Τι ευαγγελίζεται και επιδιώκει η παγκοσμιοποίηση; Την υπερφαλάγγιση (και, ει δυνατόν, τον εκμηδενισμό) των εθνών. Ποια δύναμη στέργει αρωγός σε αυτή την ιστορικών διαστάσεων διαδικασία; Η Αριστερά, 1ον εκείνη που συμπαρατάχτηκε με τον «εκσυγχρονισμό», 2ον εκείνη που ενσωματώθηκε στον νεοφιλελευθερισμό και 3ον εκείνη που, εκφυλισμένη, διατηρεί σχέση συγκοινωνούντων δοχείων με τον αριστερισμό και το μπάχαλο. Στις ιστορικές εξελίξεις δεν υπάρχουν συμπτώσεις.
Τι επιφυλάσσει για τα εθνικά κράτη η παγκοσμιοποίηση; Την ενίσχυση των ισχυρότερων (ακόμη και με την ανάκληση εξ εφέδρων του εθνικισμού) και την αποδυνάμωση των ασθενέστερων (με τη μετατροπή τους σε προτεκτοράτα, ειδικές οικονομικές ζώνες και «ζωτικούς χώρους»). Ποιος υποστήριξε τοις πράγμασι αυτή τη νεοϊμπεριαλιστική και νεοαποικιοκρατική διαδικασία; Η εν λόγω Αριστερά, όταν υποστήριζε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τους τυχοδιωκτισμούς στο Ιράκ, την «εξαγωγή δημοκρατίας» και τις «ανθρωπιστικές επεμβάσεις». Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Αυτή η εκφυλισμένη Αριστερά είναι εκείνη που συκοφαντεί τον πατριωτισμό ως εθνικισμό. Είναι η ίδια που ζητά την κατάργηση των εθνικών συνόρων ενώ ταυτοχρόνως συμπράττει στην ύψωση οικονομικών συνόρων.
Τι προτείνει η ομογενοποιημένη σκέψη; Τον πολυπολιτισμό, τον μεταμοντερνισμό και την υποταγή της σκέψης σε νόμους που την ποινικοποιούν (εγκλήματα γνώμης). Ποιος σε αυτά τα ζητήματα εκδηλώνεται βασιλικότερος του βασιλέως; Η εν λόγω εκφυλισμένη Αριστερά. Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Ποιος συμπράττει με τους νεοφιλελεύθερους στην αναθεώρηση της Ιστορίας (από τον χαρακτηρισμό ως έγκλημα του βομβαρδισμού της Δρέσδης έως τον προσδιορισμό ως «συνωστισμού» της ανθρωποσφαγής στη Σμύρνη); Η εν λόγω εκφυλισμένη Αριστερά. (Στελέχη της οποίας μάλιστα διακρίθηκαν στην υπηρεσία πολλών αφεντάδων).
Ποιος εισηγείται την αντικατάσταση της εθνικής ταυτότητας με μια… «ιστορική» τοιαύτη (που μόνον ιστορική δεν θα είναι, διότι καθαιρεί την αυτογνωσία); οι νεοφιλελεύθεροι. Με ποιους συμμάχους; την Αριστερά της αμάθειας και της δουλικότητας. Όπως όταν ισχυρίζεται φερ’ ειπείν ότι ο Διαφωτισμός (όστις στα χέρια της ανασκολοπίζεται) «επινόησε τους Έλληνες». Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Όταν για παράδειγμα η παγκοσμιοποίηση και η νέα τάξη που την εκφράζει θέλουν τους λαούς ραγιάδες, έρχεται η Αριστερά που εκφυλίσθηκε να αποκόψει τους πολίτες από τη λαϊκή τους παράδοση και να αφαιρέσει από τα ακαδημαϊκά γράμματα κάθε εργαλείο αυτογνωσίας και συνεπώς αξιοπρέπειας. Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις.
Ποιος κατηγορεί μονίμως τον λαό για λαϊκισμό; Ποιος νοθεύει τη διάκριση των εξουσιών με τις Ανεξάρτητες Αρχές; Ποιος εκμαυλίζει ανθρώπους και διαβρώνει θεσμούς με τις ΜΚΟ; Οι νεοφιλελεύθεροι. Και ποιοι είναι ανακατεμένοι ως τον λαιμό σε όλα αυτά; οι εκφυλισμένοιαριστεροί. Με τις ΜΚΟ διασπαθίζεται δημόσιο χρήμα, με τον χρηματιζόμενο αντιρατσισμόσυντελείται σωματεμπορία αξίας εκατομμυρίων ευρώ. Ποιος επιδοτεί τον πολιτισμό για να τον έχει στο χέρι; η εξουσία. Και ποιο χέρι της εξουσίας είναι «μακρύ χέρι» σε αυτήν την περίπτωση; το αριστερό (προσπαθούν να σε πείσουν). Όχι το αριστερό! το εκφυλισμένο αριστερό.
Ποιος θέλει να τσακίσει τη ραχοκοκαλιά του πολιτισμού της εργασίας; Ο νεοφιλελευθερισμός. Ποιος τον βοήθησε και τον βοηθάει; Η ενσωματωμένη Αριστερά. Από τους Εργατικούς (έως πριν λίγο καιρό) στη Βρετανία και το SPD στη Γερμανία έως τον ΣΥΡΙΖΑ που ανέλαβε εδώ να ολοκληρώσει τη βρώμικη δουλειά των μνημονίων, καθώς και να οργανώσει το μέλλον της χώρας σε καθεστώς επιτροπείας. Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις.
Η Αριστερά που συμψηφίζει τον εαυτό της με τη Δεξιά, λέγοντας ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς» ή ότι σας δολοφονούμε «με πόνο ψυχής», η Αριστερά που ευαγγελίζεται ψέματα και ψέματα και ψέματα, η Αριστερά που καταφεύγει στα σοφίσματα των «μερισμάτων», που επικαλείται εναντίον των άλλων ένα «ηθικό πλεονέκτημα» όπως οι Άριοι τη φυλετική τους ανωτερότητα, είναι μια Αριστερά αμοραλιστική, εκφυλισμένη, λεηλατημένη από τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση. Στην Ιστορία
δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Αυτή η προκατασκευασμένη Αριστερά μας έπιασε Κώτσους. Με περικεφαλαία. Ετρουτσική. Τρίλοφη. Η Αριστερά αυτή επιστρέφει πεσκέσι στο σύστημα ό,τι προσπάθησε να το αμφισβητήσει. Από την άλλη, σε ένα άλλο ανώτερο επίπεδο το σύστημα (Μακρόν) και το αντισύστημα (Τραμπ) κάνουν την ίδια δουλειά. Μετατρέπουν τους εργαζόμενους σε είλωτες, αποχυμώνουν τη δημοκρατία (που άλλωστε πλέον δεν χρειάζεται) και
μεταμορφώνουν τη γεωπολιτική στον πλανήτη σε ένα σύνολο τυραννίδων. Οι αναπόφευκτες συγκρούσεις των οποίων φέρνουν τον (γενικευμένο;) πόλεμο όλο και πιο κοντά. Στην Ιστορία δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Έκφανση αυτών των τάσεων είναι όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη Γερμανία, όπου η Δεξιά της κυρίας Μέρκελ (και μάλιστα όχι η λαϊκή Δεξιά όπως επί Αντενάουερ, αλλά η νεοφιλελεύθερη) βρίσκεται πιο αριστερά από τους φιλελεύθερους και το AfD. Όσο
για εμάς εδώ – δεν υπάρχουν συμπτώσεις – habemus Τσίπρα, Κούλη, Φώφη και Λεβέντη…
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr