Του Μητροπολίτου Σιατίστης & Σισανίου Παύλου
Δεν ξέρω εάν εδώ που φτάσαμε υπάρχει ελπίδα και έξοδος από τη δύσκολη ώρα πού περνάμε. Εάν υπάρχει όμως ένα ενδεχόμενο ελπίδας, αυτό μόνο από το λαό μπορεί να προέλθει, εάν μπορέσει να συνετισθεί, εάν μπορέσει να μετανοήσει, εάν μπορέσει να αναλάβει τις ευθύνες του.
Οι εξουσίες στάθηκαν αδύνατες, γιατί υπήρξαν λίγες σε ποιότητα. Οι κατά καιρούς εξουσίες που κυβέρνησαν αυτό τον τόπο, στάθηκαν ανίκανες και ένα καθαρό μάτι διαβλέπει ότι δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να βοηθήσουν την Πατρίδα. Εάν μπορούσαν θα το είχαν κάνει.
Όχι δε μόνον δεν έκαναν καλό, αλλά έκαναν κακό, για την ακρίβεια κακούργησαν εναντίον της Πατρίδας και του λαού. Το κακούργημα δεν είναι μόνο ότι τον κατάστρεψαν οικονομικά, αλλά τον διέφθειραν ψυχικά. Προκειμένου να μπορούν να απολαμβάνουν την εξουσία τους και τα λάφυρά της, διέφθειραν την ψυχή αυτού του λαού και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που καταντά δαιμονικός.
Εκμεταλλεύθηκαν τα ανθρώπινα πάθη με στόχο να εκμαυλίσουν συνειδητά τον λαό. Με υποταγμένα στην εξουσία τα τηλεοπτικά κανάλια διαμόρφωσαν τις ειδήσεις διά να διαφθείρουν τον λαό και να κλονίσουν συνειδήσεις ώστε κάποτε να μπορούν να του πετάξουν στα μούτρα το «μαζί τα φάγαμε».
Ο λαός διαβρωμένος έγινε αιχμάλωτος του δικού του οράματος, αυτού που του καλλιέργησαν και τώρα κάποιοι έχουν την ελπίδα ότι θα ξανάρθουν εκείνες οι «καλές ημέρες» της καλοπέρασης και κανείς από τους πολιτικούς δεν έχει το θάρρος να τους πεί ότι αυτές δεν θα ξανάρθουν, γιατί ήταν μέρες ανομίας, και δεν πρέπει να ξανάρθουν.
Η κατάρρευση της Πατρίδας μας ήταν σχεδιασμένη με βασικούς συνεργάτες τους πολιτικούς, που αφιονισμένοι με το αφιόνι της εξουσίας στάθηκαν ανίκανοι να αντιδράσουν. Το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου δεν ήταν μια καλοστημένη παγίδα με τον τότε Πρωθυπουργό να σπρώχνει το λαό να παίρνει δάνεια για να αγοράζει μετοχές; Ποιος λογοδότησε γι’ αυτό;
Ο καταναλωτισμός έγινε όραμα ζωής. Με κάθε τρόπο οι Έλληνες ωθούντο προς την κατεύθυνση αυτή. Δάνειο για διακοπές, δάνειο για Χριστούγεννα σε εξωτικούς προορισμούς, δάνεια, δάνεια, δάνεια. Οι εξουσίες δεν γνώριζαν που πήγαινε αυτή η ιστορία; Αν γνώριζαν έχουν την πρώτη ευθύνη και πρέπει να αναζητηθεί. Εάν δεν γνώριζαν ήταν ένοχοι για λόγους βλακείας. Ήξεραν, όμως, τα πάντα.
Παράλληλα με τον ευδαιμονισμό, ένα πνεύμα λοιδωρίας απέναντι σε ο, τι πνευματικό, ο, τι παραδοσιακό και ταυτόχρονα ένα τσουνάμι επιθέσεων εναντίον της Εκκλησίας. Συνασπισμένα κανάλια, υπηρέτες ξένων πρώτα συμφερόντων και της ελληνικής εξουσίας μετά, προσπαθούσαν να γκρεμίσουν τη σχέση των νεοελλήνων με την πηγή της δυνάμεως. Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα προς μελέτη θα ήταν η στάση των ΜΜΕ απέναντι στον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Οφειλόταν σε καθαρό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ή εκτελούσαν διατεταγμένη υπηρεσία με διατάκτες εντός και εκτός Ελλάδος;
Μόνον ηλίθιοι δεν καταλάβαιναν τότε ότι ετοιμαζόταν η μεγάλη επίθεση εναντίον του λαού. Μόνον ηλίθιοι δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι στόχος δεν ήταν ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος. Δεν καταλάβαιναν ότι προσπαθούσαν να καταστρέψουν το καταφύγιο των ανθρώπων για να τους εξουδενώσουν.
Μιλούσαν για την «μεγάλη Εκκλησιαστική περιουσία» που αυτοί και το συνάφι τους την είχαν ληστέψει.
Η Εκκλησία είχε παραχωρήσει το 96% της περιουσίας της προς χάριν του λαού. Προκάλεσα αρκετές φορές τους δημοσιογράφους, ότι μια πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα θα ήταν να ερευνήσουν αν αυτή η εκκλησιαστική περιουσία, που δόθηκε κατά καιρούς για χάρη του λαού, πήγε πραγματικά στο λαό ή πήγε στις τσέπες των αδίστακτων. Αλλά κανείς δεν τόλμησε.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος εξέδωσε ένα βιβλίο, για το κομμάτι της Εκκλησιαστικής περιουσίας και την τύχη του, που αφορούσε την πρώτη Μητρόπολή του, Θηβών και Λεβαδείας. Αντιμετωπίσθηκε από όλους διά της σιγής. Η υπόθεση κάνει «τζιζ».
Αυτό που στόχευσε η εξουσία το πέτυχε, αλλά αυτό είναι και το μεγάλο έγκλημά της. Να διαφθείρει το λαό, για να τον αναγκάσει σε σιωπή και σε υποταγή. Και κατάφερε, επίσης, εν τινι μέτρω να συκοφαντήσει την Εκκλησία για να την τρομάξει, για να στρέψει τον λαό εναντίον της, σαν τον Νέρωνα που έκαψε την Ρώμη και μετά κατηγόρησε τους χριστιανούς σαν υπαίτιους. Όταν κάποια στιγμή ο λαός θα καταλάβει, παρόλο που προσπαθούν να τον αποπροσανατολίσουν, τότε θα δεί το μεγάλο και σκληρό παιχνίδι που έπαιξαν εις βάρος του.
Η ευθύνη των ανθρώπων της εξουσίας, για την καθυστέρηση σ’ αυτόν τον τόπο, σε νευραλγικούς τομείς της δημόσιας ζωής, είναι και μεγάλη και εγκληματική. Η κατάσταση και το κατάντημα της δημόσιας υγείας, της δημόσιας Παιδείας, της διεφθαρμένης διοίκησης και τόσοι άλλοι τομείς, οφείλουν την υπανάπτυξή τους στους ανθρώπους της εξουσίας. Αυτούς δεν τους ένοιαξε η Πατρίδα, τους ένοιαζε μόνο η εξουσία. Δεν τους ένοιαζε ούτε καν το κόμμα τους, που γι’ αυτούς ήταν μέσο προσωπικού πλουτισμού και μέσο διατήρησης της εξουσίας.
Πόσοι και πόσο κατάλαβαν αυτό τον τόπο, την ιστορία του και την παράδοσή του; Εύκολοι σε δεκάρικους λόγους, θεώρησαν ως πολιτική τοποθέτηση και πολιτικό διάλογο τα διάφορα σλόγκαν με τα οποία νόμιζαν ότι ασκούν πολιτική. Το πρώτο μνημόνιο είχε 234 σελίδες. Το υπέγραψαν όλοι, χωρίς κανείς να το διαβάσει. Το υπέγραψαν μέσα σε τρεις ώρες, χωρίς να ξέρουν τι υπογράφουν.
Υψηλόβαθμα στελέχη επισκέπτονται ξένους οργανισμούς για να υπερασπίσουν υποτίθεται τα συμφέροντα της Πατρίδας και οι συνομιλητές τους δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί ακριβώς πήγαν και τι ακριβώς ήθελαν. Αυτό είναι το επιπεδο τους, των περισσοτέρων τουλάχιστον. Γιατί αν αυτοί που πηγαίνουν έχουν «τέτοιες» ικανότητες, μπορείτε να καταλάβετε πόσες έχουν αυτοί που τους στέλνουν.
Η ανικανότητα, αλλά και η ιδιοτέλεια των ανθρώπων της εξουσίας φαίνεται στην ανικανότητα ή την άρνηση τους να συναινέσουν σε ένα κοινό τόπο, σε μια κοινή συνισταμένη, για σοβαρά προβλήματα που απασχολούν τους ανθρώπους. Έτσι αν μια Κυβέρνηση πάρει μια νομοθετική πρωτοβουλία π.χ. για την Παιδεία, η αντιπολίτευση θα αντιδράσει και θα καταψηφίσει. Θα ξεσηκώσει οργανωμένες ομάδες για να ματαιώσει τα πάντα.
Εάν η αντιπολίτευση αυτή γίνει αύριο Κυβέρνηση και πάρει για το ίδιο θέμα την ίδια ακριβώς ή περίπου πρωτοβουλία, η νέα αντιπολίτευση θα καταψηφίσει αυτό που ως Κυβέρνηση θέλησε να ψηφίσει. Γιατί να το κάνει ο άλλος και να μην το κάνουμε εμείς; Δεν μπόρεσαν εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων να κάνουν κάτι μαζί. Αυτό το ονομάζουν πολιτική. Αλλά αυτή η συμπεριφορά που είναι σχεδόν πάντα η ίδια στις εναλλασσόμενες εξουσίες δείχνει την αληθινή ποιότητά τους και το ποιοί είναι υπεύθυνοι για το κατάντημα της Πατρίδος.
Ήταν Νομάρχης. Γνώρισε την τοπική αυτοδιοίκηση και τις ανάγκες της. Γίνεται βουλευτής. Ως βουλευτής με το κόμμα του νομοθετεί σωστά μέτρα για την τοπική αυτοδιοίκηση. Έλα όμως που στις εκλογές για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων η αντιπολίτευση εκλέγει πολλούς νέους δημοτικούς και Νομαρχιακούς άρχοντας. Και πηγαίνει στην Βουλή με την εντολή από το κόμμα του που κυβερνά να εισηγηθεί το κουτσούρεμα των αρμοδιοτήτων για να μην ωφεληθούν οι αντίπαλοι.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι της εξουσίας στην Ελλάδα, γι’ αυτό και την άφησαν υποανάπτυκτη, γι’ αυτό καλλιέργησαν την διαφθορά, την άντληση μίζας, γι’ αυτό την έφεραν σε αυτό το σημείο. Ποιος από τους ανθρώπους της εξουσίας ένοιωσε στο πετσί του την οικονομική κρίση; Ο τρόπος της ζωής τους δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Και η σημερινή εξουσία δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να θερίζει τους καρπούς που έσπειρε. Με την ανευθυνότητα της αντιπολίτευσης έσπειρε ανέμους και τώρα θερίζει θύελλες.
Και προσπαθεί να αποπρασανατολίσει για μια ακόμη φορά την κοινωνία που ζεί σε έκτακτες ανάγκες, ψηφίζοντας νόμους και νομοσχέδια για να διατηρήσει τα κουρέλια της προοδευτικότητας και αντί να ζητά συγγνώμη για το κατάντημα των ανθρώπων, ζητά συγγνώμη για τα νομοσχέδια της ντροπής που άργησε τάχα να ψηφίσει.
Ένα άλλο κλασικό παράδειγμα της ανίκανης εξουσίας είναι αυτό που ζούμε αυτές τις ημέρες με τους αγρότες. Σχεδόν κάθε χρόνο έχουμε καταλήψεις δρόμων. Πριν η σημερινή εξουσία γίνει κυβέρνηση έτρεχε στα μπλόκα για να στηρίξει τα αιτήματα των αγροτών. Τότε είχαν δίκαιο και μόνο εφέτος έχουν άδικο; Κάποιοι λένε ότι έχουν μεν δίκαιο, αλλά οι συνθήκες είναι δύσκολες. Πριν δύο χρόνια δεν ήταν και μόνον τώρα έγιναν; Έχουν δίκαιο οι αγρότες; Εάν ναί να το παραδεχθούν όλοι.
Εάν έχουν άδικο ή είναι υπερβολικοί να τους το πούν ΟΛΟΙ, διαφορετικά είναι ανεύθυνοι. Έπειτα από τόσες ημέρες που η χώρα παρουσιάζει παράλυση, η εξουσία και τώρα και στο παρελθόν κάνει κάποιες παραχωρήσεις. Γιατί έπρεπε να ρεζιλεύεται έτσι η Πατρίδα μας; Δεν μπορούσαν από την αρχή να διαλεχθούν με ευθύνη, να τοποθετηθούν όλοι και να αποφύγουμε κάθε λίγο και λιγάκι αυτό το μπάχαλο; Αυτό λέγεται υπεύθυνη διακυβέρνηση της χώρας από όλες τις εξουσίες που πέρασαν;
Η εξουσία κατέστρεψε αυτό τον τόπο, τον λεηλάτησε για πάρτη της, τον διέφθειρε εκμεταλλευόμενη τα πάθη των ανθρώπων, τον δίχασε και έστρεψε τον ένα μετά τον άλλο, έστρεψε την μία ομάδα εναντίον της άλλης. Σήμερα η υπενθύμιση των μπλε, πράσινων και κόκκινων καφενείων του παρελθόντος μόνο ντροπή μπορεί να προκαλέσει σε κάθε νοήμονα άνθρωπο.
Όργανο στα χέρια ξένων προσπάθησε να καταστρέψει την γλώσσα, την ιστορία, την πίστη στον Θεό, με στόχο την εξουδένωση και την πλήρη υποταγή του λαού, αιχμάλωτου απατηλών ονείρων και ψεύτικων υποσχέσεων. Καμιά εξουσία δεν είπε ποτέ την αλήθεια στον λαό. Την λύση που υπήρχε δεν την είπε κανείς στον λαό γιατί δεν συνέφερε τις εξουσίες.
Η λύση δεν θα έλθει από καμία από τις συνηθισμένες εξουσίες. Η λύση θα προέλθει από τον λαό, όταν πρώτα συνειδητοποιήσει τις δικές του τεράστιες ευθύνες, όταν καταλάβει ότι έχει και εκείνος ευθύνη για το σημερινό κατάντημα του. Όταν καταλάβει ότι καμμία λύση δεν θα είναι ανώδυνη πλέον. Όταν αποφασίσει να λειτουργήσει ενωτικά και όχι διασπαστικά. Όταν αποφασίσει να γονατίσει ολόκληρος, για να γίνει ο καθένας αλληλέγγυος με τον άλλο. Τέλος όταν αποφασίσει εθελούσια και όχι αναγκαστικά να δυσκολευτεί, για να σηκωθεί και πάλι ολόκληρος.
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr