Της Αριστεράς που αλλαξοπίστησε.
Που φέρεται και άγεται άψυχο σώμα λάφυρο προς επίδειξη για συνετισμό.
Θρηνούν για τους Έλληνες που οδηγούνται στο θυσιαστήριο απ' την γονατισμένη στα τέσσερα Αριστερά.
Θρηνούν που αποτελειώνουν τη χώρα.
Άκουσον άκουσον!
Για να μην την καταστρέψουν εκείνοι που την έφεραν σ' αυτό το χάλι.
Μπορούν και οι αριστεροί της συμφοράς να ξεπουλήσουν, να καταστρέψουν, να υποδουλώσουν τη χώρα.
Κ' ύστερα μοιρολογίστρες της να γίνουν. Γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς.
Αυτή, δεν είναι η Αριστερά. Είναι η καταισχύνη της ανθρωπότητας.
Εμπιστευτήκαμε στους Εφιάλτες να φυλάξουν Θερμοπύλες.
Βυσσοδομούν ξεπουλώντας την πατρίδα. Κι ύστερα θρηνούν.
Θρηνούν για την υποδούλωση των Ελλήνων στους ξένους.
Για τα βλαστάρια που άγονται σφαχτάρια.
Κλαίνε και οδύρονται οι θεομπαίχτες.
(Αλλά τι εστί θρήνος; για τους γονατισμένους αριστερούς; η απώλεια της βουλευτικής αποζημίωσης;)
Καλύτερα σαράντα χρόνια ραγιάδες παρά εις τους αιώνες πατριώτες.
Αυτοί, δεν είναι αριστεροί. Απέχουν παρασάγγες.
Είναι οι κλαγγές της ήττας.
Τούρκεψαν σε μια δεκαεφτάωρη Νύχτα κι άνοιξαν την κερκόπορτα.
Έπεσαν αμαχητί, εν μία νυκτί.
Ουέ τοις ηττημένοις.
Οι οιμωγές τους δεν αρκούν για την εξιλέωση τους.
Ανάρτηση από: http://pantelonikampana.blogspot.gr