Θέλετε να κλαιν τα μωρά σας; Ψηφίστε ΔΗΣΑΚΕΛ

ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΜΑΣ ΠΡΟΣΩΠΟ Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ ΠΛΗΡΩΝΕΙ

Της Σύνταξης

Τα όνειρά σου μην τα λες
γιατί μια μέρα κρύα
μπορεί και οι φροϋδιστές
να ’ρθουν στην εξουσία.

Οι εκλογές δεν είναι αναγκαίες πια. Έχουν παρέλθει εκείνες οι μέρες που μιλούσαν για γιορτή της δημοκρατίας και άλλες καλλωπιστικές φράσεις και έχουν έρθει οι μέρες της μετριότητας και του υποβιβασμού της αξιοπρέπειας και των ηθών. Ο ένας τρώει τον άλλον χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και χωρίς οποιοδήποτε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης.

Οι εκλογές δεν είναι απαραίτητες. Παρ’ όλα αυτά, η ΕΝΩΣΙΣ ψηφίζει. Δεν μπορεί, καλώς ή κακώς, να κρατηθεί μακριά από αυτό το πανηγύρι και θα αναγκαστεί να ψηφίσει εναντίον του ΔΗΣΑΚΕΛ. Αναγνωρίζουμε, λοιπόν, το γεγονός ότι ο Αναστασιάδης δεν πρέπει να επανεκλεγεί. Αν συμβεί αυτό, τότε στο Κυπριακό δεν θα μας σώσει ούτε η Τουρκία ούτε ο Ακιντζί ούτε κανένα Μπαρμπαρός. Άλλωστε, ο Αναστασιάδης απέδειξε πριν δεκατρία χρόνια πως δεν λαμβάνει υπ’ όψιν καμιάν αδιαλλαξία.

Από την άλλη, είναι επάναγκες να δεχτεί το ΑΚΕΛ μια συντριπτική ήττα. Να μείνει εκτός δεύτερου γύρου, να κλονιστεί, να κυριαρχήσει η διχόνοια (γιατί η Ομόνοια δύσκολο) και να προχωρήσει σε μια κρισιμότερη περίοδο, στην οποίαν ούτε τον ρόλο της αντιπολίτευσης δεν θα μπορεί να παίξει. Του αξίζει. Δεν φτάνει που έχει διδακτορικό στην υποτέλεια, δεν φτάνει που κυβέρνησε με τον Χριστόφια και διέλυσε την Κύπρο, έβγαλε και τον Αναστασιάδη πριν πέντε χρόνια και θέλει να τον ξαναβγάλει. Άρα πρέπει το ΑΚΕΛ να συντριβεί.

Φυσικά, επειδή οι γραμμές αυτές σημειώνονται στην εφ. ΕΝΩΣΙΣ και όχι σε μιαν οποιανδήποτε εφημερίδα, είναι κατανοητή η δυσκολία να υποστηριχτεί οποιοσδήποτε υποψήφιος. Άλλωστε ούτε ο κεντρώος χώρος απέδειξε πως θα φέρει κάποιαν αλλαγή ούτε ο Νικόλας Παπαδόπουλος είναι άμοιρος ευθυνών για ό,τι συνέβη ως τώρα στην Κύπρο, όπως ούτε το ΔΗΚΟ ούτε η ΕΔΕΚ ούτε ο Γιώργος Λιλλήκας βέβαια.

Η ΕΝΩΣΙΣ εννοείται ότι δεν ψηφίζει ούτε ΕΛΑΜ. Κάποια δεδομένα, όπως η δυτικότροπη ιδεολογία και η φασίζουσα νοοτροπία, δεν επιτρέπουν στη δημοκρατική μας συνείδηση και στον ελληνικό μας τρόπο να δώσουμε «ψήφο διαμαρτυρίας» στο αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής που δεν κούνησε το δαχτυλάκι της όταν επισκέφτηκε την Αθήνα ο Ταγίπ Ερντογάν.

Εν πάση περιπτώσει, είμαστε πάντα σε αυτό το σημείο. Με αυτοκριτική προσπαθούμε να εξηγήσουμε ο ένας στον άλλον γιατί δεν έχουμε καθαρή επιλογή για τις προεδρικές εκλογές της 28ης Ιανουαρίου. Γιατί μέχρι τώρα δεν δημιουργήθηκε ένα ξεκάθαρο κίνημα που να θέσει τις βάσεις για κοινωνική αναταραχή κι ας μη συμβεί μέσω εκλογών. Γιατί ούτε οι παλαιότεροι που καμαρώνουν για τη σοφία τους ούτε οι νεότεροι που προτάσσουμε την καθαρότητά μας δεν κατορθώσαμε να καταστήσουμε αχρείαστους όλους τους υποψηφίους και να δώσουμε στο ΔΗΣΑΚΕΛ τη χαριστική βολή. Δεν θα τα απαντήσουμε, όμως, τώρα.

Τώρα προέχουν οι εκλογές. Οι οποίες, αν και μη απαραίτητες, καθορίζουν την όποια συνέχεια του Ελληνισμού σε αυτό το νησί. Είτε, λοιπόν, εκλεγεί ο Αναστασιάδης είτε ο Μαλάς είτε ο Νικόλας είτε ο Λιλλήκας, εμείς, όπως πάντα, θα είμαστε εκτός Προεδρικού, στα πεζοδρόμια και στους δρόμους με τις ελληνικές μας σημαίες και καθάρια τη συνείδησή μας. Αλλά, για να έχουμε πεζοδρόμια και δρόμους ούτως ώστε να προτάξουμε άλλους γαλαξίες και να δημιουργήσουμε τις βάσεις για έναν πανελλήνιο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, πρέπει πάση θυσία να τελειώσει ο Αναστασιάδης και ο ΔΗΣΥ και να ηττηθεί πανηγυρικά το ΑΚΕΛ. Αλλιώς, θα επανέλθουμε με το ίδιο κείμενο τον Δεκέμβρη του 2022. Μεμψιμοιρώντας και καταριώντας τη μοίρα που μας θέλει να διώχνουμε συνεχώς το ΔΗΣΑΚΕΛ. «Μέρες καλύτερες θα ’ρθουν;»

Ανάρτηση από: http://efimeridaenosis.com