Οι ενεργειακές υποδομές και ο ορυκτός πλούτος κάθε χώρας θα έπρεπε να αποτελούν τον κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη και την ευημερία του λαού της. Όμως στην καπιταλιστική Ελλάδα των μνημονίων, των ευρωενωσιακών κανόνων και των επιταγών των δανειστών, συντελείται άλλο ένα «πείραμα», το οποίο θα μπορούσε να τιτλοφορείται για λόγους συντομίας αλλά και περιεκτικότητας ως: «Διάλυση και Αρπαγή»!
Το 3ο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε συνέχεια των δύο προηγούμενων ήρθε να τεμαχίσει και στη συνέχεια να ξεπουλήσει με συνοπτικές διαδικασίες το μεγαλύτερο τμήμα των ενεργειακών υποδομών της χώρας.
Σε αυτή την κατεύθυνση, σήμερα Τετάρτη 25 Απριλίου, 150 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με συνοπτικές διαδικασίες υπερψήφισαν την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς και τα δικαιώματά εξόρυξης του λιγνίτη της χώρας.
Η κυβέρνηση όμως κέρδισε και μια επιπλέον ψήφο, αυτή του ανεξάρτητου βουλευτή Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος ως στέλεχος της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, είχε προωθήσει την εκποίηση των περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ. Το ξεπούλημα της ΔΕΗ μέσω του σχεδίου της «μικρής ΔΕΗ», είχαν δρομολογήσει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια. Ως εκ τούτου η καταψήφιση του νομοσχεδίου σήμερα από τους γαλάζιους βουλευτές και αυτούς της ΔΗΣΥ, δεν έγινε για την ουσία αφού στηρίζουν την εκποίηση της δημοσίας περιουσίας, αλλά για λόγους τακτικής και επιμέρους σχεδιασμών.
«Τεμαχίζουν» και ξεπουλούν
Με το νομοσχέδιο που ψήφισε η κυβέρνηση:1) Εγκρίνεται η πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα την Μονάδα Μελίτη I ονομαστικής ισχύος 330 MW μαζί με την άδεια της Μελίτης II ονομαστικής ισχύος 450 MW και τα αντίστοιχα κοιτάσματα Κλειδιού, Λόφων Μελίτης και Βεύης. Καθώς και τις Μονάδες 3 και 4 της Μεγαλόπολης ονομαστικής ισχύος 300 MW εκάστη μαζί με τα αντίστοιχα Ορυχεία.
2) Ρυθμίζεται η διαδικασία και το χρονοδιάγραμμα του ξεπουλήματος, που προβλέπει μεταξύ άλλων την ίδρυση δύο θυγατρικών της ΔΕΗ, η πρώτη για τα περιουσιακά στοιχεία (μονάδες και δικαιώματα εκμετάλλευσης λιγνιτωρυχείων) στο Βορρά (Μονάδες Μελίτης) και η δεύτερη για το Νότο (Μονάδες Μεγαλόπολης) καθώς και προκήρυξη του διαγωνισμού της εκποίησης τους, ως το τέλος Μαΐου και ολοκλήρωσή του εντός έξι μηνών.
3) Τη σταδιακή μείωση του ελέγχου του λιγνιτικού δυναμικού της χώρας από τη ΔΕΗ και την εκχώρηση τμήματος του σε ιδιώτες. Μέχρι το 2026 η ΔΕΗ θα ελέγχει μόνο το 68% του λιγνιτικού δυναμικού και αργότερα μόλις το 60% με το υπόλοιπο 40% να έχει παραδοθεί σε ιδιωτικές εταιρείες.
«Δώρα» και κέρδη στους αγοραστές…
Η πολιτική της κυβέρνησης έρχεται να ενισχύσει την πολιτική «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, που ξεκίνησε από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ. Σύμφωνα με την κυβέρνηση η πώληση γίνεται σε «συμμόρφωση» της κοινοτικής οδηγίας COMP/38.700 για την πρόσβαση στον λιγνίτη και άλλων παραγωγών εκτός ΔΕΗ.Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα ακόμα «δώρο» στους υποψήφιους αγοραστές και μάλιστα με σίγουρα κέρδη. Η κυβέρνηση δημιουργεί δύο νέες εταιρίες, στις οποίες δίνει προίκα τις καλύτερες λιγνιτικές μονάδες της χώρας, ορυχεία, περιουσιακά στοιχεία της ΔΕΗ και δικαιώματα στην εξόρυξη λιγνίτη αναλαμβάνοντας τη δέσμευση να τις εκποιήσει με διαδικασίες «εξπρές».
Το άνοιγμα των αγορών, σύμφωνα με την κυβέρνηση αλλά και την ΕΕ, γίνεται στο όνομα δήθεν του ανταγωνισμού και των καλύτερων υπηρεσιών προς τους πολίτες. Ωστόσο η εμπειρία έχει διδάξει ότι το «άνοιγμα» των αγορών για κάθε τομέα της οικονομίας, επιφέρει αύξηση της τιμής των εμπορευμάτων – που στην προκειμένη περίπτωση θα φανεί στα τιμολόγια του ρεύματος – και εκτίναξη της κερδοφορίας για τα μονοπώλια.
Είναι ενδεικτικό ότι για την εξασφάλιση της λειτουργικής κερδοφορίας των υπό πώληση Μονάδων και των συμφερόντων των αγοραστών στο νομοσχέδιο προβλέπεται ότι η νέα Μονάδα της Μεγαλόπολης με φυσικό αέριο ισχύος 800 MW να λειτουργεί με max ισχύος 500 MW για να «χωρέσουν» στο σύστημα και οι αγορασμένες Μονάδες (άρθρο 3 παράγραφος 10 του νομοσχεδίου).
Επιπρόσθετα στα χέρια των νέων αγοραστών θα περάσουν έτοιμες εταιρείες που θα «λειτουργούν» αμέσως δρομολογημένες Μονάδες και Ορυχεία, χωρίς οι νέοι «επενδυτές» να χρειαστεί να βάλουν ούτε ένα ευρώ! Επιπρόσθετα η Ελλάδα κατέχει τη δεύτερη θέση σε παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έκτη θέση παγκοσμίως κάτι που αυτόματα σημαίνει ότι οι νέοι ιδιοκτήτες θα αποκτήσουν πρόσβαση σε μερικά από τα μεγαλύτερα αποθέματα του πλανήτη.
…και ο λογαριασμός στα νοικοκυριά
Σε μια εποχή που η «ενεργειακή φτώχεια» στην Ελλάδα χτυπάει όλα και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού, με τις διακοπές ρεύματος να είναι καθημερινό φαινόμενο, η κυβέρνηση εκχωρεί στο ιδιωτικό κεφάλαιο, λιγνιτικές μονάδες που έχουν τη δυνατότητα να παράγουν το φθηνότερο ρεύμα.Η μείωση χρήσης του εγχώριου φτηνού λιγνίτη στο ενεργειακό μείγμα, εντάσσεται σε μια συνολικότερη πολιτική της κυβέρνησης, που θέλει το εισαγόμενο φυσικό αέριο και τις υψηλά επιδοτούμενες ΑΠΕ, να αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά ρεύματος, αφού αυτό επιτάσσουν οι ανάγκες κερδοφορίας των ομίλων που δραστηριοποιούνται στον συγκεκριμένο τομέα.
Αυτό όμως θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμολογίων για τους καταναλωτές, αφού το ρεύμα θα γίνει ακριβότερο «εμπόρευμα» χωρίς φυσικά κανείς να μπορεί να ρυθμίσει την τιμή του!
Επιπλέον με την παραχώρηση των συγκεκριμένων μονάδων μειώνεται η περιουσία, τα έσοδα και η δυναμική της ΔΕΗ. Σε κίνδυνο μπαίνει ακόμα και «Κοινωνικό Τιμολόγιο» που παρέχεται στα πιο φτωχά νοικοκυριά της χώρας, τη διατήρηση του οποίου μπορεί να κληθεί να πληρώσει εξ’ ολοκλήρου ο ελληνικός λαός μέσα από νέες αυξήσεις στα τιμολόγια.
Διάλυση εργασιακών σχέσεων και μειώσεις μισθών
Την ίδια στιγμή σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις θα επιφέρει το νομοσχέδιο και στους εργαζόμενους της ΔΕΗ. Το καθεστώς των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, των συμβασιούχων χρόνου και έργου – που ήδη ανθεί στη ΔΕΗ – πλέον θα επεκταθεί, σε όσους απομείνουν στην επιχείρηση, ενώ άγνωστο είναι τι θα συμβεί σε όσους εργαζομένους περάσουν στη δούλεψη των νέων αφεντικών.Οι κυβερνητικές υποσχέσεις και οι δεσμεύσεις Σταθάκη ότι δήθεν για τα επόμενα έξι χρόνια διασφαλίζονται τα δικαιώματα και οι μισθοί των εργαζομένων, αποτελούν φενάκη. Το ίδιο το νομοσχέδιο που έχει καταθέσει στη βουλή αφήνει «ορθάνοιχτες πόρτες» για αλλαγή συμβάσεων και κανονισμών εργασίας, προς το χειρότερο φυσικά, στις νέες εταιρίες που βαδίζουν προς πώληση.
Το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα στο νέο ιδιοκτήτη να καταθέσει νέο κανονισμό εργασίας με την μεταβίβαση των μετοχών. Δηλαδή με το καλημέρα τα νέα αφεντικά μπορούν να αναθεωρήσουν μισθούς και εργασιακά δικαιώματα.
Ταυτόχρονα, μέσω του άρθρου 7 του νομοσχεδίου, θεσμοθετήθηκε η μη παραμονή στις νέες εταιρείες όλων των εργαζομένων, μειώνοντας έτσι το λειτουργικό κόστος των νέων εταιρειών και αυξάνοντας τα κέρδη του αγοραστή.
Ταυτόχρονα μεταβιβάζεται η ευθύνη στην ΔΕΗ της απορρόφησης του προσωπικού που θα εκδιωχθεί από τις νέες εταιρείες σε άλλες θυγατρικές της ΔΕΗ, αλλά και αυτό εάν και εφόσον γίνει αποδεκτό από τα Διοικητικά τους Συμβούλια!
Επίσης στην ΔΕΗ μεταβιβάζεται και το κόστος κινήτρων εξόδου (εθελούσια) από την εργασία υπαλλήλων της, προκειμένου να δοθούν οι εταιρείες στους ιδιώτες με το δυνατότερο λιγότερο αριθμητικά αλλά αμειβόμενο προσωπικό.
Με άλλα λόγια οι ιδιώτες πριν καν αναλάβουν τις νέες εταιρείες, η κυβέρνηση έχει φροντίσει να νομοθετήσει τη μείωση του προσωπικούς τους και κατ’ επέκταση του λειτουργικού κόστους τους!
Στο «σφυρί» όλες οι ενεργειακές υποδομές της χώρας
Η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ είναι ένα έγκλημα σε βάρος των συμφερόντων του λαού και του τόπου. Με την ξεπούλημα τους, οι κυβερνώντες έρχονται να περιορίσουν ακόμα περισσότερο τις ενεργειακές υποδομές της χώρας που βρίσκονται υπό δημόσιο έλεγχο, αφού έχουν ξεπουλήσει ήδη τον ΑΔΜΗΕ, ξεπουλάνε τον ΔΕΣΦΑ και ετοιμάζονται να βγάλουν στο σφυρί την ΔΕΠΑ και τα ΕΛΠΕ. Η παράδοση του ενεργειακού πλούτου και των στρατηγικών υποδομών της χώρας σε πολυεθνικούς ομίλους, στο όνομα των μνημονιακών δεσμεύσεων και των αξιολογήσεων, θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια τα επόμενα χρόνια σε αύξηση της ενεργειακής φτώχειας. Πιθανά να δημιουργήσει και θέμα για την ενεργειακή ασφάλειας της χώρας, αφού σε μεγάλο βαθμό η αγορά ενέργειας θα καθορίζεται από τις ορέξεις και την κερδοφορία των νέων αφεντικών. Η ενεργειακή ασφάλεια της χώρας σε διάφορες περιπτώσεις, σε διάφορες κρίσιμες στιγμές, δεν μπορεί να διασφαλιστεί και βεβαίως κανείς καπιταλιστής δεν έχει ως γνώμονα το πώς ακριβώς θα επενδύσει, τι παραγωγή θα έχει με βάση τη διασφάλιση ενεργειακής ασφάλειας. Το μόνο που τον απασχολεί είναι η διασφάλιση του καπιταλιστικού κέρδους.
Η ΔΕΗ μπορεί να είναι αυτή τη στιγμή μια δημόσια επιχείρηση που δεν παρέχει φτηνό ρεύμα στο λαό, γιατί ήδη μέσα σε αυτή έχουν εισχωρήσει ιδιωτικά συμφέροντα που διεκδικούν ολοένα και μεγαλύτερα κέρδη, τα οποία σε συνδυασμό με τους φόρους που επιβάλει το κράτος έχουν μετατρέψει σε ακριβότατο εμπόρευμα ένα λαϊκό αγαθό. Με βάση τα επίσημα στοιχεία από το 2000 – 2015, η τιμή του τιμολογίου της ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας αυξήθηκε 157%.
Όμως φτηνότερο ρεύμα δεν θα εξασφαλιστεί για το λαό μέσα από το ξεπούλημα, τη διάλυση της ΔΕΗ και την είσοδο ιδιωτών στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αντίθετα η διάλυση της ΔΕΗ θα ανοίξει το δρόμο στα ιδιωτικά συμφέροντα να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες στην παραγωγή και κυρίως στην τιμή πώλησης του ρεύματος…
Ανάρτηση από: http://sioualtec.blogspot.gr