Στη αρχή πίστευα ότι ήταν κάποια δεισιδαιμονία των παλιών, αλλά στη συνέχεια (και αφού διαπίστωσα στην... πράξη πως είχε δίκιο) κατάλαβα ότι είναι κάτι πιο βαθύ.
Όταν έχεις έναν στόχο, ένανπροορισμό, αν θες αν τον πετύχεις, πρέπει να κοιτάς προς τα κει.
Το αποδεικνύουν πολλές καθημερινες καταστάσεις.
Αν σηκωθείς να χορέψεις, κι αντί να κοιτάς ευθεία, κοιτάς τα πόδια σου από φόβο μήπως δε πας καλά τα βήματα, τότε χορεύεις χάλια.
Αν περπατάς στο πεζοδρόμιο και, αντί να κοιτάς μπροστά σου, κοιτάς τα πόδια σου, τότε 100% θα σκουντουφλήσεις στην πρώτη πινακίδα ή δέντρο που θα βρεθεί στο δρόμο σου. Οπότε τσάμπα πήγε η προσοχή σου.
Ομοίως και ο καφές, όπως είπαμε παραπάνω.
Διαβάζοντας την επικαιρότητα, φτάνω στο συμπέρασμα πως οι Συριζαίοι θυμίζουν το παιδάκι που κατάφερε επιτέλους να φτιάξει τον καφέ και προσπαθεί να τον σερβίρει, αλλά, από φόβο μήπως τον χύσει, τον κοιτάει και, πηγαίνοντάς τον, τελικά τον χύνει!
Η κλασική ηττοπαθής αριστερά που φοβάται και τον ίσκιο της.
Φοβάται τα πάντα.
Διστάζει να εντάξει στις γραμμές της και άλλους χώρους μην τυχόν και "χάσει την ψυχή της".
Μα ρε παιδιά, αν είναι να χάσετε την ψυχή σας από πέντε-δέκα ξέμπαρκους νοματαίους, τότε τί θα απογίνει η δόλια η ψυχούλα σας όταν έρθει η ώρα να καθίσετε στο ίδιο τραπέζι με τον Σόιμπλε, τον Ντάισενμπλουμ και τον Ντράγκι και βγουν τα πιστόλια των οικονομικών δολοφόνων στο τραπέζι;
Τόσο αδύναμη είναι η ψυχή σας, ώστε κινδυνεύει να χαθεί από καμιά 10αριά ψώνια της κεντροαριστεράς, που ενδεχομένως χρειάζονται για να επιτευχθεί η αυτοδυναμία ή έστω η ισχυρή πλειοψηφία;
Τόσο αδύναμη είναι η ψυχή του 27% (ή όσο είναι τώρα), ώστε να φοβάται μήπως τη μολύνει ένα 4-5% που ενδεχομένως θα φέρει το όποιο άνοιγμα;
Αφού έτσι κι αλλιώς, όπως ξέρουμε, ό,τι παραγεμίσματα κι αν γίνουν ένθεν κι ένθεν, ηπολιτική κατεύθυνση ενός πολιτικού φορέα είναι κατά κύριο λόγο στο χέρι της ηγεσίας του και των συλλογικών οργάνων τα οποία συνήθως στηρίζουν την ηγεσία.
Διότι κι η ΝΔ π.χ. έχει μέσα τους καραμανλικούς, αλλά το Σαμαρικό μπλοκ κάνει κουμάντο και χαράσσει την πολιτική της κυβέρνησης.
Ούτε τους διώχνει επειδή είναι πιο μετριοπαθείς ούτε εκείνοι φεύγουν επειδή είναι ακραίος.
Ο Σαμαράς δεν τους διωχνει επειδή τους χρειάζεται για να μη χάσει το ποσοστό τους κι εκείνοι δε φεύγουν διότι, παρά τις επιμέρους διαφωνίες τους, συμφωνούν στους κεντρικούς στόχους της πολιτικής του. Του ασκούν κριτική, αλλά δεν του κάνουν πόλεμο. Ούτε η παρουσία τους μπασταρδεύει την πολιτική του. Ούτε βέβαια η παρουσία του ΠΑΣΟΚ την μπασταρδεύει, αφού προχωρά η κυβερνητική συνεργασία βασισμένη στις συμφωνίες επί των κοινών επιδιώξεων. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ!
Δεν έχουν άλλωστε οι αριτεροί το μονοπώλιο στις ιδέες!
Ιδέες έχουν κι οι δεξιοί και οι κεντρώοι.
Αλλά αυτοί τις παραμερίζουν λιγάκι, προκειμένου να επιτευχθούν οι κεντρικοί στόχοι της πολιτικής που υποστηρίζουν.
Δεν τις καταπίνουν.
Τις εκφράζουν με τέτοιο τρόπο, με τέτοια ένταση, σε τέτοιο χρόνο και με τέτοια συχνότητα, έτσι ώστε να μη ζημιώνουν την γενικότερη πολιτική που πρεσβεύουν και, όταν και αν είναι δυνατόν, να περάσουν και τις επιμέρους απόψεις τους στα συλλογικά όργανα.
Αν άλλωστε όλοι αυτοί λειτουργούσαν όπως οι αριστεροί και αν "τα έκαναν πουτάνα" σε κάθε ευκαιρία, τότε σήμερα δε θα ήταν κυβέρνηση η ΝΔ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά αυτοί παρότι υστερούν των αριστερών σε ατομική πολιτική ευφυία, εντούτοις υπερτερούν σε συλλογική πολιτική ευφυία, όπως έχουμε ξαναπεί.
Έτσι κι αλλιώς και το 27% αποτέλεσμα ανοίγματος ήταν. Βάλε Σακοράφα, Μητρόπουλο, Κουρουμπλή, Κοτσακά, Κοτζιά, Κατσέλη, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ και πολλούς άλλους φορείς και οργανώσεις που (συντεταγμένα ή κατά μόνας) μετακινήθηκαν κατά κύριο λόγο απ΄το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Σ' ένα μαζικό φορέα εξάλλου δε χρειάζεται όλοι να συμπαθούν όλους. Αρκεί να συμφωνήσουν όλοι επί κοινών στόχων. Όλα τ' άλλα είναι ηθικολογίες επιπέδου κατηχητικού.
Δε σας χάλασε φαντάζομαι το 27% που ήταν απόρροια, όχι φυσικά της προβολής νεοκομμουνιστικών μανιφέστων, αλλά της αλλαγής στον πολιτικό λόγο, της συμμετοχής σε πάσης φύσεως κινήματα (χωρίς αποκλεισμούς και αστερίσκους) τη διετία των αναταράξεων, των ανοιγμάτων σε πρώην υποστηρικτές ή στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της στροφής στον Κεϋνσιανισμό ως απάντηση στην κρίση...
Πώς να χάσετε την ψυχή σας, αν παραμείνετε στην ίδια γραμμή πλεύσης, εντάσσοντας απλά και άλλους στις τάξεις σας;
Εκτός αν θεωρείτε πως ήδη το 27% έχει χάσει την ψυχή του.
Ή -για να μιλήσουμε με πιο καθαρά λόγια- αν θεωρείτε δηλαδή ότι ο Τσίπρας είναι πουλημένος.
Αν όμως το θεωρείτε αυτό και παραμένετε στο κόμμα υπό την ηγεσία κάποιου που τον θεωρείτε ή τον ψιλοθεωρείτε ή τον υποψιάζεστε ως πουλημένο, τότε οι χειρότεροι όλων είστε εσείς.
Διότι, για να παραμένετε μέλη ενός πουλημένου κόμματος, τότε κι εσείς ή είστε ανόητοι και θεωρείτε πως με έναν πουλημένο θα έρθουν καλύτερες μέρες ή προσδοκάτε σε οφέλη από το ξεπούλημα αυτό.
Επομένως, τα πράγματα είναι απλά.
Ή θωρείτε τον Τσίπρα πουλημένο και τα μαζεύετε και φεύγετε καταγγέλλοντάς τον ή παραμένετε, χωρις να τον κατηγορείτε ως πουλημένο ή να υπονοείτε τέτοια πράγματα.
Και φυσικά παραμένετε δουλεύοντας συστηματικά για να έρθει η πολυπόθητη νίκη.
Διότι βλέπω ότι, δυο χρόνια τώρα, μέρος του ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται περισσότερο για την προβολή του εαυτού του, την επικράτησή του εντός του κόμματος και τον διαχωρισμό της δικής του θέσης από την κυρίαρχη στο κόμμα, παρά για την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία.
Και μη μου πείτε πως "δεν κατηγορούμε την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ως πουλημένη, απλά κάνουμε κριτική σε θέσεις".
Διότι η πλειονότητα των κριτικών τοποθετήσεων ξεφεύγει πολύ από την κριτική και φτάνει στη δαιμονολογία και στην αποδόμηση του ηθικού και πολιτικού πλεονεκτήματος του ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως σ' αυτές λέγεται ευθέως ή υπονοείται συνεχώς το "προσκύνημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην ηγεσία της ΕΕ, στον ΣΕΒ, στον Μελισσανίδη, στον Μαρινάκη, στην εγχώρια αστική τάξη, στους νοικοκυραίους" ή ξέρω 'γω πού αλλού.
Δε θα επιχειρηματολογήσω για το αν έχετε δίκιο ή όχι.
Πάντως, αν έχετε δίκιο, θα πρέπει να φύγετε επειγόντως απ' αυτόν τον Οίκο της (πολιτικής) Απωλείας.
Για να δείξετε εμπράκτως και σ' εμάς τους υπόλοιπους πως ο Τσίπρας και οι συν αυτώ είναι πουλημένοι και ότι θα πρέπει να φτιάξουμε έναν άλλο φορέα ο οποίος θα ειναι -σύμφωνα με τα πιστεύω σας- πραγματικά ριζοσπαστικός, χωρίς στρογγυλέματα και εκατέρωθεν ανοίγματα, και ανεξάρτητος από συμφέροντα και θα είναι αυτός που θα βγει μπροστά για να διεκδικήσει την ψήφο των Ελλήνων για να τερματίσει την πολιτική της ΕΕ και του Κεφαλαίου, στην οποία έχει εν πολλοίς υποκύψει -κατά τα λεγόμενά σας- η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσο μένετε καταγγέλλοντας, εκτίθεστε όπως είχε εκτεθεί η Τζάκρη στην... ιστορική της ομιλία στη Βουλή, όπου κατήγγειλε τις πολιτικές ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ως πουλημένες στους ξένους και τα Μνημόνια ως συνταγή καταστροφής και στο τέλος (προς έκπληξη όλων) ψήφισε...."ναι"!
Κι εσείς το ίδιο κάνετε από την... ανάποδη!
Ποια η διαφορά σας, λοιπόν από τη Τζάκρη, τον Ανδρουλάκη ή τον... Ντινόπουλο, αν παραμένετε βρίζοντας;
Κι εσείς, εξάλλου, νομιμοποιείτε με την παρουσία σας μια -κατά τα λεγόμενά σας- λάθος πολιτική που ακολουθεί επικίνδυνα μονοπάτια.
Εγώ -παρά τις διαφωνέις που έχω με τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά σε κάποια θέματα- δεν το πιστεύω αυτό, ότι δηλαδή η ηγεσία έχει σκύψει το κεφάλι, και συνεχίζω να τον στηρίζω και να προσπαθώ με τις μικρές μου δυνάμεις να βοηθήσω στην επίτευξη του στόχου: της νίκης. Εσείς;
Ειλικρινά ρε παιδιά, αν θεωρούσα την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πουλημένη, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να τον στηρίζω.
Θα στήριζα κάτι άλλο. Δε χάθηκαν τα κόμματα και οι φορείς σ' αυτή τη χώρα. Πληθώρα τέτοιων έχουμε. Και άλλα τόσα μπορούμε να φτιάξουμε.
Πάντως, δε θα στήριζα ηγεσία πουλημένη.
Ειλικρινά απορώ μ' εσάς που την θεωρείτε πουλημένη (ή είστε σχεδόν πεπεισμένοι γι' αυτό) και συνεχίζετε να αποτελείτε μέλη, στελέχη ή ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ.
Ειδάλλως, στην περίπτωση που θεωρείτε πως -παρά τις επιμέρους διαφωνίες- η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει τις ίδιες αγωνίες και επιδιώξεις μ' εσάς, συνεχίστε να προσπαθείτε να περάσουν οι απόψεις σας εντός, συνεχίστε την κριτική, αλλά σταματήστε την πολεμική.
Κριτική στους μέσα, αλλά πόλεμο μόνο στους έξω.
Ένα άρθρο για τους μέσα, δέκα άρθρα για τους έξω.
(και όχι το αντίστροφο, όπως συμβαίνει δυο χρόνια τώρα...)
Η διαρκής και εμμονική εσωστρέφεια εξυπηρετεί μόνο τον αντίπαλο.
Εφόσον βέβαια νιώθετε πως παραμένετε μέλη της ίδιας ομάδας και ο αντίπαλος δεν είναι εντός, αλλά παραμένει κοινός.
Και τελοσπάντων, αν θέλετε κι εσείς να πάει αυτός ο καφές στον προορισμό του, σταματήστε να τον κοιτάτε, μην τυχόν και χυθεί. Γιατί έτσι θα χυθεί σίγουρα.
Κρατήστε τον καφέ στα χέρια σας και βηματίστε χωρίς φόβο κοιτώντας μπροστά.
Αν μπει και πιατάκι από κάτω, άλλωστε, δε θα χαθεί το ηθικό πλεονέκτημα.
Στον ίδιο προορισμό θα πάει ο καφές...
Αυτό δε μας ενδιαφέρει πάνω απ' όλα;
Ανάρτηση από: http://toixo-toixo.blogspot.gr