Μπορούν να σαρωθούν τα ιμπεριαλιστικά τέρατα; Κι αν ξεψύχησε στα πόδια του γερμανικού αετού το αδύναμο και διφορούμενο ΟΧΙ του ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί ο λαός μας να συνεχίσει ν’ αντιστέκεται;
Οι άνθρωποι μαθαίνουν είτε από το προσωπικό βίωμα (ζωή) είτε από τη θεωρία (γενίκευση της εμπειρίας και επεξεργασία της). Η θεωρία και η πράξη μπορούν να απαντήσουν στο τρομακτικό ερώτημα που αιωρείται μήνες τώρα πάνω από την αριστερά, τα κοινωνικά κινήματα και τον καθένα ξεχωριστά.
Αλλά για να συντρέξουν οι προϋποθέσεις ώστε να μη γυρίζουμε σαν άλογα στο μαγγανοπήγαδο χρειάζονται οι τρεις προϋποθέσεις.
Οι άνθρωποι μαθαίνουν είτε από το προσωπικό βίωμα (ζωή) είτε από τη θεωρία (γενίκευση της εμπειρίας και επεξεργασία της). Η θεωρία και η πράξη μπορούν να απαντήσουν στο τρομακτικό ερώτημα που αιωρείται μήνες τώρα πάνω από την αριστερά, τα κοινωνικά κινήματα και τον καθένα ξεχωριστά.
Αλλά για να συντρέξουν οι προϋποθέσεις ώστε να μη γυρίζουμε σαν άλογα στο μαγγανοπήγαδο χρειάζονται οι τρεις προϋποθέσεις.
Το κίνημα για να δημιουργείται το οξυγόνο των αγώνων.
Το μέτωπο για να συγκλίνουν όλες οι δυνάμεις σ’ ένα στόχο και η Λαική Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία (ΛΑ-ΑΑΣ), αναγκαίο όπλο, απέχει από το τελικό νήμα και το μαζικό επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα.
Όσο το συνδικαλιστικό κίνημα ελέγχεται από τους ξεπουλημένους συνδικαλιστές, η γραμμή του μετώπου φαντάζει μακρυά και ο στόχος του κόμματος λοιδορείται από εχθρούς και «φίλους», τα ΟΧΙ θα γίνονται ΝΑΙ, οι αγώνες θα δαγκώνουν την ουρά τους και η ιστορία του κομμουνιστικού κόμματος θα γίνεται τριτεύον … μεταπτυχιακό. Από κάθε άποψη η διάψευση των ελπίδων από τον τυχοδιωκτισμό του πλήρως αστικοποιημένου ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντιέται με μια παραλλαγμένη φωτοκόπια της αριστερής του πτέρυγας. Δεν απαντιέται στο επίπεδο των μαζών με επαναφορά της ίδιας θεωρίας, αλλά ωθώντας τα πράγματα μακρύτερα, διαρκέστερα, βαθύτερα.
Με την πράξη, επαναφέροντας όλη τη γραμμή των αγώνων στη λογική «ό,τι είπαμε ισχύει», δηλαδή υπερασπίζοντας κάθε ίντσα εργατολαϊκού δικαιώματος.
Με τη θεωρία, αξιοποιώντας όλη την ιστορική, ντόπια και ξένη εμπειρία των λαϊκών αγώνων. Και τα δύο παραπάνω σ’ ένα δημιουργικό χωνευτήρι που έχει τους αγώνες σαν βάση και το κόμμα/μέτωπο σαν οργανωτή οδηγό. Υπάρχει το ενδεχόμενο η αποκάλυψη – ΣΥΡΙΖΑ να απογοητεύσει τμήματα του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας και στο πεδίο «όλοι το ίδιο είναι» να στραφούν προς τα δεξιά.
Η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών στα χρόνια του μνημονίου που υπεξαιρέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αντικατασταθεί από ένα ανάποδο υφεσιακό ρεύμα που να δυναμώνει τον φασιστικό πόλο.
Ο πολέμαρχος – φιλόσοφος της Κίνας, Σουν Τζου, υποστήριζε ότι όταν ο στρατός πολεμάει δεν του ανοίγεις διόδους οπισθοχώρησης και υποταγής, αλλά ένα μόνο δρόμο.
Αυτόν της μάχης.
Με τη θεωρία, αξιοποιώντας όλη την ιστορική, ντόπια και ξένη εμπειρία των λαϊκών αγώνων. Και τα δύο παραπάνω σ’ ένα δημιουργικό χωνευτήρι που έχει τους αγώνες σαν βάση και το κόμμα/μέτωπο σαν οργανωτή οδηγό. Υπάρχει το ενδεχόμενο η αποκάλυψη – ΣΥΡΙΖΑ να απογοητεύσει τμήματα του εργαζόμενου κόσμου και της νεολαίας και στο πεδίο «όλοι το ίδιο είναι» να στραφούν προς τα δεξιά.
Η ριζοσπαστικοποίηση των μαζών στα χρόνια του μνημονίου που υπεξαιρέθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να αντικατασταθεί από ένα ανάποδο υφεσιακό ρεύμα που να δυναμώνει τον φασιστικό πόλο.
Ο πολέμαρχος – φιλόσοφος της Κίνας, Σουν Τζου, υποστήριζε ότι όταν ο στρατός πολεμάει δεν του ανοίγεις διόδους οπισθοχώρησης και υποταγής, αλλά ένα μόνο δρόμο.
Αυτόν της μάχης.
Ανάρτηση από: Χρήστος Κάτσικας