Του Χάρη Ζάβαλου
Χτες το βράδυ ο Ιταλός πρόεδρος της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα, διαφώνησε στον διορισμό του ιταού οικονομολόγου Πάολο Σαβόνα ως υπουργού Οικονομικών.
Αφορμή στάθηκε μια παλιότερη δήλωση του Σαβόνα ότι διαφωνεί (άκουσον, άκουσον) στους ατελείωτους φόρους και στην λιτότητα που επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΕΚΤ στις χώρες της ΕΕ, άλλα στηρίζει την μείωση του δημόσιου χρέους πιστεύοντας έτσι σε μια «πιο ισχυρή και δίκαιη Ευρώπη προς όλα τα μέλη της».
Έτσι ο καθηγητής Τζουσέπε Κόντε που είχε επιλεγεί ως πρωθυπουργός της μετεκλογικής συνεργασίας του Κινήματος των 5 Αστέρων και της Λέγκας του Βορρά, παρέδωσε το βράδυ της Κυριακής την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον πρόεδρο της χώρας, Σέρτζιο Ματαρέλα, ο οποίος με την σειρά του δήλωσε ότι σκοπός του είναι «η προστασία των Ιταλικών καταθέσεων» και ότι «Η συμμετοχή στην ευρωζώνη είναι θεμελιώδους σημασίας για την Ιταλία».
Και εκεί ακριβώς που πάνε τα προσχήματα και πεθαίνουν επέλεξε να πάει και ο Ματαρέλα ο οποίος σήμερα θα καλέσει στο προεδρικό μέγαρο έναν πρώην υπάλληλο του ΔΝΤ, τον Κάρλο Κοταρέλι για να του αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών.
Ο Κοταρέλι, με θητεία και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ετοιμάσει λίστα για περικοπές άχρηστων δημοσίων δαπανών, ως σύμβουλος των κυβερνήσεων των Ενρίκο Λέττα και Ματτέο Ρέντσι.
Είναι πιθανόν, βέβαια, η κυβέρνηση αυτή να μην λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο, να διαχειριστεί μόνον τις τρέχουσες υποχρεώσεις και να αποφασιστεί, τελικά, προσφυγή σε πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο.
Εύλογα λοιπόν ο αρχηγός του κινήματος των 5 Αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο αναρωτιέται ποιός ο σκοπός των εκλογών αφού μια εκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπορεί να επιλέξει καν τους υπουργούς της αν αυτοί πρώτα δεν έχουν επιδείξει τα φρονήματα τους υπέρ της Ε.Ε. και της Γερμανίας και η δημοκρατία στα χρόνια της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» δεν είναι ελεύθερη.
Ή ίσως να είναι ελεύθερη να επιλέγει μόνο τους εκλεκτούς του ΕΚΤ κ του ΔΝΤ, έτσι ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα η πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας και των περικοπών έτσι ώστε μετά να δίνεται η αφορμή να αναρωτιούνται τι είναι αυτό που θρέφει τον φασισμό;
Αφορμή στάθηκε μια παλιότερη δήλωση του Σαβόνα ότι διαφωνεί (άκουσον, άκουσον) στους ατελείωτους φόρους και στην λιτότητα που επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ΕΚΤ στις χώρες της ΕΕ, άλλα στηρίζει την μείωση του δημόσιου χρέους πιστεύοντας έτσι σε μια «πιο ισχυρή και δίκαιη Ευρώπη προς όλα τα μέλη της».
Έτσι ο καθηγητής Τζουσέπε Κόντε που είχε επιλεγεί ως πρωθυπουργός της μετεκλογικής συνεργασίας του Κινήματος των 5 Αστέρων και της Λέγκας του Βορρά, παρέδωσε το βράδυ της Κυριακής την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον πρόεδρο της χώρας, Σέρτζιο Ματαρέλα, ο οποίος με την σειρά του δήλωσε ότι σκοπός του είναι «η προστασία των Ιταλικών καταθέσεων» και ότι «Η συμμετοχή στην ευρωζώνη είναι θεμελιώδους σημασίας για την Ιταλία».
Και εκεί ακριβώς που πάνε τα προσχήματα και πεθαίνουν επέλεξε να πάει και ο Ματαρέλα ο οποίος σήμερα θα καλέσει στο προεδρικό μέγαρο έναν πρώην υπάλληλο του ΔΝΤ, τον Κάρλο Κοταρέλι για να του αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών.
Ο Κοταρέλι, με θητεία και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ετοιμάσει λίστα για περικοπές άχρηστων δημοσίων δαπανών, ως σύμβουλος των κυβερνήσεων των Ενρίκο Λέττα και Ματτέο Ρέντσι.
Είναι πιθανόν, βέβαια, η κυβέρνηση αυτή να μην λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο, να διαχειριστεί μόνον τις τρέχουσες υποχρεώσεις και να αποφασιστεί, τελικά, προσφυγή σε πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο.
Εύλογα λοιπόν ο αρχηγός του κινήματος των 5 Αστέρων Λουίτζι Ντι Μάιο αναρωτιέται ποιός ο σκοπός των εκλογών αφού μια εκλεγμένη κυβέρνηση δεν μπορεί να επιλέξει καν τους υπουργούς της αν αυτοί πρώτα δεν έχουν επιδείξει τα φρονήματα τους υπέρ της Ε.Ε. και της Γερμανίας και η δημοκρατία στα χρόνια της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» δεν είναι ελεύθερη.
Ή ίσως να είναι ελεύθερη να επιλέγει μόνο τους εκλεκτούς του ΕΚΤ κ του ΔΝΤ, έτσι ώστε να συνεχίζεται απρόσκοπτα η πολιτική της εξοντωτικής λιτότητας και των περικοπών έτσι ώστε μετά να δίνεται η αφορμή να αναρωτιούνται τι είναι αυτό που θρέφει τον φασισμό;
Τότε σαν έτοιμοι από καιρό θα δικαιολογήσουν την «παρέκκλιση» των ψηφοφόρων σε βαθύτερα αίτια όπως σε κάποιο αλλοιωμένο ίσως DNA των Ιταλών/Ισπανών/Ελλήνων, οι οποίοι είναι τεμπέληδες και κοπρίτες που ζουν από δανεικά των χρημάτων του Σλοβάκου εργατικού φορολογούμενου, ο οποίος βέβαια θα αναφέρεται ως παράδειγμα προς μίμηση μέχρι και ο ίδιος να τολμήσει να αμφισβητήσει σε κάποια μελλοντική εκλογική αναμέτρηση την λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και γίνει και αυτός με την σειρά του ακόμα ένας «τεμπέλης πολίτης».
Άλλωστε όλα συνηγορούν ότι οι μόνοι που έχουν πάντα δίκιο είναι οι Γερμανοί, που στην Ε.Ε. των ελλειμμάτων δημοκρατίας, είναι αυτοί που μαζεύουν όλα τα πλεονάσματα σε χρήμα.
Και όταν μια «ένωση» γίνει πια ασύμφορη για τα μέλη της, όχι μόνο της Περιφέρειας όπως τόσο καιρό προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά και όλων των κρατών-μελών πλην μιας, ποιος ο σκοπός της πίστης σε μια ιδεοληπτική νεύρωση, όπως έχει καταντήσει πια η Ε.Ε.;
Μα φυσικά αυτό το μόρφωμα των ατελείωτων ρυθμίσεων και των οδηγιών στο τι σχήμα, χρώμα, βάρος θα έχει ένα σωστό…αγγούρι, αλλά ταυτόχρονα αδυνατεί να λύσει θεμελιώδη ζητήματα λειτουργίας της δημοκρατίας και της οικονομίας, θα επιζεί όσο έμμισθοι ευρώδουλοι υπάλληλοι θα μεταθέτουν την ύπαρξη μιας οικονομικής ένωσης στην σφαίρα ενος φαντασιακού ιδεοληπτικού κόσμου, όπου οι πολίτες της Ένωσης θα μπορουν να ταξιδεύουν χωρίς διαβατήριο ή να μην έχουν χρεώσεις περιαγωγής.
Το αν ακόμα και αυτή η ελεύθερη μετακίνηση πολιτών της Ε.Ε. έχει από καιρό περιοριστεί, είναι κάτι που δεν απασχολεί αυτούς που ταΐζονται από την Κομισιόν.
Η άμεση διάλυση της Ε.Ε. είναι ζωτικής σημασίας για κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Απέτυχε και δεν συμφέρει και πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι γιατί ήδη είναι αργά και δεν είναι ταμπού να το παραδεχτούμε.
Άλλωστε όλα συνηγορούν ότι οι μόνοι που έχουν πάντα δίκιο είναι οι Γερμανοί, που στην Ε.Ε. των ελλειμμάτων δημοκρατίας, είναι αυτοί που μαζεύουν όλα τα πλεονάσματα σε χρήμα.
Και όταν μια «ένωση» γίνει πια ασύμφορη για τα μέλη της, όχι μόνο της Περιφέρειας όπως τόσο καιρό προσπαθούν να μας πείσουν, αλλά και όλων των κρατών-μελών πλην μιας, ποιος ο σκοπός της πίστης σε μια ιδεοληπτική νεύρωση, όπως έχει καταντήσει πια η Ε.Ε.;
Μα φυσικά αυτό το μόρφωμα των ατελείωτων ρυθμίσεων και των οδηγιών στο τι σχήμα, χρώμα, βάρος θα έχει ένα σωστό…αγγούρι, αλλά ταυτόχρονα αδυνατεί να λύσει θεμελιώδη ζητήματα λειτουργίας της δημοκρατίας και της οικονομίας, θα επιζεί όσο έμμισθοι ευρώδουλοι υπάλληλοι θα μεταθέτουν την ύπαρξη μιας οικονομικής ένωσης στην σφαίρα ενος φαντασιακού ιδεοληπτικού κόσμου, όπου οι πολίτες της Ένωσης θα μπορουν να ταξιδεύουν χωρίς διαβατήριο ή να μην έχουν χρεώσεις περιαγωγής.
Το αν ακόμα και αυτή η ελεύθερη μετακίνηση πολιτών της Ε.Ε. έχει από καιρό περιοριστεί, είναι κάτι που δεν απασχολεί αυτούς που ταΐζονται από την Κομισιόν.
Η άμεση διάλυση της Ε.Ε. είναι ζωτικής σημασίας για κάθε δημοκρατικό πολίτη.
Απέτυχε και δεν συμφέρει και πρέπει να το πάρουμε χαμπάρι γιατί ήδη είναι αργά και δεν είναι ταμπού να το παραδεχτούμε.
Ανάρτηση από: http://www.nostimonimar.gr