Όπως έχουμε επαναλάβει ξανά, δεκάδες φορές, θεωρούμε ότι η εμπλοκή του διαβόητου κερδοσκόπου επιχειρηματία, αλλά και μέντορα της μη-κυβερνητικής συνιστώσας που συμπράττει αμερικανική ιμπεριαλιστική πολιτική μια πολύ αρνητική εξέλιξη, την οποία θα πληρώσουμε πολύ ακριβά τα χρόνια που έρχονται. Στο τέλος της μικρής αυτής αναφοράς, θα βρείτε κείμενα που αναλύουν διεξοδικά τον ποιόν του Τζ. Σόρος καθώς και τον ρόλο που έπαιξαν τα ιδρύματά του, κυρίως στα Βαλκάνια, την μετασοβιετική Ανατολική Ευρώπη, και την Ρωσία.
Βεβαίως, το ότι σπεύδει στην πόλη μας, αλλά και σε όλη την Ελλάδα… κομίζοντας «δώρα» δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει: Έτσι λειτουργούν αυτές οι «δουλειές» –εξ άλλου δεν θα είχε κανείς εμπιστοσύνη σ’ έναν άνθρωπο σαν το Τζ. Σόρος, αν έρχονταν και αναλάμβανε δράση εντός της ελληνικής «κοινωνίας των πολιτών» δίχως αυτήν την επίκληση της «φιλανθρωπίας», με την οποία πλασάρει την δράση του. Το ζήτημα, βεβαίως, είναι τι θα πληρώσουμε ως αντίτιμο…
Εξ άλλου, η αντιφατικότητα της πολιτικής που αναπτύσσει στην Ελλάδα ήδη μας προσιδιάζει για το τι μας μέλλει: Όπως έχουν γράψει εκτεταμένα οι Εφημερίδες Βήμα και Νέα, ο Τζ. Σόρος εδώ και καιρό υποστηρίζει ότι η έξοδος της χώρας μας από το ευρώ (δηλαδή… η χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας, για να μην έχουμε και καμία αυταπάτη) αποτελεί την δέουσα λύση στο ελληνικό πρόβλημα. Έχει αναφερθεί, εξ άλλου, ρητώς σε αυτό κατά την διάρκεια συνεδρίου στο Παρίσι, σε συνέδριο που μιλούσε και ο τότε Υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Βαρουφάκης. Επίσης, το Ινστιτούτο Levy του αμερικάνικου Κολλεγίου Μπαρτ, ίδρυμα το οποίο χρηματοδοτεί αφειδώς ο Τζ. Σόρος, είχαν εισηγηθεί κατά το πεντάμηνο που μας πέρασε στην ελληνική κυβέρνηση την στρατηγική του «διπλού νομίσματος» που παρουσιάζεται σήμερα ως το plan-B των Τσίπρα-Βαρουφάκη κατά την διάρκεια της διαπραγμάτευσης που εν τέλει κατέληξε σε συμφωνία στις 13 Ιουλίου.
Την ίδια στιγμή, δηλαδή, που ο Σόρος σπεύδει να αναμειχθεί στο εσωτερικό της χώρας φορώντας το προσωπείο της «αλληλεγγύης», ‘πουσάρει’ την ιδέα αλλαγής νομίσματος σε κυβερνητικό επίπεδο: Αλληλεγγύη και Χρεοκοπία, ή καλύτερα Χρεοκοπία υπό το άλλοθι της Αλληλεγγύης: Είναι σαφές πως ο καπάτσος επιχειρηματίας μας δουλεύει ψιλό γαζί. Ίσως γιατί αυτό το σενάριο εξυπηρετεί έναν ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό, τον οποίον ο Σόρος έχει υιοθετήσει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 –την ριζική αναμόρφωση των Βαλκανίων, διά του κατακερματισμού τους σε μικρά, ασταθή, και απολύτως ελεγχόμενα προτεκτοράτα: Κοινώς, γυρεύει να ολοκληρώσει ό,τι άφησαν μισό οι βόμβες που εξαπέλυσε το ΝΑΤΟ το 1999 στην Γιουγκοσλαβία…
Θα μπορούσε κάποιος, βέβαια, να πει ότι το σενάριο αυτό είναι «τραβηγμένο από τα μαλλιά», και ότι στο κάτω-κάτω της γραφής η θυγατρική του Ιδρύματος για την Ανοιχτή Κοινωνία ΜΚΟ «Solidarity Now!» είναι απλώς μια οργάνωση αλληλεγγύης. Κάπως έτσι μας απαντάει ο δήμαρχος, σχεδόν αμήχανα, όποτε αναφερόμαστε στο θέμα. Ή, για να κρύψει τον ‘βήχα’ της αμηχανίας, καταφεύγει στην καραμέλα περί «λαϊκισμού», όπως μας κατηγόρησε στο χτεσινό δημοτικό συμβούλιο. (Ποιος; Ο Δήμαρχος που μίλαγε για «κρεμάλες και σχοινιά», και ο ίδιος που φωτογραφίζεται με τον Ψινάκη με αισθητική βγαλμένη κατευθείαν από μεξικάνικη σαπουνόπερα).
Δυστυχώς, δεν πρόκειται για μια απλή φιλανθρωπία. Γεγονός που αποδεικνύεται περίτρανα από το ποιόν των ανθρώπων που απαρτίζουν την Συμβουλευτική Επιτροπή του Ιδρύματος. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων πληροφορούμαστε για την συμμετοχή του Χρήστου Ροζάκη (στενού συνεργάτη του ΓΑΠ, πρώην υφυπουργού, πρώην Γραμματέα του ΕΛΙΑΜΕΠ, και μέλους του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) και της βουλευτίνας του Ποταμιού, Αντιγόνης Λυμπεράκη.
Κυρίως βέβαια, από την δράση του προέδρου Στέλιου Ζαββού, οικονομολόγου, διεθνή επενδυτή και υπερδραστήριου μέλος του ελληνοαμερικανικού λόμπι, τον οποίον μάλιστα έχει παντρέψει ο ίδιος ο Τζ. Σόρος το 2006. Ο Σ. Ζαββός, συμμετέχει ενεργά στα δίκτυα επιρροής και διαμόρφωσης των κυρίαρχων πολιτικών της Δύσεως.
Είναι χαρακτηριστικό το «κλειστό δείπνο» που ο ίδιος οργάνωσε τον Φεβρουάριο του 2015 στο Μανχάτταν με 45 καλεσμένους, όπως μας πληροφορεί η Εφημερίδα Καθημερινή. Μεταξύ αυτών, ο ίδιος ο Σόρος, πρόεδροι μεγάλων επενδυτικών ομίλων, διπλωμάτες, πολιτικοί και στρατιωτικοί. Σταχυολογούμε μερικά από τα ονόματα: Ρόμπερτ Χόρματς (πρόεδρος του Ομίλου Κίσσινγκερ και πρώην υπουργός της κυβέρνησης Ομπάμα), Μάρτιν Ίνταϊκ (αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Μπρούκινκς και ειδικός απεσταλμένος του Ομπάμα για την επίλυση του Μεσανατολικού), Γουέσλεϋ Κλαρκ (αρχιστράτηγος του ΝΑΤΟ, και Γενικός Διοικητής της επίθεσης που αυτό εξαπέλυσε εναντίον της Σερβίας), Πωλ Βόλκερ (πρόεδρος της Αμερικάνικης Ομοσπονδιακής Τράπεζας κατά τις κυβερνήσεις Κάρτερ και Ρήγκαν, και πρόεδρος της συμβουλευτικής επιτροπής οικονομολόγων του πρόεδρου Ομπάμα), ο Τζον Πόλσον (που έβγαλε μια περιουσία το 2007 ποντάροντας swaps στις υποθήκες της αμερικανικής κτηματαγοράς), ο πρόεδρος της JP Morgan Γιάκομπ Φρένκελ, εκπρόσωποι της Blackstone –και βέβαια οι πανταχού παρόντες οικονομολόγοι Τζέφρεϋ Σακς και Γιόζεφ Στίγκλιτς οι οποίοι διατηρούν άριστες σχέσεις με το Μέγαρο Μαξίμου και το ελληνικό υπουργείο οικονομικών από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ [αλλά και συμμετέχουν στο Συμβουλευτικό Όργανο του Institute For New Economic Thinking του… Τζ. Σόρος!].
Λεζάντα: Στιγμιότυπο του «Κλειστού Δείπνου» που δημοσίευσε η Καθημερινή. Ομιλεί ο Στ. Ζαββός, ενώ από τα δεξιά κάθονται οι Τζ. Σόρος, Γ. Κλαρκ. Αριστερά, κατά σειρά οι Τζ. Πόλσον, Μ. Ιντάικ και Π. Βόλκερ.
Δυστυχώς, ο Γιάννης Μπουτάρης και η διοίκηση του Δήμου πρωτοπορεί πανελλαδικά στην συνεργασία με αυτά τα δίκτυα –δεν είναι τυχαίο που το ίδρυμα Solidarity Now άνοιξε το πρώτο Κέντρο του στην Θεσσαλονίκη και όχι στην Αθήνα. Δημιουργεί έτσι ένα σοβαρότατο προηγούμενο, και είναι σίγουρο ότι τις πολιτικές και ευρύτερες γεωπολιτικές συνέπειές του θα τις βρούμε μπροστά μας…
Υ.Γ.1: Οι παρόντες της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, Ανοιχτή Πόλη, ψήφισαν και στις δύο συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου τα σχετιζόμενα με το Ίδρυμα Solidarity Now θέματα, κωφεύοντας στις καταγγελίες της Λαϊκής Συσπείρωσης και του Μένουμε Θεσσαλονίκη. Μόνο ο Γιώργος Αβαρλής ψήφισε σε ένα από αυτά Λευκό. Ευθυγραμμίστηκαν έτσι ως παράταξη με την πολιτική του κόμματός τους, εκείνην του σφιχτού εναγκαλισμού της κυβέρνησης με την Αμερικάνικη πολιτική. Επιλέγουν, έτσι κάθε μέρα που περνάει «με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν». «Ελευθερία Ανάπηρη πάλι σου τάζουν…». Με την ευκαιρία να τους συγχαρούμε για ένα ακόμα «ανδραγάθημα» της κυβέρνησής τους, το γεγονός ότι ο Β. Παπαγεωργόπουλος αποφυλακίστηκε κάνοντας χρήση των ευεργετικών διατάξεων του νόμου Παρασκευόπουλου.
Ανάρτηση από: https://menoumethess.wordpress.com