Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018

Και εις τον Γουλιμήν πιστεύωμεν…

Του Στάθη

Έγραφε χθες στην πρώτη της σελίδα η «Καθημερινή»: «ο Seres ο μοναδικός μετεωρίτης που ανακτήθηκε μέχρι σήμερα σε ελληνικό έδαφος». Ανακτήθηκε; Από πού; απ’ το μποστάνι της θείας Φωτούλας; Αποκτήθηκε, βρέθηκε, ανακαλύφθηκε, αλλά πάντως όχι «ανακτήθηκε» – αυτός είναι ένας αγγλισμός (recover) που χρησιμοποιείται συχνά για εξωγήινα αντικείμενα, δεν γνωρίζω το γιατί, διότι και στα αγγλικά υπάρχουν οι λέξεις που αποδίδουν αντιστοίχως τις έννοιες ανακαλύπτω, κατέχω, αποκτώ κ.τ.λ. Ωστόσο στα ελληνικά το ανακτώ κάτι που δεν μου ανήκε συνιστά ακυρολεξία. Ψιλά γράμματα, απλώς για το παιγνιώδες του πράγματος και την πλάκα μας.
Σε μια χώρα που η πλάκα είναι ατελείωτη. Όπως η σκέψη - πρόταση: να μας πληρώνουν οι Κουτόφραγκοι (ποιοι άλλοι;) ένα τέλος για τους μεταναστεύσαντες Έλληνες επιστήμονες στην Εσπερία, στην εκεί δούλεψη των ξένωνε, διότι εμείς ξοδευτήκαμε για τη μόρφωση αυτών των παιδιώνε. Όχι δεν είναι κορυφαίος βλαξ αυτός που διατύπωσε την εν λόγω σκέψη, είναι ο κ. Δουζίνας, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο οποίος ΣΥΡΙΖΑ έχει βαλθεί να αναθεωρήσει το Σύνταγμα – ποιο Σύνταγμα; Το Σύνταγμα που δολοφονήθηκε διά των Μνημονίων;

Τελικά, ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ σας ξεπερνάει κάθε (επιτρεπτό) όριο...

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ:
Όταν πέθανε με άθλιο τρόπο ο Ζακ Κωστόπουλος, της loakti+ Κοινότητας (μειονότητας) στην οποία ΔΕΝ ανήκουμε, σιωπηλά ή γραπτά, ο καθένας ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕ τούτο τον αναίτιο θάνατο.
Στην ανάλογη περίπτωση της δολοφονίας του 
Κωνσταντίνου Κατσίφα της Ελληνικής Κοινότητας (μειονότητας) στην Αλβανία-Βόρειο Ήπειρο από τους Αλβανούς (κωλό) μπάτσους, διακρίνω μια κάπως... περίεργη ΣΙΩΠΗ...

Μεσογαίας Νικόλαος: ''Διχασμένοι Αυτοκέφαλοι η Ενωμένοι Αδελφοί;'

Του Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου
Τοὺς τελευταίους μῆνες γινόμαστε μάρτυρες μιᾶς πολὺ ἐπικίνδυνης καὶ κατὰ τὰ φαινόμενα ἀδικαιολόγητης κρίσης ποὺ ξέσπασε στοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀφορμὴ ἡ ἐπικείμενη ἐκχώρηση αὐτοκεφαλίας στὴν Ἐκκλησία τῆς Οὐκρανίας ἢ μᾶλλον ἡ δημιουργία αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας στὴν Οὐκρανία.
Φαίνεται πὼς οἱ διορθόδοξες σχέσεις ἀποτελοῦν μείζων πρόβλημα στὶς μέρες μας καὶ ἐνῶ ἐπιδιώκεται ἡ ἑνότητα μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, οἱ Ὀρθοδόξοι ὁμολογοῦν μὲν τὴν μεταξύ τους ἀγάπη, ἀλλὰ τὴν ἀποδομοῦν στὴ ζωή τους• διακηρύσσουν τὸν σύνδεσμο τῆς μεταξύ τους κοινωνίας, ἀλλὰ ἐπιβεβαιώνουν τὸ ἀντίθετο.
Καὶ ὁ πιστὸς λαὸς ἀντικρύζει τὶς κορυφές του νὰ διαπληκτίζονται μὲ νομικίστικες ἐπιχειρηματολογίες καὶ ἀντὶ νὰ ἑνώνουν τοὺς πιστοὺς νὰ δημιουργοῦν στρατόπεδα ὀπαδῶν καὶ ὁμάδες ἀντιμαχoμένων ὑποστηρικτῶν. Τί κρῖμα! Σὲ ὅλη αὐτὴ τὴ διαμάχη ὑπάρχει μία πρόφαση καὶ μία αἰτία.
Πρόφαση εἶναι ἡ ἀνάγκη γιὰ αὐτοκεφαλία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Καὶ αἰτία τὸ δικαίωμα τῆς ἐκχώρησής της. Σὲ ποιὸν ἀνήκει, ποιὸς τὸ ἔχει.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2018

Από την Αριστερά στη Δεξιά και ακόμα Δεξιότερα και ένα ΥΓ για το Αιγαίο

Του Απόστολου Αποστολόπουλου


Πολλοί στο εξωτερικό μιλάνε για  επερχόμενη παγκόσμια οικονομική κρίση, χειρότερη από το 2008. Τόσο χειρότερη, λένε, ώστε το κραχ του 1929 να μοιάζει με ανέμελο περίπατο στη ζούγκλα των χρηματιστηρίων. Πολλοί δεν ήταν αρνητικοί, αρχικά, στην Παγκοσμιοποίηση, με την ελπίδα καλύτερης ζωής,  αλλά τώρα οι περισσότερες χώρες δυστυχούν και επωφελούνται λίγοι πχ  στην Αμερική και στη Γερμανία, αυξάνονται κάθε χρόνο κατά μερικές δεκάδες οι εκατομμυριούχοι και κατά εκατομμύρια οι φτωχοί. Το ΄Εθνος-Κράτος γίνεται προστατευτική φωλιά επιβίωσης. Η Ευρώπη των Εθνών και όχι των ισοπεδωμένων χωρών είναι αίτημα με αυξανόμενη στήριξη, η Ιταλία δίνει το ενθαρρυντικό παράδειγμα. Η ενσωματωμένη αριστερά χάνει και τα τελευταία ίχνη επαφής με τις λαϊκές μάζες, γίνεται απεχθής ακόμα και ως άκουσμα. Στην Ευρώπη η Δεξιά μεταλλάσσεται υπό την πίεση των ψηφοφόρων που την προσεγγίζουν όχι ως νοσταλγοί ενός παρελθόντος, όχι πάντα συμπαθούς, αλλά αναζητώντας σεβασμό στη Δημοκρατία. Η Αριστερά χρειάστηκε αρκετές δεκαετίες, πριν και μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, για να μεταλλαχθεί, υπό την πίεση του Συστήματος, σε όργανο των ελίτ. Είναι λογικό και η Δεξιά να χρειαστεί χρόνο για να αποβάλλει ανεπιθύμητα στοιχεία του παρελθόντος. Οι νέοι ψηφοφόροι είναι νεόπτωχοι  αστοί και λαϊκά στρώματα, απογοητευμένοι εξ αριστερών, επιφυλακτικοί προς την ακραία δεξιά (Χούντα, gladio, κλπ). Οι ψηφοφόροι δεν προσέρχονται ως κυρίαρχοι αλλά με την επίγνωση ότι το παρελθόν κατέληξε σε αδιέξοδο και στην καταστροφή τους ενώ το μέλλον είναι άγνωστο και σκοτεινό. Δεν είναι επαναστάτες, ανατρεπτικοί αλλά για πολλούς είναι η πρώτη φορά που βρίσκονται απέναντι στην καθεστηκυία τάξη, που θεωρούνται αντισυστημικοί.

Δημήτρης Γληνός: "Αρλεκίνοι των Αρχαίων και Αρλεκίνοι των Ευρωπαίων"

«Τυφλοί και μπροστά στους αρχαίους, τυφλοί και μπροστά στους Ευρωπαίους, με μια κούφια οίηση, με μια κενόλογη αυταρέσκεια έγιναν χωρίς να το καταλάβουν αρλεκίνοι των αρχαίων και αρλεκίνοι των Ευρωπαίων. 

Αυτή η καταφρόνεση του δικού μας ζωντανού εγώ, αυτός ο ανόητος και εξωτερικός όλως διόλου θαυμασμός των αρχαίων και η τυφλή αντιγραφή των Ευρωπαίων, χαρακτηριστικά κατώτερης διανοητικότητας κυριαρχούν σε όλα τα φανερώματα της νεοελληνικής ζωής, επιστήμη, τέχνη, παιδεία, θεσμούς και δίνουν στον Ελληνικό πολιτισμό του τελευταίου αιώνα χαρακτήρα καθαρά μιμητικό.»

Τα χωριά που κάψαν οι Γερμανοί με τους ντόπιους συνεργάτες τους

1170 ήταν τα χωριά που έκαψαν σε όλη την επικράτεια, όπως φαίνονται στον παρακάνω χάρτη, με τις κόκκινες κουκκίδες.
Αν σας φαίνονται πολλά, να πούμε ότι ο χάρτης έχει ελλείψεις. 
Για αυτό εξακολουθεί και συμπληρώνεται. Ο λόγος; 
Την περίοδο μετά την απελευθέρωση, τη χώρα κυβέρνησαν αυτοί που στηρίχθηκαν στους ντόπιους συνεργάτες των Γερμανών.
Κάθε πράξη αντίστασης, κάθε θυσία, ήταν...διαβατήριο για να μπει κάποιος στ περιθώριο, στην εξορία, στην εκτέλεση…

- Οι Γερμανοί εφάρμοσαν ένα προμελετημένο σχέδιο προκειμένου να κάμψουν το ηθικό του ελληνικού πληθυσμού (κάτι που βέβαια δεν κατάφεραν): την θεωρία των αντιποίνων, με βάση την οποία για κάθε απώλεια δικών τους σε μια μάχη ή σε ενέδρα των ανταρτών πυρπολούσαν τα πλησιέστερα χωριά.

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2018

Η επέτειος του «ΟΧΙ»: Μια διαρκής παραποίηση της Ιστορίας

Του Θύμιου Παπανικολάου

Η 28η Οκτωβρίου, όπως και κάθε έπος της Ιστορίας, έχει μεταμορφωθεί, από τις καθεστωτικές δυνάμεις, σε τρεχούμενο νόμισμα για προπαγανδιστικές χρήσεις… 
Η παραποίηση της ιστορίας αποτελεί την πάγια ιστορική πρακτική των καθεστώτων… 
Η 28η Οκτωβρίου έχει παραποιηθεί αγρίως και κατά τρόπο προκλητικό από τους δυνάστες του ελληνικού λαού: Από το καθεστώς της ιστορικής δεξιάς και ακροδεξιάς…


Για το γκρέμισμα όλων αυτών των μυθολογιών έχουμε γράψει άπειρα κείμενα. Τα βασικότερα είναι συγκεντρωμένα ΕΔΩ: 
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=7901
 

Δωσίλογοι: Οι Έλληνες που στράφηκαν κατά των Ελλήνων

Της Ελένης Μπέλλου

Μπορεί σήμερα να γιορτάζουμε το «ΟΧΙ», αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και το «ΝΑΙ». Το «ΝΑΙ» που ένα μέρος του ελληνικού πληθυσμού είπε στις δυνάμεις Κατοχής, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να στραφούν εναντίον των Ελλήνων.

Ο δωσιλογισμός είναι μία από τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας, που επιμελώς έμεινε κρυμμένη στο σκοτάδι. Υπήρξε για δεκαετίες ένα ταμπού της δημόσιας μνήμης του πολέμου. Όχι τυχαία καθώς εκείνοι που συνεργάστηκαν και δεν τιμωρήθηκαν, στελέχωσαν το μεταπολεμικό κράτος, με τους απογόνους τους να συνεχίζουν την παρακαταθήκη τους μέχρι και σήμερα.

Στο πλαίσιο της μεγάλης έρευνας του «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» για την Κατοχή στην Ελλάδα, είχαμε μιλήσει με τους ιστορικούς Στράτο Δορδανά και Δημήτρη Κουσουρή για τον δωσιλογισμό και τις προεκτάσεις του στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας. Με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, δημοσιεύουμε μερικά ανέκδοτα αποσπάσματα από όσα είχαν πει στον φακό της εκπομπής.

Η Παρέλαση

Της Αννύς Λιγνού

Επειδή πάλι θα ειπωθούν πολλές μπούρδες για την παρέλαση, το νόημά της, την καταγωγή της, την αξία της και το λόγο ύπαρξης της στις μέρες μας, σκέφτομαι τα εξής:

ΟΧΙ, η παρέλαση δεν είναι φασιστικό κατάλοιπο του Μεταξά, ακόμα κι αν και όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα την χρησιμοποίησαν.

Η παρέλαση αντλεί την καταγωγή της από την αρχαιότητα, τους Αθηναϊκούς θριάμβους αλλά και τους τρεις Σπαρτιατικούς χορούς. Ακόμα και τώρα, βλέπουμε μια παραλλαγή τους:

Μπροστά οι γέροντες (όσοι μας έχουν απομείνει ανάπηροι πολέμου) που δηλώνουν πως ήταν κάποτε γενναία παλικάρια (Άμμες ποκ΄ ήμες άλκιμοι νεανίαι).

Μετά ακολουθούν οι στρατιώτες, οι μάχιμοι άντρες (και γυναίκες πια) της εποχής, που λένε "εμείς είμαστε τώρα γενναία παλικάρια, κι αν σου βαστάει, δοκίμασε" (Άμμες δε γ΄ ειμέν, αι δε λης πείραν λάβε).

Μια μέρα πριν τη στρατιωτική παρέλαση, γίνεται η μαθητική. Ο τρίτος χορός των παιδιών στην ουσία, αυτών που θα αναλάβουν στο μέλλον και μας διαβεβαιώνουν ότι θα γίνουν πολύ καλύτεροι από μας (Άμμες δε γ΄ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες).

Όχι, η παρέλαση δεν είναι χαιρετούρες προς τους επισήμους. Κανείς ζωντανός δεν είναι επίσημος εκείνη τη μέρα. Οι επίσημοι είναι ντεκόρ για τον πραγματικό τιμώμενο: Τους Νεκρούς του Πολέμου.

Ο αντιφασισμός των ελίτ και η αντίσταση των λαών

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Οι περιφερειακές εκλογές στη Βαυαρία ήταν ισχυρό πλήγμα για τις συστημικές ευρωπαϊκές ελίτ. Τις ελίτ που, υπό τη γερμανική ηγεμονία, στηρίζουν την παγκοσμιοποίηση, υποθάλπουν τον πόλεμο στη Συρία, καλλιεργούν το μίσος για τη Ρωσία, υποδαυλίζουν τον ανυπόστατο Μακεδονισμό των Σκοπιανών, ανοίγουν τον τάφο της Ιταλίας όπως έθαψαν την Ελλάδα. Με τη διαφορά ότι ο Σαλβίνι δεν είναι Τσίπρας, οι Ιταλοί δεν έχουν φανταχτερούς μοδάτους αλά Βαρουφάκης, ούτε ευέλικτα ενδοτικούς αλά Τσακαλώτος. Και όπως φαίνεται δεν έχουν μόνο θέληση, αλλά διαθέτουν και στρατηγική αντίστασης στο ευρωιερατείο. Η Ιταλία αντί να διαλυθεί αυτή, μπορεί να πλήξει καίρια την εύθραυστη ηγεμονία της Μέρκελ με φαρμακερές επιπτώσεις στο οικοδόμημα της Ε.Ε.

Η ανησυχία για τη σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού στο Βερολίνο αποκαλύπτει ότι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ φοβούνται ή μάλλον γνωρίζουν ότι καραδοκούν δυνάμεις έτοιμες και ικανές να σπρώξουν σε αλλαγές βαθύτερες από τις εκλογικές. Για παράδειγμα, ο Τραμπ απειλεί τη Γερμανία επειδή (δικαίως) προτιμά το φτηνό ρωσικό φυσικό αέριο (και όχι το ακριβό αμερικάνικο πετρέλαιο) ενώ ο Ομπάμα, αποχωρώντας, ανέθεσε στη Μέρκελ την ηγεσία του Δυτικού Κόσμου. Η Γερμανία είναι στόχος και αν εξαναγκαστεί, προσεχώς, σε αποχώρηση η Μέρκελ, οι συστημικές ελίτ θα έχουν υποστεί σοβαρή ήττα έχοντας πια μοναδικό νόμιμο εκπρόσωπο στο πολιτικό πεδίο τον ευφάνταστο αλλά αδύναμο Μακρόν, πρόεδρο μιας ανίσχυρης και χρεωμένης Γαλλίας. Ο Μακρόν έχει αποδεχθεί ρόλο κολαούζου. Σήμερα του Βερολίνου. Αύριο της Ουάσιγκτον. 

«Οι ΗΠΑ έλεγαν να μην κτυπήσουμε την τουρκική απόβαση γιατί ήταν άσκηση ΝΑΤΟ»!

Νέες αποκαλύψεις έρχονται στο φως της δημοσιότητας αναφορικά με τον «Φάκελο της Κύπρου» ιδιαίτερα διαφωτιστικές για το πως φτάσαμε στον ακρωτηριασμό του Ελληνισμού: «Οι συνεχείς και έντονες υποσχέσεις από τας ΗΠΑ ότι η Τουρκία δεν θα επενέβαινε, αλλά και η διαβεβαίωση ότι δεν επρόκειται περί απόβασης αλλά περί ασκήσεως του ΝΑΤΟ» ήταν οι βασικές αιτίες της μη αντίδρασης της ελληνικής πλευράς τον Ιούλιο του 1974.

Τα επτασφράγιστα ως χθες μυστικά για την τραγωδία της Κύπρου άρχισαν να έρχονται στη δημοσιότητα μέσα από τους πρώτους τέσσερις τόμους των πρακτικών της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής (2/1986-3/1988).

Ο Φάκελος της Κύπρου άρχισε να αποκαλύπτεται και μαζί και ο ρόλος προσώπων, όπως ο Ιωαννίδης και οι άλλοι πρωτεργάτες της χούντας, αλλά και ο ρόλος των Αμερικανών στα γεγονότα που εκμεταλλεύτηκαν οι Τούρκοι και οδήγησαν στην εθνική τραγωδία.

Οι άμεσες επαφές που είχε ο Ιωαννίδης της χούντας με τον σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, ο τρόπος που πίεζε τους υπόλοιπους Απριλιανούς να κάνουν πραξικόπημα και να φύγει ο Μακάριος απ’ την Κύπρο, αλλά και τα σχόλια των Αμερικανών για τη συμπεριφορά των Απριλιανών και τη μεγάλη ευκαιρία που έδωσαν στους Τούρκους.

Το κίνημα που έβαλε φυλακή τον πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ

Του Χρήστου Αβραμίδη


Ο πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μπαίνει φυλακή. Πρώην τραπεζίτης, πρώην Υπουργός και πρώην αντιπρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος (αδελφού κόμματος της Νέας Δημοκρατίας). Σίγουρα, δεν διαθέτει το προφίλ αυτών που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε να τιμωρούνται. Και όμως, μετά από αγώνα ετών, ένα κίνημα στην Ισπανία πέτυχε την καταδίκη του και 
μάλιστα χωρίς την δυνατότητα αναστολής.

Ο λόγος για τον Rodrigo Rato που θα περάσει τα επόμενα τέσσερα χρόνια της ζωής του στην φυλακή. Μαζί του θα βρεθούν άλλα 64 διεφθαρμένα στελέχη της τράπεζας Bankia.

Η μεγάλη αυτή νίκη οφείλεται σε μία οργάνωση γνωστή και ως Xnet, που ιδρύθηκε από την 
Simona Levi. Το κίνημά ονομάστηκε «Ειρηνικό αντάρτικό» και τα μέλη του πάλεψαν για την διαφάνεια και την δυνατότητα των ίδιων των πολιτών να συμμετέχουν στην νομοθετική εξουσία. Οι έντονες πιέσεις που άσκησαν είχαν σαν αποτέλεσμα την τιμωρία των ενόχων σε μία εποχή που έχουμε συνηθίσει στην ασυλία τους.

Η ιστορία θυμίζει λίγο από Ελλάδα. Η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και η συνακόλουθη επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Ισπανών, έδωσε το πρόσχημα στο κράτος να παράσχει δισεκατομμύρια στις τράπεζες με σκοπό να μειώσει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, η κρίση συνέχισε να βαθαίνει.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018

Χωρικά ύδατα – A la carte

Του Νίκου Ιγγλέση

Αποχωρώντας, στις 20-10-18, από το Υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Κοτζιάς ανακοίνωσε ότι παραδίδει στον αντικαταστάτη του – τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα – έτοιμο προεδρικό διάταγμα που προβλέπει την επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια, για την περιοχή της Δυτικής Ελλάδας, δηλαδή, από τα Διαπόντια Νησιά (βόρεια της Κέρκυρας) μέχρι τα Αντικύθηρα (νότια της Πελοποννήσου). 

Επειδή στα χωρικά ύδατά της, σε αντίθεση με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ), μια χώρα ασκεί πλήρη κυριαρχία, όπως ακριβώς συμβαίνει στο έδαφος, ο αποχωρών Υπουργός Εξωτερικών υπερηφανεύτηκε ότι για πρώτη φορά μετά 70 χρόνια – από τότε που έγινε η ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων – η Ελλάδα επεκτείνει την κυριαρχία της, χάριν των δικών του προσπαθειών.

Το καίριο και αμείλικτο ερώτημα είναι γιατί η επέκταση των χωρικών υδάτων περιορίζεται μόνο στη Δυτική Ελλάδα και δεν επεκτείνεται σ’ όλο το μήκος των ηπειρωτικών και νησιωτικών  ακτών της χώρας μας; Βέβαια ο κ. Κοτζιάς πρόσθεσε ότι, σ’ ένα επόμενο στάδιο, θα γίνει επέκταση των χωρικών υδάτων της Κρήτης, της Ανατολικής Πελοποννήσου, στο Σαρωνικού, την Εύβοια και στον Παγασητικό κόλπο! Για τα χωρικά ύδατα βόρεια της Μαγνησίας, της Μακεδονίας, της Θράκης και όλων των νησιών του Αιγαίου Πελάγους ο πρώην υπουργός Εξωτερικών δεν είπε τίποτα. Γιατί άραγε;

Δεν είναι αυτοί, είναι άλλοι…

Του Στάθη

Οι ρουκέτες που έριξε ο κ. Κοτζιάς απερχόμενος – αποπεμπόμενος απ’ την κυβέρνηση έγιναν πύραυλοι με βαριά γόμωση, ανάλογη με όσα εκστόμισε στη συνέντευξη που έδωσε στον εκλεκτό συνάδελφο κ. Γιώργο Σαχίνη στο Κρήτη TV. Παρ’ ότι κατάπληκτος ο δημοσιογράφος δεν άφησε τίποτε να πέσει κάτω και με διευκρινιστικές ερωτήσεις έκαμε ακόμα πιο καθαρά και άνευ δυνατότητος διαφορετικής ερμηνείας όσα έλεγε ο κ. Κοτζιάς, ότι δηλαδή ο κ. Καμμένος μπροστά στον Πρωθυπουργό κατηγόρησε την κυβέρνηση στην οποία και ο ίδιος μετέχει ότι «τα παίρνει απ’ τον Σόρος». Άλαλος και εκείνη τη στιγμή, άλαλος και τώρα ο Τσίπρας απλώς προήδρευε και προεδρεύει.
  Η υπόθεση Σόρος ταλανίζει τη χώρα μας (τον ελληνισμό εν γένει) πολλά χρόνια τώρα. Ακόμα και ο κ. Νίμιτς τα παίρνει απ’ τον Σόρος, όπως μετά λόγου γνώσεως (και αποδείξεως) έλεγε τις προάλλες ο επίσης εκλεκτός καθηγητής κ. Μάζης απευθυνόμενος από την εκπομπή του κ.Παπαδάκη στο μάλλον θεόκουφο πανελλήνιο.

Έντονη δυσοσμία

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

«Τουλάχιστον δεν πλήττουμε», σκέφτηκε φωναχτά ο ηλικιωμένος που προσπαθούσε να ανέβει στο λεωφορείο. Προηγουμένως, είχε δει τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων στο περίπτερο. Συνέχισε μονολογώντας: «Μεγάλη μπόχα, σήψη κι αηδία. Δεν έχουν τον Θεό τους. Πού μας πάνε άραγε;». Οι υπόλοιποι, ταλαιπωρημένοι και κουρασμένοι στο λεωφορείο, σαν να μην άκουσαν. Μάλλον το εξέλαβαν σαν μια γκρίνια, συνηθισμένη στα λεωφορεία, στις ουρές της ΔΕΗ ή στα ΑΤΜ.

Κι όμως, μια τεράστια δυσοσμία καλύπτει την πολιτική ζωή του τόπου. Πρόκειται για πρόβλημα πρώτου μεγέθους γιατί δείχνει σημάδια σαπίλας, βαθιάς κι αγιάτρευτης με τα συνηθισμένα «φάρμακα».

Στο υπουργικό συμβούλιο, δύο βασικοί υπουργοί ξεκατινιάζονται, εκτοξεύοντας καταγγελίες για χρηματισμούς, Σόρος και μυστικά κονδύλια. Ο Κοτζιάς οδηγείται σε παραίτηση και έκτοτε συνεχίζει να «υπερασπίζεται» τον εαυτό του. Ο Τσίπρας επιλέγει τη συμπόρευση με τον Καμμένο και σφυρίζει αδιάφορα, κάνοντας ότι πρόκειται για έναν ψιλοτσακωμό δυο υπουργών με ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία…

Τελετή παράδοσης του απερχόμενου υπουργού στον νέο που τυχαίνει να είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αστειάκι Τσίπρα, «να που πραγματοποιήθηκε το όνειρό μου να γίνω υπουργός». Ο Κοτζιάς, αφού επαινεί τον εαυτό του και το έργο του, συγκρίνει τον εαυτό του με τον Βενιζέλο και κληρονομεί στον διάδοχό του, έτοιμο προεδρικό διάταγμα για την επέκταση των χωρικών υδάτων στη Δυτική Ελλάδα. Έτσι απλά, μπροστά στις κάμερες. Ο Τσίπρας το ψιλοαποδέχεται προς στιγμήν για να κάνει πίσω μόλις η Τουρκία προβεί σε επίσημο διάβημα, θέτοντας ξανά θέμα casus belli. Ανικανότητα; Προχειρότητα; Μεγαλομανία; Φόβος; Αλαλούμ; Όλα μαζί, και το μίγμα αυτό ονομάζεται «υπεύθυνη πολιτική στάση».

Μέσα στο σκηνικό αυτό, αναζητείται με όλα τα μέσα και επειγόντως, κάτι που θα αλλάξει την ατζέντα, πετώντας τη μπάλα στην εξέδρα. Τραβιέται το χαρτί της φυλάκισης του Γιάννου Παπαντωνίου («στανταράκι» που το είχε στο συρτάρι η κυβέρνηση από καιρό), δίνονται στη δημοσιότητα οι 4 πρώτοι τόμοι (σε σύνολο 30) του φακέλου της Κύπρου, προετοιμάζεται η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης. Ενώ, παράλληλα, τρέχει ο «αγώνας» του Τσακαλώτου, με τα γνωστά κυνικά επιχειρήματα, για να μην κοπούν (τώρα) οι συντάξεις, καθώς κι όλες οι προεκλογικές προετοιμασίες, επιδόματα και υποσχέσεις.

Έτσι, έχουμε ένα απίστευτο κοκτέιλ εθνικών ζητημάτων, πολιτικών ελιγμών και κοινωνικών μέτρων που προσμετρούνται με εκλογικές επιδιώξεις, με προσωπικές ίντριγκες και μηχανορραφίες, με πόλεμο μέσα στον δικαστικό χώρο με παρεμβάσεις, σκάνδαλα και καταγγελίες, με εκδουλεύσεις προς μεγάλες δυνάμεις, με φοβική συμπεριφορά και αλαλούμ παράλυσης απέναντι στην προκλητικότητα της Τουρκίας και με απίστευτο ερασιτεχνισμό.

Η τελευταία παράσταση που προσπαθεί να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο «πόλεμος με το παλιό πολιτικό σύστημα». Ο αποπροσανατολισμός έγκειται, όχι στις αποδεδειγμένες ευθύνες ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, αλλά στην προσπάθεια να φανεί ο ΣΥΡΙΖΑ σαν κάτι ξεχωριστό από αυτό, ποιοτικά και πολιτικά, ενώ όλα τα περπατήματά του είναι στον ίδιο βάλτο και αγκαλιά με πολλούς από τους εκπροσώπους του «παλιού».


Ένας χαλασμένος πολιτικός κόσμος, τεράστιος, συνολικά, κίνδυνος για τον τόπο και τον λαό. Χρειάζεται οριστικό διαζύγιο από αυτόν και ανάδειξη νέων δημοκρατικών υπεύθυνων δυνάμεων από τον ίδιο το λαό. «Ανώνυμη ανάσταση, ανώνυμο θαύμα». Κάτι τέτοιο.

Ανάρτηση από: https://www.e-dromos.gr

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2018

Λάθος η εξαίρεση του Αιγαίου από την επέκταση των χωρικών υδάτων

Του Άγγελου Συρίγου 

Κατά την παράδοση-παραλαβή του υπουργείου Εξωτερικών ο απερχόμενος υπουργός Νίκος Κοτζιάς αναφέρθηκε (α) σε επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων ξεκινώντας από το Ιόνιο και (β) σε υιοθέτηση ευθειών γραμμών βάσεως και κλείσιμο κόλπων. Υπάρχουν πολλά σημεία που παραμένουν άγνωστα ως προς τον ακριβή σχεδιασμό. Πρέπει όμως να αναφερθούν κάποια σημεία:
Εδώ και πολλά χρόνια είμαστε η μοναδική χώρα του κόσμου που έχει χωρικά ύδατα 6 μιλίων. Όλες οι υπόλοιπες χώρες έχουν 12 μίλια. Ο λόγος που η Ελλάδα παραμένει στα 6 μίλια είναι πολύ απλά διότι σε περίπτωση επεκτάσεως, οι Τούρκοι απειλούν με πόλεμο. Επιπλέον, έχουν ντύσει με νομικό ένδυμα την απαίτησή τους να μην αυξηθούν τα ελληνικά χωρικά ύδατα στο Αιγαίο. Λένε ότι ολόκληρο το Αιγαίο είναι μια θάλασσα όπου επικρατούν «ειδικές περιστάσεις». Επομένως, δεν επιτρέπεται επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.
Το επιχείρημα είναι αστείο από πλευράς διεθνούς δικαίου. Σε όλο τον κόσμο έχουν αυξηθεί τα χωρικά ύδατα των κρατών σε 12 μίλια. Σε τελική ανάλυση, το Αιγαίο δεν μπορεί να έχει πιο στρατηγική σημασία από το θαλάσσιο στενό του Ορμούζ, από το οποίο περνά καθημερινώς ο μεγαλύτερος όγκος πετρελαίου προς τη Δύση. Το στενό του Ορμούζ ανήκει καθ’ ολοκληρίαν στα χωρικά ύδατα του Ιράν και του Ομάν. Όταν το Ιράν και το Ομάν επέκτειναν το 1978 τα χωρικά τους ύδατα στα 12 μίλια κανείς δεν εναντιώθηκε σε αυτή την κίνηση.

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2018

Δίκη για τις Σκουριές: Η τοπική κοινωνία στο εδώλιο


Ξεκίνησε σήμερα το πρωί στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης η πρώτη μεγάλη δίκη για τις Σκουριές. Σε μια αίθουσα που είναι εντελώς ακατάλληλη για να πραγματοποιηθεί μια ακροαματική διαδικασία με 21 κατοίκους της Ιερισσού κατηγορούμενους, δεκάδες δικηγόρους και πάνω από 70 μάρτυρες, ο πρόεδρος του δικαστηρίου κήρυξε την έναρξη της με σύντομες τοποθετήσεις από τους συνηγόρους υπεράσπισης.

Στην πορεία θα έχουμε αναλυτικό ρεπορτάζ από την δίκη.
Εδώ να σημειώσουμε επιγραμματικά κάποια πράγματα.
Οι 21 κάτοικοι βρίσκονται κατηγορούνται μεταξύ άλλων για απόπειρα ανθρωποκτονίας από κοινού και κατά συρροή και σύσταση εγκληματικής οργάνωσης. Το κατηγορητήριο τους αποδίδει ότι συμμετείχαν στον εμπρησμό στο εργοτάξιο της Eldorado Gold τον Φεβρουάριο του 2013.

Στις κατηγορίες ότι στον αγώνα τους άσκησαν βία, απάντησε σε περασμένη δήλωση του ο Λάζαρος Τόσκας, μέλος της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική:

 Βία είναι η ίδια η στάση της κυβέρνησης και των διαπλεκόμενων ΜΜΕ απέναντι μας. Που έχουν στόχο να κάμψουν την αντίσταση μας.
Βία οι κατηγορίες σε δεκάδες συμπολίτες μας, με έωλες και κατασκευασμένες κατηγορίες, την στιγμή που οι νεοναζί αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.

Με ρυθμό... πολυβόλου επιβάλει κατασχέσεις κάθε ημέρα η εφορία

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΑΑΔΕ για την αποτελεσματικότητα της φορολογικής διοίκησης, στο τέλος του 2017 οι φορολογούμενοι που βρίσκονταν υπό το καθεστώς μέτρων αναγκαστικής είσπραξης ανέρχονταν σε 1.050.077.
 Με ρυθμό... πολυβόλου επιβάλλονται πλέον οι κατασχέσεις από τη φορολογική διοίκηση στους φορολογούμενους που δεν εκπληρώνουν εμπρόθεσμα τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.
 Στο τέλος Ιουλίου 2018, πιο πρόσφατο μήνα στον οποίο υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, ο αριθμός των φορολογούμενων που βρίσκονταν υπό το καθεστώς μέτρων αναγκαστικής είσπραξης είχε ανέβει στους 1.143.356. Με άλλα λόγια μέσα σε ένα επτάμηνο η φορολογική διοίκηση είχε "κοκκινίσει” επιπλέον 93.279
φορολογούμενους ή πιο απλά κάθε εργάσιμη ημέρα επέβαλε κατασχέσεις σε περισσότερους από 600 φορολογούμενους.

Ανακατανομή προσφύγων


Ανάρτηση από: http://www.efsyn.gr

Τρέμει το Βρετανικό κατεστημένο τη διαχείριση του Brexit

Σχόλιο: Το ιστορικό στέλεχος της βρετανικής Αριστεράς Τζορτζ Γκάλογουεϊ στο παρόν άρθρο εξηγεί με γλαφυρό τρόπο γιατί το διακύβευμα του Brexit ήταν, όπως από την αρχή υποστηρίξαμε, ένα λαϊκό-ταξικό ζήτημα και δείχνει το αδιέξοδο στο οποίο έχουν βρεθεί οι Βρετανικές ελίτ στην προσπάθειά τους να το ανατρέψουν και να το απονομιμοποιήσουν. Αυτή η προσπάθεια έχει σαν πρώτο σκέλος την ιδεολογική εκστρατεία εναντίον του Brexit, επιδιώκοντας να βαφτιστεί η ψήφος αυτή ως ρατσιστική, ξενοφοβική, εθνικιστική κλπ., και ως δεύτερο σκέλος τις πρακτικές ανατροπής του. Το αποτέλεσμα της κοινωνικής πάλης, που εκφράστηκε και στο δημοψήφισμα, θα κρίνει, εν τέλει, προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα.

Η Βρετανία είναι δεμένη πισθάγκωνα λόγω του Brexit

George GallowayRT (21.08.2018)

Το Brexit δεν έχει σταματήσει να σιγοβράζει και θα συνεχίζει να δίνει χρώμα στην βρετανική πολιτική για πολλά χρόνια ακόμα. Η ήττα του Βρετανικού κατεστημένου στο δημοψήφισμα του Brexit ήταν αναπάντεχη (από αυτό) και κοσμοϊστορική. Ένας πολυποίκιλος στρατός υποστηρικτών του Brexit, με μία εμφανώς ασυνήθιστη τάξη Αξιωματικών, επικράτησε της χλιδάτης Ταξιαρχίας των Φρουρών, που ακολουθούσε τις διαταγές ολόκληρου του φάσματος των «Σπουδαίων και των Καλών».
Ήμουν ένας από τους υποστηρικτές του πολυποίκιλου αυτού στρατού, αλλά περισσότερο ένας αντάρτης, που βρισκόταν συχνά πίσω από τις εχθρικές γραμμές. Έπρεπε να μου επιτραπεί ελευθερία κινήσεων, μιας και κανένας δεν περίμενε από εμένα να ακολουθώ εντολές από τύπους όπως ο Μπόρις Τζόνσον (Boris Johnson), ο Μάικλ Γκόουβ (Michael Gove) και ο Λίαμ Φοξ (Liam Fox) – αν και καθ’ όλη τη διάρκεια της εκστρατείας ήμουν σε επαφή με τον Νάιτζελ Φαράζ (Nigel Farage) και την ομάδα του, παρόλο που γνωρίζαμε ότι είναι καλύτερα να ήμαστε μακριά ο ένας από τον άλλον. Η άποψή μας για τη μετά-Brexit Βρετανία ήταν απλά τελείως διαφορετική.

Υποψήφιοι


Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Βάσος Λυσσαρίδης: «Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»

«Ομιλία Επίτιμου Προέδρου του Κ.Σ. ΕΔΕΚ Βάσου Λυσσαρίδη σε Διεθνές Συνέδριο στην Αθήνα με θέμα: “Τρεις Γενοκτονίες μια στρατηγική” στις 17 Σεπτεμβρίου 2010»

Ατιμώρητα εγκλήματα υποτροπιάζουν. Ο Ταλαάτ δημιούργησε τον Αϊχμάν. Οι Τοπάλ Οσμάν και Κεμάλ πρόδρομοι για τα Νταχάου, το Δίστομο και τον ορφανό Πενταδάκτυλο.

Η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή και η απάθεια διευκολύνει την συνέχιση.

Όταν γυρίζω πίσω χάνω την πυξίδα και τον χρόνο, τη γλώσσα, τη φυλή, την εθνότητα, γιατί κοινός ο πόνος, κοινή η οργή, κι η εμμονή για δικαίωση.

Σαμψούντα, Άδανα, Σμύρνη, Κερύνεια με κυνηγούν και στερεότυπα καταγράφω.
Αν ξεχάσω την Αμισό, τη Σάντα, την Κόνικα, τη Σασσούν, το Ασσυριακό Khoy, τη Σμύρνη θα’ χω ενταφιάσει την αξιοπρέπεια μου,

Αν παραγνωρίσω την Ποντιακή κραυγή «Μ΄ αοιλή εμάς και βάϊ εμάς η Ρωμανίαν πάρθεν», τους σταυρωμένους νέο-Σπάρτακους που μεταθανάτια σταυρώνουν τους σταυρωτήδες θάχω χάσει τον αυτοσεβασμό μου.

Γιατί θα με κυνηγούν οι κραυγές των θρυμματισμένων από τους Τσέτες νηπίων στους Ποντιακούς βράχους, οι ρόγχοι των απαγχονισμένων Αρμένιων διανοούμενων, οι πατημασιές των πεταλωμένων, ο άφωνος πόνος των βιασθέντων, το περήφανο βλέμμα του Πόντιου με την εθνική συνείδηση που δεν πεθαίνει ούτε στη διασπορά ούτε στην πατρώα γη με το στα φανερά Μαχμούτ αγάς και στα κρυφά Νικόλας τα ζωντανά μάτια των αποκεφαλισθέντων Αρμενίων, η Αρμένισσα μάνα που θηλάζει το βρέφος με πηχτό αίμα, τα ακρωτηριασμένα σώματα των Ασσυρίων, οι καμένες σάρκες στη Σμύρνη, και ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, οι εξόριστοι σοφοί της Ιωνίας που χωρίς του Όμηρου τα ποιητικά αδημονούν κι αγανακτούν κι αναζητούν τους τραγωδούς, τους ποιητές, τ΄Απόλλωνα τη λύρα και την απέριττη τη γνώριμη αρχιτεκτονική.

Μια ιστορική διαδρομή για τα λεγόμενα "μυστικά κονδύλια"

Του Γ.Γ.

Δυο λόγια για τα λεγόμενα "μυστικά κονδύλια" μιας και τόσος ντόρος έχει γίνει γι' αυτά τις τελευταίες μέρες.

Αρχικά να πούμε ότι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες ότι το αστικό κράτος πρόκειται ποτέ να καταργήσει την χρηματοδότηση μηχανισμών -είτε κρατικών, είτε παρακρατικών- που συντελούν στην επιβολή της εξουσίας του.

Οποιος έλεγχος και να υπάρξει σ' αυτές τις δαπάνες θα είναι προσχηματικός και πάντα θα υπάρχουν μεθοδεύσεις για "υπόγεια κανάλια" τα οποία με χρήματα του ελληνικού λαού θα χρηματοδοτούν τέτοιες δραστηριότητες.
Κι' αυτές είναι πολυποίκιλες. Απ' τον "αθώο" σκοπό να καναλιζάρουν και να διαμορφώνουν την λεγόμενη κοινή γνώμη, μέχρι να προχωράνε σε οποιασδήποτε μορφής εγκληματικές ενέργειες.

Κι επειδή διαβάζουμε κάποια ανιστόρητα δημοσιεύματα που, προφανώς για μικροπολιτικές σκοπιμότητες, "ανακάλυψαν" τα "μυστικά κονδύλια" μόνο από την εποχή Μητσοτάκη - Σαμαρά, να κάνουμε μια μικρή ιστορική διαδρομή.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2018

Διαίρεση

Του Γεώργιου Μιχαήλ

Η ιδέα του Ελληνικού φιλελευθερισμού πρέπει να μετατραπεί σε πίστη, σε αξία και σε προορισμό του κάθε ανθρώπου. Η συνέπεια αυτού του αποτελέσματος θα είναι πάνω από όλα η «συνένωση των κομματιών του διασπασμένου ψυχικού κόσμου του κάθε ενός από εμάς και στην συνέχεια η επαναφορά της μιας ενιαίας και αδιάσπαστης εθνικής ψυχής».
Άρθρο
Εάν κάποιος θέλει να αναζητήσει τα βαθύτερα αίτια της κατάπτωσης μας, πρέπει πρώτα από όλα να ερευνήσει με προσοχή τον εσωτερικό του κόσμο. Είναι ξεκάθαρο πως η εσωτερική ψυχική σύγκρουση την οποία βιώνουν όλοι οι άνθρωποι στον πλανήτη, στην Ελλάδα ο κόσμος την βιώνει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Την βιώνει σε σημείο που η καθημερινή ζωή του κάθε ανθρώπου, ανεξάρτητα από την οικονομική του άνεση, να ισοδυναμεί με έναν ασταμάτητο, άνισο και εξοντωτικό αγώνα.
Έναν αγώνα του οποίου το μοναδικό αποτέλεσμα είναι οι αμέτρητες ανοιχτές πληγές και τίποτα παραπάνω. Γιατί είναι αυτή η σύγκρουση μέσα σε κάθε άνθρωπο, μεταξύ του ατομικού και του συλλογικού συμφέροντος. Η σύγκρουση μεταξύ των αρχών της συλλογικότητας που έχουν φυτευτεί στην καρδιά μας από την ίδια την φύση και την ιστορική μας εξέλιξη, απειλώντας την ίδια την υπόσταση μας, ενάντια στην με κάθε τρόπο ικανοποίηση του ατομισμού.

Η εθνική αποδόμηση οδηγεί στη λαϊκή αποβλάκωση

Του Στάθη

«Η συντήρηση της μνήμης μας, είναι ζήτημα εθνικής επιβίωσης» δήλωσε καλώς ο κύριος Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος. Και για αυτό ακριβώς ο υπουργός Παιδείας κ. Γαβρόγλου βγάζει τα μάτια της Ιστορίας στα σχολεία,

όπως έβγαλε και τα μάτια των Ελληνικών (αλλά και των Λατινικών), ενώ τώρα ανασκολοπίζει τα Μαθηματικά, τη Φυσική και τη Χημεία, καθώς οι αντίστοιχοι σύλλογοι εκπαιδευτικών καταγγέλλουν. (Πολύ αργά! Όταν ο κ. Γαβρόγλου κατά τον ντορό των προκατόχων του κακοποιούσε τα Ελληνικά ή την Ιστορία οι μαθηματικοί, οι φυσικοί, οι χημικοί εποιούντο την νήσσαν). Έτσι δουλεύει το σύστημα.


Όταν πιάνουν τους Εβραίους, μούγγα εγώ. Όταν πιάνουν τους κομμουνιστές, την πάπια εγώ. Όταν οι Ισραηλινοί δολοφονούν Παλαιστίνιους, τον Κινέζο εγώ. Όταν έρχεται η σειρά μου, άκρα του τάφου σιωπή γύρω μου.


Τα ίδια και με τους πλειστηριασμούς, «δεν θα πειραχτεί καμία πρώτη κατοικία» έλεγαν ορισμένοι συριζόμυαλοι. Ψεύτες. Αλλά εξακολουθούν αγορεύοντες ακόμη! Τα ίδια και με τις συντάξεις. Θεομπαίχτες με τον πόνο του κοσμάκη. Πλην όμως, ακόμα αγορεύοντες.

ΣΚΟΠΙΑ! ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ οι 8 βουλευτές που πήραν 2 εκ. ευρώ για να ψηφίσουν "ναι"...

Στο στόχαστρο των ΜΜΕ έχουν μπει οι οκτώ βουλευτές του VMRO, οι οποίοι συντάχθηκαν με την κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ και ψήφισαν υπέρ της συνταγματικής αναθεώρησης, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο στον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ να συμπληρώσει τις 80 ψήφους που απαιτούνταν για να προχωρήσει η Συμφωνία των Πρεσπών.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2018

Κλυδωνισμοί στη Συμφωνία των Πρεσπών με την παραίτηση Κοτζιά

Σκίτσο της Έφης Ξένου 

Του Νίκου Μελέτη 

Σοβαρό πλήγμα στη διαδικασία για την εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών επιφέρει η εξώθηση σε παραίτηση του Νίκου Κοτζιά, που μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα είναι οι «πατέρες» της Συμφωνίας, η οποία φέρει και την υπογραφή του πρώην υπουργού Εξωτερικών.
Η χθεσινή εξέλιξη έρχεται την πιο κρίσιμη στιγμή της διαδικασίας εφαρμογής της Συμφωνίας, δυσκολεύοντας και την αποστολή του Ζόραν Ζάεφ να συγκεντρώσει τις 80 ψήφους που απαιτούνται για την έγκριση των συνταγματικών αλλαγών στη Βουλή, καθώς το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι ο κ. Τσίπρας οδήγησε σε παραίτηση τον άνθρωπο που διαπραγματεύθηκε και υπέγραψε τη Συμφωνία, επιλέγοντας να πορευθεί μαζί με τον πιο επιφανή πολέμιο αυτής, τον υπουργό Άμυνας Π. Καμμένο.
Την στιγμή που η Συμφωνία των Πρεσπών έχει σε μεγάλο βαθμό απονομιμοποιηθεί στα Σκόπια μετά το Δημοψήφισμα και ενώ ο κ. Ζάεφ επιστρατεύει κάθε επιχείρημα, έστω και αντισυμβατικό για να κερδίσει τις ψήφους των βουλευτών της αντιπολίτευσης, η είδηση της παραίτησής του Ν. Κοτζιά, ενισχύει περισσότερο την επιχειρηματολογία του VMRO-DPMNE που επιμένει ότι δεν πρέπει τώρα να προχωρήσει η Συμφωνία.

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2018

Η ελπίδα έρχεται … και στους αρχαιολογικούς χώρους!

Του Νικόλα Δημητριάδη από την Ρήξη (φ. 147) 
Μεγάλη επιτυχία για τη νέα υπουργό Σημιτικού Πολιτισμού κα Μυρσίνη Ζορμπά: Κύκλοι του υπουργείου επιβεβαίωσαν ότι βρίσκεται σε συμφωνία με το Υπερταμείο για την επιστροφή κάποιων αρχαιολογικών χώρων στη δικαιοδοσία του υπουργείου της, με την προϋπόθεση να προχωρήσει στην άμεση αξιοποίησή τους. Η στήλη με τα πρώτα «πρότζεκτ αρχαιολογικής ανάπτυξης» διέρρευσε στον Τύπο και σας τα παρουσιάζουμε με κάθε επιφύλαξη:
Δελφοί: Προωθείται η μετατροπή του χώρου σε «εκπτωτικό χωριό», με σειρά γνωστών διεθνών αλυσίδων στον χώρο της ένδυσης και της εστίασης, αναγνωρισμένων εγχώριων μπραντς, αλλά και πολυκινηματογράφου μούλτιπλεξ. Η έλλειψη τέτοιων καταστημάτων αποτελούσε χρόνιο πρόβλημα των Δελφών, οδηγώντας σε μείωση των εσόδων. Ο ανανεωμένος χώρος αναμένεται να προσελκύσει τουρισμό με υψηλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, συμβάλλοντας στην πολιτισμική αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2018

Γιουβάλ Νώε Χαράρι: Η τεχνητή νοημοσύνη ανοίγει τον δρόμο για ψηφιακές δικτατορίες

Η τεχνολογία, ιδίως οι δύο αιχμές της, η τεχνητή νοημοσύνη και η βιοτεχνολογία, μπορούν να διαβρώσουν τα θεμέλια της δημοκρατίας και να υποσκάψουν την ελευθερία και την ισότητα, ευνοώντας τη συγκέντρωση δύναμης στα χέρια μιας μικρής ελίτ, η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια σύγχρονη τυραννία, μια ψηφιακή δικτατορία.
Αυτό προειδοποιεί ο διάσημος ισραηλινός ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι, συγγραφέας των μπεστ-σέλερ (και στη χώρα μας) "Sapiens" και "Homo Deus", στο νέο βιβλίο του «21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε.
Ο Χαράρι θυμίζει ότι δεν υπάρχει τίποτε αναπόφευκτο και μη αναστρέψιμο στις σημερινές δημοκρατίες, οι οποίες, παρά τις επιτυχίες τους, αποτελούν ένα «ανοιγοκλείσιμο» του ματιού στον μακρύ ιστορικό χρόνο. Οι μοναρχίες, οι ολιγαρχίες και άλλες μορφές αυταρχικής διακυβέρνησης έχουν υπάρξει για πολύ περισσότερο καιρό -και συνεχίζουν να υπάρχουν σήμερα σε ουκ ολίγες χώρες.
Τα ιδανικά της ελευθερίας και της ισότητας είναι πολύ πιο ευάλωτα από ό,τι νομίζουμε, συνεπώς υπάρχει κίνδυνος να αποδειχθούν εφήμερα, κυρίως λόγω των νέων τεχνολογιών. Ήδη, όπως λέει, στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα η φιλελεύθερη δημοκρατία φαίνεται να χάνει σταδιακά την αξιοπιστία της, καθώς «στριμώχνεται» το μεγάλο στήριγμά της, η μεσαία τάξη, ενώ παράλληλα σε αρκετές χώρες ο πολιτικός λόγος γίνεται ολοένα πιο διχαστικός, δημαγωγικός και αυταρχικός.
Εν μέρει αυτό

Ο δρόμος με τις φούσκες και η Μακεδονία

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Ο εφιάλτης που βιώνουμε σχεδόν εννιά χρόνια τώρα, ξεκίνησε από δύο φούσκες. Μια φούσκα ακινήτων στην Αμερική και μερικές άλλες χώρες και μια φούσκα παραγώγων, κυρίως στην Αμερική. Για λίγο καιρό, ολόκληρος ο κόσμος ταρακουνήθηκε άγρια, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν πως λίγα ήταν πια τα ψωμιά του καπιταλισμού.
 Παρόλο που τα σύννεφα δεν έχουν ακόμη διαλυθεί κι ενώ αρκετές από τις ευρωπαϊκές χώρες παλεύουν ακόμη να ξελασπώσουν, ο κίνδυνος της χρεοκοπίας φαίνεται να έχει απομακρυνθεί προς το παρόν, με εξαίρεση φυσικά τη χώρα μας. Η οποία βρίσκεται σε κατάσταση χρεοκοπίας, άτυπης μεν, πραγματικής όμως, εδώ και οκτώ χρόνια.
 Με τον όρο «φούσκα» οι σύγχρονοι αναλυτές αποδίδουν αυτό που ο Μάρξ και οι συνεχιστές της θεωρίας του ονόμασαν «κρίση εμπορευματικής υπερπαραγωγής». Τόσο η «φούσκα» των ακινήτων, όσο και των παραγώγων, τέτοιες κρίσεις υπερπαραγωγής ήταν, αφού και τα παράγωγα, παρά την άϋλη υπόσταση τους, εμπορεύματα είναι κι αυτά, όπως τα αυτοκίνητα και τα ακίνητα.
 Αυτή είναι και η διαφορά με τις δικές μας «φούσκες», τις «οικονομικές κρίσεις που σημάδεψαν την Ελλάδα τον 19ο και τον 20ο αιώνα και το σύγχρονο τουριστικό όραμα», όπως είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου του Γιάννη Σιώτου «Από την σταφίδα και τον καπνό στα τσάρτερ», εκδόσεως της «Εφημερίδας των Συντακτών».
 Η πρώτη «φούσκα», η πρώτη κρίση που σημάδεψε την ιστορία μας, είναι η κρίση της σταφίδας. «Αυτό το ταπεινό αγροτικό προϊόν», γράφει ο Γ. Σιώτος, «παρέσυρε στις περιπέτειες της και το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, αναδεικνύοντας με τον τρόπο αυτό όλα τα δεινά που το σημάδεψαν στη συνέχεια: την αδυναμία των κυβερνήσεων να χαράξουν μια μακροπρόθεσμη οικονομική πολιτική, τις σχέσεις διαπλοκής με τους οικονομικά ισχυρούς, την απροθυμία να διαμορφώσουν ένα ρυθμιστικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς που να προστατεύει τόσο τους ισχυρούς όσο και τους αδύνατους, την άρνηση να επενδύσουν σε υποδομές και – το κυριότερο – τις σχέσεις εξάρτησης με τους κάθε λογής πάτρωνες – Έλληνες και ξένους.»

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2018

Προτεκτοράτο χωρίς προσχήματα.

Του Δημήτρη Μηλάκα

Ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος με τις δηλώσεις-τοποθετήσεις που έκανε στις ΗΠΑ μετά τις συναντήσεις που είχε με τον Αμερικανό ομόλογό και τον αρμόδιο για θέματα Ευρώπης Αμερικανό υφυπουργό, μας επιτρέπει να καταλάβουμε τη σαφή θέση της χώρας στη σκακιέρα του παιχνιδιού, όπως αυτό εξελίσσεται στην περιοχή:

1. Η Ελλάδα έχει συμφωνήσει με τη στρατηγική επιλογή των ΗΠΑ να εντάξει κάτω από τις φτερούγες του αμερικανικού αετού ολόκληρη τη Βαλκανική για να την «προστατεύσει» από τη Ρωσία. Αυτό εξηγεί για ποιον λόγο η κυβέρνηση δέχτηκε να λύσει το Σκοπιανό. Με άλλα λόγια, είτε με τη συμφωνία των Πρεσπών είτε χωρίς, οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να θεσμοθετήσουν την προστασία που παρέχουν στις χώρες της Βαλκανικής και να πετάξουν τους Ρώσους απέξω.

2. Τα αμερικανικά αιτήματα για διεύρυνση της στρατιωτικής τους παρουσίας σε ελληνικό έδαφος είναι γνωστά, έχουν υπάρξει άλλωστε και σχετικά ρεπορτάζ, πολύ πριν τα διατυπώσει επίσημα και ο υπουργός Άμυνας. Εκτός από τη Σούδα ήδη οι Αμερικανοί έχουν στα χέρια τους το ναυπηγείο της Σύρου (ιδιωτική επένδυση εξασφαλισμένη με συμβόλαια από τον αμερικανικό στόλο), εγκαταστάσεις για drones στη Λάρισα, ιπτάμενα ραντάρ στο Άκτιο, προσβάσεις στο αεροδρόμιο του Αράξου. Επιπρόσθετα είναι γνωστή η συμφωνία που έχει ήδη αρχίσει να υλοποιείται για τη δημιουργία βάσης ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, η οποία θα προστατεύσει την πλατφόρμα μετάγγισης αμερικανικού φυσικού αερίου στο δίκτυο των αγωγών προς την Ευρώπη.