Ασκώντας κριτική στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο Μανώλης Γλέζος τοποθέτησε πρώτο σε σειρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ "δεν έδωσε την εξουσία στο λαό", δεύτερο το ότι "δεν έδωσε δουλειά στους νέους", ενώ τα υπόλοιπα δεινά των μνημονίων ακολουθούσαν σε χαμηλότερες θέσεις.
Ήταν φυσικά μια διαφορετική θεώρηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ απο την ημέρα της ανόδου του στην εξουσία - και γιατί όχι - και της προηγούμενης πορείας του, όσο ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και παλαιότερα, όταν ήταν ένα μικρό μεν, αλλά αντισυστημικό - κατά την άποψη των αντιπάλων του αλλά και πολλών μελών του - κόμμα.
Προχωρώντας ένα βήμα ακόμη, την άλλη κιόλας μέρα, με άρθρο του στους "Ενεργούς Πολίτες", κάλεσε το λαό "να αναδείξει μόνος του υποψηφίους για τις εκλογές", μέσα απο τοπικές, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.
Για άλλη μια φορά ο Γλέζος χτύπησε κέντρο. Ο πραγματικός υπαίτιος για τη σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας, ο φταίχτης για τα δεινά της, για τα χρέη και τα μνημόνια, είναι το πολιτικό σύστημα εξουσίας και το σύνολο των πολιτικών που το συγκροτούν και το απαρτίζουν. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πολιτικό, είναι πρόβλημα εξουσίας.
Το κράτος Ελλάδα γεννήθηκε σαν αποικία χρέους και αιτία ήταν οι πολιτικοί που ήθελαν με κάθε τρόπο να την διοικήσουν και να αποτελέσουν την άρχουσα τάξη της. Δημιουργήθηκε έτσι μια συζυγία, ένα σύστημα αλληλοεξαρτώμενων στοιχείων, το χρέος και η άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη. Κάθε στοιχείο ήταν απαραίτητος όρος ύπαρξης για το άλλο.
Το χρέος είναι απαραίτητος όρος ύπαρξης της παρασιτικής οικονομικής ολιγαρχίας και του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο με τη σειρά του προχωρά στη σύναψη νέων δανείων και μνημονίων, με τα οποία τρέφεται η παρασιτική ολιγαρχία και η πολιτική καμαρίλα που μας κυβερνά.
Το σύστημα εξουσίας είναι ο απαραίτητος συνδετικό κρίκος ανάμεσα στην παρασιτική ολιγαρχία και το χρέος, αποτελώντας εν πολλοίς τμήμα οργανικό της ολιγαρχίας. Αλλάζοντας το, από επαγγελματικό-οικογενειακό σε λαϊκό, δίνοντας την εξουσία στο λαό, σπάζει η σύνδεση οικονομικής ολιγαρχίας-χρέους. Διαχειριστής του χρέους και της οικονομίας είναι τώρα ο λαός, οι πολίτες. Η παρασιτική ολιγαρχία χάνει την αποκλειστική δεξαμενή τροφοδοσίας της, γίνεται είδος προς εξαφάνιση.
Έτσι λοιπόν, ο άνθρωπος που πριν απο εβδομήντα τέσσερα χρόνια κατέβασε το σύμβολο της σκλαβιάς, χαρίζοντας το πρώτο χαμόγελο ελπίδας στο έθνος, σηκώνει σήμερα το λάβαρο της απελευθέρωσης απο την τυραννία του χρέους, της ολιγαρχίας και της διεφθαρμένης πολιτικής καμαρίλας.
-Όλη η εξουσία στο λαό! Στους πολίτες! Είναι ο μόνος δρόμος για την απαλλαγή της χώρας και του λαού απο τα μνημόνια και του εφαρμοστικούς νόμους που μας εξαθλιώνουν οικονομικά και κοινωνικά.
Ίσως μερικοί να πουν πως είναι κιόλας αργά, καθώς έχει ξεκινήσει ο προεκλογικός αγώνας και ο χρόνος που μένει για την ανάδειξη εκπροσώπων δεν επαρκεί. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια, καθώς όλα εξαρτώνται από μας, από τον καθένα μας.
Αρκεί να συσπειρωθούμε γύρω από τον Γλέζο και να δημιουργήσουμε ένα κίνημα που θα απαιτεί την παράδοση της εξουσίας στο λαό, σε μας τους πολίτες, εδώ και τώρα. Ένα κίνημα που θα διέπεται και θα διοικείται με τις ίδιες αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες που θέλει να εφαρμόσει. Ένα κίνημα στο οποίο θα πρωτοστατούν αλλά και θα το διοικούν κυρίως νέοι στην ηλικία πολίτες.
Τότε οι μέρες της πολιτικής καμαρίλας, του χρέους και των μνημονίων θα είναι μετρημένες.