«Το 88% των αγροτών δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ στις φορολογικές τους δηλώσεις» ανέφερε σήμερα ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.
Συνδυάζουμε την παραπάνω δήλωση με εκείνη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, ο οποίος προ δύο ημερών, μιλώντας πάλι σε εκπομπή του ΣΚΑΪ – ναι, ενός από τους σταθμούς που λειτουργούν παράνομα – εξέφρασε την πεποίθησή του ότι υπάρχει φοροδιαφυγή στους αγρότες με το λογικό επιχείρημα: «Είναι σαφές αυτό από την στιγμή που ενώ η αξία της αγροτικής παραγωγής της χώρας υπολογίζεται στα 10 δισ. ευρώ, δηλώνονται στις φορολογικές δηλώσεις των αγροτών μόνο 5 δισ. ευρώ, δηλαδή τα μισά».
Επιστρέφουμε στον κ. Αλεξιάδη και στο 88% των αγροτών που δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ. Με δεδομένη την τεράστια φοροδιαφυγή προκύπτει ένα βασικό ερώτημα:
Είναι ολόκληρο αυτό το 88% των αγροτών φοροφυγάδες; Αν όχι, πόσοι είναι; Το 10% του 88%; Το 30% του 88%; Το 60% του 88%; Το να λες ότι το 88% των αγροτών δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ είναι απλά μία διαπίστωση. Τίποτε παραπάνω. Και όπως όλες οι διαπιστώσεις, είναι άχρηστη από μόνη της.
Επίσης, ως διαπίστωση δε χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο κόπο για την ανακάλυψή της. Αρκεί το πάτημα του print σε ένα από τα pc του ΥΠ.ΟΙΚ. και την έχεις στα χέρια σου. Από κει και πέρα όμως αν δε μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις, να την εξηγήσεις, να την καταπολεμήσεις, είσαι το ίδιο άχρηστος με τη διαπίστωση.
Επίσης, ως διαπίστωση δε χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο κόπο για την ανακάλυψή της. Αρκεί το πάτημα του print σε ένα από τα pc του ΥΠ.ΟΙΚ. και την έχεις στα χέρια σου. Από κει και πέρα όμως αν δε μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις, να την εξηγήσεις, να την καταπολεμήσεις, είσαι το ίδιο άχρηστος με τη διαπίστωση.
Ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης, δεν είναι ένας αποστειρωμένος καθηγητής πανεπιστημίου που κλήθηκε ξαφνικά να βγει από μία αίθουσα διδασκαλίας και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Σύμφωνα με το βιογραφικό του, εργαζόταν ως εφοριακός και μάλιστα υπήρξε Πρόεδρος του Συλλόγου Εφοριακών Αττικής και Κυκλάδων και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Εφοριακών. Άρα γνωρίζει το χώρο των εφοριακών απ’ έξω κι ανακατωτά.
Είναι δηλαδή ο τελευταίος άνθρωπος στη χώρα ο οποίος σε θέματα φοροδιαφυγής έχει το δικαίωμα να αρκείται σε διαπιστώσεις. Θα πρέπει, λοιπόν, ο κ. Αλεξιάδης να εξηγήσει γιατί επί ολόκληρες δεκαετίες οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, τους οποίους υπηρέτησε διά μακρόν, επέτρεψαν να γιγαντωθεί η φοροδιαφυγή. Είναι ανίκανοι οι πρώην συνάδελφοί του; Είναι διεφθαρμένοι; Είναι λίγοι και δεν αρκούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους;
Πρέπει να μας το εξηγήσει κάποια στιγμή ο κ. Αλεξιάδης αυτό και ταυτόχρονα να μας ανακοινώσει τη λύση του όποιου προβλήματος επιλέξει να χρεώσει στις πλάτες των πρώην συναδέλφων του. Ή μάλλον θα έπρεπε να μας το είχε εξηγήσει ήδη και να είχε προχωρήσει σε λύσεις. Είναι αδιανόητο να κάθεται μέχρι σήμερα στη θέση του και να ανακοινώνει διαπιστώσεις άχρηστες τόσο, όση και η προσφορά του στη μείωση της φοροδιαφυγής.
Καλό το παιχνιδάκι με τις λίστες. Έτοιμη δουλειά. Την άλλη δουλειά ποιος θα την κάνει; Ποιος θα απαντήσει πόσο ποσοστό από το 88% των αγροτών φοροδιαφεύγει, αλλά και αν στο υπόλοιπο 12% των αγροτών που δηλώνουν 5.001 ευρώ και πάνω, είναι ξεκαθαρισμένο ότι δεν υπάρχουν φοροφυγάδες. Δηλαδή δεν υπάρχει αγρότης που να βγάζει 60.000 ευρώ και να δηλώνει 5.500;
Αυτή είναι η δουλειά του κ. Αλεξιάδη και όχι να εξυπηρετεί τις κυβερνητικές ευκολίες μέσω των οποίων βαφτίζεις ως ένοχες φοροδιαφυγής ολόκληρες επαγγελματικές τάξεις ώστε να μπορέσεις να περάσεις από πάνω τους με το θεριστικό του χάρου και να επιβάλεις οριζόντιες τιμωρίες. Την ανικανότητα ή τη διαφθορά των ελεγκτών είναι ανήθικο να την πληρώνουν όλοι μαζί.
Διότι όταν συμβαίνει αυτό, τότε αυτομάτως μιλάμε για το ανήθικο μειονέκτημα της «αριστεράς». Το οποίο μειονέκτημα δεν σταματά εκεί. Με την ίδια ευκολία θα μπορεί αύριο ο κάθε κ. Αλεξιάδης να βγει και να μας πει ότι το 88% του ιδιωτικών γιατρών δηλώνει εισόδημα 12.000 ευρώ, άρα βολευόμαστε να τους βαφτίζουμε όλους φοροφυγάδες.
Όμως στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία υπάρχουν πρωτόκολλα χειρουργείων. Γιατί άραγε δεν ελέγχει το ΣΔΟΕ τα πρωτόκολλα αυτά, να μετρήσει πόσο χειρουργεία έκανε σ’ ένα έτος ο τάδε καθηγητής μεγαλογιατρός και στη συνέχεια να τα διασταυρώσει με τα δηλωθέντα εισοδήματά του; Διότι αν ένας γιατρός εμφανίζεται να έχει χειρουργήσει σε ιδιωτικό νοσοκομείο 100 ασθενείς και έχει δηλώσει μόνο το εισόδημά του από το πανεπιστήμιο τότε δε μιλάμε για γιατρούς, αλλά για τους αγίους Αναργύρους και το ιδιωτικό νοσοκομείο θα πρέπει να είναι ίδρυμα αγγέλων.
Για τους γιατρούς δημοσίων νοσοκομείων, τα πράγματα είναι ευκολότερα. Οι αποδοχές των γιατρών είναι δηλωμένες, οπότε κάθε ευρώ παραπάνω που δε θα μπορεί να δικαιολογηθεί προέρχεται από φακελάκι ή από οποιαδήποτε άλλη παράνομη συναλλαγή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους μεγαλοδικηγόρους, μεγαλοεπιχειρηματίες κτλ.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ένας …. μεγαλοεφοριακός δε μπορεί να δώσει λύσεις κι εξηγήσεις, τότε για ποιον λόγο να παριστάνει τον Αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών και να αμολά ποσοστά φοροδιαφυγής, έτσι γενικά και αόριστα;
Τώρα βέβαια κι εγώ γράφω για να περνάει η ώρα, δεν απέμεινε αξία στις λέξεις. Να, και χτες είδα όσο άντεξα τη «σύγκρουση» του Κούλη με τον Αλέξη. Μα αυτό δεν ήταν συζήτηση στη Βουλή, καλλιστεία μνημονίων ήταν. Πιο μνημόνιο είναι πιο όμορφο, πιο έξυπνο, πιο ταπεινωτικό, πιο εξολοθρευτικό και ποιος εκπρόσωπός τους λέει τις καλύτερες ατάκες.
Άνθρωποι που ξεχνάνε να δηλώσουν ένα εκατομμύριο ευρώ και εμπλεκόμενοι σε τεράστια σκάνδαλα πολυεθνικών, υποκρίνονταν ότι διαφωνούσαν για το μέλλον της οικονομίας μιας χώρας ξεπουλημένης και τελειωμένης από καιρό. Ήθελαν να γεννήσουν ελπίδες και το μόνο που κατάφεραν ήταν να γεννήσουν κάτι εκτρώματα υποτέλειας που βρωμούσαν τα χνώτα τους από δω μέχρι το Βερολίνο.
Βγήκε μέχρι κι ο Κατρούγκαλος να μας συγκινήσει με την αναδιανομή βαρών. Ακόμη δεν έχει καταλάβει ότι στον άφραγκο, στον άνεργο, στο φτωχό, όσα βάρη και να ρίξεις πλέον, δεν πρόκειται πάρεις τίποτα. Δεν έχει να δώσει. Και στην τελική, το θέμα δεν είναι η αναδιανομή βαρών, αλλά των ωφελειών. Πάρε από τον πλούσιο όσα θες –σε σχέση πάντα με αυτά που δηλώνει ότι βγάζει, τα υπόλοιπα έχουν την ασυλία της ανικανότητας των ελεγκτικών μηχανισμών. Πάρε 10.000 ευρώ τον μήνα για εισφορές. Και πάρε από το φτωχό 10 ευρώ τον χρόνο. Το αποτέλεσμα είναι και για τους δύο το ίδιο. Θα πάρουν τ’ αρχίδια τους για σύνταξη.
Η διαφορά είναι ότι ο πλούσιος θα μπορεί να ζήσει χωρίς σύνταξη. Ο φτωχός, όχι. Κι επειδή δεν προσφέρεις τίποτα στον πλούσιο ανταποδοτικά, τον αθωώνεις για τη φοροδιαφυγή του και την εισφοροδιαφυγή του. Ακόμη κι ένας έντιμος με λεφτά, για πόσο καιρό να κάνει τον μαλάκα όταν έχει απέναντί του ένα κράτος που απλώς τον κλέβει, αφήνοντας ατιμώρητους όσους φοροδιαφεύγουν;
Ο Κούλης αποθεώνει το μνημόνιο. Από αυτό ζει και αυτό τον τρέφει. Ο Αλέξης προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό το μνημόνιο θα μας βγει σε καλό. Εμείς συνεχίζουμε να πεταλώνουμε τζιτζίκια. Για να είναι έτοιμα το καλοκαίρι να καλπάσουν στην έρημη χώρα.
Ανάρτηση από: http://kartesios.com