''Ο πατέρας μου ήταν αγρότης και είχα 8 αδέλφια. Ήμουν 15 χρονων όταν μετανάστευσα στην Αυστραλία διότι η οικογένεια μου δεν μπορούσε να μας θρέψει όλους. Ήμουν πάνω στο καράβι 40 μερες. Όταν έφτασα εκεί, δεν μπορούσα να βρω δουλει, δεν μιλουσα αγγλικά και αναγκάστηκα να κοιμάμαι στο δρόμο. Ξέρω πώς είναι.
Γι'αυτό κάθε μέρα οδηγώ το βανάκι μου στο λιμάνι και μοιράζω ψωμί στους πρόσφυγες. Με τον γιο μου είμαστε συνέταιροι στη δουλειά. Μου λέει ''Μπαμπά σε παρακαλώ, καλά κάνεις και βοηθάς, όχι όμως κάθε μέρα''.
Μα εγώ πάω κάθε μέρα γιατί ξέρω πως είναι να μην έχεις τίποτα''.
(Κως, Ελλάδα)
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr