Νταβάς Μπέης Vs Μικρού Αντρέα. Καλοί άνθρωποι και οι δύο, νοικοκυραίοι, μνημονιακοί. Σε νοιάζονται. Μας νοιάζονται. Ο ένας κάνει εκκαθαρίσεις στο αυτί και στη μύτη του με το νυχάκι του μικρού δαχτύλου. Ο άλλος έκανε εκκαθάριση στο κόμμα ΤΟΥ. Σαν να καθάριζε τη μύτη του από περιττούς συντρόφους.
Και οι σύντροφοι που ως κακάδια εκδιώχθηκαν, αντί να διατηρήσουν μία κάποια αξιοπρέπεια, αντί να επαναστατήσουν απέναντι στο Σύστημα που γεννά μνημόνια, έσπευσαν να το στηρίξουν φτιάχνοντας ένα ακόμη κόμμα όπως τα υπόλοιπα. Θυματοποιημένο, χωρίς να προτείνει κάτι ουσιαστικό ενώ το μόνο που δε μας είπε μέχρι τώρα είναι ότι διεκδικεί επιστροφή σε εθνικό νόμισμα με ταυτόχρονη παραμονή στην ευρωζώνη . Δυστυχώς, μ’ ένα θνησιγενές κάτι που θα εξαρτά την ύπαρξή του από την παρουσία του στη βουλή δείχνει η «ΛΑ.Ε. Συμμετοχών». Και με θυμώνει που καπηλεύεται το «ΟΧΙ» δίνοντας αύριο το δικαίωμα στον κάθε Κούλη του Μητσοτάκη να μας δείχνει το ποσοστό της ΛΑ.Ε. λέγοντάς μας: «Η βίαιη ωρίμανση της σκέψης του ελληνικού λαού έδειξε τα πραγματικά ποσοστά του ΟΧΙ».
Ο Νταβάς Μπέης και ο Μικρός Αντρέας μάς κοροϊδεύουν μέχρι την τελευταία στιγμή. Παίζουν το παιχνίδι της πιθανής ή απίθανης μετεκλογικής συνεργασίας τους δίχως να ομολογούν ότι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέση που θα πάρει στις εκλογές η «Χρυσή Αυγή». Αν βγει τρίτη, τότε η συνεργασία Νταβά Μπέη και Μικρού Αντρέα καθίσταται αδύνατη, τουλάχιστον σε επίσημο κυβερνητικό επίπεδο.
Το να κάνεις τους νεοναζί αξιωματική αντιπολίτευση με όποιο θεσμικό πλεονέκτημα έχει αυτή η θέση, δεν πιστεύω ότι θα ήθελαν να γραφτεί στα κατορθώματά τους. Ούτε η μαμά Μέρκελ θα το ήθελε αυτό, διότι θα έπρεπε να εξηγήσει σε όλα τα τσιράκια της ότι το γεγονός πως η πολιτική λιτότητας και ύφεσης ανεβάζει παντού τους νεοναζί είναι μία παράπλευρη αποτυχία του πειράματος. Εκτός…. εκτός κι αν δεν είναι αποτυχία. Είμαστε στη μέση του πειράματος. Ακόμη δε γνωρίζουμε τι ακριβώς επιδιώκει το πείραμα. Ίσως η άνοδος του φασισμού και του εθνικισμού να είναι τελικά ένα από τα επιδιωκόμενα. Ποτέ δεν ξέρεις με τους Γερμανούς.
Τώρα, αν τύχει και δούμε κάνα ΠΟΤΑΜΙ να κερδίζει την τρίτη θέση, τότε το μόνο βέβαιο είναι πως θα παρακολουθούμε στη βουλή απαντήσεις της κυβέρνησης σε ερωτήσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης σχετικά με το γιατί δεν αποκεφαλίζουμε συνταξιούχους και στην Ομόνοια παρά μόνο στο Σύνταγμα, γιατί δεν καίμε ζωντανούς τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά απλά τους απολύουμε και γιατί επιτρέπουμε στους άνεργους να ζουν κλέβοντας το πολύτιμο οξυγόνο από μεγαλοεργολάβους δημοσίων έργων, χρήσιμους για την πατρίδα.
Όσο για το ΠΑΣΟΚ της Φώφεως που το MEGA προσπαθεί να το φέρει μέχρι και στην πρώτη θέση, απορώ γιατί κάποιος θα πάει να ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ της Φώφεως που θα χάσει και όχι το ΠΑΣΟΚ του Μικρού Αντρέα που θα κερδίσει και θα κληρώσει πλούσιες θέσεις σε ΔΕΚΟ και Οργανισμούς.
Για το ΚΚΕ, παρά την ιδεολογική του εντιμότητα και την μέσω Κουτσούμπα πρόσκληση να επιστρέψουν στο ΚΚΕ αυτοί που έφυγαν και περιπλανήθηκαν σε χέρσους κομματικούς τόπους, παραμένει το ερώτημα: Γιατί να πάμε πίσω εμείς και να μην πάει μπροστά το ΚΚΕ;
Το τσουνάμι της νέας τεράστιας εξαθλίωσης φτάνει αμέσως μετά τις εκλογές και αυτό αποδεικνύει από μόνο του ότι οι εκλογές δεν είναι λύση για να σωθούμε. Χέστηκα αν η αποχή από τις εκλογές δώσει κάποιο μήνυμα αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος στα κόμματα. Εδώ μετέτρεψαν κοτζάμ ΟΧΙ σε ΝΑΙ, σιγά μην κολλήσουν στο μήνυμα της αποχής. Θα πουν ότι αυτό που κατάλαβαν είναι ότι η Κυριακή τελικά δε βολεύει για εκλογές και μήπως να τις κάνουμε Τετάρτη απόγευμα.
Ελπίζω στην αποχή ως ένα πρώτο βήμα δικής μας συνειδητοποίησης ότι μας χρησιμοποιούν για να νομιμοποιούν τις πολιτικές εξόντωσής μας. «Δεν ήταν όμως οι Ολλανδοί ή οι Γερμανοί που ψήφιζαν για πάνω από 40 χρόνια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η ευθύνη είναι και στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και δεν μπορούν να την αγνοήσουν» είχε δηλώσει ο Γιούνκερ. «Προτιμούμε τα οικεία πρόσωπα στην εξουσία στην Ελλάδα» είχε ξαναδηλώσει ο κ. Γιούνκερ ακυρώνοντας τον … Γιούνκερ. Τώρα «οικείο πρόσωπο» έγινε για τον Γιούνκερ και ο Μικρός Αντρέας. Σε δέκα χρόνια, κάποιος άλλος Γιούνκερ θα μας πει «Δεν ήταν όμως οι Ολλανδοί ή οι Γερμανοί που ψήφιζαν για πάνω από 50 χρόνια ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Η ευθύνη είναι και στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και δεν μπορούν να την αγνοήσουν».
Το μόνο που κρατάω από τον γελοίο είναι ότι «Η ευθύνη είναι και στις πλάτες των Ελλήνων πολιτών και δεν μπορούν να την αγνοήσουν». Ως πότε θα επιλέγουμε εξολοθρευτή; Ως πότε θα διαλέγουμε εκπροσώπους συμφερόντων, εργολάβων, φοροφυγάδων; Οι εκλογές δεν είναι απόδειξη Δημοκρατίας. Οι εκλογές είναι επίφαση δημοκρατικότητας. Δεν υπάρχει Βουλή. Υπάρχουν Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου. Δεν υπάρχουν βουλευτές. Υπάρχουν πιστοί στον Ηγέτη και εκκαθαρίσεις διαφωνούντων. Δεν υπάρχει Σύνταγμα. Κυριαρχούν οι εξαιρέσεις του. Δεν έχουμε υποχρέωση στις εκλογές τους. Έχουμε υποχρέωση στην Ελευθερία. Η αποχή είναι το πρώτο βήμα για να σταθούμε απέναντί τους. Για να μείνουμε όρθιοι.
Αυτό πιστεύω και κανέναν δεν θέλω να πάρω στο λαιμό μου. Δεν έχω όρεξη να αυτομαστιγώνομαι πάλι επειδή είχα ελπίσει ολίγον και για τα βασικά στον προεκλογικό του Γενάρη ΣΥΡΙΖΑ.
Υγ: Σχετικά με το blog, μαλάκες δεν ξέρω αν το τερματίσατε ή όχι, όμως το ότι είμαστε ακόμη εδώ ελπίζω να σας δείχνει πως οι «παραινέσεις» σας περί σιωπής δεν εισακούσθηκαν. Σε όλους τους υπόλοιπους ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και συγγνώμη για το «πάνω – κάτω» του blog. Μπορεί να ξανασυμβεί. Από την ηλιθιότητα του φασισμού δεν ξέρεις τι να περιμένεις.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com