«Κι αν εμείς δεν αξιωθήκαμε ακόμα να έχουμε ηγεσία που να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει σε αγώνα απελευθέρωσης τον λαό μας, αν δεν μπορούμε να δρασκελίσουμε περήφανοι ελευθερωτές τον Πενταδάκτυλο για να υψώσουμε την γαλανόλευκη στην Κερύνεια μας, ας στηρίξουμε και ας δυναμώσουμε τουλάχιστον τους Κούρδους αγωνιστές που κροταλίζουν τα όπλα της λευτεριάς ενάντια στον Τούρκο κατακτητή, στα κακοτράχαλα βουνά του Κουρδιστάν», έγραφε ο Θεόφιλος Γεωργιάδης πριν πολλά χρόνια. Δεν τον άφησαν να ζήσει για να ανακαλύψει ότι όχι μόνο δεν αξιωθήκαμε ακόμα (22 χρόνια μετά τη δολοφονία του και 42 μετά την τουρκική εισβολή) να έχουμε ηγεσία «που να εμπνεύσει και να καθοδηγήσει σε αγώνα απελευθέρωσης τον λαό μας», αλλά και «καταδικαστήκαμε» να έχουμε ηγεσία που εργάζεται μέρα νύχτα προς όφελος του νεοσουλτάνου Ταγίπ Ερντογάν, ηγεσία που υπόσχεται και συζητά για «λύση» τουρκικής προέλευσης και ηγεσία που στέκεται μόνο υπέρ ενός φασιστικού καθεστώτος που εισβάλλει στη Συρία υπό τον μανδύα του τιμωρού και του «ειρηνοποιού» (όπως στην Κύπρο το 1974) αλλά με σκοπό να προσβάλει τον εκεί όρθιο κουρδικό λαό.
Όχι μόνο, λοιπόν, στα κακοτράχαλα βουνά του Κουρδιστάν, αλλά και στη Συρία «κροταλίζουν τα όπλα της λευτεριάς ενάντια στον Τούρκο κατακτητή», εδώ και καιρό. Κι εμείς, αντί «τουλάχιστον» (όπως ήλπιζε ο Θεόφιλός μας) να δυναμώσουμε και να στηρίξουμε αυτά τα όπλα, καταθέτουμε καταλόγους τριμερών διασκέψεων (για να πείσουμε τους εαυτούς μας;), χαριεντιζόμαστε με κρίσιμους γύρους διαπραγματεύσεων, υπερκαλύπτουμε με σάπια πέπλα την κατοχή και κρεμόμαστε από τα δηλητηριώδη χείλη κατοχικών ηγετών. Ώσπου να τελειώσουν εντελώς πια τα ψέματα και ανεβούμε κι εμείς σε κακοτράχαλα βουνά για να συντρίψουμε, όχι μονάχα σημαίες κατακτητών, αλλά και τα όνειρα συνταξιούχων απρόσωπων 25άρηδων (ή μη) για «έντιμους» συμβιβασμούς και «λύσεις» τύπου απαρτχάιντ. Προς το παρόν, η ψυχή, από τα λίγα αγωνιστικά κομμάτια μας, τραγουδά με τους πελώριους Κούρδους, μπροστά από τα τουρκικά τεθωρακισμένα του Ερντογάν:
«Σ’ αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή».
τρώνε βρώμικο ψωμί
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή».
Ανάρτηση από: Αλέκος Μιχαηλίδης