Του Αλέκου Μιχαηλίδη
Κι ας ναρκώσαν τη βόρεια αίσθησή σου, δένοντάς σε με θάλασσες τουριστικές,βλέπω πάλι φωτιά στην έκστασή σου, του βορρά σου ακτίνες οικουμενικές.
Ακόμα μια απότομη προσγείωση επιφύλασσαν οι μέρες που ακολούθησαν το αλησμόνητο κοινό μήνυμα Αναστασιάδη-Ακιντζί για τα Χριστούγεννα και το νέο έτος. Ο κατοχικός ηγέτης αφού ευχήθηκε σε άπταιστα ελληνικά για το 2016, μας έδωσε να καταλάβουμε ότι ο νέος χρόνος δεν προμηνύεται ούτε λαμπρός ούτε «συνεννοήσιμος».
Με άλλο μήνυμά του (όχι κοινό αυτή τη φορά) ενόψει της νέας χρονιάς σε δεξίωση που παρέθεσε σε δημοσιογράφους σε ξενοδοχείο της κατεχόμενης Λευκωσίας, ο πάντοτε χαμογελαστός Μουσταφά Ακιντζί εξέφρασε την προσδοκία για ειρήνη και σταθερότητα για την Κύπρο, όχι όμως σε λογικά ή συμφωνημένα πλαίσια. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε η δική του πρόταση: «Ας γίνουμε του χρόνου ένα από τα δύο ιδρυτικά κράτη».
Προφανώς, ο κ. Ακιντζί δεν μπερδεύτηκε ούτε εννοούσε κάτι άλλο. Προσπαθεί ο άνθρωπος, εδώ και καιρό, να μας πείσει ότι στόχος του είναι η αναβάθμιση της «ΤΔΒΚ» σε τουρκοκυπριακό συνιστών κρατίδιο, η παρθενογένεση μιας, κατά τα άλλα, ενωμένης ομοσπονδίας, η «λύση» δύο κρατών και ο «συνεταιρισμός» δύο λαών. Αυτό που δεν γίνεται κατανοητό είναι το γιατί συνεχίζουμε, είτε ως πολιτεία είτε ως κοινωνία, να θεωρούμε ότι η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είναι εκ των ουκ άνευ ή η εγγύηση πως θα τερματιστεί η κατοχή και η διαίρεση.
Δεν γίνεται, επίσης, κατανοητό το γιατί κάνει έκκληση στην ε/κ κοινότητα ο κατοχικός ηγέτης, τη στιγμή που η πανάκεια είναι ο τερματισμός της κατοχής κι όχι το αν θα κάνουμε έναν νέο συνεταιρισμό Ε/κ και Τ/κ. Διότι, είναι ένα το ότι χρειάζονται λεφτά για να διευθετηθεί το περιουσιακό και το εδαφικό και άλλο το ότι ο ίδιος ο Ακιντζί (ηγέτης του κατοχικού καθεστώτος) δηλώνει στο CNN Turk πως «αν υπάρξει και πάλι κατάσταση μη λύσης το πρώτο θέμα που θα συζητήσω θα είναι το Βαρώσι και ασφαλώς το λιμάνι Αμμοχώστου και το αεροδρόμιο Τύμπου», χωρίς να δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι προκαλεί έναν λαό προσφύγων που καρτερά μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Επομένως, είναι περιττά τα μεγάλα λόγια περί «έτους λύσης», την ώρα που ο συνομιλητής «μας» επιμένει να προωθεί πολιτική τετελεσμένων ή την ώρα που γίνεται γνωστό πως το υπό συνεχή αναβάθμιση ψευδοκράτος παραχωρεί 200 «υπηκοότητες» τον χρόνο.
«Χρειάζεται να πετύχουμε μια μεγάλη αλλαγή το 2016», όπως δήλωσε ο ίδιος ο Ακιντζί. Μήπως είναι καιρός να χαράξουμε μιαν άλλη γραμμή, που πραγματικά θα δικαιώνει αυτόν τον τόπο, πραγματικά θα τερματίζει την κατοχή, πραγματικά θα αποπέμπει οποιαδήποτε υποψία διχοτόμησης; Εκτός κι αν μας αρκεί που ο ειδικός αντιπρόσωπος του Μπαν Κι Μουν ευθυγραμμίζεται (όχι με τα άστρα) ολοένα και περισσότερο με τις τουρκικές αξιώσεις, εκτός κι αν μας αρέσει που ο ελληνόφωνος Μουσταφά Ακιντζί απορεί γιατί θέλουμε τη Μόρφου ή γιατί απαιτούμε επιστροφή περιουσιών. Εκτός κι αν μας αρκεί να βγήκε καλή η λήψη των παραλειπομένων του κοινού μηνύματος κι ας υποβαθμιζόμαστε από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Εκτός κι αν μας αρκούν τα παραμύθια της χαλιμάς περί εγγυήσεων, περί νικητών και ηττημένων (λες και συζητάμε για παιχνίδι που διακόπτει ένας δικτάτορας στο ’63), περί αποζημιώσεων, περιουσιών και εδαφών. Εκτός κι αν λύση είναι τα τρία δέντρα ελιάς που θα μεγαλώσουν σε τ/κ σχολεία κατόπιν πρωτοβουλίας Ε/κ και Τ/κ εκπαιδευτικών. Για την ώρα, πάντως, φαίνεται να μας γεμίζει η επισκεψιμότητα στο βίντεο των παραλειπομένων του ιστορικού κοινού μηνύματος. Κι ας συνεχίζει ο Ακιντζί να χτίζει «κράτος» πάνω στα παραλειπόμενα των ζωών μας, που κείτονται σχεδόν νεκρά στα κατεχόμενα χωριά μας…
Ανάρτηση από: http://www.galatikohorio.com