Η κατάσταση των διαπραγματεύσεων της Αθήνας με τους δανειστές περιγράφεται ως καταθλιπτική -και είναι-, καθώς οι απαιτήσεις των επικεφαλής της τρόικας συνιστούν πλέον ακραία ταπείνωση για την Ελλάδα, την κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό.
Η χώρα μας είναι αλυσοδεμένη στο Μνημόνιο και είναι μία πραγματικότητα που «φωνάζω» από τον Μάιο του 2010. Το μείζον θέμα ήταν να μην καταλήξει η Ελλάδα στα γρανάζια του μηχανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ. Από τη στιγμή που μπήκαν απερίσκεπτα οι υπογραφές, είναι αδύνατο να αλλάξει οτιδήποτε πριν δώσουν τη συγκατάθεσή τους οι δανειστές.
Οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται επίσης και υπό πολιτική πίεση, καθώς η κυβέρνηση βρίσκεται ενώπιον του πιθανού ενδεχομένου να εξαναγκαστεί να ανακοινώσει εκλογές, εάν δεν επιτευχθεί συναίνεση για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Η πιθανότητα αυτή αγχώνει τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του και λογικό είναι, αφού από τη μία στιγμή στην άλλη -και εφόσον οι δημοσκοπήσεις είναι αληθινές- θα απολέσουν την εξουσία και, σύμφωνα με τη δική τους λογική, οι προσπάθειες σωτηρίας της οικονομίας θα εγκαταλειφθούν.
Είναι βεβαίως πεποίθησή μου, με βάση τα οικονομικά στοιχεία και τις διαθέσεις των δανειστών, ότι ο απεγκλωβισμός από το Μνημόνιο δεν πρόκειται να επιτευχθεί χωρίς τη συνεργασία των Ευρωπαίων και του ΔΝΤ. Και δεν σας κρύβω ότι ακούω βερεσέ τις κορώνες για σκίσιμο των Μνημονίων, διότι απλώς δεν γίνονται έτσι τα πράγματα.
Με βάση τα παραπάνω δεδομένα και εφόσον συνεχιστούν οι εκβιαστικές απαιτήσεις των δανειστών -και ιδιαίτερα των ύπουλων Ευρωπαίων- αναρωτήθηκα μήπως είναι καλύτερα να παγώσουν όλες οι διαδικασίες και να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση μετά την προεδρική εκλογή.
Εάν βρεθούν οι 180 θα συνεχίσει η σημερινή κυβέρνηση τις συζητήσεις, διαφορετικά ας αναλάβουν οι «σύντροφοι» του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Και εκφράζω πραγματικά την ελπίδα να έχει κάνει τα «κουμάντα» του ο κ. Τσίπρας και να έχει τη λύση όταν οι εκπρόσωποι των δανειστών δείξουν την ίδια συμπεριφορά που επιδεικνύουν σήμερα. Και με τα σημερινά δεδομένα δεν έχουμε την παραμικρή ένδειξη ότι θα τον περιμένουν μετά βαΐων και κλάδων… Η λύση στο μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι «δουλειά» ενός κόμματος ή μίας παράταξης. Απαιτεί συναίνεση, η οποία φοβάμαι πως στο τέλος θα επιβληθεί από τους δανειστές…
Ανάρτηση από: http://mignatiou.com