Σκοτώστε τους δεξιούς μέσα σας πριν σκοτώσετε την Αριστερά...

Θα μπορούσα να δηλώσω Υπεράνθρωπος! Γιατί να μην ακολουθήσω, δηλαδή, κι εγώ την πεπατημένη εκείνων που άλλο είναι κι άλλο θέλουν να δείχνουν προς τα έξω ότι είναι; Αρκετοί, μάλιστα, από αυτούς έχουν πιστέψει το ίδιο τους το παραμύθι. Ο Αλ. Τσίπρας, για παράδειγμα, κι αρκετοί στο ΣΥΡΙΖΑ ενδεχομένως να θεωρούν ειλικρινώς πως είναι αριστεροί. Τί κι αν αποδοκιμάζουν το σαρκασμό σε θεσμούς-απολιθώματα όπως η εκκλησία, τί κι αν καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται, λες και δε χρωστούμε σε αυτή αρκετές από τις ομορφότερες σελίδες τής ανθρώπινης Ιστορίας, τί κι αν στην ουσία διαγράφουν βουλευτές όπως ο Π. Τατσόπουλος, που θυμούνται πως είναι αντιπρόσωποι του λαού κι όχι εκπρόσωποι του κομματικού αρχηγού κι επομένως μπορούν να εκφράζουν δημοσίως τη γνώμη τους, σωστή ή λανθασμένη ποιός είμαι εγώ που θα το κρίνω, χωρίς να φοβούνται πως θα τους πάρουν το κεφάλι. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, οι κολαούζοι του και οι περισσότεροι της ηγετικής ομάδας πολιτεύονται πλέον κόντρα σε ό,τι σημαίνει Αριστερά, δηλαδή με σεμνοτυφία, συντηρητισμό κι απολυταρχισμό...
Αν η Αριστερά που έχει ετοιμάσει ήδη τις βαλίτσες της για το Μέγαρο Μαξίμου σκοπεύει να κυβερνήσει θωπεύοντας τα χυδαιότερα ένστικτα της μάζας, τότε καλά θα κάνει να μείνει στην Κουμουνδούρου. Αν θελήσω να με εξουσιάζει κάποιος που θα λοιδορει όποιον σαρκάζει την εκκλησία θα ζητήσω την επιβολή κι επισήμως θεοκρατικού καθεστώτος στη χώρα, την οποία να διοικούν οι μουλάδες τής Ιεράς Συνόδου. Αν δεν πρόκειται μια αριστερή κυβέρνηση να προχωρήσει στο διαχωρισμό κράτους κι εκκλησίας γιατί να επιλέξω για πρωθυπουργό τον "κουλ" Αλέξη κι όχι τον αρχιεπίσκοπο Τζερόνιμο ή τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Ανθιμο, οι οποίοι είναι και πιο ορίτζιναλ αναχρονιστές; Αν οι αριστεροί απαρνούνται αξιωματικά κι όχι απλώς ως αυτοσκοπό τη βία, τη μαμή δηλαδή της Ιστορίας, ή "αποκεφαλίζουν" όσους τους υπενθυμίζουν τα αυτονόητα γιατί να μην ψηφίσω ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, που είναι και πιο ειδικοί στον καθωσπρεπισμό, στον καλβινισμό και στον αυταρχισμό; Αν η Αριστερά δεν έχει ως στόχο της να αλλάξει τη ελληνική κοινωνία, αλλά να χαϊδέψει τις παθογένειές της είναι χίλιες φορές προτιμότερο να μείνει στην αντιπολίτευση από το να στιγματίσει την ιδεολογία της για τις δεκαετίες που θα έρθουν...

Ακόμα κι αν υποθέσω πως ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτεύεται τη δεδομένη περίοδο δήθεν μετρημένα προκειμένου να μην αποξενώσει τους νεόφερτους ψηφοφόρους του αλλά δεν έχει λησμονήσει τις πραγματικές του ιδεολογικές αναφορές, είναι τουλάχιστον ανέντιμο να παρουσιάζεται στο πόπολο με άλλο προσωπείο από το πραγματικό του. Δεν είναι ντροπή να ειρωνεύεσαι τους θεσμούς, να μην αποδοκιμάζεις συλλήβδην τη βία ή να επιτρέπεις να ακούγονται φωνές στο εσωτερικό σου που να μην αντιστοιχούν με αυτές τής πλειονότητας. Οποιος αισθάνεται ντροπή για όλα αυτά είναι καλύτερο να μην κοροϊδεύει άλλο ούτε τον εαυτό του ούτε τους ψηφοφόρους του βαυκαλιζόμενος τον αριστερό και να ενταχθεί στις ουκ ολίγες σκοταδιστικές κομματικές και μη οργανώσεις που δραστηριοποιούντα στην ελληνική επικράτεια. Η προοδευτικότητα, άλλωστε, το ανοιχτό μυαλό κι ο σεβασμός τής όποιας αντίθετης γνώμης δεν είναι τίτλοι που απονέμονται άπαξ δια παντός κι όποιος τους φέρει δεν είναι δυνατό και να τους στερηθεί. Αποτελούν καθημερινό αγώνα, κυρίως κόντρα στις δικές μας ατομικές αβελτηρίες, τις οποίες πολλές φορές απενοχοποιούμε για να αισθανόμαστε καλύτερα. Αν δεν το καταλάβουμε, τότε κινδυνεύουμε να γίνουμε ίδιοι με αυτό που υποτίθεται πως απεχθανόμαστε αλλά στο τέλος τού μοιάζουμε όλο και περισσότερο… 

Ανάρτηση από: http://tripioevro.blogspot.gr