Τό ἐρώτημα τοῦ τίτλου εἶναι προφανῶς ρητορικό. Στή χώρα μας δυστυχῶς δέν ὑπάρχει πολιτική γιά κανένα σοβαρό θέμα, ἀκόμα καί γιά ὅποια ἀγγίζουν τήν ἴδια τήν ἐπιβίωσή της. Ἔτσι μπορεῖ κάλλιστα καθένας νά αὐτοσχεδιάζει, ἀπό τόν πρωθυπουργό καί τόν ἁρμόδιο ὑπουργό μέχρι τόν τελευταῖο τοπικό παράγοντα, χωρίς νά ξιππαστεῖ κανείς. Εἶναι μιά κατάσταση πού προσιδιάζει στά προτεκτορᾶτα, ποιός λ.χ. φαντάζεται πώς ὑπάρχει πολιτική ἐθνικῆς ἀσφάλειας στό Τζιμπουτί;
Ἐπειδή ὅμως ἐμεῖς ζοῦμε συνειδητά στόν τόπο αὐτόν καί ἀκόμη μᾶς ἐπιτρέπεται νά ἐκφραζόμαστε, θά θέσουμε τά - κατά τή γνώμη μας - καίρια ἐρωτήματα δημοσίως, μήπως καί κάποιοι ἀντιληφθοῦν τό τεράστιο ἔλλειμμα. Αὐτό πού λέγεται δημοσίως ἀπό χρόνια εἶναι πώς ἡ ἑλληνική πολιτική στή Θράκη εἶναι αὐτή τῆς ἰσονομίας καί ἰσοπολιτείας (μέ νότες θετικῶν διακρίσεων). Μία φράση πού ἀκούγεται εὐχάριστα ἀλλά δέν λέει τίποτε, ἀφοῦ πρόκειται ἁπλῶς γιά τό αὐτονόητο πλαίσιο κάθε σύγχρονης χώρας. Ἀπό κεῖ καί πέρα πῶς ἐξειδικεύεται;
Πῶς λ.χ. ἀντιμετωπίζεις τήν δράση τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου Κομοτηνῆς, ὅταν ἀκόμη ἐπισήμως διαπιστώνεις πώς κεῖται πέραν πάσης δεοντολογίας; Ὅταν ἐμεῖς λέμε νά ξηλωθεῖ (ἤ ἔστω νά ξεδοντιαστεῖ) κάποιοι λένε "ὄχι, ἀρκεῖ νά πιεστεῖ νά λειτουργήσει ἐντός τοῦ διπλωματικοῦ πλαισίου". Λοιπόν τί μέτρα λαμβάνονται γιά νά γίνει αὐτό; Ποιός ἔχει τήν εὐθύνη γιά τήν ἀνυπαρξία ὁποιασδήποτε πράξης, πέρα ἀπό τά εὐχολόγια;
Στό θέμα τῶν μουφτειῶν, τί συμβαίνει; Πρίν λίγους μῆνες εἴδαμε μιάν ἀλλαγή προσώπων στό Διδυμότειχο, μέ ἀμφισβητούμενα ἀκόμη ἀποτελέσματα καί μία ἀπόπειρα ἀλλαγῆς στήν Ξάνθη πού ἐξελίχθηκε σέ φιάσκο. Μά καί πέραν τῶν προσώπων, πού προφανῶς δέν θά παραμείνουν ἐσαεί, τί σχεδιασμός ὑπάρχει; Ἐκεῖνο τό ὀργανόγραμμα πού θά δημιουργοῦσε μιά κανονική ὑπηρεσία καί ἐπί χρόνια μαγειρεύεται πότε θά περάσει; Ὑπάρχει μέριμνα γιά ὁμαλή μετάβαση σέ νέα κατάσταση, πού θά μᾶς βγάλει ἀπό τήν σημερινή ἀξιοθρήνητη χωρίς νά ρισκάρουμε ἐκλογές καί ἄλλα τινά; Ἡ ἐπιτροπή τοῦ ὑπουργείου Παιδείας πού πέρασε πρό τριμήνου τί ἔκανε, θά γίνει κάποιος διάλογος; Ἀντί νά τεθοῦν ἐπί τάπητος τά σοβαρά, βλέπουμε νά κουβεντιάζει ὁ κάθε ἄσχετος στήν Ἀθήνα τήν κατάργηση τῆς ...Σαρίας!
Μέ τούς ἰμάμηδες καί ἱεροδιδασκάλους πού τόσος ντόρος ἔγινε πρό ἐτῶν, τί συνέβη τελικά; Μᾶς μείνανε μόνο οἱ τουρκικές καταγγελίες στά διεθνῆ φόρα καί ἕνας λόχος ἀργόμισθων; Πόσοι ἐκ τῶν διορισθέντων ἀσκοῦν κανονικά καθήκοντα, ἔστω καί περιστασιακά; Εἶναι χαρακτηριστικό τό παράδειγμα τῆς Ἐσοχῆς στή Ροδόπη, ὅπου πέθανε ὁ προξενικός ἰμάμης καί ἀπό τούς ἑπτά (7!) διορισμένους ἰμάμηδες τοῦ χωριοῦ οὔτε ἕνας δέν ἔκανε αἴτηση γιά τή θέση! Καλύτερα δέν εἶναι νά πληρώνεσαι ἀπό τό κράτος καί νά δουλεύεις στή δική σου δουλειά; Μέ αὐτές τίς συνθῆκες περιμένουμε νά στηριχθοῦν οἱ νόμιμοι μουφτῆδες;
Στίς Διαχειριστικές Ἐπιτροπές Μουσουλμανικῆς Περιουσίας τό τοπίο ἄλλαξε. Στό Διδυμότειχο εἶναι ἀκόμη στά σκαριά ἐνῶ στήν Κομοτηνή ὁ νῦν πρόεδρος Ἰσά Σελήμ ἔφερε τά πάνω κάτω. Μέσα σέ λίγους μῆνες ἔκανε ὅσα δέν εἶχαν γίνει γιά δεκαετίες, κερδίζοντας τήν ἐκτίμηση τῆς μουσουλμανικῆς κοινωνίας καί ἐκθέτοντας ἔτσι ὅλο τό βρώμικο κύκλωμα πού λυμαινόταν ἐπί χρόνια τή θέση. Ποιό ἦταν ὅμως τό ἀποτέλεσμα; Νά πιέζεται καί νά ὑπονομεύεται ἀπό κρατικούς παράγοντες μέ κάθε τρόπο! Εἶναι κρατική μας πολιτική ὁ ἀποκεφαλισμός τῶν ἱκανῶν κι ἐντίμων καί ἡ ἐπικράτηση τῶν διαδρομιστῶν καί τῶν λαμόγιων;
Στό μέγα ζήτημα τῆς ἐκπαίδευσης τί προσδοκοῦμε; Μᾶς πῆρε 15 χρόνια νά βάλουμε σέ κάποιον λογαριασμό τά παρανόμως λειτουργοῦντα (προξενικά) νηπιαγωγεῖα τοῦ Συλλόγου Ἐπιστημόνων Μειονότητας, θά χρειαστοῦμε ἄλλα τόσα γιά τά (ὄχι καί τόσο) "κρυφά σχολειά" τῶν τουρκομουφτήδων, τά Κοράν Κουρσού; Πότε ἐπιτέλους θά λειτουργήσουν δημόσια σχολεῖα στά μειονοτικά χωριά, ὑπάρχει τέτοιος σχεδιασμός, μέ δεδομένη τήν ἀποστροφή τῶν ἀστῶν μουσουλμάνων γιά τά μειονοτικά; Τά ἐκλογικά ποσοστά τοῦ DEB στίς περασμένες εὐρωεκλογές λένε πολλά γιά τό κλῖμα πού κυριαρχεῖ στήν θρακική ὕπαιθρο, ἐμεῖς ὅμως μᾶλλον δέν θέλουμε νά τά ἀκούσουμε.
Κι ἀναφορικά μέ τόν ἐθνοτικό προσδιορισμό, τό μόνιμο πλέον μότο τοῦ ΥΠΕΞ μας εἶναι πώς ἔχουμε μιά μειονότητα ἀποτελούμενη ἀπό τουρκογενεῖς, Πομάκους καί Ρομά. Σωστό μά κούφιο. Δέν θά ποῦμε ὅτι δέν γίνεται τίποτε γιά τούς δύο τελευταίους πληθυσμούς ἀλλά γίνονται ἀπειροελάχιστα καί χωρίς καμμία συνοχή καί συνέχεια. Ἄπειρα πράγματα μποροῦν νά γίνουν, σχεδόν χωρίς χρήματα, ἀλλά ποιός θά πείσει τόν ἑκάστοτε ὑπάλληλο, παράγοντα ἤ διευθυντή τῆς ΥΠΥ σχετικά; Ἐδῶ ἀκόμη δέν γνωρίζει τό ἴδιο τό κράτος ποῦ ζοῦνε οἱ Πομάκοι (ἤ οἱ Ρομά), δέν ἔχει καταγράψει τόν πολιτισμό τους, δέν περιφρουρεῖ τή γλῶσσα τους. Μόλις φέτος πρωτοασχολήθηκε τό Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο σοβαρά - σέ ἐπίπεδο συνεδρίου - μέ τήν ὕπαρξή τους, 42 χρόνια μετά τήν ἵδρυσή του! Ἀλλά καί γιά τούς Τούρκους στήν καταγωγή συντοπίτες μας, χρειαζόμαστε ἐξίσου πολιτική, μακρυά ἀπό ἐξωραϊστικές ἀφέλειες ἀλλά καί ἀπό ἄκαμπτα στερεότυπα. Δέν εἶναι δυνατόν νά τούς θεωροῦμε ἐκ προοιμίου πιόνια τοῦ κάθε Ταγίπ, ἐνῶ ζοῦνε δίπλα μας!
Ποιός θά τά κάνει ὅλα αὐτά; Μιά Ἐπιτροπή σάν ἐκείνην τοῦ 1990, πού τότε διακομματικά κάτι προχώρησε, προσαρμοσμένη στό σήμερα. Ἤ τώρα ἤ ποτέ, φτάνει μέ τούς ἐρασιτεχνισμούς!
Κ. Καραΐσκος, ἐφ. ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ
Κομοτηνή
Ανάρτηση από: tourkikanea.g