Οι δραματικές συνέπειες της κρίσης των Ιμίων που κορυφώθηκε το βράδυ της 30ής Ιανουαρίου 1996 ουδέποτε απασχόλησαν με την απαραίτητη προσοχή το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία της χώρας. Τότε, εκείνα τα χρόνια, υπήρχαν άλλες προτεραιότητες, καθώς χτιζόταν η ψευδαίσθηση της «ισχυρής Ελλάδας». Με δανεικά…Τότε, λοιπόν, ελάχιστοι επέμεναν να βλέπουν τον χάρτη του Αιγαίου να γίνεται γκρίζος. Ελάχιστοι ασχολήθηκαν με την επίσημη ανάθεση (συμφωνία Σημίτη – Ντεμιρέλ στη Μαδρίτη) της διαχείρισης της ελληνικής κυριαρχίας στην αμερικανική επιδιαιτησία. Η προσοχή είχε επικεντρωθεί στο χρήμα. Στο (δανεικό και πανάκριβο όπως στη συνέχεια αποδείχτηκε) χρήμα που εκείνη την περίοδο άρχισε να ρέει και να μοιράζεται σε εξοπλιστικά και άλλα προγράμματα με τις συνεπακόλουθες μίζες, προμήθειες και εξυπηρετήσεις…Αποτέλεσμα; Ένα ωραίο μεσημέρι, τον Απρίλη του 2010, ο πρωθυπουργός της χώρας Γιώργος Παπανδρέου από το ακριτικό Καστελόριζο παραδέχτηκε τη χρεοκοπία της χώρας καλώντας για βοήθεια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Έκτοτε και καθώς το οξύ οικονομικό πρόβλημα άγγιξε μέχρι το μεδούλι της την ελληνική κοινωνία τα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας άρχισαν να εμφανίζονται στο προσκήνιο με έμμεσο, αλλά σαφή τρόπο. Πώς είναι δυνατόν οι υπάλληλοι των δανειστών να ρυθμίζουν και να ορίζουν κάθε λεπτομέρεια στα δημοσιονομικά της χώρας; Πώς είναι δυνατόν οι εκλεγμένες κυβερνήσεις να μην μπορούν να αποφασίσουν ούτε για την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των υπαλλήλων της τρόικας;
Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή τις βόλτες των Τούρκων στην κυπριακή ΑΟΖ, τα ερωτήματα που αφορούν τη δυνατότητα της κυβέρνησης να προασπίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας αρχίζουν να εμφανίζονται με πιο πιεστικό τρόπο. Πώς μια παραδομένη στους δανειστές κυβέρνηση μιας χρεοκοπημένης χώρας μπορεί να αντιμετωπίσει τις τουρκικές αμφισβητήσεις, οι οποίες εκδηλώνονται έμπρακτα και επίμονα, όπως θα διαβάσετε στις σελίδες 12 – 13 και εντός της ελληνικής ΑΟΖ, μεταξύ Κρήτης, Καρπάθου, Ρόδου και Καστελόριζου;
Αν λοιπόν η ψευδεπίγραφη ευημερία των εποχών της «ισχυρής Ελλάδας» μπόρεσε να κρύψει τις συνέπειες της οδυνηρής διπλωματικής ήττας των Ιμίων, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι συνέπειες εξαφανίστηκαν. Αντίθετα, αναζητούν την κατάλληλη στιγμή (πολιτική / οικονομική αστάθεια) και τον κατάλληλο τόπο (ελληνική ΑΟΖ;) για να επιβεβαιωθούν…
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr