Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Οι συναντήσεις, την Τρίτη, του Αλέξη Τσίπρα με την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδας και την Επιτροπή Παραγωγών Ημαθίας και Πέλλας και η συνέντευξη του εκπροσώπου Τύπου Πάνου Σκουρλέτη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ τη Δευτέρα σήμαναν την εκκίνηση της φθινοπωρινής πολιτικής κούρσας από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτος μεγάλος σταθμός, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπου θα δοθεί το προγραμματικό στίγμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Tο πρόγραμμα και η εκλαΐκευσή του αποτελούν πολιτική προτεραιότητα για το επιτελείο της Κουμουνδούρου, η οποία σχεδιάζει να αξιοποιήσει την παρουσίασή του με δύο στόχους:
♦ Να εκμεταλλευθεί τη – μάλλον κοινή – διαπίστωση ότι «η κυβέρνηση είναι πλήρως απομονωμένη κοινωνικά».Tο πρόγραμμα και η εκλαΐκευσή του αποτελούν πολιτική προτεραιότητα για το επιτελείο της Κουμουνδούρου, η οποία σχεδιάζει να αξιοποιήσει την παρουσίασή του με δύο στόχους:
♦ Να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιθέτως, βρίσκεται σε πλήρη επαφή με την κοινωνία, την οποία λογαριάζει και ως αρωγό στην πολιτική μάχη που αρχίζει το φθινόπωρο και ίσως φτάσει έως την άνοιξη.
Γι’ αυτό θα δούμε τις επόμενες ημέρες την ανακοίνωση θεματικών εκδηλώσεων με τη συμμετοχή κοινωνικών φορέων, ενώ σε αυτό το πολιτικό και επικοινωνιακό πλαίσιο εντάσσεται και η συνάντηση Τσίπρα με επιμελητήρια και παραγωγούς. Για την ακρίβεια, στις εκδηλώσεις αυτές θα παρουσιαστούν οι θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη φορο-λογία και το περιουσιολόγιο, την ανάπτυξη, την ανεργία και τα «κόκκινα» δάνεια.
Κρυφοκοιτάζει δεξιά
Η προγραμματική «επίθεση», πάντως, είναι άγνωστο πόσο λεπτομερής μπορεί να γίνει στην πορεία προς τη ΔΕΘ και, κυρίως, προς τις εκλογές. Η πολιτική αβεβαιότητα που πλανάται πάνω από τη χώρα, η κυβερνητική αστάθεια, η αναμενόμενη ψήφιση του νέου ασφαλιστικού, οι μεγάλες εκκρεμότητες ως προς τα τεστ αντοχής των τραπεζών και η δυσκολία στη συζήτηση με τους δανειστές για το χρέος είναι μερικοί από τους παράγοντες που δεν επιτρέπουν τη μέγιστη προγραμματική εξειδίκευση.
Αν, ωστόσο, τεχνικά υπάρχουν σαφείς δυσχέρειες, ο πολιτικός στόχος είναι απολύτως ορατός: ο ΣΥΡΙΖΑ αποσκοπεί στην προσέλκυση σημαντικού μέρους της λαϊκής βάσης που κινείται δεξιότερα από αυτόν – έως και τις παρυφές της Ν.Δ., με αφορμή τη διαπίστωση ότι «η κυβέρνηση είναι πλήρως απομονωμένη κοινωνικά».
Η διαρκής κρίση στις σχέσεις της Ν.Δ. με τους ψηφοφόρους που αποτελούσαν το τελευταίο εκλογικό αποκούμπι της (ιδιοκτήτες ακινήτων, αγρότες, συνταξιούχους) έγινε κατανοητή ακόμη και από τον πιο δύσπιστο αυτό το καλοκαίρι ύστερα από τις πολιτικά καταστροφικές κινήσεις με τον ενιαίο φόρο στα ακίνητα, την προαναγγελία εισόδου εφοριακών στα σπίτια των φορολογουμένων, με στόχο την κατάσχεση κινητής περιουσίας και χρημάτων, αλλά και με τις μεγάλες δυσχέρειες που επέφερε το ρωσικό εμπάργκο στα αγροτικά προϊόντα.
Επιπλέον ο οριζόντιος χαρακτήρας πολλών από τα μέτρα που σχετίζονται με τη φορολογία και την ασφάλιση επιτείνει το κυβερνητικό αδιέξοδο.
Στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι η διαμόρφωση μιας μεγάλης εκλογικής πλειοψηφίας ή, έστω, μια υψηλή εκλογική επίδοση της τάξεως του 30% και άνω δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την περαιτέρω συρρίκνωση των άλλων κομμάτων και δυνάμεων που κινούνται στον χώρο της Αριστεράς. Όπως εκτιμάται, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να απευθυνθεί στην κοινωνία οριζόντια, με στόχο να αποκτήσει το εκλογικό του κάλεσμα παλλαϊκό χαρακτήρα.
Επομένως τόσο προγραμματικά όσο και πολιτικά η Κουμουνδούρου το επόμενο διάστημα αναμένεται να εστιάσει στους πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικής καταγωγής, ώστε μεταξύ άλλων να απαντήσει στη... δεξιά πανστρατιά την οποία επιχειρεί ο Αντώνης Σαμαράς με κινήσεις όπως αυτή με τη συμπόρευση μ ε τον Γιώργο Καρατζαφέρη και τα υπολείμματα του ΛΑΟΣ.
Το δίδαγμα της ευρωκάλπης
Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών φαίνεται να είναι καθοριστικό για την πολιτική και εκλογική στρατηγική του ΣΥΡΙ-ΖΑ. Η ευκολία με την οποία το Ποτάμι στήθηκε και πέτυχε εκλογικά, παρά το απόλυτο προγραμματικό κενό του, ψαρεύοντας «πελατεία» η οποία ενδιέφερε πρωτίστως την αξιωματική αντιπολίτευση, κατέδειξε τα εξής απλά πράγματα:
♦ Η «γοητεία» του ΣΥΡΙΖΑ στο πιο συντηρητικό κοινό έχει περιορισμένη εμβέλεια ακόμη και σε μια «εύκολη» κάλπη, όπως αυτή των ευρωεκλογών.
♦ Η εκλογική «άλωση» του χώρου της Κεντροαριστεράς χρειάζεται ακόμη πολλά για να επιτευχθεί.
♦ Η αόριστη αναγγελία περί ακύρωσης, σκισίματος και... εμπρησμού του μνημονίου την επομένη των εκλογών έχει σαφή όρια στο 27% ως προς την απήχησή της.
♦ Οι σχετικά συντηρητικοί ψηφοφόροι – ιδιαίτερα όσοι έχουν ακόμη κάτι να διασώσουν για να αποφύγουν την πλήρη οικονομική καταστροφή – χρειάζονται απτά δείγματα προθέσεων για να ρίξουν το ψηφαλάκι τους στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά είναι τα κύρια στοιχεία που δεν επέτρεψαν στην αξιωματική αντιπολίτευση, παρά την ευρεία και ιστορική – πρώτη στα χρονικά για αριστερό κόμμα στην Ελλάδα – εκλογική της νίκη, να αυξήσει το εκλογικό της ποσοστό, το οποίο έμεινε κολλημένο στο 27%.
Έτσι, παρά τις εσωκομματικές φωνές που επιμένουν να τονίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιμείνει (ακόμη πιο) αριστερά, η ηγεσία του κόμματος στρέφεται και σε παραδοσιακά συντηρητικούς ψηφοφόρους όπως οι ένστολοι, απευθύνεται πολιτικά σε κοινωνικές κατηγορίες που είχαν δώσει το 2012 την πλειοψηφία στη Ν.Δ., όπως οι αγρότες και οι συνταξιούχοι, ενώ με την πολυσυζητημένη συμβολική επίσκεψη στο Άγιον Όρος επιχειρεί να δείξει στους θρησκευόμενους ότι δεν αποτελεί εχθρό της Εκκλησίας.
Ανεξάρτητα από την επιτυχία κάθε κίνησης, συμβολικής ή ουσιαστικής, η σκληρή πραγματικότητα υποδεικνύει ότι η οικονομία και τα θέματα δικαιοσύνης και διαφθοράς θα αποτελέσουν και στις επόμενες εκλογές – όποτε και αν γίνουν – το πρώτο κριτήριο ψήφου.
Συνεπώς η προγραμματική εξόρμηση των επόμενων ημερών αναμένεται να λάβει υπ’ όψιν όλες τις παραμέτρους που προαναφέραμε. Εξ άλλου από την επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εντυπώσεις με τις προγραμματικές του εξαγγελίες θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η τύχη του στην κάλπη. Αυτό στην Κουμουνδούρου, έστω και κάπως καθυστερημένα, δείχνουν να το έχουν κατανοήσει...
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr