία – σε μια απονεύρωση και σε παροπλισμό:
ΕΛΛΑΔΑ 2014, Πήγε στην εφορία με άλογο για να παραδώσει τις πινακίδες του ΙΧ
Ανάρτηση από: http://greeknation.blogspot.gr
Ευχαριστώ τον φίλο Παναγιώτη Κ.
Το φόβητρο της ανεργίας, όπλο επιβολής της ταξικής συνεργασίας
Η ανεργία εξελίσσεται σε εφιάλτη, πριν απ’ όλα για τους άνεργους, δημιουργεί απογοήτευση, ηττοπάθεια, επιδρά αρνητικά στην ψυχολογία. Τους εργαζόμενους τους οδηγεί σε μοιρολατρία, σε χαμήλωμα των απαιτήσεων, σε συμβιβασμό με τους αντεργατικούς σχεδιασμούς της εργοδοσίας (παραβίαση – κατάργηση ΣΣΕ, μείωση μισθών, διευθέτηση χρόνου εργασίας, εκ περιτροπής εργασία κ.ά.). Σε ορισμένους χώρους μπροστά στο φόβο της απόλυσης, επειδή όπως λέει ο εργοδότης «η επιχείρηση δεν πάει καλά», οι ίδιοι οι εργαζόμενοι ζητάνε περικοπές σε μισθούς, νυχτερινά, υπερωρίες. Επιδρά ανασταλτικά στην οργάνωση της πάλης. Ο φόβος αυτός οδηγεί, ορισμένες φορές, στο να βλέπουν οι εργαζόμενοι αρνητικά τις προσπάθειες των σωματείων να οργανώσουν την πάλη σε κάποιο χώρο, γιατί «αυτό δημιουργεί προβλήματα στην επιχείρηση και θα είναι χειρότερα, θα κάνει απολύσεις». Αυτό αξιοποιείται με τον καλύτερο τρόπο από την εργοδοσία, προς δύο αλληλοτροφοδοτούμενες κατευθύνσεις: Να δυναμώνει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργάτες και να προωθεί την ταξική συνεργασία.
Αρχιεπίσκοπος: Ο Χριστός γεννήθηκε ως πρόσφυγας, έζησε ως ξένος
Παιδιά από διαφορετικές χώρες υποδέχθηκε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και συνομίλησε μαζί τους κατά τη διάρκεια γεύματος τη Δευτέρα.
Ο Αρχιεπίσκοπος, άκουσε τις προσωπικές ιστορίες που του είπαν οι ανήλικοι ασυνόδευτοι μετανάστες του ξενώνα «Εστία» της ΜΚΟ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και ζήτησε να μάθει για τα όνειρα τους και τους στόχους τους.
«Σκοπός της Εκκλησίας και σήμερα είναι να στηρίζει τον άνθρωπο» είπε ο κ. Ιερώνυμος. «Και ο Χριστός βεβαίως δεν κάνει διακρίσεις. Ο ξένος, ο πλησίον στον οποίο αναφέρεται ο Χριστός, δεν είναι μόνον ο ομόθρησκος, ο συμπατριώτης, αλλά και αυτός που είναι εντελώς διαφορετικός, αυτός που έχει διαφορετικά πιστεύω, έχει διαφορετική θρησκεία, ακολουθεί διαφορετική ιδεολογία, έχει διαφορετικό χρώμα από μας και ανήκει σε διαφορετική εθνότητα».
Στην διάρκεια του γεύματος ο Αρχιεπίσκοπος συζήτησε εκτενώς με τα παιδιά και το προσωπικό υπογραμμίζοντας ότι «ο Χριστός γεννήθηκε ως πρόσφυγας, έζησε ως ξένος, μάς δίδαξε με την παραβολή του Καλού Σαμαρείτου την αγάπη για τον διπλανό μας που ταυτίζεται με τον ξένο και μας διαβεβαίωσε ότι η στάση μας απέναντί τους είναι αποφασιστικής σημασίας κριτήριο για τη δικαίωση και σωτηρία μας. Ο ίδιος ο Θεός ταυτίζεται με το πρόσωπο του ξένου! λέγοντας “Ξένος ήμην και συνηγάγετέ με”, “εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε”».
«Ε, όχι και να εφαρμόσουμε τον κομμουνισμό σε συνθήκες καπιταλισμού!»
«Η δυνατότητα για απεριόριστο πλουτισμό νομιμοποιείται στον καπιταλισμό, πράγμα που δεν ίσχυε σε κανέναν προηγούμενο τρόπο παραγωγής[…] Αλλά σε μια κοινωνία με καπιταλιστικό ήθος, στην οποία κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, οι νομοθέτες και οι εμπνευστές των θεσμών είναι αναγκασμένοι να λάβουν υπόψη τους ότι όλα τα άτομα θα τείνουν να αντιμετωπίσουν αυτά τα όρια με κυνισμό και πονηριά[…] Η περιβόητη φράση του Γιώργου Βουλγαράκη “ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό” ταιριάζει απολύτως με το ήθος της εποχής παρά τις μάλλον υποκριτικές αντιδράσεις που προκάλεσε. Βεβαίως […] δεν έχουν όλα τα άτομα ή όλες οι κοινωνικές ομάδες τις ίδιες δυνατότητες και τους ίδιους πόρους για να αμφισβητήσουν τα όρια και τους περιορισμούς με επιτυχία –για παράδειγμα, δεν μπορούμε όλοι κι όλες να εκμεταλλευτούμε τους καλύτερους δικηγόρους και τους πιο “δημιουργικούς” λογιστές».
Προς κυρ Παντελήδες
Όλοι εσείς, έντιμοι κυρ-Παντελήδες, εσείς που ποτέ δεν κρύψατε εισοδήματα – όπως ορκίζεστε – που ποτέ δεν κάνατε τράμπα ψήφους με βουλευτές για να σας «τακτοποιήσουν» εκείνη την υποθεσούλα – όπως ορκίζεστε – που ποτέ δεν κλέψατε στο ζύγι – όπως ορκίζεστε- κοιμόσασταν ήσυχοι.
Τώρα έντιμοι κυρ- Παντελήδες μην οργίζεστε. 3,2 δισ. ευρώ υπολόγισε ο Στουρνάρας ότι θα του δώσετε για τα σπίτια που φτιάξατε και νοικιάζατε πάντα με απόδειξη – όπως ορκίζεστε. Τόσα θέλει από εσάς. Όχι από τους εφοπλιστές. Αυτοί είναι φίλοι του και μπορούν να χρεώνουν τις βίλες τους στις εταιρείες τους ώστε να μην πληρώνουν ούτε ευρώ.
Όχι από αυτούς που έφτιαξαν off shore εταιρείες και έχουν δηλωμένη όλη την περιουσία τους στα νησιά Μάο – Μάο Τσικαμπούμ. Εσείς κυρ-Παντελήδες θα πληρώσετε. Ήσασταν οι επόμενοι. Λάθος! Ήσασταν η επόμενη συντεχνία που ήρθε η σειρά της. Πώς σας φαίνεται τώρα;
Λίγο άδικο ε; Δεν έχει λογική να φορτωθείτε εσείς όλες τις αμαρτίες, από τις οποίες καμιά δεν κάνατε – όπως ορκίζεστε. Είναι παράλογο να λέει ο Στουρνάρας ότι χρειάζεται 3,2 δισ. τα οποία εσείς θα τα πληρώσετε τώρα. Κι όμως, εκείνος λέει ότι ο φόρος που θα πληρώσετε για πολλοστή φορά στα ακίνητά σας είναι ο πιο δίκαιος φόρος. Δεν τον χειροκροτούσατε τον Στουρνάρα όταν χτυπούσε τις «συντεχνίες»; Χειροκροτήστε τον και τώρα, λοιπόν. Όλος δικός σας.
Όχι από αυτούς που έφτιαξαν off shore εταιρείες και έχουν δηλωμένη όλη την περιουσία τους στα νησιά Μάο – Μάο Τσικαμπούμ. Εσείς κυρ-Παντελήδες θα πληρώσετε. Ήσασταν οι επόμενοι. Λάθος! Ήσασταν η επόμενη συντεχνία που ήρθε η σειρά της. Πώς σας φαίνεται τώρα;
Λίγο άδικο ε; Δεν έχει λογική να φορτωθείτε εσείς όλες τις αμαρτίες, από τις οποίες καμιά δεν κάνατε – όπως ορκίζεστε. Είναι παράλογο να λέει ο Στουρνάρας ότι χρειάζεται 3,2 δισ. τα οποία εσείς θα τα πληρώσετε τώρα. Κι όμως, εκείνος λέει ότι ο φόρος που θα πληρώσετε για πολλοστή φορά στα ακίνητά σας είναι ο πιο δίκαιος φόρος. Δεν τον χειροκροτούσατε τον Στουρνάρα όταν χτυπούσε τις «συντεχνίες»; Χειροκροτήστε τον και τώρα, λοιπόν. Όλος δικός σας.
Οι δημοσκόποι και οι δημοσκοπούμενοι. Μια σχέση χειραγώγησης
Του Γιώργου Κοντογιώργη
Τελικά οι δημοσκόποι καθάρισαν τα αυτιά τους και άκουσαν. Μερικώς!.. Επί πολλά χρόνια τώρα ζητούσα να τεθούν στη δημοσκοπούμενη κοινωνία τα σωστά ερωτήματα και όχι αυτά που κατατείνουν στον εγκιβωτισμό της στο μονοσήμαντο καθεστωτικό γίγνεσθαι της κομματοκρατίας. Στο κρίσιμο ερώτημα: "πόσοι από εσάς θα φεύγατε από τη χώρα εάν είχατε τη δυνατότητα", η απάντηση είναι 56,6%. Το ερώτημα αυτό, θα ήταν πλήρες και θα έδινε το ακριβές στίγμα των αισθημάτων της κοινωνίας, εάν συνοδευόταν από τις δέουσες συμπληρωματικές ερωτήσεις. Θα πληροφορούμασταν για παράδειγμα για το βαθμό νομιμοποίησης των ηγητόρων και του συστήματος, εάν και σε ποιο βαθμό οι Έλληνες αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στην Ελλάδα της ασχήμιας και του αίσχους που οικοδόμησαν οι ολιγαρχικές συμμορίες και οι συγκατανευσιφάγοι που λυμαίνονται το κράτος και καταδυναστεύουν την κοινωνία. Επειδή όμως οι δημοσκόποι έχουν εθισθεί να εστιάζουν μονοσήμαντα τα ερωτήματα στις προδιαγραφές και στις ανάγκες των εντολέων τους, υπηρετώντας το σύστημα και τους στόχους τους, δεν κατάφεραν να σκεφθούν ή δεν θέλησαν να θέσουν με τον σωστό τρόπο το ερώτημα, με τις προεκτάσεις που επιβάλλονται για να γίνει σαφές το "γιατί", η αιτιολογία της απάντησης. Το "στένεψαν" ευθύς αμέσως, το ενέταξαν δηλαδή σε πλήθος άλλων ερωτημάτων (όπως ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός (sic), ποια προτεραιότητα δίδουν στα ονομαστικά αναφερόμενα προβλήματα (!) κ.ά.) που καθοδηγούν τον δημοσκοπούμενο στα γνώριμα νερά της καθεστωτικής εναλλαγής στην εξουσία.
Χ. Ζιρού: “Οι συστημικοί διανοούμενοι αγοράζονται και πουλιούνται…
Ο Ζιρού δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη λειτουργία των ιδεολογικών μηχανισμών του σημερινού κράτους, το οποίο, όντας σήμερα στα χέρια της χρηματοπιστωτικής ελίτ, έχει μετατρέψει την κοινωνική ζωή σε…
παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού. Ο Αμερικανός διανοητής χαρακτηρίζει απαραίτητο να ξεσκεπαστούν οι ιδεολογικοί μύθοι του καζινοκαπιταλισμού, όπως τον ονομάζει, προκειμένου η Αριστερά να οικοδομήσει μια νέα αφήγηση για την κοινωνική αλλαγή.
παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού. Ο Αμερικανός διανοητής χαρακτηρίζει απαραίτητο να ξεσκεπαστούν οι ιδεολογικοί μύθοι του καζινοκαπιταλισμού, όπως τον ονομάζει, προκειμένου η Αριστερά να οικοδομήσει μια νέα αφήγηση για την κοινωνική αλλαγή.
Οι νεοφιλελεύθεροι πολιτισμικοί μηχανισμοί, από τα σχολεία μέχρι τα κυρίαρχα ΜΜΕ και την «κουλτούρα της οθόνης» λειτουργούν ως μηχανές απενεργοποίησης της φαντασίας
Ποιος είναι
Ο Αμερικανός ριζοσπαστικός κοινωνικός αναλυτής έχει γεννηθεί το 1943 και είναι καθηγητής στην έδρα Πολιτιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο McMaster του Καναδά* και διευθυντής του Κέντρου για τη Δημόσια Ερευνα στο ίδιο πανεπιστήμιο, ενώ θεωρείται ένας από τους πατέρες της κριτικής παιδαγωγικής. Είναι επίσης αρθρογράφος στο «Τruthout» και ιδρυτής του προγράμματος «Δημόσιοι Διανοούμενοι». Εχει γράψει περισσότερα από εξήντα βιβλία.
***
• Οι οπαδοί του νεοφιλελευθερισμού έχουν εξοστρακίσει κάθε συζήτηση για τα δημόσια αγαθά και έχουν επιβάλει την άποψή τους, ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις των περασμένων δεκαετιών είναι ασύμβατες με τη σημερινή πραγματικότητα. Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν τη διαστρέβλωση;
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013
Πρώτη ευχή: δικαιοσύνη
«Δεν θέλω εκδίκηση, θέλω δικαιοσύνη: Nα τους πάρει το κράτος τις περιουσίες που απόκτησαν όσο είχαν αξιώματα. Kαι να τους δώσει μια σύνταξη τριακόσια ευρώ, όσα δίνουν αυτοί σήμερα σε μάς, που λιώσαμε σαράντα χρόνια στη σκληρή δουλειά».
Aυτή η φράση βγήκε από τα χείλη μιας γυναίκας που δούλεψε, από τα δεκαέξι ώς τα εξήντα της, μαγείρισσα σε δημόσιο ίδρυμα: Σαράντα τέσσερα χρόνια να σηκώνει δεκάδες κιλά τα κατεψυγμένα κρέατα, τσουβάλια τις πατάτες και τα όσπρια, ατελείωτα τελάρα τις ντομάτες, τα φρούτα, τα ζαρζαβατικά – λαχανιασμένο καθημερινό οχτάωρο τρεχαλητό και άγχος να τα προλάβει όλα, μέσα στο πύρωμα από τους φούρνους και τη «στόφα». Mέσα εκεί έζησε τέσσερις εγκυμοσύνες και τέσσερις λοχείες, συν δύο εγχειρήσεις για κιρσούς, τίμημα του φιλότιμου και της ευσυνειδησίας της. Mε μόνη ελπίδα, όλα αυτά τα χρόνια, «να ζήσει σαν άνθρωπος κι αυτή όταν θα φτάσει επιτέλους στη σύνταξη. Aλλά να τώρα, που περιμένει δυο χρόνια να «βγει» η σύνταξη του IKA και η σύνταξη δεν βγαίνει – της δίνουν «έναντι» τριακόσια ευρώ κάθε μήνα.
H σοφή, ισοζυγιασμένη απαίτηση της βασανισμένης γυναίκας για δικαιοσύνη και όχι για εκδίκηση, θα μπορούσε να λειτουργήσει στα χείλη όλων μας σαν ευχή για τον καινούργιο χρόνο. Oταν ξέρουμε τι συγκεκριμένο ευχόμαστε και είμαστε οι πολλοί που το ευχόμαστε, τότε η ευχή μας γίνεται από μόνη της σάλπισμα και προσταγή. Nαι, τόσο συγκεκριμένα: Nα δημευθούν περιουσίες όσων κακούργησαν ασκώντας εξουσία. Nα το ευχηθούμε σαν επίτευγμα ανθρωπιάς. Eπειδή είναι δείχτης ποιότητας του ανθρώπινου βίου η απόδοση δικαιοσύνης χωρίς εκδικητική εμπάθεια. Aν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, συνετή, νηφάλια, αμερόληπτη, δεν κατορθώνεται συνοχή της κοινωνίας. Kαι δίχως κοινωνική συνοχή αποκλείεται νομοτελειακά η ανάκαμψη, αποκλείεται η ελπίδα για ιστορική επιβίωση.
Καλή χρονιά! – πλάκα μας κάνεις
Ο Άδωνις Γεωργιάδης θεωρείται από τους αποτελεσματικότερους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης. Έχει τόσο παθιασμένους υποστηρικτές, που αν σε ακούσουν να τον χαρακτηρίζεις «τηλεβιβλιοπώλη» θα σε φάνε ζωντανό ουρλιάζοντας ότι δεν είναι ντροπή η συγκεκριμένη δουλειά, ότι είναι άνθρωπος της αγοράς κι ότι έχει ένσημα.
Ωραία, τότε γιατί δεν κάναμε υπουργό Υγείας τον Ανδρέα Φικιώρη που σκαμπάζει και πέντε πράγματα από ιατρική; Που έκανε και μια λιποαναρρόφηση στον Κοσκωτά; Που πιστεύει στο γνήσιο και όχι στο γενόσημο όζον; Που τον «θέλει» το γυαλί; Και που, το κυριότερο προσόν για τη σημερινή κυβέρνηση, δηλώνει δημόσια ότι έχει μεγάλα αρχίδια!
Δεν είναι άνθρωπος της αγοράς ο Φικιώρης; Δεν είναι σπουδαγμένος; Δεν έχει ένσημα; Γιατί, λοιπόν, τον Άδωνη Γεωργιάδη και όχι τον Φικιώρη; Εντάξει, δεν ξέρω αν ο Φικιώρης είναι Νέα Δημοκρατία, αλλά μήπως ήταν ο Γεωργιάδης; Πρώτα έγινε υπουργός και μετά Νέα Δημοκρατία.
Κι αν οι επιτυχημένες πωλήσεις στην τηλεόραση σε κάνουν πετυχημένο πολιτικό, γιατί δεν κάνουν υπουργό Ανάπτυξης τον Έξυπνο Σήτα κι έχουν το κρανίο του Κωστή Χατζηδάκη; Αυτός κι αν έχει ταλέντο στις πωλήσεις. Από τη στιγμή που στην Ελλάδα ο όρος «ανάπτυξη» έχει ταυτιστεί με τις πωλήσεις, τότε δεν υπάρχει καταλληλότερος από τον Έξυπνη Σήτα. Γέμισαν τα ΚΑΠΗ με pretty bra και pretty pants. Το καλοκαίρι, οι μισές γριές με λουλακί μαλλί στη θάλασσα τα φορούσαν σαν μαγιό. Γιατί να χάνονται τέτοια ταλέντα;
Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης
Μία εναλλακτική κοινωνική οικονομία εφαρμόζεται στη Μαγνησία.
Το Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας δημιουργήθηκε για ανθρώπους που δυσκολεύονται ή αδυνατούν να καλύψουν το σύνολο των αναγκών τους με τα εισοδήματα σε ευρώ, μπορούν όμως να «πληρώνουν», προσφέροντας κάποια εργασία ή κάποια δικά τους καινούργια ή μεταχειρισμένα αγαθά.
Στον μεσαίωνα οι δουλοπάροικοι, δούλευαν λιγότερο από όσο εργαζόμαστε σήμερα
Μία από τις πλέον δημοφιλείς εκφράσεις των τελευταίων ετών είναι αυτή του “εργασιακού μεσαίωνα”. Kι όμως, οι δουλοπάροικοι του μεσαίωνα, στην πραγματικότητα δούλευαν λιγότερο από τον μέσο εργαζόμενο της βιομηχανικής εποχής. Πόσο μαλλον της ψηφιακής!
Η Έντιθ Ρότζερς στο βιβλίο της «Discussion of Holidays in the Later Middle Ages» (Συζήτηση για τις αργίες στα τέλη του μεσαίωνα), εξηγεί πως η εκκλησία καθιέρωνε θρησκευτικές αργίες για να ξεκουράζoνται τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και να έχουν χρόνο για εκκλησιασμό. Οι φεουδάρχες συμφωνούσαν στην καθιέρωση αργιών, καθώς οι ανάπαυλες μείωναν τον κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών. Στην Αγγλία, οι αργίες έφταναν τις 120 μέρες τον χρόνο, ενώ στην Ισπανία τις 150. Πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν η μεσαιωνική Γαλλία, που εξασφάλιζε στους χωρικούς της 180 μέρες άδειας. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος Γάλλος δουλοπάροικος του 13ου – 14ου αιώνα αφιέρωνε σχεδόν έξι μήνες τον χρόνο στην οικογένειά του, στους φίλους του, στα καπηλειά, σε χορούς και πανηγύρια.
Ο συμβιβασμένος άνθρωπος είναι αυτός που...
Ο συμβιβασμένος άνθρωπος είναι αυτός που αποποιείται τις ευθύνες του. Διότι δεν κάνει αυτό που θέλει αλλά αυτό που του επιβάλλουν οι άλλοι, άρα οι άλλοι φταίνε για ό,τι εκείνος κάνει.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΟΥ όμως ήταν να συμβιβαστείς, μπορούσες να επιλέξεις στην ζωή σου να κάνεις πάντα και μόνο αυτό που θέλεις εσύ.
Δύσκολος δρόμος ε; Διαρκής αγώνας ε;
Θα τον επέλεγες αν είχες συνυπολογίσει το αποτέλεσμα.
Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr
Κανείς δεν πιστεύει τον Σαμαρά!
Δεν είναι χώρα αυτή! Ρεζίλι έκαναν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά όσοι απάντησαν τον περασμένο μήνα στους δημοσκόπους του ευρωβαρόμετρου, της δημοσκόπησης που διενεργείται κατ' εντολήν της Κομισιόν και συντονίζεται από αυτήν, κάθε Μάιο και κάθε Νοέμβριο και στις 28 πλέον χώρες - μέλη της ΕΕ. Ακούς εκεί μόνο το... 2% (ναι, μόνο το 2%) να χαρακτηρίσει «καλή» την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και το 98% να τη χαρακτηρίσει «κακή». Χειρότερο αποτέλεσμα δεν υπήρξε σε καμία απολύτως από τις 28 χώρες που συμμετέχουν στην ΕΕ! Δεύτερον ήρθαν οι Κύπριοι που συμπεριφέρθηκαν και αυτοί σαν εμάς και δήλωσαν σε ποσοστό 97% ότι η οικονομική κατάσταση της Κύπρου είναι «κακή».
«Βγαίνουμε από την κρίση» διακηρύσσει ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο 2014. Αυτός τα λέει, αυτός τα ακούει. Ούτε ο... ένας στους δύο ψηφοφόρους της ΝΔ δεν συμμερίζεται την άποψή του! Αυτό έδειξε το ευρωβαρόμετρο. Μόνο το 13% των ερωτηθέντων απάντησε ότι κατά τους επόμενους δώδεκα μήνες θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Πέντε φορές περισσότεροι, το 63%, είπαν ότι... θα χειροτερέψει! Ενας στους... οκτώ (!) τον πίστεψε.
«Και συ τι δουλειά κάνεις, ρε Γκρούεζα;»
Η στήλη παρότι ανακουφισμένη από τις εξελίξεις στο θέμα Τομπούλογλου, παρότι ικανοποιημένη που για μια ακόμα φορά το καλό θριάμβευσε πάνω στο κακό, συνεχίζει να έχει μερικές απορίες.
Απορία πρώτη: Με εκείνο το καθεστώς που θέλει τον κάθε αποτυχημένο πολιτευτάκια να πιάνει στασίδι στη διοίκηση του τάδε δημόσιου φορέα ή του δείνα δημόσιου οργανισμού, τι γίνεται; Με το μοντέλο που θέλει το κάθε παράσιτο του κομματικού σωλήνα, τον κάθε ασπάλακα της συνομοταξίας «τα δικά μας παιδιά» να βολεύεται σα βδέλλα πάνω στο σώμα της κοινωνίας, τι γίνεται; Κάτι μας λέει ότι το έργο συνεχίζεται κανονικότατα. Όπως ακριβώς το έλεγε ο Μαυρογιαλούρος (Κωνσταντάρας) στον Γκρούεζα (Παπαγιαννόπουλο): «Και πώς ζεις εσύ ρε Γκρούεζα, τι δουλειά κάνεις;» ρωτούσε ο Κωνσταντάρας τον κομματάρχη Παπαγιαννόπουλο. «Μα εγώ είμαι του κόμματος, κύριε υπουργέ», απαντούσε εκείνος αφοπλιστικά...
Απορία δεύτερη: Μέσω του ΕΣΠΑ διεξάγεται ένας τρελός χορός εκατομμυρίων που αφορούν σε δράσεις (και) στον τομέα Υγείας. Θυμίζουμε ότι το ΕΣΠΑ δεν το χαρίζει κανένας. Είναι λεφτά των φορολογουμένων της Ευρώπης (και της Ελλάδας) που υποτίθεται ότι επιστρέφουν στους λαούς. Αμ δε! Το «βάζο» στο οποίο ο Τομπούλογλου έβαλε το δάκτυλο για να γλείψει λίγο από το «μέλι» αφορά σε 2,8 εκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται για πρόγραμμα για την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας. Που όμως περιλαμβάνει μόνο 40.000 μαθητές. Οι άλλοι; Και που πάνε αυτά τα λεφτά; Προσέξτε: τα 2 εκατομμύρια πάνε σε μισθούς 8μηνιτών που θα τρέξουν το πρόγραμμα, γύρω στις 300.000 ευρώ είχαν προβλεφτεί για ενημερωτικά έντυπα κι άλλα 300 χιλιάρικα για ημερίδες. Όλα αυτά είναι, φυσικά, νόμιμα…
Πλιάτσικο!
Πλιάτσικο. Λέξη αλβανική, περασμένη στη γλώσσα τη δική μας που αντικατέστησε στην καθημερινότητα τη λαφυραγώγηση, την αρπαγή. Λέξη σηματοδοτημένη από τον πόλεμο και τη βία που προηγείται. Λάφυρα δεν παίρνεις μετά από διαγωνισμό ή αγώνες ευγενούς άμιλλας. Λάφυρο πολέμου λες και εννοείς. Με εξαίρεση ίσως εκείνο το, όχι και τόσο μακρινό, σεντόνι με τον κόκκινο λεκέ, λάφυρο παρθενίας σ' έναν πόλεμο που δεν ομολογήθηκε ποτέ ως τέτοιος και διεξάγεται ακόμη εναντίον εκατομμυρίων θηλυκών όπου Γης.
Το πλιάτσικο σε βάρος της εργατικής τάξης, ανερμάτιστο μετά την πτώση του «υπαρκτού», με ολότελα ξεδιπλωμένες τις δυνατότητες και τις μεθόδους της αστικής δημοκρατίας, δεν έχει προηγούμενο μήτε εδώ μήτε κι αλλού στα μεταπολεμικά χρόνια. Απ' τη Συρία και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ως τα χαράτσια και την εφορία, τα δάνεια και την κερδοφορία, το πλιάτσικο καλά κρατεί όπως και να βαφτιστεί. Μέτρο ακούς και ξέρεις πως πρόκειται για ασύμμετρη απειλή που θα σου βιάσει τη ζωή κι ύστερα κάποιος θα κουνάει το σεντόνι με τα πειστήρια του εγκλήματος ως λάφυρο πετυχημένου γάμου (όπου γάμος, εσείς διαβάστε τη λέξη που δεν έγραψα χρονιάρες τάχα μου μέρες...).
Τα προβλήματα των Ελλήνων και της Ελλάδας
Αν εθνικισμός είναι να σέβεσαι την εθνότητα όλων και να διαφυλάττεις τη δική σου, τότε δηλώνω αδιόρθωτος εθνικιστής Βάσος Λυσαρίδης
Του Δαμιανού Βασιλειάδη
Στα πλαίσια της «εκσυγχρονιστικής» εθνοκάπηλης εθνοαποδομητικής
δεξιάς και της εθνομηδενιστικής «ανανεωτικής και αναθεωρητικής» Αριστεράς υπάρχουν
διάφορες ιδεολογικές αναφορές μιας συγκεκριμένης σχολής σκέψης, που έχουν σχέση
με τη γνωστή θεωρία του έθνους και έθνους – κράτους σε αντιπαράθεση με την ταξική
πάλη.
Μια αποκλειστικότητα που αφορά μόνο την Ελλάδα, ως εκφυλιστικό
φαινόμενο της μεταπολίτευσης, που έχει καταστροφικές συνέπειες για την Ελλάδα και
την κοινωνική της συνοχή, επειδή βάλει ευθέως εναντίον του εθνικού φρονήματος και
της εθνικής παράδοσης του ελληνικού λαού και δημιουργεί φαινόμενα αποσταθεροποίησης
και αποδόμησής του.
Το θέμα αφορά κυρίως την «παρακμιακή δεξιά «εκσυγχρονιστική»
και αριστερή «αναθεωρητική» διανόηση της Ελλάδας και τα κόμματα που την εκπροσωπούν.
Αυτή η σχολή σκέψης διακηρύττει ότι «τα περί έθνους
είναι χωρίς περιστροφές, ανοησίες και το μόνο που ισχύει είναι η ταξική πάλη».
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013
Οι ανασφάλιστοι του ΟΑΕΕ σε νέα προοπτική
Του Μιχάλη Χατζηπέτρου
Στο προηγούμενο φύλλο της Ρήξης, είχαμε πει για το νέο κίνημα που άρχισε να δημιουργείται από τον χώρο των 400.000 περίπου μικρομεσαίων.
Η αδυναμία καταβολής των υψηλότατων ασφαλιστικών εισφορών και η διακοπή της υγειονομικής τους περίθαλψης ήταν η πρώτη συνέπεια. Αλλά η κατοχική κυβέρνηση δεν σταμάτησε εδώ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα προέδρου μεγάλου εμπορικού συλλόγου, «το ΚΕΑΟ το επέβαλε η τρόικα και θα λειτουργήσει, είτε σας αρέσει είτε όχι». Υπενθυμίζουμε ότι το ΚΕΑΟ είναι μια εισπρακτική εταιρεία του δημοσίου, που σκοπό έχει, μέσω εισβολής στους τραπεζικούς λογαριασμούς και με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, να αρπάξει ό,τι μπορεί απ’ τους μικρομεσαίους έναντι των μη καταβληθέντων εισφορών. Με λίγα λόγια, δηλαδή, και… κερατάς και δαρμένος, που λέει και ο λαός μας. Πρόεδρος δε του ευαγούς αυτού ιδρύματος τοποθετήθηκε ο Χρ. Πρωτόπαππας, ο πρώην πρόεδρος ΟΤΟΕ, ΓΣΕΕ, βουλευτής, υφυπουργός, λοχαγός του σημιταίικου και μετά, εκ μεταγγραφής στον GAP, στον Μπενίτο.
Η αδυναμία καταβολής των υψηλότατων ασφαλιστικών εισφορών και η διακοπή της υγειονομικής τους περίθαλψης ήταν η πρώτη συνέπεια. Αλλά η κατοχική κυβέρνηση δεν σταμάτησε εδώ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα προέδρου μεγάλου εμπορικού συλλόγου, «το ΚΕΑΟ το επέβαλε η τρόικα και θα λειτουργήσει, είτε σας αρέσει είτε όχι». Υπενθυμίζουμε ότι το ΚΕΑΟ είναι μια εισπρακτική εταιρεία του δημοσίου, που σκοπό έχει, μέσω εισβολής στους τραπεζικούς λογαριασμούς και με κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, να αρπάξει ό,τι μπορεί απ’ τους μικρομεσαίους έναντι των μη καταβληθέντων εισφορών. Με λίγα λόγια, δηλαδή, και… κερατάς και δαρμένος, που λέει και ο λαός μας. Πρόεδρος δε του ευαγούς αυτού ιδρύματος τοποθετήθηκε ο Χρ. Πρωτόπαππας, ο πρώην πρόεδρος ΟΤΟΕ, ΓΣΕΕ, βουλευτής, υφυπουργός, λοχαγός του σημιταίικου και μετά, εκ μεταγγραφής στον GAP, στον Μπενίτο.
Καερέτι: Η ζωή χωρίς χρήμα.
Καερέτι: Η ζωή χωρίς χρήμα from politestv on Vimeo.
Όταν οι νόμοι της αγοράς γίνονται ασφυκτικοί, οι πολίτες οργανώνουν τη δική τους ανταλλακτική οικονομία και συναλλάσσονται με κοινωνικά νομίσματα. Μια οικονομία που έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Στην Ιεράπετρα, στα Χανιά, στην Πάτρα και συνολικά σε 26 τοπικά δίκτυα σε όλη την Ελλάδα, οι κάτοικοι αλλάζουν τους όρους του παιχνιδιού...
Θερμαινόμενες πισίνες
Τούτη δω η κυβέρνηση είναι ασταμάτητη.
Αφού πέτυχε ένα μέρος της κοινής γνώμης να αποδεχθεί ότι άνεργος σημαίνει και φοροφυγάς συνεχίζει ακάθεκτη.
Έτσι λοιπόν μάθαμε ότι αν κάποιος ψαχουλεύει τον τραπεζικό σου λογαριασμό, σε ποιο ξενοδοχείο κοιμήθηκες, τι ποτό ήπιες, τι δώρο έκανες στον ανιψιό σου και αυτός είναι ο έφορος ή ο ρουφιάνος της γειτονιάς σου, δεν έχεις να φοβηθείς τίποτε, φτάνει φυσικά να είσαι νόμιμος.
Μετά ήλθαν στο φως χιλιάδες νέα στοιχεία για την κατ’ οίκον θέρμανση.
Πρώτα από όλα, μετά το κάπνισμα και το τζάκι βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Αλήθεια το Υπουργείο έχει να προτείνει κάτι για τις εγκύους που χρησιμοποιούν τζάκι, ή για τα γερόντια που αναζητούν λίγη ζεστασιά δίπλα στην φωτιά;
Αλλά τελικά το μυστήριο λύθηκε.
Οι Έλληνες έχουν πετρέλαιο φυλαγμένο από προηγούμενα χρόνια. Το αφήνουν να παλαιώσει, όπως το καλό κρασί, και μόνο από μαζοχισμό πήραν τα βουνά για να κόψουν ξύλα.
Αδίεξοδο!
Τα ΜΜΕ βιάστηκαν να χαρακτηρίσουν «Δημοσκόπηση - γροθιά» τα ευρήματα της ΚΑΠΑ Research για λογαριασμό της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής», σύμφωνα με τα οποία το 69% όσων απάντησαν δήλωσαν πως τα χειρότερα είναι ακόμη μπροστά μας, ενώ μόλις ένας στους τέσσερις εκτιμά ότι τα μεγάλα προβλήματα έχουν περάσει. «Σοκαριστικό» χαρακτηρίζουν τα ΜΜΕ το γεγονός ότι στην ερώτηση για το ποια φράση περιγράφει καλύτερα το μέλλον της χώρας, επτά στους δέκα προκρίνουν τις λέξεις «καταστροφή» 27,5%, «στασιμότητα» (25%) και «κρίση» (18,5%). «Εντυπωσιακό» χαρακτηρίζουν τα ΜΜΕ το ποσοστό (56%) που απαντά πως θα έφευγαν από τη χώρα αν τους δινόταν η ευκαιρία.
Τα ΜΜΕ χρησιμοποίησαν τις λέξεις «γροθιά, σοκαριστικό, εντυπωσιακό» σε σχέση με την πραγματικότητα που βιώνουν οι Έλληνες. Δεν τη γνώριζαν τα ΜΜΕ, τώρα την έμαθαν, από την έρευνα. Θα περάσει όμως κι αυτή η διαπίστωση. Ως γνωστόν, για τα ΜΜΕ τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά όσο τα περιγράφει ένα μέρος των πολιτών, αλλά είναι τόσο αισιόδοξα όσο τα περιγράφει ο Αντώνης Σαμαράς.
Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης σαφώς και θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «γροθιά», αλλά γροθιά που δίνουμε εμείς στα μούτρα μας. Διότι η δημοσκόπηση αποδεικνύει ότι ενώ ένα μεγάλος μέρος των Ελλήνων βιώνει και συνειδητοποιεί την τραγωδία, δεν κάνει τίποτα για να τη σταματήσει. Σοκαριστικά είναι τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης επειδή ένα ποσοστό των Ελλήνων δηλώνει ότι προτιμά να μπει στη διαδικασία να αλλάξει χώρα και ζωή, αλλά δε βρίσκει τον λόγο ή την ευκαιρία να μείνει και να ξεσπάσει την οργή του στους υπεύθυνους για την κατάσταση που τους οδηγεί στη φυγή.
Υποκρισία ρε μαλάκα
Δικοί μας ή δικοί τους; Εδώ σε θέλω.
Βλέπεις τον μετανάστη να κοιμάται στο πεζοδρόμιο και απλά θέλεις να τον μαζέψουν. Κι ας τον κάνουν ό,τι θέλουν μετά. Ας τον μαντρώσουν κάπου να μην τον έχεις μες στα πόδια σου. Ας τον απελάσουν. Ας τον πετάξουν σε χαντάκι. Στ’ αρχίδια σου. Εσύ μόνο να μην είσαι μπροστά να βλέπεις όταν θα τον σακατεύουν στο ξύλο, γιατί σου γυρίζει το στομάχι με κάτι τέτοια.
Στ’ αρχίδια σου αν ο τύπος δεν έχει χαρτιά επειδή σκόπιμα δεν του τα δίνει ο κρατικός μηχανισμός, που έχει υπογράψει συμβάσεις να μην προωθεί μετανάστες σε Ευρωπαϊκές χώρες – με αντάλλαγμα τρεις μίζες, μία φρεγάτα και πέντε δάνεια. Δεν παίζει ρόλο το ότι πρόκειται για τον ίδιο κρατικό μηχανισμό που βρίζεις πρωί-μεσημέρι-βράδυ επειδή είναι διεφθαρμένος, τεμπέλης και υπέρβαρος. Ούτε το ότι τις σχετικές πολιτικές αποφάσεις τις έχουν εγκρίνει οι ίδιοι άνθρωποι που κατηγορείς για εθνική προδοσία. Και τους οποίους κανένας μετανάστης δεν ψήφισε.
Ο διάσπαρτος πόλεμος και οι αναπόφευκτες αποφάσεις
Όταν μπουν στα χειμερινά ανάκτορα ο ΣΥΡΙΖΑ και τα συμμαχικά σχήματα, θα αντιμετωπίσουν έναν συμπαγή πόλεμο; Πολλοί το φοβούνται. Νομίζω όμως ότι οι όροι που ήδη έχουν στηθεί από τα συμβόλαια των Μνημονίων αλλά και από προγενέστερα κανονιστικά πραξικοπήματα οδηγούν σε ένα είδος πολυεπίπεδου, αποκεντρωμένου πολέμου και όχι σε μια σύγκρουση μετωπική, με έναν ευδιάκριτο εχθρό.
Δηλαδή αυτό που περιμένει την κυβερνητική Αριστερά (πέρα από τις οργανωσιακές ανεπάρκειες ή τους εγωισμούς ενός πολιτικού νεοπλουτισμού που την ταλαιπωρούν), δεν είναι μόνο η πίεση που θα συνεχίσουν να ασκούν οι δανειστές ή κάποια πολεμοχαρής συμβολική χειρονομία τους. Είναι κυρίως ότι δεν υπάρχουν έτοιμα λειτουργικά εργαλεία για να υλοποιήσει έστω και μερικά από τα ελπιδοφόρα και φιλόδοξα που προσπαθεί και εκφωνεί: φορολογική εξισορρόπηση, καθαρούς κανόνες, λειτουργικότητα του κράτους, ροή των πραγμάτων. Και όλ' αυτά ως προϋπόθεση του μεγάλου και κεντρικού εγχειρήματος, της παραγωγικής ανασυγκρότησης, και του ολικού ανασχεδιασμού της οικονομίας. Το τελευταίο, όμως, δεν μπορεί να γίνει από «τα πάνω», γιατί τότε εκπίπτει στη γραφειοκρατία και τον οικονομικό φορμαλισμό (ή το πλιάτσικο, κατά τον κ. Φλωρίδη) του ΕΣΠΑ. Η παραγωγική ανασυγκρότηση γίνεται από την ίδια τη ζωή, από την κοινωνία, από τις ωθήσεις μιας αδιαμεσολάβητης παραγωγικής κουλτούρας που αφομοιώνει τις κοινωνικές ανάγκες. Όμως διευκολύνεται, επιταχύνεται από τους διοικητικούς και πολιτικούς χειρισμούς.
Πλούτος
Μία από τις πολλές συζητήσεις-σχολιασμούς τούτες τις μέρες ήταν οι περιουσίες των αριστερών, το αν είναι θεμιτό ή όχι να έχουν τεράστιες περιουσίες την ώρα που οι πολλοί ζουν μες στην ανέχεια και την ανεργία. Παίρνω το μέρος των κατακρινόντων, αυτών που ισχυρίζονται ότι είναι προκλητικά τα τόσο υψηλά «πόθεν έσχες» των αριστερών βουλευτών και εν γένει πολιτικών της Αριστεράς. Εν αρχή εστί ο Προυντόν, ο οποίος με σαφήνεια και παρρησία και μπόλικο ορθολογισμό διατύπωσε ότι «η ιδιοκτησία είναι κλοπή». Αλλά ας μη δώσουμε σημασία σ’ αυτό. Τι σημαίνει ότι κάποιος έχει πολλά χρήματα; Είτε τα κληρονόμησε, είτε είχε μεγάλο επιχειρηματικό, αποδοτικό πνεύμα, είτε τα απέκτησε μέσα από τη διαπλοκή και τις μίζες. Αποκλείουμε βέβαια την τελευταία περίπτωση, οπότε φαντάζει ανθρώπινο να είναι κάποιος αριστερός πολιτικός πλούσιος. Ναι, αλλά δεν φαντάζει καθόλου ανθρωπίνως ηθικό (και ιδεολογικό) το να θέλει να παραμένει πλούσιος ή να επιδιώκει να επεκτείνει τον πλούτο του. Αυτό σημαίνει (το να αγοράζει π.χ. ομόλογα από σαδιστικά εκμεταλλευτικές εταιρείες) ότι δεν γνοιάζεται για την κοινωνία, τον πολιτισμό, το δίκαιο. Ας κρατήσει όσα επιθυμεί για να σπουδάσει τα παιδιά του στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, ας αποκτήσει υλικά αντικείμενα που νομίζει ότι βελτιώνουν τη ζωή του. Τα υπόλοιπα; Εάν κάποιος ήταν γνήσιος αριστερός θα τα διέθετε για την ανακούφιση χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων ή σε ίδρυση βιβλιοθηκών, ερευνητικών κέντρων, σε φορείς που διασώζουν και αναβιβάζουν το επίπεδο του πολιτισμού και της παιδείας σε μια αναλογικά διακυβερνώμενη κοινωνία. Τόσο απλό, τόσο εύκολο, τόσο αντικαπιταλιστικό και τόσο (επιτέλους) αριστερό! Τι σχέση έχει η αριστερή ιδεολογία με την κατάκτηση (με όποιον τρόπο) πλούτου;
Η κρυμμένη καταστροφή...
Εκτός από τα ορατά σημάδια της: μελαγχολία, θλίψη, οργή, παραίτηση, κατάθλιψη, έχει δημιουργήσει ή μπορεί να δημιουργήσει βαθύτερα ψυχολογικά τραύματα, απ' αυτά που το άτομο σέρνει μέσα του για μιά ζωή, αλλοιώνοντας προσωπικότητα και συμπεριφορά.
Σε οικογένειες, σε ζευγάρια, ή ακόμα μεταξύ φίλων ή συγγενών, στις διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα και προκειμένου να αντιμετωπιστεί άρον-άρον το πρόβλημα επιβίωσης που αιφνίδια παρουσιάστηκε λόγω της κρίσης, πολλά άλλα προβλήματα ατομικά και διαπροσωπικά ''κλείνονται'', κουκουλώνονται χωρίς να λυθούν..
..θάβονται ασυζήτητα, μένοντας έτσι αναπάντητα, και αποτελούν πιά βαθειές χαίνουσες πληγές, ωρολογιακές βόμβες της προσωπικότητας και των σχέσεων.
Ένας ολόκληρος πληθυσμός αλλοιώνεται ψυχολογικά.
Γεμίζει οργή, πίκρα, απωθημένα, κρυφές ματαιώσεις και προβλήματα πνιγμένα, στουμπηγμένα,
..που προσπαθούν να βρούν διέξοδο και βοούν μέσα στο ήδη διαταραγμένο από το άγχος της επιβίωσης μυαλό του ανθρώπου, επηρεάζοντας κρίση, σκέψη και συμπεριφορά.
Γιατί η φορολογική εξόντωσή μας; Γιατί το καθεστώς χρειάζεται χρήμα για να διασωθεί.
Όσοι εκπλήσσονται για τη σκληρότητα του ολιγαρχικού καθεστώτος εναντίον του ελληνικού λαού, μέσω της φορολόγησης και της δήμευσης των περιουσιών, δεν έχουν αντιληφθεί κάτι πολύ απλό. Κάθε καθεστώς, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία, χρειάζεται χρήμα. Όσο βρίσκει χρήμα, με κάθε τρόπο, τόσο θα παραμένει στην εξουσία.
Χωρίς χρηματοδότηση, τα καθεστώτα καταρρέουν αμέσως και φυσικά επακολουθεί η σκληρή τιμωρία τους. Τι θα συμβεί για παράδειγμα αν σταματήσει το καθεστώς να πληρώνει το στρατό, τα ΜΑΤ, τους δικαστές, τα ΜΜΕ, τους φύλακες στις φυλακές, τους δημοσίους υπαλλήλους κ.λ.π.. Αυτόματα το καθεστώς θα καταρρεύσει. Χρειάζεται λοιπόν άφθονο χρήμα, για όλον αυτόν το καθεστωτικό «στρατό».
Ο εκβενιζελισμός της τσογλανιάς! «Καυλώνει ο γάιδαρος προτού ψοφήσει»
Οχι, δεν είναι εκτσογλανισμός να καβατζάρεις κατηγορητήρια και λίστες με ονόματα συντρόφων σου που ενέχονται σε σκάνδαλα, για να τους έχεις πάντα στο τσεπάκι, για να τους σέρνεις εκβιαστικά σε βρόμικες δουλειές και συμφωνίες...
Δεν είναι εκτσογλανισμός να 'χεις «πειράξει» το γράμμα και το πνεύμα της νομοθεσίας μόνο και μόνο για να βγαίνεις πάντα καθαρός από τον βούρκο και τους βόθρους των υπουργικών σου πεπραγμένων. Να διασύρεις διεθνώς το όνομα (ό,τι εν πάση περιπτώσει περισώθηκε) του... σοσιαλισμού, να προδίδεις την εμπιστοσύνη ενός ολόκληρου λαού, και μ' εκβιαστικά διλήμματα ή απειλές να σέρνεις τα αγαθά του και το έμψυχο δυναμικό του στις σκοτεινές σπηλιές των νεοφιλελεύθερων κι αδίστακτων ανθρωποφάγων...
Δεν είναι εκτσογλανισμός να αθετείς τις ανειλημμένες δεσμεύσεις σου απέναντι στις παλιές και τις νεότερες γενιές ασφαλισμένων που σε εμπιστεύθηκαν, που σου προπλήρωσαν τοις μετρητοίς την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και τα αξιοπρεπή γεράματα τους, ούτε ν' απαξιώνεις τη θεμέλια αρχή του πολιτεύματος, να σέβεται -τάχαμου- και να υπηρετεί η εξουσία τους απαράβατους κανόνες του συντάγματος...
Όχι, η τσογλάνια δεν άγγιξε ποτέ το κόμμα του Βαγγέλη Βενιζέλου και των... αδιάβαστων συντρόφων του. Κι ας γεύτηκαν «όλοι μαζί» τα υπερτιμολογημένα έργα της Ολυμπιάδας, με τους απίστευτους θεατρινισμούς περί καθυστερήσεων και κινδύνων ματαίωσης τάχαμου της διοργάνωσης, που κατέληγαν -ω του θαύματος- πάντοτε σε σωτήριες συμφωνίες με τους ημετέρους, με τα διεθνή και τα εγχώρια αρπακτικά του είδους. Δεν είναι τσόγλανοι, λοιπόν, ούτε οι μιζαδόροι.