Ναι; Θα σας πω εγώ:
Κάποιοι θα ξεσηκωθούν διαδικτυακά και θα γκρινιάξουν λίγο στο facebook κι άλλο τόσο στο twitter χρησιμοποιώντας τις γνωστές κλισεδούρες, memes με στοχαστικά αποφθέγματα του Πάολο Κοέλιο, φοβερά και τρομερά άρθρα με ακόμη φοβερότερους τίτλους τα οποία δεν θα διαβάσει σχεδόν κανείς ολόκληρα πριν βαρεθεί και πάει να δει κάνα βιντεάκι με κάποιους τρελούς τύπους που έμαθαν στον σκύλο τους να τρώει παγωτό χωρίς να λερώνεται. Ήδη άρχισαν, αν δεν το έχετε προσέξει ήδη.
Κάποιοι άλλοι, οι υποτιθέμενοι οργανωμένοι σε κόμματα και συλλογικότητες, πρωτοβουλίες, παρεμβάσεις, ομάδες, μέτωπα κλπ, θα βγάλουν εσπευσμένες, αγωνιστικότατες ανακοινωσούλες, καταδικάζοντας με σκληρά λόγια όπως "Δεν θα περάσει", "Ο λαός θα νικήσει" και άλλα τέτοια επιτυχημένα.
Κάποιοι άλλοι, οι υποτιθέμενοι ψαγμένοι, θα αναλύσουν αναλύσεις επί αναλύσεων, για να μας αποδείξουν - είπαμε, με ανάλυση, όχι παίξε-γέλασε - το πόσο κακό και άσχημο είναι αυτό που γίνεται.
Μάλιστα μερικοί από αυτούς τους τελευταίους, οι σούπερ ήρωες της ψαγμενιάς, θα αναφέρουν και το πολύ γνωστό πλέον χρήσιμο, ότι αυτοί σας τα έλεγαν εδώ και πολύ, μα πάρα πολύ καιρό.
Στην συνέχεια, εάν, ξαναλέω, εάν είμαστε τυχεροί, οι αγωνιστές, προοδευτικοί, ριζοσπάστες, πατριώτες, δημοκράτες, κλπ. κλπ. κλπ. θα οργανώσουν μαζί με τα καλέσματα των συνδικάτων, του ΚΚΕ και λοιπούς, κάποιες διαδηλώσεις σε κατά τόπους πλατείες.
Θα συμφωνήσουν στο αυτονόητο πλέον, ότι όλοι τους, θα κάνουν αυτές τις διαδηλώσεις ξεχωριστά, ώστε να μην εμπλακούν τα βγελήγματα με τους αριστερούς, οι πατριώτες με τους διεθνιστές, οι αναρχικοί με τους δημοκράτες κ.ο.κ., μέχρι να στερέψουν οι διαθέσιμες μεγαλύτερες αποστάσεις, χρονικές και χωρικές μεταξύ τους.
Θα μαζευτούν λοιπόν, 300, 1000, 5000, 10000 νοματάιοι ανάλογα με την διαθέσιμη δύναμη των αποκομματιδίων τους, και θα αρχίσουν την παρέλασή τους, ο καθένας με τα χαρακτηριστικά τους συνθήματα και το ιδιαίτερο, έχω να πω εξ ιδίας εμπειρίας, στυλ εκτέλεσης τους, διαφορετικές σημαίες κλπ κλπ.
Η διαδήλωση θα πάει καλά κατά γενική ομολογία των περισσοτέρων όσων πήγαν. Η απεργία των ΜΜΜ ή οι απαγορεύσεις δεν θα σταματήσουν τον μετρημένο κοσμάκη που θα μαζευτεί. Οι πορείες, μία-μία, θα περάσουν από το επίμαχο σημείο, να εδώ στην Αθήνα για παράδειγμα, θα περάσουν μπροστά από την Βουλή στο Σύνταγμα.
Στην συνέχεια, κάποιοι θα πάνε για καφέ, άλλοι σπίτι τους μια και δεν υπάρχει σάλιο, κι άλλοι που είτε από το Κόμμα είτε από την δουλίτσα που έχουν ακόμη σε μια πολυεθνική καπιταλιστική εταιρία, θα πάνε για μερικά μετρημένα στο χέρι ουζάκια ή τσιπουράκια.
Την επόμενη μέρα, που συνήθως, ως είθισται, είναι και η μέρα εφαρμογής ή ψήφισης των μέτρων, όλοι θα βρίσκονται ήσυχα και σιωπηλά μέσα στην θαλπωρή του σπιτιού τους, ή του κομματικού τους στεκιού, αναφέροντας ο ένας στον άλλον πόσο καλά τα πήγαν και ότι παρ όλ αυτά, δεν θα γίνει τίποτα.
Οι υπόλοιποι 9 εκατομμύρια εννιακόσιες χιλιάδες ογδόντα πέντε Έλληνες, δεν θα έχουν καταλάβει τίποτα, μια και τα ΜΜΕ θα τους πουν ότι κάποιοι γραφικοί, πάλι είτε απλά πέρασαν μια βολτούλα από τις πλατείες, είτε ότι τα έκαναν και πάλι μπάχαλο.
Ααα και πριν το ξεχάσω: Θα υπάρχουν και κάποιες 3 με 4 χιλιάδες τρελαμένοι που θα νοιώθουν ότι η τύχη τους κρέμεται πλέον από μια και μόνη τρίχα γιατί το μόνο που περνάει από το μυαλό τους είναι εάν ήρθε επιτέλους η ώρα να μπουν μέσα στο μπουρδέλο και να τα κάνουν όλα γης μαδιάμ, ολοκληρωτικά, ανεπιστρεπτί και αμετάκλητα.
(Το ξέρω, η ειρωνεία μου έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Έλα μου όμως, που κάπως έτσι θα γίνουν τα πράγματα…)
Ανάρτηση από: http://stavroskatsoulis.blogspot.gr