Για να
κάνουμε μία μεγάλη ιστορία κάπως μικρή, χωρίς τον αγώνα των πολλών καλών ανθρώπων
στη Βορειανατολική Χαλκιδική, ενάντια στην καταστροφή του τόπου τους, τίποτα δεν
θα ήταν το ίδιο για την απ’ εδώ πλευρά, αλλά και για τα καθίκια που καταστρέφουν
τις ζωές μας. Αυτός ο αγώνας για το δάσος, τη γη και το νερό, που από την Ιερισσό
πήγε παντού σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο, έβαλε τα πράγματα στη θέση τους:
Ή εμείς, ή αυτοί, ή με τους Ρωμαίους, ή με τους Γαλάτες, ή με την Αντίσταση, ή με
την υποταγή. Όλο αυτόν το σαματά δεν τον έκαναν, δεν τον κάνουν, βετεράνοι
των κοινωνικών κινημάτων, ούτε και ειδικοί των Αντιστάσεων και η Αριστερά στην περιοχή
μικρές δυνάμεις είχε.
Αυτός
ο αγώνας άλλαξε τη ζωή αυτών των ανθρώπων,
και δεν
σου μιλάω για τις ωραίες στιγμές του κάθε αγώνα
αλλά για
τις άσχημες, για τις δυσκολίες,
για το
ξύλο,
τα χημικά,
τις συλλήψεις,
τις φυλακές,
τις εισβολές
των ΕΚΑΜ,
την Ιερισσό
να μοιάζει με το Μπέλφαστ του 71.
Τα νεοφιλελεύθερα
καθίκια πιστεύουν ότι το καλοκαίρι της κυβέρνησης της Αριστεράς θα είναι σύντομο
κυρίως γιατί θα στερέψει γρήγορα η υποστήριξη του κόσμου σε αυτή την… περιπέτεια.
Τα νεοφιλελεύθερα
καθίκια λένε πως ο κόσμος δεν θέλει περιπέτειες, θέλει να κάθεται στον καναπέ του
και να βλέπει στην τηλεόραση τα ρεπορτάζ για την πληρότητα στα καταλύματα της Αράχοβας,
ότι νοσταλγεί τις μέρες, τις… εκστρατείες, του στρατού της κατανάλωσης.
Γι’ αυτό
και τα νεοφιλελεύθερα καθίκια τρέμουν απέναντι στον αγώνα των πολλών καλών ανθρώπων
στη Βορειανατολική Χαλκιδική, τρέμουν, και καλά κάνουν, απέναντι στους… Γαλάτες.
Για την απ’ εδώ πλευρά τα πράγματα είναι εξαιρετικά
απλά και πάρα πολύ δύσκολα και μην ξεχνάς ποτέ πως αν αυτή η ζωή αξίζει για κάτι
αυτό είναι να τα βάζεις με τους… Ρωμαίους.
Ανάρτηση από: http://www.alterthess.gr