Εξαιρετικά πάνε τα έσοδα του υπουργείου Οικονομικών, καθώς όπως μαθαίνουμε ξεπέρασαν τους αρχικούς πολύ υψηλούς στόχους κατά 500 -και βάλε- εκατομμύρια ευρώ.
Αυτό είναι ιδιαιτέρως φυσιολογικό, καθώς όποιος είναι ελεύθερος επαγγελματίας και δηλώνει όλα τα εισοδήματά του είναι κορόιδο, αυτός που έκανε παιδιά αντί να πάρει σκύλο είναι μαλάκας, εκείνος που αποδέχθηκε κάποια κληρονομιά ή γονική παροχή είναι εκτός τόπου και χρόνου, ενώ όποιος αγόρασε αυτοκίνητο είναι αχαρακτήριστος και παλιοχαρακτήρας.
Η κυβέρνηση είναι ενθουσιασμένη με τα νούμερα των πρωτογενών πλεονασμάτων, ενώ ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς γυρίζει από χώρα σε χώρα και δηλώνει ότι οι θυσίες των Ελλήνων πιάσανε τόπο, αφού οι Έλληνες έμειναν στον τόπο.
Υπάρχουν, βέβαια, και μερικοί οι οποίοι πιστεύουν ότι τα νούμερα στα χαρτιά δεν πρόκειται να βγουν στην πράξη, καθώς είναι κομματάκι δύσκολο να πληρώσει κάποιος περισσότερα χρήματα από όσα βγάζει, για τα χαράτσια, τα ασφαλιστικά ταμεία, την εφορία, τον ΕΝΦΙΑ, τον ΦΑΠ, τα τεκμήρια κι ένα κάρο φορολογικές αλχημείες.
Στην αντίπερα όχθη, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ ανήσυχοι από την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ του «29% με το ζόρι», γι’ αυτό και ζητούν ακόμη κι από τον Καρατζαφέρη -που τους έλεγε ότι είναι ένα μπουρδέλο- να γυρίσει πίσω.
Φυσικά, κανείς τους δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον όσων δεν έχουν μία να πληρώσουν, αφού γνωρίζουν ότι οι περισσότεροι εξ αυτών δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να επανεκλεγούν. Γι’ αυτό κι έχουν μπει με τα μούτρα σε έναν αδιάκοπο αγώνα να καλοπιάσουν τους επιχειρηματίες που τους κρατούν από τα αρχίδια, για να βρουν μια θέση διευθυντή στις εταιρείες τους όταν φάνε μαύρο στην κάλπη.
Βέβαια, πρέπει πάντοτε να κρατάμε μια πισινή, καθώς ο κόσμος είναι πολύ μαλάκας κι υπάρχει πάντοτε η πιθανότητα να ξαναεγκρίνει μια θεαματική επιστροφή ενός Καραμανλή ή Παπανδρέου οι οποίοι θα τάξουν λαγούς με πετραχήλια και δωρεάν Wi-Fi και 4G.
Εγώ με τη σειρά μου οφείλω να υποβάλλω τα σέβη μου σε όσους έγραψαν όλους τους φόρους στα παπάρια τους, έφυγαν από την αρχή του καλοκαιριού για τα χωριά τους ή τις αμέτρητες ερημικές παραλίες της χώρας, και μόλις γυρίσουν με το καλό πάνε στις εφορίες και πούνε πολύ όμορφα κι ευγενικά «εγώ αυτά έχω να σου δίνω. Αν θες πάρτα, αν δεν θες θα τα κάνω τυρογαριδάκια».
Ανάρτηση από: http://polyfimoss.wordpress.com