Του Μιχάλη Ιγνατίου
Στην Ελλάδα έχουμε μία πολύ κακή συνήθεια. Να ξεχνάμε. Και επίσης, κάθε φορά που βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, να αναζητούμε τον επόμενο στόχο. Δεν μας έχει διδάξει τίποτα η πλούσια ελληνική ιστορία, αν και πολλά κουσούρια μας έρχονται από τα βάθη των αιώνων.
Η Νέα Δημοκρατία, και το ΠΑΣΟΚ (κυρίως) καμώνονται ως να μην κυβέρνησαν ποτέ. Είναι «γνώρισμα» καθαρά ελληνικό αυτό. Δρουν, αντιδρούν, φωνασκούν και αντιπολιτεύονται ως να μην ταλαιπώρησαν την Ελλάδα τα 41 χρόνια από τα 44 μετά την μεταπολίτευση. Τα υπόλοιπα τρία ανήκουν στον αρχηγό των «ατάκτων», Αλέξη Τσίπρα, που ανέλαβε την εξουσία για να σαρώσει τα μύρια κακά της Ελλάδας, και στο τέλος ακολούθησε στα βήματα των προηγούμενων.
- Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή αν θα κυβερνούσε διαφορετικά από την αρχή, αν δεν συναντιόνταν οι δρόμοι του στο Τέξας, με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Ο οποίος μπορεί να ακούγεται καλός στη θεωρία, αλλά στην πράξη παίρνει μηδέν. Και για να είμαι ξεκάθαρος, αλλά και καθαρός με τους αναγνώστες, στο θέμα της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που ΔΕΝ ζήτησε ο εξοχότατος κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου, ο Βαρουφάκης ήταν απόλυτα σωστός και δικαιώθηκε εκ του αποτελέσματος. Όμως σαν υπουργός, άφησε πίσω του καταστροφικό έργο και βεβαίως, επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θα τον κρίνει και αυτόν η ιστορία!
Το μεγαλύτερο λάθος του σημερινού Πρωθυπουργού και των λοιπών «ατάκτων» συνεργατών του, ήταν ότι δεν κατάλαβαν την κίνηση του τότε υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε, το φθινόπωρο του 2014. Και η κίνηση αυτή ήταν η απόφαση να εγκαταλείψουν οι δανειστές τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος βλέποντας να κερδίζει το χαμένο έδαφος, θέλησε να επισπεύσει τις διαδικασίες, ώστε να εξέλθει η χώρα του Μνημονίου τον Ιούνιο του 2015.
Αν με ρωτούσε κανείς, αν η έξοδος δεν ήταν όνειρο, θα απαντήσω με τα λόγια στελεχών του Ταμείου, οι οποίοι μου είπαν πως ήταν πιθανή (η έξοδος), εάν η Ελλάδα ζητούσε ένα «δίκτυ ασφαλείας» (μερικά δισ. του ΔΝΤ που δεν είχαν χρησιμοποιηθεί μέχρι τότε), για να προστατευθεί από τυχόν επίθεση των αγορών, που δεν την θεωρούσαν τότε πιθανή. Ο Σαμαράς δέχθηκε στο τέλος, αλλά ήταν αργά για τον ίδιο, διότι ο τότε Γερμανός υπουργός Οικονομικών αποφάσισε να τους κάνει όλους μνημονιακούς στην Ελλάδα.
Και τα κατάφερε: Διότι το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψαν -και το χειρότερο- υλοποίησαν άτσαλα τα Μνημόνια, τα οποία έφεραν την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση. Ήταν μία οκταετία χάους και κόλασης.
Αλλά ας πάμε στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.:
- Δεν κυβέρνησαν τη χώρα 41 χρόνια από τα 44 μετά την μεταπολίτευση;
- Δεν αποφάσιζαν για τις τύχες της Ελλάδας.
- Δεν οδήγησαν τη χώρα στα Μνημόνια;
- Δεν είναι ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο εξοχότατος Γεώργιος Παπανδρέου, που οδήγησε την Ελλάδα στον μηχανισμό του ΔΝΤ και των «εταίρων» μας των Ευρωπαίων, που μας συμπεριφέρθηκαν χειρότερα και από την Τουρκία. Ονόμασαν τα δεσμά του ελληνικού λαού «διάσωση» οι άθλιοι…
Το έγραψα και χθες, θα το επαναλάβω και σήμερα: Τα βάσανα που περνά ο ελληνικός λαός, έχουν σφραγίδα ελληνική. Είναι ίσως η πρώτη φορά στη νεότερη ελληνική που οι ξένοι δεν φέρουν ευθύνη για την τραγωδία μας. Οι δε Αμερικανοί που πάντα τους κατηγορούσαμε για τα εγκλήματα εναντίον της Δημοκρατίας, ήταν οι μεγαλύτεροι μας υποστηρικτές στη διάρκεια της οκταετούς διαδικασίας της «διάσωσης», που φόρτωσε τη χώρα και το λαό με δισεκατομμύρια δανεικά. Ήταν ο Μπάρακ Ομπάμα που σταμάτησε την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Αυτή είναι η αλήθεια. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια και κουβέντες του καφενέ. Ο τότε πρόεδρος των Ην. Πολιτειών εμπόδισε τον Σόιμπλε και την παρέα του. Και ας μην πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες οι παπαγάλοι των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Εάν δεν φώναζε ο Ομπάμα, θα μας είχαν πετάξει από την Ευρωζώνη.
- Οι Ευρωπαίοι, που ένα …βράδυ αποφάσισαν να κάνουν ένα πείραμα, επέλεξαν την Ελλάδα διότι τα …είχε όλα. Και πάνω απ’ όλα μαστιζόταν από τη διαφθορά. Ήταν πρωθυπουργός και ο εξοχότατος Γεώργιος Α. Παπανδρέου, που όλα τα έσφαζε και όλα τα μαχαίρωνε, και έδεσε το γλυκό.
Για να αντιληφθεί ο αναγνώστης την τραγωδία που μας χτύπησε, αρκεί να σας πω ότι στα ξένα άκουγα πως η διαφθορά από τη Μεταπολίτευση και μετά μπορεί να ήταν και το μισό χρέος. Και ότι ο Παπανδρέου δεν καταλάβαινε τι του μετέφεραν οι ξένοι συνομιλητές του. Διότι αν άκουγε τον υπουργό του τον Παπακωνσταντίνου, σίγουρα θα είχε πάρει μέτρα από την πρώτη μέρα της εκλογής του.
- Τι τους είπε βασικά ο περίεργος Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, τον Νοέμβριο του 2009, στο Λοξεμβούργο; Ελάτε να λύσουμε το θέμα μέσα στην «ευρωπαϊκή οικογένεια». Ο κ. Παπανδρέου τους απάντησε με αυξήσεις τον επόμενο μήνα. Μα πως… Ο άνθρωπος γνώριζε καλύτερα από την αλεπού τον Γιούνκερ, που πρέπει να παραδεχθώ ότι δεν ακολουθούσε κατά γράμμα τους Γερμανούς. Μερικές φορές τον έπιαναν τα …ανθρωπιστικά του.
Την 41ετία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. έγιναν αίσχη στην οικονομία. Ιδιαίτερα από το 2000 και μετά όταν αποφασίσαμε πως είμασταν παντοδύναμοι και έπρεπε να είμαστε οπωσδήποτε μέλος της οικονομικής ελίτ της Ευρώπης, χάθηκαν πάρα πολλά χρήματα από τα κρατικά ταμεία. Η διακυβέρνηση του κ. Κώστα Σημίτη ήταν η χειρότερη. Η κλοπή του κρατικού χρήματος ήταν η συνήθεια και η καθημερινότητα. Και στο κόλπο πια είχαν μπει και οι επιχειρηματίες.
Με τον Κώστα Καραμανλή δεν άλλαξε τίποτα. Μόνο μειώθηκε κάπως η διαφθορά. Κατά τα άλλα, αγιοποιήθηκε ο εξωτερικός δανεισμός. Θεράπευε «πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν» του ελληνικού κράτους. Ο Καραμανλής το κατάλαβε, αλλά η οικονομία είχε πάρει την πορεία της προς τον γκρεμό. Και ήρθε με απίστευτο ποσοστό ο «λαοφιλής» Παπανδρέου και τα ισοπέδωσε όλα.
Τα λάθη της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολλά και τα έχουμε επισημάνει πολλές φορές από αυτή την ιστοσελίδα. Δεν είχαν καν αντιληφθεί ότι οι υπογραφές των προηγούμενων είχαν τσιμεντώσει τα Μνημόνια και δεν μπορούσε κανείς να τα …κάψει. Ήταν ανοησία και η σκέψη πως τα Μνημόνια καταργούνται με ένα νόμο του κράτους. Οι δανειστές είχαν αποσπάσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας από τον κ. Παπανδρέου.
- Έχει σημασία να σταματήσουμε να ξεχνάμε σε αυτόν τον τόπο. Και να μην βγάζουμε την οργή μας στους καινούργιους και να ξεχνάμε τις ανομίες των προηγούμενων.
Ανάρτηση από: https://hellasjournal.com/