Σάββατο 5 Ιουλίου 2014

Η Δικαιοσύνη ΔΕΝ είναι τυφλή

Του Δημήτρη Μηλάκα

Το κομμάτι αυτό  ανασύρθηκε από το αρχείο του ημεροδρόμου στην επιφάνεια, γιατί (και) με την απόφαση που έκρινε παράνομη την απόφαση των εργαζομένων της ΔΕΗ, η Δικαιοσύνη αποδεικνύει πως βλέπει  μια χαρά…

Ωραίο το παραμύθι με τη Δικαιοσύνη που με δεμένα τα μάτια αντιμετωπίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όποιον κι αν έχει απέναντί της προσφέροντας την ασφάλεια της αίσθησης του Δικαίου σε κάθε πολίτη, ειδικά στους πιο αδύναμους, μιας κοινωνίας. Ωραία ιστορία, αλλά παραμύθι…
Στην πραγματικότητα η Δικαιοσύνη έχει τα μάτια ορθάνοιχτα. Ειδικά όταν πρόκειται να παίξει το ρόλο της ως μηχανισμού του κράτους. Τότε, η Δικαιοσύνη θα  βγάλει παράνομες και καταχρηστικές κινητοποιήσεις εργαζομένων και απεργίες, θα αποφασίσει για την συνταγματική νομιμότητα των περικοπών των μισθών και συντάξεων, θα συμφωνήσει με τη  νομιμότητα των απολύσεων στο Δημόσιο.
Για όλα όσα επιβάλλει ο ρόλος της ως βασικού γραναζιού της διάρθρωσης του αστικού κράτους, η Δικαιοσύνη είναι έτοιμη. Γι αυτό που δεν είναι έτοιμη η Δικαιοσύνη είναι η απώλεια των προνομίων των «λειτουργών» της. Αυτοί άλλωστε έχουν εξασφαλίσει, ως λειτουργεί, την μονιμότητά τους…
Ας ρίξουμε λοιπόν,  μια ματιά στα δύο πρόσωπα της Δικαιοσύνης ή με ποιον τρόπο  ανοίγει το μάτι και κρυφοκοιτάζει αποφασίζοντας με δύο μέτρα και σταθμά:
  • το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικές και αντίθετες στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οι περικοπές στις συντάξεις των δικαστικών λειτουργών όπως όρισε το δεύτερο μνημόνιο μετά τον Αύγουστο του 2012
  • Η Ολομέλεια του ΣτΕ,  αποφάσισε  ότι είναι συνταγματικές οι μειώσεις των αποδοχών όλων των άλλων εργαζομένων κατά 22% (32% για τους κάτω των 25 ετών),
  • Η Ολομέλεια του ΣτΕ αποφάσισε επίσης ότι είναι συνταγματική  η κατάργηση του επιδόματος γάμου και της υπογραφής Εθνικών Γενικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας
Δεν είμαστε της άποψης ότι οι μειώσεις των συντάξεων και των μισθών των Δικαστικών λειτουργών, είναι συνταγματικές. Αυτό που υποστηρίζουμε είναι ότι αν οι μειώσεις των εισοδημάτων των δικαστικών είναι αντισυνταγματικές, τότε αντισυνταγματικές είναι και οι μειώσεις που έχουν υποστεί όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι του δημοσίου. Αν με δικαστικές αποφάσεις αποκατασταθούν οι αμοιβές των δικαστικών τότε οι ίδιες αποφάσεις είναι δίκαιο να ισχύσουν και για τις υπόλοιπες κατηγορίες των εργαζομένων. ΄
Σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε δύο κατηγορίες εργαζομένων. Τους εργαζόμενες και τους πραιτωριανούς του συστήματος.
Εκτός κι αν οι δικαστικοί αντιλαμβάνονται τη Δικαιοσύνη ως Πραιτώριο. Οπότε,  τους εαυτούς τους  μόνο  ως καλοπληρωμένους πραιτωριανούς μπορούν να αντιληφθούν….
Ανάρτηση από: http://www.imerodromos.gr