«Μας τη βιδώνει που δεν τρως το παραμύθι μας
Μας ενοχλεί η αισθητή σου παρουσία
Είσαι σαν μύγα που κάθισε στη μύτη μας
και ακτινοβολεί απελπισία.»
Μας ενοχλεί η αισθητή σου παρουσία
Είσαι σαν μύγα που κάθισε στη μύτη μας
και ακτινοβολεί απελπισία.»
Γ. ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ
Αφιερωμένο εξαιρετικά
σε όσους ξεσάλωσαν και μέθυσαν
μετά τη νίκη Ακιντζί
σε όσους ξεσάλωσαν και μέθυσαν
μετά τη νίκη Ακιντζί
«Η νίκη Ακιντζί αποτελεί δεύτερο δημοψήφισμα των Τ/κ υπέρ της λύσης», έγραφε στο twitter χθες ο Διονύσης Διονυσίου του «Πολίτη». Ήταν μια από τις πολλές τοποθετήσεις που έγιναν, κυρίως σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μετά τη μεγάλη νίκη του Μουσταφά Ακιντζί στις παράνομες εκλογές στα κατεχόμενα.
Παράλληλα, διάφοροι άλλοι Ελληνοκύπριοι, πολιτικοί και μη, ευρωβουλευτές και μη (αφιερωμένο), βουλευτές και μη, βρέθηκαν σε παράκρουση μετά το 60% του Ακιντζί, του νέου Ερντογάν, που ανέλαβε την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων. Μπορούμε να γράψουμε σελίδες ολόκληρες για τις δηλώσεις διαφόρων στα φέισμπουκ περί διαφαινόμενης «λύσης», περί «νίκης της ειρήνης», περί «δικών μας ευθυνών», περί «ξεγυμνώματος της δικής μας πλευράς», αλλά ας μην το κάνουμε. Άλλοι/ες καλούσαν τον Πρόεδρο Αναστασιάδη (που έβγαλαν ως πρόεδρο λύσης το 2013) να βγει από το ψυγείο.
Τέλος πάντων. Να πούμε την αλήθεια, ο παραγκωνισμός του Έρογλου και η εκλογή Ακιντζί μας θυμίζει κάτι πολύ πρόσφατο: Τον παραγκωνισμό του Ραούφ Ντενκτάς, την εκλογή του εξαιρετικά προοδευτικού Ταλάτ ως «πρωθυπουργού» και μετέπειτα ως «προέδρου». Ο σύντροφος του «δικού μας» τέως προέδρου, εξελέγη «πρωθυπουργός» και διαπραγματευτής, τον Ιανουάριο του 2004. Πριν το σχέδιο Ανάν. Με την ελπίδα να διαφανεί ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι διαλλακτικοί και οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν λύση. Ευτυχώς, δεν πέρασε ο εκβιασμός και ανεκόπη το αισχρό σχέδιο Ανάν.
Τέλος πάντων. Να πούμε την αλήθεια, ο παραγκωνισμός του Έρογλου και η εκλογή Ακιντζί μας θυμίζει κάτι πολύ πρόσφατο: Τον παραγκωνισμό του Ραούφ Ντενκτάς, την εκλογή του εξαιρετικά προοδευτικού Ταλάτ ως «πρωθυπουργού» και μετέπειτα ως «προέδρου». Ο σύντροφος του «δικού μας» τέως προέδρου, εξελέγη «πρωθυπουργός» και διαπραγματευτής, τον Ιανουάριο του 2004. Πριν το σχέδιο Ανάν. Με την ελπίδα να διαφανεί ότι οι Τουρκοκύπριοι είναι διαλλακτικοί και οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν λύση. Ευτυχώς, δεν πέρασε ο εκβιασμός και ανεκόπη το αισχρό σχέδιο Ανάν.
Η παράκρουση των Ελληνοκυπρίων στο διαδίκτυο και στις σημερινές (ή αυριανές υποθέτουμε) εφημερίδες μας θυμίζει ακόμα κάτι: Την παράκρουση και τη μέθη Ελλαδιτών και Ελληνοκυπρίων μετά την ανάληψη της τουρκικής ηγεσίας από τον Ταγίπ Ερντογάν. Μιλούσαν, θυμίζουμε, για Ευρωπαίο πολιτικό (όντας δήμαρχος της Πόλης), για νέο πρόσωπο, για άνθρωπο της ειρήνης και της προόδου. Έπεσαν από τα σύννεφα. Ξανά.
Τη νίκη Ακιντζί, όμως, δεν πανηγύρισαν μόνο όσοι είναι έτοιμοι να τα δώσουν όλα στην Τουρκία (όπως προσπάθησαν να κάνουν το 2004) με ένα νέο σχέδιο Ανάν. Τη νίκη Ακιντζί πανηγύρισαν και άνθρωποι που μιλούν για εισβολή και κατοχή, για πρόσφυγες, για επιστροφή, απελευθέρωση και δικαιοσύνη. Θεωρούν, όπως διαβάσαμε, ότι ο Ακιντζί είναι έτοιμος να διαφωνήσει με το τουρκικό κράτος σε οποιοδήποτε ζήτημα. Με το τουρκικό κράτος, που ταΐζει τα παιδιά του. Σαφές.
Πριν πέσουν από τα σύννεφα όλοι, ακόμα και αυτοί που, μεθυσμένοι έτρεξαν στο επιτελείο του Ακιντζί στην κατεχόμενη (!) Λευκωσία να γιορτάσουν, είναι υποχρεωμένοι να σκεφτούν 2 και 3 φορές τη λύση (διάολε) θα προσπαθήσει να φέρει ο πολύς νέος «ηγέτης» του ψευδοκράτους. Είναι υποχρεωμένοι να κατανοήσουν, ότι πρόοδος και ειρήνη για τον Μουσταφά Ακιντζί σημαίνει ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ. Χειρότερο του 2004 μπορεί, καλύτερο αποκλείεται. Είναι υποχρεωμένοι (κυρίως αυτοί που έβγαζαν σέλφι έξω από το επιτελείο του Ακιντζί), όταν ξεμεθύσουν από τα κοκτέιλ της 26ης Απριλίου και βγάλουν από πάνω τους τα κομφετί της επανένωσης, να κάνουν και μια αυτοκριτική, υπενθυμίζοντας στους εαυτούς τους ότι πανηγύρισαν ξανά, όταν εξελέγη ο Ερντογάν, πρωθυπουργός και πρόεδρος, πριν γράψουν για τη «δημοκρατία» στην πλατεία Ταξίμ. Να υπενθυμίσουν στους εαυτούς τους ότι, διάολε, έχασαν στις 24 Απριλίου του 2004 και δεν έφταιγε μόνο ο μακαρίτης ο Ραούφ Ντενκτάς.
Ειλικρινά, υπό άλλες περιστάσεις δεν θα γράφαμε τις πιο πάνω γραμμές. Οι βαρύγδουπες δηλώσεις (ακόμα και του Προέδρου Αναστασιάδη, που βρήκε ένα καλό φίλο μάλλον) μας ανάγκασαν να σχολιάσουμε τις παράνομες εκλογές. Αδυνατούμε να δεχτούμε τους πανηγυρισμούς. Μίλησε ποτέ ο Μουσταφά Ακιντζί για τουρκική εισβολή και παράνομη κατοχή του 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας και όλοι μιλούν για «θετική εξέλιξη»; Θα κατανοήσουν ότι η «λύση» που θέλουν, η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, δεν αποτελεί λύση αλλά διάλυση και δεν θα έρθει, ακόμα κι αν εκλεγεί «ηγέτης» των Τουρκοκυπρίων η μητέρα Τερέζα;
Ανάρτηση από: https://antistasitwra.wordpress.com