Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Brescia: Αστυνομοκρατία! Αυτή είναι η δική τους δημοκρατία!

Του Δημήτρη Σεραφή

Μέρες έντασης στη γειτονική Brescia και μαζικής κορύφωσης ενός αγώνα που κρατάει τουλάχιστον από το 2010 στην πόλη. Ενός αγώνα που έχει καταφέρει να ενώσει ντόπιους και μετανάστες. Μέρες έντασης από την κλιμακούμενη  αστυνομική βία. Υπό το βλέμμα αλλά και τη σιωπή του Δημάρχου που πρόσκειται στο Partito Democratico (PD) του Matteo Renzi

Η ιστορία έχει αυτή τη φορά ξεκινά ως εξής: Στο όνομα της λεγόμενης “Αμνηστίας 2012”, πάνω από 5.000 άνθρωποι πλήρωσαν χιλιάδες ευρώ για να τύχουν των ρυθμίσεων που περιλαμβάνονταν σε αυτή. Η ρύθμιση η οποία επιχειρούσε, σύμφωνα με τους «αρμόδιους», να παράσχει άδεια παραμονής στους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ιταλία, ενώ είχαν εισέλθει σε αυτή χωρίς χαρτιά, ικανοποιούσε, σε ένα βαθμό, το αίτημα των ανθρώπων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις επί σειρά ετών για το δικαίωμά τους στην αξιοπρεπή διαβίωση και εργασία. Σε όλες τις περιφέρειες της Ιταλίας, ύστερα από μαζικές κινητοποιήσεις και δράσεις, εγκρίθηκε σχεδόν το 80% των αιτήσεων. Στη Brescia, έγινε ακριβώς το αντίθετο: σχεδόν το 80% των αιτήσεων απορρίφθηκε!
Η «ανωμαλία της Brescia», οφείλεται σε δύο παράγοντες. Αφενός, θεωρήθηκε ότι κατείχαν έγκυρα τεκμήρια για να αποδείξουν την παρουσία τους στην Ιταλία πριν από την 31.12.2011, μόνο οι εργαζόμενοι που θα εμφάνιζαν αποδεικτικά που χρονολογούνται εντός των προηγούμενων έξι μηνών. Δηλαδή, όσοι διατηρούσαν την εργασία τους [και όσοι από αυτούς είχαν τα δικαιολογητικά απόδειξής της] ΚΑΙ το τελευταίο εξάμηνο του 2011, εν μέσω προφανώς της κρίσης και της εκτίναξης των δεικτών ανεργίας, ακόμη και στην τέταρτη οικονομία της Ε.Ε. Ο νόμος προφανώς, δεν όριζε τέτοιο όριο, πόσο μάλλον όταν σε όλες τις υπόλοιπες ιταλικές επαρχίες έχουν θεωρηθεί έγκυρα, αποδεικτικά προ του 2011. Αφετέρου, στη Brescia τέθηκε σε εφαρμογή μια συστηματική ανακριτική διαδικασία, με τη σύγκλιση των γραφείων της επαρχιακής και τοπικής αστυνομίας και των εργοδοτών. Οι εργαζόμενοι οι οποίοι έχουν υποβάλει αίτηση ερωτήθηκαν σχετικά με τις σχέσεις εργασίας, χωρίς καμία βοήθεια και χωρίς [!] την παρουσία διερμηνέα. Κάθε αβεβαιότητα ή ασάφεια των απαντήσεων θεωρήθηκε αυτομάτως απόδειξη έλλειψης σχέσης εργασίας, με αποτέλεσμα την απόρριψη εκατοντάδων αιτήσεων. «Γνωρίζουμε ότι η συστηματική άρνηση θεμελιωδών δικαιωμάτων των μεταναστών, βασίζεται στον ξενοφοβικό νόμο BossiFini, που δημιουργήθηκε προ κρίσης και είναι καρπός ρατσιστικών ιδεολογημάτων», γράφουν μεταξύ άλλων οι συλλογικοί φορείς που, αναλαμβάνοντας κοινή δράση, βρίσκονται στο δρόμο αυτές τις μέρες.



Είναι μια από τις στιγμές που καλείσαι να γράψεις για μια από τις πολλές περιπτώσεις κατά τις οποίες, η νομική φαρέτρα, σε συνδυασμό με τις κατασταλτικές μεθόδους, ποικίλης φύσης, καταργεί συνοπτικά ανάγκες, κηρύσσοντας τις παράνομες. [i]
Από εκεί προφανώς πηγάζει και η οργή των μεταναστών αλλά και όσων, στο πρόσωπό τους, δε βλέπουν μόνο την αδικία, αλλά και τη συνολική χειροτέρευση των όρων ζωής όλων. Ήδη από το 2010 έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο κύμα διαμαρτυριών και ένας διαρκής αγώνα ο οποίος καταλήγει στην επί 17 ημέρες κατάληψη του γερανού με τους καταληψίες να ζουν σε 30 μέτρα ύψος στο κέντρο της πόλης. Εκεί όπου η ηγεσία της αστυνομίας διέταξε, λίγες μέρες πριν, μαζί με τη διαταγή εκκένωσης, την απαγόρευση συγκεντρώσεων και τη βίαιη απομάκρυνση της συγκέντρωσης και πορείας.
Βίντεο από τις διαδηλώσεις του 2010


(Προσέξτε τον επικεφαλής μπάτσο στο 3:16)



Κι όμως, «είμαστε ακόμη εδώ» δηλώνουν εμφατικά οι διαδηλωτές, στο κέντρο της Brescia, στην ιστορική piazza Loggia. «Μετανάστες και ντόπιοι ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Ενάντια στην “μαύρη” και ελαστική εργασία, τη σύγχρονη σκλαβιά», όπως γράφουν στις ανακοινώσεις τους, οι οποίες κάλεσαν σε νέες κινητοποιήσεις το Σάββατο 28.03, που πραγματοποιήθηκαν με ιδιαίτερη μαζικότητα.
Όλο αυτό το φάσμα των ανθρώπων που διαβιούν στο λυκόφως της ανεργίας και της ανασφάλειας,επιχειρείται να αποτελέσουν το σύγχρονο άβουλο πλήθος που θα δουλέψει και θα ζήσει βάσει του οράματος εργασίας, κουλτούρας και ζωής του κυρίαρχου κόσμου, ο οποίος πειραματίζεται πάνω τους για να ξεπεράσει τα εγγενή κρισιακά του φαινόμενα.
Το κατειλημμένο αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό κέντρο Magazino47 και ο σύλλογος «Δικαιώματα για όλους», στους οποίους κυριαρχεί η λογική της αυτονομίας, ο συντονισμός των μεταναστών του συνδικάτου της CGIL, ο «ισλαμικός Πολιτιστικός Σύλλογος Muhammadiah» και ο Σύλλογος Σενεγαλέζων της Brescia και των επαρχιών είναι οι κύριοι συλλογικοί εκφραστές της διαμαρτυρίας. Ο κοινωνιοπολιτικός συντονισμός πραγματοποιεί λαϊκή συνέλευση στο κέντρο της πόλης, με ιδιαίτερη ένταση τις τελευταίες μέρες. Οι αντιθεσμοί των επιτροπών πάλης για την κατοικία, μαζί με συνδικάτα και σωματεία, το ρεύμα της αντιεξουσιαστικής αυτονομίας μαζί με ανένταχτους αγωνιστές της κομμουνιστικής αριστεράς και του αναρχικού χώρου, σε μια ιδιότυπη -και με πολλές αντιφάσεις- κινηματική ενοποίηση για την όξυνση της κοινωνικής διεργασίας, προς όφελος της ικανοποίησης των συμφερόντων της κοινωνικής πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας.ii

Αυτό το κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό σώμα που γεννιέται, αυτό-οργανώνεται και μάχεται σήμερα, εντόςτης κρίσης του υπαρκτού, καπιταλιστικού κόσμου, που προσπαθεί να δημιουργεί καθημερινά κοινωνικές σχέσεις και πρακτικές που επιχειρούν να επαναθεμελιώσουν τα μέσα, τις βαριές παραδόσεις, αλλά και τους σκοπούς για να τείνουν έμπρακτα και καθημερινά εκτός και για να βάλουν ευθέως εναντίον όλων εκείνων που προσπαθούν να επιβάλουν νέα πρότυπα κυριαρχίας και εκμετάλλευσης.
Όλο αυτό το ρεύμα εναντίωσης, διεκδίκησης και δημιουργίας που γεννιέται με κέντρο την πάλη των μεταναστών για το δικαίωμα στην άδεια παραμονής, κοιτώντας και δρώντας πανκοινωνικά, στην πάλη για σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, στον αγώνα για την κατοικία και την αξιοπρεπή διαβίωση, στη διαμόρφωση άλλων πολιτισμικών σχέσεων μέσα στα κοινωνικά κέντρα, στους πολιτιστικούς συλλόγους, στις συλλογικές δράσεις που ενώνουν κουλτούρες και πολιτισμούς, γλώσσες και εμπειρίες αγώνα, για να δημιουργήσουν μια νέα απειλητική -για τους κυρίαρχους- πραγματικότητα, εδώ και τώρα, σε κάθε μάχη.ii Μαθήματα μιας άλλης πολιτικής κι ενός άλλου πολιτισμού…
Περισσότερα video από τις κινητοποιήσεις στο
Βίντεο από την αστυνομική προσπάθεια εκκένωσης της πλατείας


[i] Όπως σημειώνουν σε ανακοίνωσή τους οι φορείς αλληλεγγύης, η άδεια παραμονής οφείλει, βάσει του νόμου, να εκδοθεί, από τις αστυνομικές αρχές, εντός 60 ημερών. Στην Brescia, η αστυνομία καθυστερεί την έκδοσή της εως και για ένα χρόνο, με αποτέλεσμα οι δικαιούχοι μετανάστες να μην την έχουν στα χέρια τους, για να την ανανεώσουν τον επόμενο χρόνο χάνοντας έτσι το δικαίωμα παραμονής.
[ii] Οι κινητοποιήσεις καλύπτονται τόσο από το αυτοδιαχειριζόμενο Radio Onda d’Urto όσο και από το κινηματικό τηλεοπτικό δίκτυο Ctv της Brescia, διαμορφώντας ένα πεδίο αδιαμεσολάβητης έκφρασης, τόσο των αιτημάτων όσο και της καταγραφής της αστυνομικής καταστολής. Οι φωτογραφίες, τα βίντεο, αλλά και σημαντικές πληροφορίες, μας παραχωρήθηκαν από αυτούς.

Ανάρτηση από: https://bluebig.wordpress.com