Της Μαρίνας Αντωνίου
Λένε πως ο λαός που δεν μαθαίνει από την ιστορία του, είναι αναγκασμένος να την ξαναζήσει.
Μέχρι πρόσφατα θεωρούσα πως αυτή η ρήση αφορά τους Έλληνες και την κοντή τους πολιτική μνήμη. Για να βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους, ισχύει για όλους και φυσικά και για τους Γερμανούς.
Νιώθουν κυρίαρχοι της Ευρώπης. Νιώθουν ισχυροί και φυσικά σαν όλους τους ισχυρούς αυτού του πλανήτη, που έγιναν ισχυροί πάνω στην αδυναμία των άλλων, είναι και αλαζόνες.
Γιατί τι άλλο από αλαζονεία είναι ο τρόπος που φέρονται σε χώρες ασθενέστερες όπως οι χώρες του νότου; Τι άλλο από αλαζονεία είναι να ξέρεις πως αυτά που ζήτησες να εφαρμοστούν σε μια χώρα σαν την Ελλάδα την καθιστούν νεκρή και παρόλα αυτά να θες να της δώσεις τη χαριστική βολή;
Και σαν να μη φτάνουν τα παραπάνω, οι Γερμανοί αξιωματούχοι έχουν το θράσος να μιλούν για πολιτισμό και ήθος.
Πολιτισμός δεν είναι το κρεββάτι του Προκρούστη, που έχουν βάλει τις χώρες του νότου και πρώτη και καλύτερη τη χώρα μας. Πολιτισμός δεν είναι ο θαυμασμός των ελληνικών γλυπτών που κοσμούν τα μουσεία τους.
Πολιτισμός σημαίνει σεβασμός στη διαφορετικότητα, κάτι που δυστυχώς ακόμα δεν μπορούν να κατανοήσουν.
Μιλούν για δημοκρατία και εκβιάζουν για πολλοστή φορά με Grexit και άλλα ευγενή, τους Έλληνες πολίτες, γιατί δεν τους αρέσει αυτό που γέννησε η κάλπη.
Θέλουν να γίνουν ο ευρωπαϊκός Καιάδας και να πετούν όποια κυβέρνηση αρνείται να εκτελέσει τις διαταγές τους. Κι αυτό το ονομάζουν πολιτισμό και δημοκρατία και μας καλούν να το σεβαστούμε.
Έχουν καταδικάσει το πρόσφατο μαύρο παρελθόν τους ως ναζί, αλλά εξακολουθούν να φέρονται ως ναζί, γιατί ξεχνούν (προφανώς) την τότε κατάληξή τους.
Δεν υπολογίζουν πως όταν οδηγείς ένα λαό στη φτώχεια, τον καθιστάς ισχυρό απέναντι στο φόβο και τον εκβιασμό.
Δεν υπολογίζουν πως όταν ένας λαός πιέζεται, στην αρχή φοβάται, στη συνέχεια σκέφτεται και στο τέλος αντιδρά και "πολεμάει".
Το κάναμε μια φορά στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τι τους κάνει να πιστεύουν πως δεν θα το επαναλάβουμε;
Ανάρτηση από: http://enfo.gr