Ήθελα να έχω την δαιδαλώδη ψυχραιμία του πεφιλημένου μου Oh Daesu (Σεούλ, Κορέα,παρακαλώ)
Mηλιός στο Μega: «Παραιτήθηκε η Ρομά». Εν τη ρύμη του λόγου ίσως. Ή εν τη ρομά του λόγου. Ή εν τη ρωγμή του λόγου. Πάντως τώρα πια με την πολιτική ορθότητα κανείς δεν θα την πει τσιγγάνα ή πολύ περισσότερο γύφτισσα. Αλλά Ρομά ναι. Παραιτήθηκε η Ρομά.
Μόνο που πρόσεξα και κάτι άλλο στα ψευδίσματα του Μηλιού: ανέφερε κάτι για αριστερά είμαστε ή περίπου. Με δυο λογάκια έχουμε αρχές εμείς!
Τα ίδια είπε συντεταγμένα και θρασύτατα, ένας παράξενος καθηγητής του Παντείου (όλοι παράξενοι είναι αυτοί, θα μου πεις) που φαίνεται ο μέγας ανακατωσούρης και ο αίτιος που έδιωξαν την γιούφτσα απο τη λίστα της Συριζαίας Ευρωβουλής. Ενας Χριστόπουλος.
Ρομά να τη λέτε εσείς. Είναι τουρκογύφτισσα, δηλαδή μουσουλμάνα γύφτισσα, όπως ακριβώς ονομάτιζαν οι άλλοι τους τουρκαλβανούς. Οπως μελοποίησε ο Χατζιδάκις το τσιγγάνα τουρκογύφτισσα. Επι αιώνες το τούρκος σήμαινε μουσουλμάνος. Όλο και κάποιος του Παντείου θα έχει τις αντιρρήσεις του, αλλά δε με νοιάζει.
Μόνο που αυτή η γιούφτσα, Ξανθιωτοπούλα, μένει στα γύφτικα. Μιλάμε γιά προσωρινά γυφτοχώρια, τσιγγενέ μαχαλάδες, τενεκέ μαχαλάδες, χανέδες οριοθετημένους όχι τόσο απο φράχτες όσο απο το απειλητικο σε πήραμε απο τους γύφτους,ήτοι τυλιγμένα με πλαστικό διαφανές σκελετά από λατάκια, λούσιμο σε λεκανίτσα τρεις τρεις και τα παιδιά, μ΄ένα νερό να περνάνε δύο ημερών πιάτα, πωλητές όλων των εκνόμων απαραίτητων της λευκής φυλής, υποτακτικοί σε λευκούς τραντέλληνες κάπο και αρχηγέτες κατά ειδικότητες, πολεμιστές της φωτιάς εναντίον των Ρώσων (πάντα χάνουν) και των Αλβανών (που συχνά τους δέρνουν αλλά οι άλλοι τους μαχαιρώνουν πιο συχνά).
Οι λευκοπροβατάδες τουρκαλάδες οσμανλήδες είναι το ίδιο ακατάδεχτοι ρατσιστές όσο και οι Ελλενέστατοι λευκοθαλασσίτες που μαζώχτηκαν απο την Γκατζολία, την Λιαγκραβία και την χώρα των Τσούκνων, κτηματίες και εμπόροι από Σαράντα Εκκλησιές,σκληροπυρηνικοί της Γκιουμουλτζίνας και του Ίασμου πειραχτήρια.
Έλληνες και Τούρκοι ως Μετερνιχικοί όροι, ήταν άγνωστα μιλέτια στην Θράκη ολόγυρα απο την Ροδόπη. Ήταν το Πατριαρχείο, η Εξαρχία και το Χαλιφάτο.
Όποιος θέλει πράγματι να μάθει κάτι, να αφήσει τον Ορφέα και τα άλογα του Διομήδη και να μελετήσει την εθνογένεση και την υφαρπαγή της Ρωμυλίας, τον Βογορίδη Αλέκο πασά, τα 12 χωριά του Κίρτζαλη που ζήτησαν να μείνουν στο Χαλιφάτο. Να δει την υστερική βία των Βυζαντινών κατά των Βογόμιλων και να εγκύψει στους Παυλικιανούς και σε εκείνον τον δέσποτα που μαζί με τον λαό του πήγαν με το Ισλάμ.
Να δει τον Καντακουζηνό που νίκησε το κράτος του Μομιτσίλου στην Ξάνθη και τι λεει για τους νικημένους.
Να δει περιφερειακά τους Σόπτσηδες και να καταλάβει πως πάλι, αφήσαμε τους «φίλους» Σέρβους να καθαρίσουν γιά μας και τους ξέσκισαν οι Βούλγαροι το 1885.
Αν θέλετε πάλι αγάπες και λουλούδια, ζωή παραμυθένια, topsy turvy και μαντάμ Μπατερφλάι, έχετε τον καθηγητή Χριστόπουλο.
Ινδία είναι η τελευταία στρώση στον γύφτικο σουβά. Πριν ήταν οι ηττημένοι λαοί στην ελληνική αρχαιότητα, είλωτες και έρμαια του Λιλαντίου πεδίου και πελασγοί και λέλεγες και φρύγες και ό,τι πεις. Μετά οι ηττημένοι από τους Ρωμαίους. Δάρδανοι και Δενθελήτες και Γήπαιδες και άλλες σαράντα φυλές.
Ο Λυδός τα ξερνάει στο de magistratibus στα χρόνια του Ιουστινιανού:
αναφερόμενος στην τύχη των συγχρόνων του Τριβαλλών και στους Βεσσούς που μνημονεύει ο Αρριανός, ερμηνεύει τον όρο «τίρων» εννοώντας τον τήρωνα που εμείς διατηρήσαμε ως επίθετο ενός αγίου Θεοδώρου.
Δια γαρ πενίαν και μόνον διδούσιν εαυτούς οι λεγόμενοι τίρωνες, εις υπερησίαν των αληθώς στρατευομένων, ου μην άξιοι τέως στρατιώται καλείσθαι, ή όλως εν αριθμώ τέως τετάχθαι διά τε το πτωχόν της τύχης και το άπειρον της μάχης. Ουδε γαρ εφετόν ην υπερ πατρίδος ει μη γε του ευπατρίδας αγωνίσασθαι.
Ήτοι, για το στυλ του Λυδού: απο μαύρη φτώχεια και μόνον γίνονται εθελόδουλοι οι λεγόμενοι τίρωνες, προκειμένοι να υπηρετήσουν υπο τους κανονικά στρατολογημένους. Δεν μπορεις να τους λές πρώην στρατιώτες (αδοράτορες) ή να τους ανασυγκροτήσεις σε κανονικη μονάδα(νούμερα), αφου δεν έχουν καμία πιθανότητα να επιβιώσουν, καθώς δεν έχουν καμία μάχιμη αξία.Πως να πολεμήσεις υπερ πατρίδος όταν δεν υπάρχουν πλέον οι άρχοντές της.
Εθελόδουλοι ήταν και οι Σκλαβήνοι, άλλοτε με τους Ρωμαίους άλλοτε με τους Βουλγάρους. Επι Ανδεγαυών στην Κέρκυρα μια ομάδα “Σκλαβήνων” πέρασαν στο νησί και σήμερα τους βλέπετε: είναι γύφτοι!
Επί αιώνες οι νικημένοι λαοί που δεν είχαν γοητευτικές γυναίκες και χειροδύναμους άνδρες, συνωστίζονταν σε φερέοικο βίο, πτυόμενοι από τους νοικοκυραίους, ασκώντας μαχαλομαγκιτισμό, φυσερά και μουσική.
Ο Πάντειος έχει και απόψεις: «Από τη στιγμή που η ελληνική πολιτική στη Θράκη άλλαξε και από πολιτική διακρίσεων έγινε «ισονομία – ισοπολιτεία» οι διάφοροι μηχανισμοί ελαφρού και βαθέος κράτους βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα αλλά δύο και τρεις εθνοτικές ομάδες, “πομάκων, τσιγγάνων και τουρκογενών”. Με το “γένος” δεν τα πάω καλά, όχι διότι δεν μου αρέσει το Πατριαρχείο αλλά διότι είμαι πολίτης ενός νεωτερικού σύγχρονου κράτους. Έτσι νομίζω τουλάχιστον»
Δεν θα ασχοληθώ με τις άρες και τις μάρες του, αλλά θα σημειώσω μερικές κουκουνάρες.
Ο τυπάς, προφανώς ένα από τα δήθεν μορφωμένα πιτσιρίκια που δηλώνουνανθρώπινα δικαιώματα εξ επόψεως διεθνους δικαίου, άρα ,παρ΄το αβγό και κούρεφτο, διότι και ο Μέτερνιχ ίδια πρέσβευε, φιλοδοξεί να παίξει στην Θράκη τον ρόλο του Μαραντζίδη στον ελληνικό εμφύλιο: αφου έγινε ό,τι έγινε, κανάγιες, μας λεγει, σεβαστείτε τους δύο εναπομείναντες παίκτες στο παιχνίδι- τουρκάκια και ελληνάκια με αμφοτέρων τις επινοήσεις.
Αυτή η νοοτροπία είχε οδηγήσει απο το 1954 σε μα μοναδική εικονα: Ελληνες στρατιώτες να φρουρούν το μέγαρο Καπαντζή στη Σαλονίκη .τότε κτήριο του ΝΑΤΟ, με ένα έμβλημα που έδειχνε διαγωνίως την ελληνικη και την τούρκικη σημαία.
Ίδια εποχή που η ελληνική πολιτεία έσβησε απο την παιδεία των μουσουλμανόπαιδων τον τίτλο «μουσουλμανικό σχολείο» και έβαλε το «τουρκικό».
Αυτή η περίοδος είναι που νοσταλγεί ο κύριος Χριστόπουλος Διότι για τους Αμερικανούς που κοίταζαν στον χάρτη και έβλεπαν πως έχουν δυο συμμάχους, Έλληνες και Τούρκους, δεν καταλάβαιναν γιατί αυτοί οι σύμμαχοι να έχουν μεταξύ των προβλήματα.
«Στο επίδικο της υποψηφιότητας που ευτυχώς ανακλήθηκε και δηλώνω δημοσίως ότι δούλεψα για αυτό λέω πως ένα πράγμα είναι να λέει ένας αριστερός μειονοτικός της Θράκης ότι «δεν είμαι μουσουλμάνος διότι είμαι άθεος», και άλλο να λέει η κυρία να λέει ότι «με καταπιέζει ο τουρκικός εθνικισμός». Ο Σύριζα πρέπει να καταλάβει την απλή αλλά κρίσιμη διαφορά που καθιστά κάποιους μειονοτικούς σύμβολα έκφρασης συντροφικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης και κάποιους άλλους (κάποιες εν προκειμένω) δούρειους ίππους του ενός εθνικισμού στον άλλον»
Το «γένος» (μιλέτι) δεν το χρωστάμε ευτυχώς στον Χριστόπουλο. Οι Τούρκοι στηρίχτηκαν πολυ στο Γένος για να πετάξουν τους Ελληνες απο την Πόλη και να βοηθήσουν τον Παπα Ευτύμ σε ένα Πατριαρχείο «Τουρκορθοδόξων».Και η Λωζάννη μιλέτια χωρίζει.
Ο Σύριζα, έκανε,με δυό λογάκια, μιά μεγαλοπρεπή μαλακία.Εμπιστεύτηκε την επιστημονική αξιοσύνη ενός περιθωριακού φιλόδοξου που δεν ξέρει καν με τι να αντικαταστήσει την λέξη «πράμα», ο κακόγουστος, στην έκφραση «ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα».
Ναι, η Σεμπιχά, υφίσταται την εκμετάλλευση, χωρίς να φταίει στο παραμικρό, του εσμού των καραπατριωτών που βρίσκουν ιδρύματα να μαστεύουν γιά να «εργάζονται υπέρ των εθνικων δικαίων της Θράκης μας».
Εννοώ αυτών που νομίζουν πως ο Ορφέας κατάγεται απο την περιοχή μεταξύ Έβρου και Στρυμόνα. Δήθεν πατριωτών που αγνοούν πως Θράκη κάποτε ήταν και η Βοιωτία, και ο Όλυμπος και η Χαλκιδική. Αυτοί έρριξαν τις ανοησίες πως οι Πομάκοι είναι οι «Απόμαχοι» και πως είναι Αγριάνες.Μήτε τα ιδρύματα φταίνε, παρεκτός που δε ρωτάνε.
Ιδιες ανοησίες ξερνοβολαν στα δικα τους μέρη οι Τούρκοι. Επινοούν όσο επινοούμε και τούμπαλιν.
Δυό πράγματα:
Η Σεμπιχά θα πάρει βοήθεια απ΄όποιον της δίνει. Αν δεν θέλουμε να έχει η Γιούφτσα συμμάχους από την Χρυσή Αυγή και τους υπερεθνικιστές, να αφήσει το Γκουβέρνο το χειρογλύκανο και να δώσει τους Γιούφτους, όπου Ελλάδα, ισονομία. Ισονομία είναι να δω κάποτε Γιούφτο περιφερειάρχη. Ολα τα άλλα είναι Πάγκαλοι και Μάγκαλοι.
Οι Γιούφτοι είναι εργατικοί, μαζεύουν ακόμη και τα ξέφτια των μπαμπακιών απο τα θάμνα και τα πουλάνε. Η αυτόνομη παρουσία τους και οι τσακωμοί τους με τις τοπικές κοινωνίες, είναι επειδή τους δώσαμε ρόλους που έδωσε ο Ουγκώ στην Αυλή των Θαυμάτων του.
Ο πολιτικός κόσμος την έχει καταβρεί με τους Γιούφτους επικεφαλής, ρηγάδες και έτσι, επειδή τους δίδουν έναντι χρημάτων συμπαγείς ψήφους. Γιά τον ίδιο λόγο που τρέχουν πίσω από την Παναγία Σουμελά και τις «αξέχαστες πατρίδες» ως πολιτικό διακύβευμα.
Αν επιτρέπεται η αντιστοιχία και θέλετε να δείτε που θα καταλήξει αυτό, μελετήστε τα αμερικάνικα λομπι. Από εμάς το πήραν το χούι. Όλα ξεκινάνε από το «αχ τα τραγουδάκια μας” και τελειώνουν σταυρώστε αυτόν μονοκούκκι. Από τις βαλτικές χώρες ως τις «ευμενείς δηλωσεις» των Αμερικανών Προέδρων, ως την Παναγία Σουμελά, ένα τσιγάρο δρόμος.
Δεν έχω σχέση με τον εθνικισμό. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλος με περισσότερο πόθο να γεράσει α σην Χάρσεραν , Γκιουμουσχανέ ή στο Γκόπεσι ,κοντά στα Μπίτολα και να αποθάνει εκεί. Σε ξένες χώρες, στον τόπο μου. Ξένος.
Σας έχει σιχαθεί το μέσα μου. Ανιστόρητοι. Χλεχλέδες. Άσχετοι. Δήθεν «πολιτικά» σκεπτόμενοι. Απλώς μοιράζετε την μειονότητα μεταξύ σας. Ενας τουρκόφιλος, ένας ελληνόφιλος. Τέτοιοι είστε. Ακούτε ισονομία και βαράτε τις κοχόνες σας με γκασμά απο τον φόβο. Ας αναλαβει την διαχείριση της ισονομίας στη Θράκη ένας τσάκαλος ανώτατος δικαστής εξ Αθηνών, και άν ξανακούσετε γιά τουρκικό προξενείο ελατε να μου βγάλετε το τρίτο μάτι. Κανάγιες.
Ανάρτηση από: http://www.thegreekcloud.com