Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Άλλο το αυτογκόλ κι άλλο πάσα για γκολ


Του Καρτέσιου

Σε ποιο αυτογκόλ του ΣΥΡΙΖΑ να αναφέρεται άραγε ο κ. Παπαδημούλης; Μήπως σε εκείνο του Κώστα Λαπαβίτσα; Ο ΣΥΡΙΖΑ τον πρότεινε, ο ΣΥΡΙΖΑ τον «έστειλε». Δεν παρακάλεσε ο Λαπαβίτσας τον ΣΥΡΙΖΑ. Από μόνη της, λοιπόν, η διαδικασία έχει στοιχεία του γελοίου. Το απίστευτο είναι ότι ο Λαπαβίτσας τρόμαξε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που απαίτησαν τη μη συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο, επειδή ο Λαπαβίτσας εμμένει σταθερά στη θέση του ότι το ευρώ δεν είναι ταμπού.

Πόσο σοβαρό είναι ένα κόμμα που τρομάζει από τη θέση ενός πιθανού υποψηφίου του, η οποία θέση ήταν από τις βασικότερες για το ίδιο το κόμμα πριν 2 χρόνια; Όμως κι αν ακόμη ο Λαπαβίτσας εξέφραζε μία ριζοσπαστική θέση μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτός διαμορφώθηκε στην πορεία, ποιο το πρόβλημα; Ο Αλέξης Τσίπρας δηλώνει διαρκώς ότι αν γίνει κυβέρνηση θα τον βολεύει να γίνονται διαδηλώσεις διαμαρτυρίας από τον κόσμο, διότι θα μπορεί να τις χρησιμοποιεί ως διαπραγματευτικό όπλο στις συζητήσεις του με την Τρόικα. Θα ήταν χαρά του, λοιπόν, να είχε έναν ή πολλούς Λαπαβίτσες στην ευρωομάδα του τις απόψεις και πιέσεις των οποίων θα μπορούσε να χρησιμοποιεί ενάντια στην ευρωπαϊκή συντηρητική πολιτική.
Μήπως, όμως, ο κ. Παπαδημούλης όταν μιλά για αυτογκόλ αναφέρεται στην πρόταση υποψηφιότητας του Λάκη Λαζόπουλου και στην «τιμητική άρνησή του» όπως τη χαρακτήρισε ο Πάνος Σκουρλέτης; Ποιος όμως είναι ο Λάκης Λαζόπουλος τον οποίο όχι μόνο θεώρησε ο ΣΥΡΙΖΑ άξιο εκπρόσωπο της Αριστεράς, αλλά κατάφερε να αντιληφθεί και ως θετική την άρνησή του;
Ο Λάκης Λαζόπουλος υπηρετεί πιστά εδώ και χρόνια το σύστημα των ΜΜΕ που καταγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ ως θεμέλια της διαπλοκής. Στο MEGA ήταν ο Λάκης Λαζόπουλος και αργότερα στον ALPHA απ’ όπου έκανε τηλεοπτική αντίσταση στη γερμανική κατοχή ενώ ο ALPHA ήταν ιδιοκτησία γερμανικής εταιρείας. Πόσο επικίνδυνος μπορεί να είναι κάποιος για το Σύστημα όταν χρυσοπληρώνεται από το Σύστημα για να το καταγγέλλει;
Ο αγωνιστικός λόγος του Λάκη Λαζόπουλου και η, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, αριστερή τοποθέτησή του είναι τόσο ξεκάθαρα πράγματα ώστε με μεγάλη ευχαρίστηση τον παρακολουθούν ψηφοφόροι της Χ.Α, του απογοητευμένου ΠΑΣΟΚ και των ΑΝ.ΕΛ. Ο γεμάτος φτηνό λαϊκισμό λόγος του ένα ζητούμενο έχει, την τηλεθέαση. Και αυτή δεν έρχεται ικανοποιώντας τους ψηφοφόρους ενός κόμματος. Αν, όμως, το ζητούμενο του ΣΥΡΙΖΑ είναι οι τηλεθεατές του Λαζόπουλου τότε σαφώς δέχομαι ότι υπάρχει ταύτιση, τουλάχιστον ως προς τους στόχους.
Μήπως όμως ο κ. Παπαδημούλης όταν μιλά για αυτογκόλ αναφέρεται στη φάρσα με την Σαμπιχά Σουλεϊμάν; Ούτε αυτή παρακάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ να τη συμπεριλάβει στο ευρωψηφοδέλτιό του. Ο ΣΥΡΙΖΑ την προσκάλεσε, τη στήριξε δηλώνοντας ότι δεν υποκύπτει στις εντολές του τουρκικού προξενείου και στη συνέχεια την «έστειλε». Η καλύτερη ευκαιρία για Φαήλους και Πάγκαλους. Βούτυρο στο ψωμί τους.
Ένα βούτυρο που το κάνει ακόμη νοστιμότερο ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Χριστόπουλος, που σήκωσε πρώτος τη σημαία του αγώνα εναντίον της Σαμπιχά Σουλεϊμάν. Λέει ο κ. Χριστόπουλος ότι η επιλογή Σαμπιχά ήταν «μονομέτωπη λογική εναντίον του τουρκικού εθνικισμού με την υποστήριξη του ελληνικού», ενώ σύμφωνα με τον ίδιο «Ο αριστερός αγώνας εναντίον των εθνικισμών, μειονοτικών ή μη, είναι διμέτωπος». Πως όμως ο ίδιος ως γνήσιος αριστερός και μέλος μίας Αριστεράς που έχει ως αρχή της τον διμέτωπο αγώνα εναντίον των εθνικισμών, δεν αντιδρά με τον ίδιο δυναμισμό ενάντια στις πρακτικές του μειονοτικού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μια χαρά συνομιλεί με το τουρκικό προξενείο –τη φωλιά του τουρκικού εθνικισμού- , μια χαρά μιλά σε εθνικιστικές γιορτές των Τούρκων υπό το βλέμμα του Κεμάλ, μια χαρά κάνει γαργάρα τις κινήσεις για την ανεξαρτησία της «Δυτικής Θράκης»;
Από πότε υπάρχει καλός και κακός εθνικισμός; Από πότε έχει λογική να δίνεις πατήματα σε Φαήλους και Πάγκαλους χτυπώντας μόνο τον έναν εθνικισμό και στηρίζοντας πλαγίως τον άλλον; Από πότε δικαιούσαι να αγνοείς τον εθνικιστικό ρόλο του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής που γιγαντώθηκε από τις πολιτικές των ελληνικών κυβερνήσεων; Από πότε θεωρείς παράλογα εθνικιστικό το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού ως «Ελληνίδα Μουσουλμάνα Ρομά», αλλά υπερασπίζεσαι ως ανθρώπινο και δημιουργικό το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού ως «τουρκογενής μουσουλμάνος της Δυτικής Θράκης»; Εγώ δε βλέπω εδώ κάποιο διμέτωπο αντιεθνικιστικό αγώνα, αλλά μία ξεκάθαρη στάση υπέρ ενός εθνικισμού.
Ο κ. Παπαδημούλης θα πρέπει να μάθει να ξεχωρίζει την έννοια του αυτογκόλ από εκείνη της πάσας για να βάλει γκολ ο αντίπαλος. Και μάλιστα πάσα – διαβήτη. Τόσο πετυχημένα λάθη ούτε η μονταζιέρα της Συγγρού δε θα μπορούσε να καταφέρει να φτιάξει.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com