Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Το χάος των προηγούμενων ημερών στο χρηματιστήριο και στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων κατέληξε στη γνωστή επικοινωνιακή συντριβή της κυβέρνησης Σαμαρά. Οι πάντες όμως διέγνωσαν και «μήνυμα» προς τον Τσίπρα. Όχι άδικα.
Τις επόμενες ημέρες θα αρχίσει η διαπραγμάτευση για το νέο μνημόνιο, το είδος του, τη διάρκεια και τους όρους του. Αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στα τεστ αντοχής των τραπεζών, την Κυριακή 26 Οκτωβρίου, ανοίγουν όλα τα κρίσιμα θέματα.
Όλα τα σενάρια θα βρεθούν πάνω στο τραπέζι, μαζί με τις τελευταίες πιέσεις της τρόικας, ώστε να αποσπάσει από την κυβέρνηση όσα μπορεί εν όψει των βέβαιων – υπό τα τρέχοντα δεδομένα – εκλογών τον Μάρτιο.
Η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί ότι τα περί τέλους των μνημονίων είναι μπαρούφες. Ως εκ τούτου θα συζητήσει με βάση τις απαιτήσεις των αγορών, των δανειστών και όλων αυτών των καλών κυρίων που κόπτονται για την ανάκτηση της αξιοπιστίας της Ελλάδας, χωρίς την οποία η – και επισήμως – πτωχή χώρα μας δεν μπορεί να βγει στις αγορές ούτε για ένα τσαμπί μπανάνες. Πόσω μάλλον για να δανειστεί χρήμα.
Όμως και για την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ οι ημέρες αυτές ήταν σημαντικές. Μιλώντας στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή το περασμένο σαββατοκύριακο, ο Τσίπρας διαπίστωσε: «Ξέρουμε ότι οι αγορές θα είναι ενδεχομένως για μακρά περίοδο εχθρικές στην Ελλάδα».
Στη φράση αυτή συμπλήρωσε τα εξής: «Οι αγορές παίζουν τα δικά τους παιχνίδια. Εμείς όμως έχουμε τον δικό μας στόχο. Και ξέρουμε επίσης ότι μόνο μετά την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους θα σταματήσουν οι αγορές να είναι εχθρικές».
Η πρώτη διαπίστωση είναι, κατά τη γνώμη μου, η πιο σημαντική, διότι περιγράφει την κατανόηση του Τσίπρα για ό,τι τον περιμένει άμα τη αναλήψει της διακυβέρνησης. Στην πραγματικότητα ο ΣΥΡΙΖΑ, την επομένη του σχηματισμού της κυβέρνησής του, αν όχι την επομένη των εκλογών, θα πάψει να απευθύνεται πρωτίστως στο ελληνικό εκλογικό κοινό.
Ο δημόσιος πολιτικός λόγος του θα απευθύνεται ίσως κυρίως στο εσωτερικό της χώρας, λαμβάνοντας σοβαρά υπ’ όψιν τον αντίκτυπο στους εκτός Ελλάδος παράγοντες του ελληνικού προβλήματος. Όμως οι πράξεις του θα απευθύνονται κυρίως στο εξωτερικό, αφού μία κρίση όπως αυτή των προηγούμενων ημερών θα μπορούσε να προκαλέσει πολιτικό τυφώνα σε ένα κόμμα με τα χαρακτηριστικά του ΣΥΡΙΖΑ.
Με απλά λόγια, όχι μόνο οι αποφάσεις του, αλλά ακόμη και η ρητορική του θα είναι αισθητά διαφοροποιημένη μετεκλογικά. Υπ’ αυτήν την έννοια ο Σαμαράς, με την κρίση που προκάλεσε η υπερφίαλη ρητορική του περί «καθαρής» εξόδου από το μνημόνιο και πλήρους αποσύνδεσης από το ΔΝΤ, προσέφερε μια σημαντική υπηρεσία στον Τσίπρα: τον βοήθησε να δείξει σημάδια προσαρμογής του πολιτικού του λόγου στη… σκληρή πραγματικότητα.
Μπορεί στις δημοσκοπήσεις να εμφανίζονται πολύ υψηλά ποσοστά σε απόψεις του τύπου «οι δανειστές θα μας διαγράψουν χρέη», αλλά η τελευταία κρίση υποψίασε πολλούς για το ότι αυτή η πιθανότητα, εκτός από ισχνή στην τρέχουσα φάση, ίσως αποδειχθεί απραγματοποίητη για πολλά χρόνια.
Διόλου τυχαία, εξ άλλου, η συμπλήρωση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ πως «ξέρουμε επίσης ότι μόνο μετά την ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους θα σταματήσουν οι αγορές να είναι εχθρικές». Όχι ύστερα από κάποιο άμεσο «κούρεμα», αλλά μετά την «ουσιαστική ελάφρυνση του χρέους».
Προφανώς η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί – και εντάσσει στον δημόσιο λόγο της – ότι είναι πολύ επικίνδυνο να προσγειωθείς από τα υψίπεδα της ευφορίας και της γιγαντιαίας λαϊκής προσδοκίας στα κακοτράχαλα εδάφη της πραγματικότητας. Η προσγείωση γίνεται ομαλότερη αν μειώνεις σταδιακά το ύψος από το οποίο θα πέσεις.
Υπ’ αυτήν την έννοια ο Σαμαράς προσέφερε μια ακόμη πολύτιμη υπηρεσία στον Τσίπρα παρέχοντάς του ένα πολύτιμο αλεξίπτωτο…
* Ο Σταύρος Χριστακόπουλος είναι διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα «Το Ποντίκι»
Ανάρτηση από: http://www.imerodromos.gr