Στο περυσινό φεστιβάλ τον τόνο έδωσε η επίσκεψη του αντιπροέδρου της Βολιβίας, Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα. Το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός του φετινού φεστιβάλ ήταν σίγουρα η παρουσία της Λέιλα Χάλεντ. Μετά από αρκετά χρόνια προσπαθειών, η θρυλική Παλαιστίνια αεροπειρατίνα ήρθε για πρώτη φορά στη χώρα μας. Ήταν τόσα τα προβλήματα, τα προσκόμματα, οι ενοχλήσεις και οι παρενοχλήσεις που αντιμετωπίσαμε, ώστε μέχρι να την αγκαλιάσουμε στο αεροδρόμιο δεν πιστεύαμε ότι, τελικά, θα την έχουμε κοντά μας. Η Λέιλα Χάλεντ μίλησε στην κεντρική εκδήλωση της Παρασκευής. Έδωσε συνεντεύξεις σε εφημερίδες (Εφ.Συν), στο ραδιόφωνο (στην εκπομπή του Στέλιου Ελληνιάδη στο «Κόκκινο») και σε ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης (Euronews). Συναντήθηκε με τον Μανόλη Γλέζο, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τη ΛΑΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά όχι και με την κυβέρνηση, παρά τις προσπάθειές της. Στην «γωνιά του Δρόμου» μίλησε με πολύ κόσμο και υπέγραψε την αυτοβιογραφία της που μόλις είχε κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Α/συνεχεια. Επισκέφτηκε το στέκι «Αμπάριζα» στο Γαλάτσι, όπου ενημέρωσε τις υπόλοιπες διεθνείς αντιπροσωπείες για την κατάσταση στην Παλαιστίνη και γενικότερα τη Μέση Ανατολή. Η 72χρονη αγωνίστρια μίλησε το μεσημέρι της Κυριακής και σε όλους τους εθελοντές του Resistance που λόγω του «τρεξίματος» δεν μπόρεσαν να την ακούσουν στις εκδηλώσεις. Σε πολύωρη συνάντηση με αντιπροσωπεία της ΚΟΕ ενημερώθηκε μαζί με άλλους συντρόφους της από την Παλαιστίνη για την κατάσταση στη χώρα μας. Είναι πολλά αυτά που μαθαίνεις από τέτοιους ανθρώπους. Λόγια με ουσία, βάρος και δύναμη. Προθυμία να μιλήσει παντού και σε οποιονδήποτε για την υπόθεση του παλαιστινιακού λαού. Πρόσχαρη και φιλική. Ήταν μεγάλη μας τιμή και χαιρόμαστε όταν μας μετέφερε την έκπληξή της για τον ζεστό τρόπο που την υποδέχτηκαν και την αγκάλιασαν τόσοι πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα. Στο επανιδείν!
«Μην υποστέλλετε τη σημαία. Να βγείτε ξανά στους δρόμους. Ίσως όχι καθημερινά όπως κάνατε έναν χρόνο πριν. Βγείτε, όμως, σε κάθε ευκαιρία. Σε κάθε κάλεσμα. Σε κάθε εθνική ή εργατική επέτειο. Διαδηλώστε με πάθος. Να αισθάνονται αυτοί που ήταν στο δρόμο μαζί σας και τώρα βρίσκονται σε υψηλές καρέκλες την ανάσα σας». Ένα μήνυμα διαρκούς αγώνα, από την γυναίκα που αγωνίζεται 70 συναπτά έτη για την απελευθέρωση της πατρίδας της και την οποία έχει δει για μια μονάχα ημέρα από κοντά!
«Μην υποστέλλετε τη σημαία. Να βγείτε ξανά στους δρόμους. Ίσως όχι καθημερινά όπως κάνατε έναν χρόνο πριν. Βγείτε, όμως, σε κάθε ευκαιρία. Σε κάθε κάλεσμα. Σε κάθε εθνική ή εργατική επέτειο. Διαδηλώστε με πάθος. Να αισθάνονται αυτοί που ήταν στο δρόμο μαζί σας και τώρα βρίσκονται σε υψηλές καρέκλες την ανάσα σας». Ένα μήνυμα διαρκούς αγώνα, από την γυναίκα που αγωνίζεται 70 συναπτά έτη για την απελευθέρωση της πατρίδας της και την οποία έχει δει για μια μονάχα ημέρα από κοντά!
Παρακάτω δείτε και διαβάστε την ομιλία του ζωντανού θρύλου της Παλαιστινιακής αντίστασης, της Λέιλα Χάλεντ, στα πλαίσια του 9ου φεστιβάλ Resistance που πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιουνίου στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Η ομιλία της Λέιλα Χάλεντ, μέλους του Παλαιστινιακού Εθνικού Συμβουλίου και της ηγεσίας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης
Σύντροφοι, φίλοι, αδελφές και αδελφοί
Είμαι πολύ συγκινημένη από όλα όσα έχουν συμβεί από την υποδοχή σας εδώ.
Ευχαριστώ πολύ τους διοργανωτές που με έφεραν εδώ, στην Ελλάδα, για τρίτη φορά. Γιατί δεν είναι αλήθεια ότι είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στην Ελλάδα. Έχω ξαναπεράσει πάνω από την Ελλάδα με το αεροπλάνο το 1969, όταν εδώ υπήρχε η στρατιωτική δικτατορία και έστειλα τους χαιρετισμούς μου από τον ασύρματο του αεροπλάνου στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό. Την δεύτερη φορά που βρέθηκα στην Ελλάδα ήταν μέσω μιας ομιλίας, μέσω skype, και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτό.
Εκ μέρους του παλαιστινιακού λαού, εκ μέρους του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, εκ μέρους όλων των παλαιστινιακών κρατούμενων και πάνω απ’ όλα του γενικού γραμματέα μας, του Αχμάντ Σααντάντ, σας μεταφέρω θερμούς επαναστατικούς χαιρετισμούς στον καθένα και στην καθεμιά από εσάς, γιατί είμαστε όλοι εδώ για να γιορτάσουμε την δική μας αντίσταση.
Είμαι εδώ για να σας πω την ιστορία μας.
Οι Παλαιστίνιοι στοχοποιήθηκαν από τους σιωνιστές, ήδη από το 1917. Όταν οι σιωνιστές πήραν την υπόσχεση από τους Βρετανούς οι οποίοι κατείχαν την χώρα μας ότι μπορούν να υποδομήσουν το δικό τους σιωνιστικό κράτος στη δική μας γη. Ο λαός μας άρχισε να αντιστέκεται από τότε και αντιστέκεται συνεχώς από τα τότε μέχρι σήμερα. Δεν είμαι εδώ, όμως, για να δώσω μαθήματα Ιστορίας αλλά για να μιλήσω για τα γεγονότα της σύγκρουσης στη χώρα μας. Δεν έχει υπάρξει κράτος του Ισραήλ στην Ιστορία αλλά Παλαιστίνη υπήρξε στην Ιστορία και θα υπάρξει και στο μέλλον. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αξιοπιστία αυτού του ισχυρισμού. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα κράτος τύπου απαρτχάιντ, το οποίο ονομάζεται Ισραήλ. Εμείς ποτέ δεν θα το αναγνωρίσουμε. Δεν μπορούμε να ζούμε κάτω από τον ζυγό του σιωνισμού. Ο σιωνισμός είναι ένα ρατσιστικό κίνημα. Είναι ένα αντιδραστικό κίνημα. Είναι, επίσης, μια δύναμη κατοχής. Και ανέκαθεν όπου υπήρχε κατοχή, υπήρχε και αντίσταση. Στα ΜΜΕ μας βάζουν την ταμπέλα του τρομοκράτη. Αλλά το αποκορύφωμα της τρομοκρατίας είναι η κατοχή. Ο φασισμός είναι τρομοκρατία. Το Ισραήλ είναι η νέα εκδοχή του ναζισμού γιατί ακριβώς είναι ένα κράτος που βασίζεται πάνω στο απαρτχάιντ.
Ο λαός μας έχει υποφέρει πολύ. Και όλοι εσείς, εσείς οι Έλληνες, αλλά και οι άλλοι φίλοι που είναι από άλλες χώρες, από το Πουέρτο Ρίκο, από την Αργεντινή, από την Τουρκία γνωρίζετε τι σημαίνει κατοχή και γνωρίζετε το δράμα της προσφυγιάς.
Είμαι εδώ, επίσης, για να μεταφέρω ένα μήνυμα προς τον ελληνικό λαό. Μέσα από αυτό το φεστιβάλ και μέσα από τον καθένα από εσάς που μπορεί να γίνει φορέας αυτού του μηνύματος, είμαστε ευγνώμονες απέναντι σας. Εσείς μας αγκαλιάσατε, εσείς μας υποστηρίξατε και δείξατε μεγάλη αλληλεγγύη προς εμάς. Παρά την κρίση που υπάρχει στην Ελλάδα ο ελληνικός λαός αγκάλιασε το νέα κύμα των προσφύγων. Αντιθέτως, αυτό δεν συνέβη σε επίσημο επίπεδο. Αλλά δεν έχει σημασία, εσείς μπορείτε να το κάνετε αυτό επειδή είστε άνθρωποι. Κι εμείς οι Παλαιστίνιοι διακηρύττουμε ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας, κι ένας από τους λόγους που μπορούμε να τον συνεχίσουμε είναι ότι κι εσείς είσαστε μαζί μας. Όσο είσαστε μαζί μας, δεν φοβόμαστε. Θέλουμε να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα μέχρι το τέλος.
Θέλω να μιλήσω για ένα πολύ σημαντικό σημείο που αφορά τους κρατούμενους, τους φυλακισμένους. Αυτή την στιγμή υπάρχουν πάνω από 8 χιλιάδες Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι. Εφτακόσιοι από αυτούς είναι παιδιά, ενενήντα είναι γυναίκες.
Και όλοι υποφέρουν από τα βασανιστήρια της φυλακής. Οι σύντροφοί μου, οι συντρόφισσές μου από το Πουέρτο Ρίκο, από την Τουρκία μίλησαν για τις φυλακές. Ένας πολιτικός κρατούμενος, ένας Παλαιστίνιος φυλακισμένος ο Μπιλιάντ Καγιέντ είχε συμπληρώσει 14,5 χρόνια στη φυλακή κι έπρεπε να αποφυλακιστεί στις 13 Ιουνίου. Με το που βγήκε από την φυλακή τον συνέλαβαν ξανά με το σύστημα της λεγόμενης διοικητικής κράτησης, δηλαδή της φυλάκισης χωρίς δίκη. Ξεκίνησε απεργία πείνας και σε αλληλεγγύη μαζί του όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι του Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης ξεκινούν απεργία πείνας. Διότι το Ισραήλ δεν σέβεται τον Διεθνή Νόμο κι αυτό δεν αφορά μονάχα τους φυλακισμένους αφορά και τους συμμάχους του, όπως τις ΗΠΑ και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης που δίνουν υποβρύχια στο Ισραήλ, τη Γερμανία, τη Γαλλία και όταν φτάσουμε στην περίπτωση της Ελλάδας υπάρχει μια ντροπή. Ήθελα να επικεντρώσω στο θέμα των φυλακισμένων, αλλά την ίδια στιγμή θέλω να μιλήσω και για το θέμα των κυβερνήσεων.
Θέλω να σας καλέσω από αυτό το βήμα να υποστηρίζετε τους πολιτικούς κρατούμενους σε κάθε φυλακή και ιδίως στις ισραηλινές φυλακές. Είμαι σίγουρη ότι θα αναλάβετε δράση.
Αλλά για τις κυβερνήσεις; Μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, μιλούν για δημοκρατία αλλά είναι μόνο λόγια του αέρα αυτά. Μιλάνε συνέχεια για ανθρώπινα δικαιώματα αλλά έχουν δυο μέτρα και σταθμά όταν τα ανθρώπινα δικαιώματα περνάνε τον ωκεανό. Τότε είναι που υποστηρίζουν τις δυνάμεις κατοχής, υποστηρίζουν αυτούς που καταπιέζουν τους λαούς όλου του κόσμου.
Τώρα θέλω να μιλήσω και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι, ήμασταν ευτυχισμένοι που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές πέρυσι, χάρη στις λαϊκές κινητοποιήσεις στους δρόμους. Γιατί εκτιμούσαμε ότι κάθε νίκη του κινήματος και της Αριστεράς σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου είναι και δική μας νίκη. Αλλά απογοητευτήκαμε από τις πολιτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση. Ο πρώτος κίνδυνος της πολιτικής της κυβέρνησης, εδώ στην Ελλάδα, είναι ότι οι συμφωνίες που κάνει με το Ισραήλ συμβάλλουν στη ληστεία του αερίου που ανήκει στον παλαιστινιακό λαό και βρίσκεται υπό την κατοχή του Ισραήλ σήμερα. Ακόμα χειρότερα για τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ και με τις ΗΠΑ. Από εδώ θέλω να προειδοποιήσω προσέξτε το Ισραήλ, προσέξτε τις ΗΠΑ επειδή αυτοί ξεκινούν τους πολέμους. Αυτοί οι ιμπεριαλιστές ακριβώς είναι που απειλούν την ειρήνη των λαών όλου του κόσμου.
Θέλω από το βήμα του Φεστιβάλ Resistance να καλέσω την ελληνική κυβέρνηση και ιδίως τον πρωθυπουργό της Ελλάδας να αναθεωρήσει τις πολιτικές του, αλλιώς θα χάσει την ίδια την Ελλάδα. Και καλώ, επίσης, τον ελληνικό λαό και τις προοδευτικές δυνάμεις, πρέπει να σταματήσετε αυτές τις πολιτικές, να επιστρέψετε στους δρόμους. Όλοι οι λαοί του κόσμου είναι μαζί σας.
Θέλω να μεταφέρω το μήνυμα του παλαιστινιακού λαού, την ευγνωμοσύνη του για όλους τους λαούς του κόσμου που μας έχουν υποστηρίξει και ιδίως για τον ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκπληρώσει αυτά που είχε υποσχεθεί, πρέπει να ξανά υπάρξει για τον ελληνικό λαό η ελπίδα μιας σωτηρίας, μιας διεξόδου.
Σήμερα συναντήθηκα το πρωί με τον Μ. Γλέζο. Αυτός ο άνθρωπος είναι το υπόδειγμα του αγωνιστή της ελευθερίας. Έμαθα πολλά από αυτή την συνάντηση. Να μη φοβάμαι να συνεχίσω τον αγώνα. Του ζήτησα να στείλει ένα μήνυμα για την απελευθέρωση των φυλακισμένων μας και ένα μήνυμα υποστήριξης προς το κίνημα μποϊκοτάζ των ισραηλινών προϊόντων, ώστε να πιεστεί το Ισραήλ ενάντια στην κατοχή. Σας καλώ να ακούσετε αυτά τα μηνύματα και να ανταποκριθείτε με θετικό τρόπο. Και του στέλνω του Μανόλη Γλέζου από εδώ θερμούς επαναστατικούς χαιρετισμούς. Μου έδωσε δύναμη όταν φτάσω την ηλικία του, θα συνεχίσω κι εγώ να αγωνίζομαι.
Με αφορμή το σύνθημα αυτού του φεστιβάλ «Ελεύθεροι λαοί σε ελεύθερες χώρες» θέλω να σας πω ένα περιστατικό που μου συνέβη: Μια μέρα επέστρεψα σπίτι και τα παιδιά μου, που τότε ήταν πολύ μικρά, μάλωναν, όπως όλα τα παιδιά σε αυτή την ηλικία. Τα ρώτησα γιατί, τι συμβαίνει και ο μεγαλύτερος γιος μου είπε: «Μίλαγα με τον αδερφό μου και μου είπε σε κάποια στιγμή “είμαι ελεύθερος” κι αυτό είναι ντροπή». Και ο μικρότερος γιος απάντησε: «Γιατί πρέπει να ντρέπομαι; Είμαστε στη διασπορά, είμαστε δηλαδή πρόσφυγες, πρέπει να είμαστε ελεύθεροι για να μπορούμε να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας». Αλλά ο μεγαλύτερος του ανταπάντησε: «Δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι μέχρι την στιγμή που θα ελευθερώσουμε την πατρίδα μας». Κι έτσι βρέθηκα μπροστά σε ζητήματα διαλεκτικής. Τα παιδιά μου μιλούσαν για τη διαλεκτική. Η απάντησή μου ήταν «και οι δυο έχετε δίκιο». Για να είσαι ελεύθερος πρέπει να απελευθερώσεις τη χώρα σου, πρέπει μέσα σου να είσαι ελεύθερος. Η ελευθερία είναι η πιο πολύτιμη ανθρώπινη αξία. Δεν μπορεί να διαχωριστεί. Όταν υπάρχει ελευθερία στην Ελλάδα, είναι ελευθερία και για την Παλαιστίνη. Όταν υπάρχει ελευθερία στο Κουρδιστάν, υπάρχει ελευθερία και για την Παλαιστίνη. Όταν υπάρχει ελευθερία για το Πουέρτο Ρίκο, υπάρχει ελευθερία και για την Παλαιστίνη.
Ο Νέλσον Μαντέλα είχε πει «η ελευθερία μας είναι ανολοκλήρωτη μέχρι να απελευθερωθεί η Παλαιστίνη» και ο Νέλσον Μαντέλα είχε δίκιο. Έχουμε πολλούς Νέλσον Μαντέλα εμείς φυλακισμένους στις φυλακές του Ισραήλ. Υπάρχουν Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι αγωνιστές πάνω από 33 χρόνια. Πεντακόσιοι από τους φυλακισμένους μας βρίσκονται στην φυλακή πάνω από 20 χρόνια. Γι αυτό τον λόγο η ελευθερία είναι τόσο πολύτιμη. Ας έχουμε ένα κοινό σύνθημα «ελευθερία για όλους στον κόσμο».
Για όλους τους λαούς του κόσμου ελευθερία!
Ανάρτηση από: http://www.e-dromos.gr