Διαβάσαμε πως ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Ευ. Μεϊμαράκης, υπόγραψε απόφαση για χορήγηση 150,000 Ευρώ στον Σύλλογο των υπαλλήλων της Βουλής, για ενίσχυση των σκοπών και των δράσεων αυτού του Συλλόγου.
Μία από τις δράσεις, είναι η χορήγηση βραβείων στα παιδιά των μελών του συλλόγου για τις σχολικές επιδόσεις τους μάλλον.
Την ίδια στιγμή, πολλοί καθηγητές δημοσίων σχολείων, αναφέρουν λιποθυμίες, αδυναμία συγκέντρωσης και φυσικά χαμηλές επιδόσεις των μαθητών τους, λόγω πείνας ή στην καλύτερη περίπτωση λόγω λειψής (σε ποσότητα και σε ποιότητα) διατροφής, αλλά και λόγω σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων που έχει επιφέρει η παρατεταμένη κρίση και οι συνέπειες της στις οικογένειες τους.
Οι οικογένειες των παιδιών των υπαλλήλων της Βουλής δεν αντιμετωπίζουν και μάλλον δεν θα αντιμετωπίσουν ποτέ τα προβλήματα των συμμαθητών τους των δημοσίων σχολείων. Οι γονείς τους θα συνεχίσουν να λαμβάνουν δέκα έξη (16) παχυλούς μισθούς το χρόνο και διάφορες πρόσθετες και αρκετά τσουχτερές αμοιβές σε είδος, ενώ για τη βράβευση τους φροντίζουν πάντοτε οι εκάστοτε Πρόεδροι της Βουλής.
Το Αίσχος είναι πως δεν ακούστηκε ούτε ένα «αίσχος!» ούτε καν από την «κομμουνιστική» ή την «ριζοσπαστική» Αριστερά. Ούτε καν μια «επαναστατική συνιστώσα», που τόσο εύκολα αμολάνε τις επαναστατικές αρλούμπες, «να πεί» δεν βρήκε λέξη.