Πολλές φορές το τι λέει και υποστηρίζει το ΚΚΕ χρησιμοποιείται ως άλλοθι για άλλα τμήματα της ευρείας αριστεράς. Ασκώντας κριτική στις θέσεις του – δεν συζητάω εδώ αν είναι σωστή ή όχι – πολλές φορές καλύπτουν δικές τους αδυναμίες, αστοχίες, λάθη και καθαρό οπορτουνισμό.
Τελευταίο παράδειγμα ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Iskra του Γιάννη Τερπή με τίτλο – γραμμένο με έντονα γράμματα μια και ουσιαστικά πρόκειται για καταγγελία – «ΔΗΜ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ: ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕYΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!!!» και υπότιτλο: «ΑΝΕΛΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΙΔΙΟΜΟΡΦΟΣ “ΣΥΜΜΑΧΟΣ” ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ “ΔΡΑΧΜΟΣΥΜΜΟΡΙΤΩΝ” Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ». Και συνεχίζει ο φέρλεπις συντάκτης: «Η μεγάλη συναίνεση γύρω από το ευρώ, την οποία συναπαρτίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ και η πλειοψηφία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποκτήσει εδώ και καιρό, για όσους δεν το γνωρίζουν, και ένα νέο ιδιόμορφο μέλος: το ΚΚΕ.
«Αντιγράφω με ειλικρινή έκπληξη αυτούσιο το απόσπασμα από την ομιλία της Γ.Γ της (σ. δική μου: του, θέλει να πει) ΚΕ του ΚΚΕ στο Πνευματικό Κέντρο της Ερμούπολης της Σύρου (Πέμπτη 23/7/15)». Παραθέτει το σχετικό απόσπασμα – θα αναφερθώ σε αυτό στη συνέχεια – για να συμπληρώσει: «Ο Δ. Κουτσούμπας δεν εντυπωσιάζει μόνο με την παραπάνω παντελώς άστοχη θέση του αυτή καθ’ εαυτή αλλά κυρίως με το ότι υιοθετεί πλήρως και επαυξάνει την καταστροφολογία των μνημονιακών κομμάτων, των καναλιών και της ολιγαρχίας σχετικά με μια ενδεχόμενη έξοδο από την ευρωζώνη. Όλοι αυτοί βρίσκουν στα πρόσωπα της ηγεσίας του ΚΚΕ ένα ανέλπιστο σύμμαχο στην εκστρατεία τους περί “ λησταρχών ”, “δραχμοσυμμοριτών”, “ συνωμοτών της δραχμής”. Ελάχιστα απασχολεί την ηγεσία του ΚΚΕ ότι η εμετική καμπάνια ενάντια στους “δραχμοσυμμορίτες” φέρνει στο προσκήνιο, σχεδόν με την ίδια ορολογία, τις χειρότερες μέρες του αντικομμουνιστικού οχετού της μεταπολεμικής και εμφυλιακής περιόδου.
[1] Το μόνο που έκανα ήταν πώς υπέγραψα, μαζί με άλλους φίλους, συναγωνιστές και συντρόφους, ως μέλος του «Συνδέσμου Πολιτών Ρήγας» ένα κείμενο υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, στις εκλογές του 2012, και το οποίο δημοσιεύτηκε στην ΑΥΓΗ (8/6/12),στον ΔΡΟΜΟ (9/6/12) και ΕΠΟΧΗ (10/6/12). Άλλωστε μαζί και με άλλους αποχωρήσαμε σιωπηρά και από τον «Σύνδεσμο Πολιτών Ρήγας», τέλη 2012, αρχές 2013.
Η ηγεσία του ΚΚΕ, έχοντας μια φοβική και «οικοπεδική» αντίληψη της πολιτικής, διακατέχεται από την έμμονη ιδέα της σώνει και καλά πολεμικής αντιπαράθεσης με την πιο «αριστερή» πλευρά του ΣΎΡΙΖΑ, γεγονός που την εξωθεί σε τραγικά λανθασμένες θέσεις».
Στη συνέχεια αναφέρεται στα δύο – κατά την άποψη του – βασικά λάθη του ΚΚΕ. Αλλά όλα αυτά θα τα δούμε παρακάτω.
Η αιφνιδιαστική επίθεση στο ΚΚΕ για τις θέσεις του για το ευρώ, τη δραχμή, το «μέσα ή έξω» από την ΕΕ, έρχεται να υπηρετήσει άμεσες ανάγκες τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ: συγκεκριμένα του «Αριστερού Ρεύματος» και της σύγκρουσης με την κυρίαρχη γραμμή, όπως αυτή διαμορφώνεται και επιβάλλεται από την ομάδα γύρω από τον πρόεδρο του κ. Αλ. Τσίπρα. Μια σύγκρουση που εκδηλώθηκε ανοιχτά και μέσα στη Βουλή στις ψηφοφορίες για τη συμφωνία με τους «εταίρους» και τα επείγοντα μέτρα στήριξης (15 και 22 Ιουλίου). Βιαστικά-βιαστικά οι φίλοι του «Αριστερού Ρεύματος» θέλουν να διαμορφώσουν ή ακόμα και να «κατασκευάσουν» μια «θεωρία» που να στηρίζει την αντίθεση τους με το Μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – στην οποία μέχρι χτες συμμετείχαν – και που θέλουν να στηρίζουν ελπίζοντας σε κάποιο θαύμα αναστροφής της πορείας της. Η κριτική στις θέσεις και απόψεις του ΚΚΕ παρουσιάζεται ως εύκολο και πρόχειρο υλικό για την κατασκευή της απαραίτητης θεωρίας του «αριστερού ρεύματος». Για να δούμε, όμως, τα πράγματα, από πιο κοντά, ψύχραιμα και προπαντός χωρίς παρωπίδες.
Κατά της εξόδου της Ελλάδας από την ΕΕ, το ευρω / ευρωζώνη, επιστροφή στην δραχμή κλπ είχε ταχθεί στο παρελθόν με σειρά άρθρων του ο Γιάννης Μηλιός – υπεύθυνος μάλιστα τότε της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Και ΤΟΤΕ δεν ακούστηκε μιλιά – ούτε κριτική, ούτε πολεμική, εντός ή εκτός οργάνων, από Iskra και άλλα μέσα – για όλα αυτά. ΤΟΤΕ όμως εγώ, ο υπογράφων, έγραφα και ξαναέγραφα κριτικές σε αυτά που υποστήριζε ο σύντροφος Μηλιός [κι ας μην υπήρξα ποτέ μέλος του ΣΥΡΙΖΑ [1]]. Όποιος έχει λίγη υπομονή και περιέργεια μπορεί άνετα να ανατρέξει στην αρθρογραφία μου στον ΟΙΣΤΡΟ αλλά και στο Monthly Review και την ιστοσελίδα του www.monthlyreview.gr για να διαπιστώσει πώς αυτό το «άρωμα» της αντιπαράθεσης κρατάει πολύ καιρό. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι ο Γιάννης Μηλιός παρέμεινε συνεπής στις ιδέες του και τη γραμμή του, κι αυτό είμαι υποχρεωμένος να του αναγνωρίσω. Κι αυτό ως φαίνεται το «πλήρωσε» κομματικά. Αλλά το «Αριστερό Ρεύμα» ποτέ δεν άσκησε κριτική σε αυτά που υποστήριζε ο Γ. Μηλιός και όχι μόνο αυτός. Όχι μόνο για το «μέσα ή έξω από την ΕΕ», την ευρωζώνη κλπ. Αλλά και για τις θέσεις του σχετικά και με άλλα σημαντικά ζητήματα, όπως για τον ιμπεριαλισμό, τα εθνικά μας ζητήματα, το Κυπριακό κλπ.
Και το λέω αυτό γιατί χθες – στην επέτειο των 5 χρόνων της Iskra – ιδιαίτερα φορτισμένη με τις τελευταίες εξελίξεις, ο «επικεφαλής» του «Ρεύματος», Π. Λαφαζάνης – σε ένα κατά τα άλλα μετριότατο λόγο – είπε και τα εξής: «Εκπέμπουμε επίσης από αυτό το βήμα ένα μήνυμα …….Μιας μεγάλης πατριωτικής δημοκρατικής, αντιιμπεριαλιστικής και προοδευτικής κοινής δράσης για μια Ελλάδα δημοκρατική, ανεξάρτητη, χωρίς κηδεμονίες και λιτότητα, μια Ελλάδα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της δικαιοσύνης, μιας Ελλάδας με κατεύθυνση και ορίζοντα το σοσιαλισμό». Αλλά γι αυτά τα πατριωτικά και δημοκρατικά και αντι-ιμπεριαλιστικά, δεν έχω ακούσει η διαβάσει τίποτα σχετικό από τον ίδιο και τους υπόλοιπους ιππότες της «στρογγυλής του τράπεζας». Σε αντίθεση με ό,τι έχουν κάνει οι οπαδοί του εθνομηδενισμού εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για όλα αυτά έχουμε (ή μήπως όχι;) καιρό.
Να επιστρέψουμε τώρα στο ΚΚΕ, να δούμε τι λέει ο γενικός του γραμματέας, τι το «Αριστερό Ρεύμα» και ποιος έχει δίκιο ή όχι.
Ο Γ.Γ. του ΚΚΕ κ. Δ. Κουτσούμπας εξερχόμενος από την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προέβη, όπως και οι άλλοι αρχηγοί, σε δηλώσεις. Είπε πολύ συνοπτικά τι υποστήριξε στην σύσκεψη, που ήταν μια επανάληψη των πάγιων θέσεων του ΚΚΕ, «κυρίως για τα τεράστια προβλήματα που βιώνει ο ελληνικός λαός σε αυτή τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, με μια πολιτική που οδηγεί συνεχώς και μεγαλώνει τα αδιέξοδα για το λαό, για το λαϊκό εισόδημα, για την πορεία της χώρας, για την πορεία του λαού μας συνολικότερα. Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή, φιλεργατική διαπραγμάτευση μέσα στα τείχη της ΕΕ, μέσα στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης….».
Ο δημοσιογράφος επιμένει και τον ρωτάει «Γραμματέα, λύση εκτός ευρώ;» . Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι πολύ σημαντική και γι αυτό θα την παραθέσουμε και σχολιάσουμε στη συνέχεια:
«Όχι. Ξεκαθαρίσαμε το εξής ζήτημα ότι η αδιέξοδη αυτή πολιτική οδηγεί σε δύο εκδοχές: Είτε να υπογράψουν, όπως φαίνεται και όπως δρομολογείται -θα τα δούμε βέβαια τις επόμενες μέρες- μια επώδυνη συμφωνία, με σκληρά αντιλαϊκά μέτρα - νέο μνημόνιο ή να δρομολογηθούν εξελίξεις κρατικής χρεοκοπίας, με grexit, με έξοδο από το ευρώ ή με διπλό νόμισμα ή με οτιδήποτε άλλο. Αυτό κυρίως το λένε οι «εταίροι», δεν το λένε στο Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών τα πολιτικά κόμματα, το λένε οι «εταίροι». Άρα λοιπόν ο λαός μας πρέπει να είναι προετοιμασμένος. Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι και οι δυο αυτές εκδοχές είτε δηλαδή συμφωνία με μνημόνιο και σκληρά μέτρα είτε grexit ή οτιδήποτε άλλο θα είναι σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους προϋποθέτει μια συνολικά άλλη στρατηγική, προϋποθέτει εργατική - λαϊκή εξουσία, το λαό να είναι πραγματικά στην εξουσία και να προχωρήσει σε κοινωνικοποίηση, σε αποδέσμευση από την ΕΕ, σε μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτό συνιστά μια ολοκληρωμένη συνολικά διαφορετική πρόταση του ΚΚΕ και δεν σχετίζεται με τις διάφορες απόψεις που θα οδηγήσουν σε νέα φτωχοποίηση το λαό μας. Και εννοώ απόψεις που υπάρχουν και σε άλλα κόμματα, μειοψηφικές αυτή τη στιγμή, όπως είναι το κυβερνών κόμμα για έξοδο μόνο από το νόμισμα».
Ο κ. Δ. Κουτσούμπας θεωρεί ότι η αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση θα οδηγήσει είτε σε ένα νέο επώδυνο για τον λαό μνημόνιο είτε σε grexit ή οτιδήποτε άλλο, που θα είναι κι αυτά σε βάρος του ελληνικού λαού.
Φαίνεται πως τάσσεται ενάντια σε ένα grexit ή πιο «αγωνιστικά» αποκαλούμενο «έξοδο» από την ΕΕ και την ευρωζώνη. Κι αμέσως αυτό ερμηνεύεται ως υποστολή της σημαίας από το ΚΚΕ κι ευθυγράμμιση με το ΝΑΙ ή την παραμονή μας στην ΕΕ. Αλλά μια τέτοια ερμηνεία αδικεί το ΚΚΕ και ακόμα περισσότερο αδικεί και την κριτική που πρέπει και μπορεί να του ασκηθεί. Γιατί αμέσως εξηγεί τι εννοεί:
«Η ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους προϋποθέτει μια συνολικά άλλη στρατηγική, προϋποθέτει εργατική - λαϊκή εξουσία, το λαό να είναι πραγματικά στην εξουσία και να προχωρήσει σε κοινωνικοποίηση, σε αποδέσμευση από την ΕΕ, σε μονομερή διαγραφή του χρέους. Αυτό συνιστά μια ολοκληρωμένη συνολικά διαφορετική πρόταση του ΚΚΕ και δεν σχετίζεται με τις διάφορες απόψεις που θα οδηγήσουν σε νέα φτωχοποίηση το λαό μας. Και εννοώ απόψεις που υπάρχουν και σε άλλα κόμματα, μειοψηφικές αυτή τη στιγμή, όπως είναι το κυβερνών κόμμα για έξοδο μόνο από το νόμισμα».
Σύμφωνα λοιπόν με το ΚΚΕ και τον Γ. Γραμματέα του έξοδος από την ΕΕ ηθελημένη ή αθέλητη (grexit), που δεν θα οδηγήσει σε νέα φτωχοποίηση το λαό μας, μια ρήξη με ΕΕ και κεφάλαιο, προϋποθέτει μια άλλη στρατηγική, την εργατική-λαϊκή εξουσία. Και προφανώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει τώρα μια και χωρίς το ΚΚΕ δεν μπορεί να υπάρχει εργατική-λαϊκή εξουσία. Τα ίδια επανέλαβε μιλώντας στην Σύρο (23/7/15), που βρήκε μπροστά του ο συντάκτης της iskra. Είπε εκεί συγκεκριμένα:
«. Εμείς ξεκάθαρα είμαστε ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία - μνημόνιο υπογραφεί, όπως και η τελευταία, αλλά και οι προηγούμενες. Θεωρούμε ότι πρέπει εδώ και τώρα - έχουμε καταθέσει και πρόταση νόμου στη Βουλή, που έξι μήνες τώρα η κυβέρνηση δεν την έφερε για ψηφοφορία, έστω για συζήτηση - να προχωρήσουμε στην κατάργηση όλων των μνημονίων, όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων που έχουν περάσει με τα προηγούμενα μνημόνια, και βεβαίως να μην περάσει νέο μνημόνιο. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο, είμαστε κάθετα αντίθετοι. Είμαστε επίσης κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα. Διότι ξεκάθαρα λέμε στον ελληνικό λαό σε όλους τους τόνους ότι αυτή τη στιγμή έτσι όπως είναι η κατάσταση, με αυτούς τους συσχετισμούς δυνάμεων, όντας στο καπιταλιστικό σύστημα, όντας στην ΕΕ, όντας στην εξουσία που την έχουν συγκεκριμένοι, εάν πας σε δραχμή ή σε ένα άλλο νόμισμα όπως κι αν ονομαστεί αυτό, η κρατική χρεοκοπία και οι επιπτώσεις στο λαό μας θα είναι εξίσου μεγάλες όπως και με τη συμφωνία - μνημόνιο που υπογράφεται τώρα. Μπορεί να είναι και χειρότερες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, που δε θα είναι μόνο έξι μήνες, όπως λέει ο κύριος Λαπαβίτσας ή διάφοροι οικονομολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων. Διότι μπορεί να μην παίρνονται σε αυτή την περίπτωση τέτοια μέτρα όπως θα παρθούν τώρα για μισθούς, συντάξεις, μείωση του λαϊκού εισοδήματος και λοιπά, όμως η ίδια η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος που θα επέλθει, η οποία θα είναι πάνω από 50%, θα οδηγήσει σε πραγματική μείωση πάλι του λαϊκού εισοδήματος. Δηλαδή θα παίρνει ο εργαζόμενος 1.000 ευρώ, 600, 800 όσα παίρνει στη δουλειά του για παράδειγμα, τα οποία θα αντιστοιχούν στο μισό, σαν να παίρνει 300 ή 500 ευρώ από 1.000. Άρα έτσι θα ψωνίζει, έτσι θα αγοράζει υπηρεσίες, έτσι θα αγοράζει προϊόντα, έτσι θα ζει. Άρα κάθετη μείωση του λαϊκού εισοδήματος. Και δε λέω για όλα τα υπόλοιπα, ο πληθωρισμός, η μαύρη αγορά, οι αυξήσεις στις τιμές των εισαγόμενων προϊόντων που θα επέλθουν». [Εδώ ουσιαστικά επανέλαβε τα επιχειρήματα του Γιάννη Μηλιού]
Ποια είναι η λύση, ο δρόμος, που προτείνει το ΚΚΕ; Μα τα γνωστά: Λαϊκή συμμαχία με κορμό φυσικά το ΚΚΕ, ρήξη με κεφάλαιο, μονοπώλια, ΕΕ κλπ κλπ. Προτού δούμε αν όλα αυτά μπορεί να αποτελέσουν λύση, απάντηση στην κρίση κλπ κλπ όχι στα χαρτιά ή τα λόγια, αλλά στην πράξη, θα δούμε και τι υποστήριξε ένας «ξένος» μαρξιστής, που δεν επηρεάζεται από το ΚΚΕ. Ο Άλαν Γούντς. Σε δύο συνεντεύξεις του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (6/6/2014) και στον «ΔΡΟΜΟ» (φ.270-4/7/15), απάντησε με τον ίδιο τρόπο στην ίδια ερώτηση: «Ποια είναι η εναλλακτική και πώς μπορεί να εφαρμοστεί;» (Εφ Συν): «Στη βάση του καπιταλισμού δεν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα, είτε εντός είτε εκτός της Ε.Ε. Το πρόβλημα δεν είναι το ευρώ ή η Ε.Ε., αλλά ο ίδιος ο καπιταλισμός».
Ένα χρόνο αργότερα ρωτάει ο ΔΡΟΜΟΣ: «Τι θα σήμαινε πραγματικά για τη χώρα ένα GRexit;» και απαντάει πάλι ο ίδιος: «Να το ξεκαθαρίσουμε: Σε καπιταλιστική βάση δεν υπάρχει μέλλον για την Ελλάδα, είτε εντός είτε εκτός της Ευρωζώνης. Για να σπάσουμε τη λιτότητα πρέπει να σπάσουμε τον καπιταλισμό. Φυσικά, αν εξωθηθεί η Ελλάδα σε έξοδο απ’ το ευρώ αυτό θα ήταν καταστροφικό για την οικονομία, τους εργαζομένους και τη νεολαία. O Λένιν εξήγησε ότι ο καπιταλισμός είναι τρόμος χωρίς τέλος. Η αιτία της οικονομικής κρίσης, της μαζικής ανεργίας, των πολέμων και της φτώχειας είναι μία. Ο καπιταλισμός έφτασε στα όριά του και δεν είναι πλέον σε θέση να αναπτύξει παραγωγικές δυνάμεις, όπως έκανε στο παρελθόν».
Για όποιον θέλει να σκέφτεται χωρίς παρωπίδες και προκαταλήψεις η απάντηση του Άλαν Γούντς δεν διαφέρει από αυτήν του Δ. Κουτσούμπα. Τουλάχιστον ως προς το μέλλον της Ελλάδας και του λαού είτε μέσα είτε έξω από την ΕΕ. Αλλά – κι αυτό έχει τη σημασία του – και ως προς τι θα σήμαινε για την Ελλάδα και το λαό της μια εξώθηση της έξω από την Ευρωζώνη.
Συνεπώς η αναμέτρηση των φίλων της iskra θα πρέπει – θα έπρεπε – να γίνει με τον Άλαν Γούντς τώρα και πολύ καιρό κι όχι με τον Δ. Κουτσούμπα γιατί φαντάζει πιο εύκολη. Μια τέτοια αναμέτρηση βέβαια παρουσιάζει μια άλλη δυσκολία: ο Αλαν Γούντς – που σημειωτέον υπήρξε και σύμβουλος του Τσάβες – μιλάει για αντικαπιταλιστικό αγώνα. Δεν περιορίζεται δηλαδή στον κάπως πιο «βολικό», αντι-Μνημονιακό αγώνα. Το ίδιο και με την κριτική για τα λάθη του ΚΚΕ που κάνει ο συντάκτης της iskra Γιάννης Τερπής. Μας ενδιαφέρουν τα λάθη του ΚΚΕ – όπως και τα λάθη του «Ρεύματος». Μόνο που τα λάθη πρέπει να εξεταστούν μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο προβληματισμού και όχι αυτό στο οποίο είναι προσηλωμένο το «Ρεύμα». Κάποια στιγμή η ελληνική αριστερά και οι διανοούμενοι της, πρέπει να απαλλαγούν από έναν έντονο επαρχιωτισμό που τους διακρίνει. Νομίζουν π.χ. ότι η Ελλάδα είναι ένα μονοθέσιο διαστημόπλοιο που κινείται ακριβώς στο διάστημα. Δεν συμβαίνει όμως έτσι. Η Ελλάδα, ο καπιταλισμός της και ο σοσιαλισμός της, βρίσκονται εδώ πάνω στον πλανήτη Γη. Δεν είμαστε μόνοι μας. Δίπλα μας είναι άλλοτε ξαπλωμένα κι άλλοτε όρθια και αγριεμένα τα θηρία του καπιταλισμού/ ιμπεριαλισμού, παραδίπλα μας κείτονται τα «πτώματα» των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού που κι αυτές είχαν κόμματα ισχυρά και ηγέτες σκάλες καλύτερους και ικανότερους από τους ημέτερους και θεωρητικά υπήρξανε πάρα πολύ αναπτυγμένες. Να τα ξεχνάμε όλα αυτά ή να μην θέλουμε να τα θυμόμαστε και να συνεχίζουμε στο στυλ «όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε» είναι λάθος καταστροφικό.
Γι αυτό θα συνεχίσουμε σε αμέσως επόμενο κείμενο μας.
Ανάρτηση από: http://istrilatis.blogspot.gr/?view=classic