Η νέα πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι | AP Photo/ Kirsty Wigglesworth
Προτού χθες αναλάβει η Τερέζα Μέι την πρωθυπουργία του Ηνωμένου Βασιλείου, ο βρετανικός Tύπος ήδη μιλούσε για την πρόθεσή της να εντάξει σημαντικό αριθμό γυναικών στο υπουργικό συμβούλιο και μάλιστα σε καίρια χαρτοφυλάκια, προβάλλοντας το προφίλ της ως υπέρμαχου των δικαιωμάτων των γυναικών.
Η Τερέζα Μέι παρουσιάζεται ως πρωτοπόρος της γυναικείας ισότητας και ως η «γυναίκα των γυναικών». Και είναι αλήθεια πως στήριξε την αλλαγή του συστήματος επιλογής υποψηφίων ώστε να υπάρξει μεγαλύτερη εκπροσώπηση γυναικών στο Κοινοβούλιο.
Πέρσι πέρασε νόμο που καθιστά ποινικό αδίκημα τον ασφυχτικό έλεγχο της ζωής των γυναικών από τους άντρες συγγενείς τους.
Εχει μιλήσει για την αναγκαιότητα της πλήρους ένταξης των γυναικών στην αγορά εργασίας και της αξιοποίησης του δυναμικού τους, για την προστασία των φτωχών εργαζόμενων και των γυναικών και έχει υποσχεθεί να προωθήσει την ισότητα.
Αμετανόητη
Του Κώστα Γρηγοριάδη
Αλήθεια είναι όμως και ότι η Μέι έφτασε στην Ντάουνινγκ Στριτ έπειτα από μια πολιτική καριέρα στη διάρκεια της οποίας απέρριψε νομοθεσίες που εγγυώνται την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, γράφει ο Αντριου Γκρίφιν στον «Ιντιπέντεντ».
Αμετανόητη για την ψήφο της υπέρ της εισβολής στο Ιράκ, απουσίαζε επιδεικτικά κατά την ψηφοφορία νομοσχεδίων για την προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών, ενώ πρόσφατα υπαινίχθηκε πως το Ηνωμένο Βασίλειο θα έπρεπε να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιατί περιορίζει τις εξουσίες της κυβέρνησης.
Εχει στηρίξει αναφανδόν την αυστηρή λιτότητα που έχει πλήξει δυσανάλογα τις γυναίκες. Οι περικοπές του νέου οικουμενικού επιδόματος θα επιβαρύνουν εκατομμύρια φτωχούς εργαζόμενους -στη συντριπτική τους πλειονότητα γυναίκες- με έως και 3.000 λίρες τον χρόνο και οι μειώσεις των φορολογικών απαλλαγών για τις οικογένειες με δύο παιδιά θα επιβαρύνουν ακόμη περισσότερο τη θέση τους.
Στην προσφυγική κρίση και στο μεταναστευτικό δεν διαφέρει στο ελάχιστο από τους άντρες του κόμματός της, ακολουθώντας μια σκληρή πολιτική τα έξι χρόνια που διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών.
Εμπνεύστηκε την αμφιλεγόμενη εκστρατεία με τα λεωφορεία που έγραφαν «Γυρίστε στις πατρίδες σας ή θα συλληφθείτε».
Είναι υπεύθυνη για την απέλαση χιλιάδων ευάλωτων γυναικών προσφύγων. Αρνήθηκε να αποκαλύψει τις πραγματικές διαστάσεις της σεξουαλικής κακοποίησης και των απάνθρωπων συνθηκών στο κέντρο κράτησης μεταναστών Γιαρλς Γουντ, όπου το 90% των κρατουμένων είναι γυναίκες, και απέρριψε έκκληση για να σταματήσει η κράτηση εγκύων προσφύγων.
Προπέτασμα καπνού
Οι Τόρις, που 26 χρόνια μετά την παραίτηση της Μάργκαρετ Θάτσερ ανέδειξαν τη δεύτερη γυναίκα πρωθυπουργό στην Ιστορία του Ηνωμένου Βασιλείου, «τυπικοί δεξιοί που προσκολλώνται απονενοημένα σ’ έναν απολιτικό φεμινισμό αποκομμένο από την κοινωνία, πανηγυρίζουν τώρα που μπορούν να τον επικαλούνται», γράφει στον «Γκάρντιαν» η Ιβ Λίβινγκστον.
Στο Συντηρητικό Κόμμα οι γυναίκες αποτελούν μόνο το 20% των μελών του Κοινοβουλίου κι αν λίγες γυναίκες από αυτές κατάφεραν να αναδειχθούν στην ηγεσία του κόμματος, δεν έδωσαν μάχη για να αλλάξουν τις δομές του ώστε να ευνοηθεί η γυναικεία παρουσία και προβληματική, αντίθετα συχνά υιοθέτησαν πολιτικές που στρέφονται εναντίον τους.
Οπως εύστοχα σχολιάζει η Λίβινγκστον, «η αποκαλούμενη φεμινιστική επιτυχία του Συντηρητικού Κόμματος αποτελεί ένα προπέτασμα καπνού. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Βρετανίδες δεξιές ηγέτιδες αναδείχθηκαν με μια εγγενή σεξιστική ιδεολογία που εγγυάται ότι το σύστημα δεν ταιριάζει σε ηγέτιδες κανενός άλλου είδους...
Κι αν η Μέι με ένα προσωπικό επίτευγμα κατάφερε να σπάσει τη γυάλινη οροφή, οι αδίστακτες δεξιές πολιτικές που θα επιβάλει στη χώρα εγγυώνται ότι δεν θα διαφέρουν από εκείνες των αντρών προκατόχων της», πλήττοντας γυναίκες αλλά και άντρες.
Ανάρτηση από: http://www.efsyn.gr