Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Τι σημαίνει πραγματικά η πολυδιαφημισμένη "black Friday"

Με περίσσια περηφάνια η αλυσίδα πολυκαταστημάτων public μέσα από μια μεγάλη διαφημιστική καμπάνια ενημερώνει το καταναλωτικό κοινό ότι στις 25/11 φέρνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη “black Friday”. 

Πρόκειται για έναν προερχόμενο εξ Αμερικής θεσμό με «μοναδικές προσφορές για λίγες ώρες». Το νέο αναμεταδίδεται από ένα σωρό ενημερωτικά ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα σαν μια πρωτοποριακή κίνηση…

Ωστόσο, κανείς δε φαίνεται να το ψάχνει λίγο παραπάνω για το τί πραγματικά σημαίνει αυτή η “black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. 

Ούτε και κάνει κάποιες αναφορές στις χαοτικές καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στα καταστήματα (στο διαδίκτυο υπάρχουν άπειρα σχετικά videos) ή ακόμα και για τους θανάτους και τους τραυματισμούς που έχουν συντελεστεί και σχετίζονται με αυτή (7 και 98 αντίστοιχα τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ – βλ.  blackfridaydeathcount.com
Οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους. 

Και βέβαια η μανία τους παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας που τους επιβάλλεται στο πλαίσιο της “black Friday”, έχουν να εξυπηρετήσουν-αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Αλλά ουσιαστικά και τις σωματικές επιθέσεις τους στο πέρασμα τους από τους διαδρόμους στην αναζήτηση των προσφορών. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.

Αυτός είναι λοιπόν ο θεσμός που με τόση περηφάνια τα public φέρνουν στην Ελλάδα. Προφανώς, αυτό το κρούσμα εργοδοτικής καφρίλας δεν αποτελεί μια εξαίρεση. Είναι μια πτυχή -και μάλιστα κάπως «μαύρη»- της συνολικής επίθεσης των εργοδοτών και του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. 

Έρχεται να συμπληρώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που βιώνουμε, με τους μισθούς-ψίχουλα ή και τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τις απολύσεις και την ανεργία, την εργασιακή επισφάλεια, τις ατομικές συμβάσεις, την εντατικοποίηση, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά τις Κυριακές, την ορθοστασία,…

Κι αν εμείς σαφώς και δεν έχουμε κάποιο ζήτημα με τις «καλές τιμές», μιλώντας για τις «ευκαιρίες» που προσφέρει το public στο πλαίσιο της “black Friday” (και μάλιστα σε μια περίοδο που σημειώνει κερδοφορία), ο νους μας πάει αυτόματα στους «μισθούς-ψίχουλα» που προσφέρονται στους συναδέλφους μας. Φαίνεται ότι για την εργοδοσία των public οι «καλές τιμές» πάνε πακέτο με την κακή-εξευτελιστική τιμή της δουλειάς των εργαζομένων της.

Από την πλευρά μας δε θα σταματήσουμε να καταδεικνύουμε την εργοδοτική ασυδοσία και να προσπαθούμε να βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν. Και ήδη μέσα στο 2016 καταδείξαμε ακόμα μια καφρίλα της εργοδοσίας των public, όταν ενώ επέβαλε στους συναδέλφους να δουλεύουν τις Κυριακές, διοργάνωσε διαγωνισμό φωτογραφίας με θέμα «οι δικές μας Κυριακές» (βλ. «οι δικές μας (…κλεμμένες) Κυριακές» bookworker.wordpress.com 

Απευθυνόμενοι στους συναδέλφους μας θα θέλαμε να τους προτρέψουμε να μην κάνουν τίποτε παραπάνω από τις συμβατικές τους υποχρεώσειςκαι με κάθε τρόπο να γίνει σαφές ότι εμείς οι εργαζόμενοι αρνούμαστε να γίνουμε τα θύματα ή οι θηριοδαμαστές στην καταναλωτική αρένα που στήνουν τα αδίστακτα αφεντικά.

Παράλληλα, καλούμε την εργοδοσία των public να δώσει ένα τέλος σε αυτά τα κρούσματα. Και σε κάθε περίπτωση την καθιστούμε υπεύθυνη για όποια προβλήματα προκύψουν, ιδίως στους συναδέλφους μας.

Τέλος, απευθυνόμενοι προς τους καταναλωτές δεν μπορούμε παρά να τους ζητήσουμε να αντιληφθούν και τη δική τους ευθύνη για τις χαοτικές-επικίνδυνες καταστάσεις που διαμορφώνονται τόσο στις “black Fridays”, όσο και σε άλλες στιγμές κοσμοπλημμύρας μέσα στα μαγαζιά.

Επίσης, τους ζητάμε να μην κάνουν την παραμικρή επιθετική κίνηση προς τους συναδέλφους μας. Και τους σημειώνουμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε τα προϊόντα της κανιβαλιστικής κατανάλωσης.

ΟΙ «ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ» ΤΩΝ ΑΔΗΦΑΓΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΜΕΝΩΝ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ
ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής

Ανάρτηση από: http://www.enallaktikos.gr

Ευχαριστώ τον φίλο Μάκη Δ.