Καμιά χώρα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο δεν σφράγισε τόσο έντονα την κοινωνική και πολιτική της εξέλιξη τα τελευταία 250 χρόνια όσο η Γαλλία. Οι επαναστάσεις και οι συμβολισμοί τους για όλους τους Ευρωπαϊκούς λαούς είναι αυταπόδεικτοι. Όλοι – της Ελλάδας συμπεριλαμβανομένης – καθόμαστε στα γόνατα της Γαλλίας που μας έμαθε τι σημαίνει εξέγερση, επανάσταση, λαϊκό δίκαιο, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα.
Όλοι θυμόμαστε με άπειρο σεβασμό τον διαρκή αγώνα ενός μεγάλου λαού για την ανθρώπινη και λαϊκή ελευθερία και ισότητα, την αποφασιστική και ατρόμητη στάση του απέναντι στις κυρίαρχες τάξεις της εποχής, τον λαό που γκρέμισε Μοναρχίες και εστεμμένους, εξευτέλισε και περιποιήθηκε δεόντως Μαρίες Αντουανέττες και Λουδοβίκους, τον λαό που εισήγαγε τον Επαναστατικό Πόλεμο και την Επαναστατική Τρομοκρατία, ανάλογη του συνθήματος «Φωτιά και Τσεκούρι στους προσκυνημένους» του μεγάλου Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην διάρκεια της λαϊκής/εθνικής Επανάστασης του 1821.
Καμιά χώρα δεν αντιμετώπισε με ανάλογη ανδρεία και θάρρος, αποφασιστικότητα και τόλμη την αντίδραση των Κυρίαρχων Προνομιούχων Τάξεων όσο οι Γάλλοι sans– culottes και οι Επαναστάτες της Μασσαλιώτιδας και κανένα έθνος δεν ξερίζωσε με τέτοια ορμή όλα τα απομεινάρια του Ancient Regime. Oπως και κανένας λαός δεν άλλαξε τόσο ριζικά τον Κοινωνικό και Πολιτικό Χάρτη της Ευρώπης όσο τα επαναστατικά στρατεύματα του μυθικού Κορσικανού κατά την διάρκεια της Ναπολεόντειας Φάσης της Γαλλικής Επανάστασης.
Τέλος, καμιά χώρα και κανένας λαός δεν τιμώρησε τόσο αποφασιστικά τις Κυρίες με το Παντεσπάνι και τους άχρηστους Μονάρχες όσο η Γαλλία όπως και κανένας Σοσιαλισμός δεν είναι ο ίδιος μετά την ένδοξη Κομμούνα του Παρισιού (1871), την πρώτη στα παγκόσμια χρονικά Εργατική Δημοκρατία, μια αληθινή Δημοκρατία των Λαϊκών Τάξεων, ρηξικέλευθη και καινοτόμα όπως μόνο οι Γάλλοι γνωρίζουν.
Αυτήν λοιπόν την Γαλλία, περιφρόνησε ο παρακμιακός Μακρόν, δούλος των Rotscield και της Γαλλικής Haute Bourgeoisie, δηλαδή της Γαλλικής Αστικής Τάξης που βλέπει μόνιμους εφιάλτες μετά το μεγάλο 1789.
Για τον Μακρόν δεν υπάρχουν εργαζόμενοι που πένονται και ελεύθεροι επαγγελματίες ή μικρομεσαίοι που δύσκολα τα βγάζουν πέρα αλλά μόνο οι Start Uppers, η Ελίτ των Ομοφυλοφίλων και οι CEO Φεμινίστριες που αντροφέρνουν και γίνονται Χαλίφηδες στη θέση του Χαλίφη. Δεν υπάρχει λαός αλλά μια χυλώδης μεταμοντέρνα κατάσταση που θυμίζει Αρχαία Ρώμη της Παρακμής, όπως δεν υπάρχουν λαϊκές Ανάγκες αλλά Λαός που πρέπει να αναγκάζεται, δηλαδή να στερείται και να υποφέρει για χάρη των Οικονομικών Δεικτών.
Αλλά ο Μακρόν – στο κάτω κάτω της γραφής– είναι Γάλλος και εκπροσωπεί την Ελίτ και τους Προνομιούχους, όπως εκπροσωπεί και τις ταξικές φαντασιώσεις όλων των Δικαιωματιστών και Μη μου άπτου Κεντροαριστερών και Αριστερών του γλυκού νερού, της λεγόμενης Gauche Caviar (Αριστεράς του Χαβιαριού). Από αυτήν την άποψη δεν έχουμε ιδιαίτερες απαιτήσεις από τον Μανωλάκη τον Μακρόν, τον αποπλανηθέντα από την έμπειρη καθηγήτρια του 15χρονου…
Από μια Κυβέρνηση όμως που αυτοαποκαλείται Αριστερή – έστω και για τα προσχήματα…– θα περιμέναμε μια γενικόλογη δήλωση συμπάθειας ή διακριτικής συμπαράστασης. Για τα μάτια του κόσμου, κάτι σαν Αριστερό Πυροτέχνημα – από αυτά που συνηθίζει ο άθλιος ΣΥΡΙΖΑ…– τουλάχιστον για να τονώσει το ηθικό των Αριστερών που τον ακολουθούν ακόμη…
Αμ δε! Ο ΣΥΡΙΖΑ που υπακούει στο «Όπου Γάμος και Χαρά η Βασίλω Πρώτη» ξεσηκώνοντας κάθε λίγο και λιγάκι τεράστιο θόρυβο πότε με τα «σεξιστικά» σχόλια τραγουδιού της Άντζελα Δημητρίου και πότε με τα σχόλια για την Πασιονάρια της Θεσσαλονίκης που ξεκίνησε από «καθαρίστρια» και έγινε Υπουργός και Υποψήφια Δήμαρχος, σιώπησε και δεν ελάλησε.
Ούτε κουβέντα δεν έβγαλε για τους αγωνιζόμενους Γάλλους των Κίτρινων Γιλέκων ενώ ταυτόχρονα με τα εμβριθή στις αναλύσεις έντυπά του, βγάζει γκριμάτσες περιφρόνησης για τους διαμαρτυρομένους Γάλλους και «αναλύσεις» περί Λαϊκισμού – Έδρα Πολιτικής Επιστήμης στην οποία εντρυφούν ενδελεχώς όλοι οι θεωρητικοί τενεκέδες του ΣΥΡΙΖΑ, Οργανικοί και Ανόργανοι Διανοούμενοι Γενικών Καθηκόντων, Πανεπιστημιακοί που πουλάνε Φύκια για μεταξωτές Κορδέλες, άνεργο Διανοουμεναριάτο της Πολιτικής Ορθότητας κλπ.– και μισοκραυγές για «Ακροδεξιά» και «Ομοφοβία». Ένα δείγμα μπορεί να διαβάσει ο αναγνώστης στο τελευταίο Documento, κλασσικό έντυπο ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗΣ Διπολικής Διαταραχής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που καθιέρωσε σχεδόν σαν Εθνική Εορτή τα Gay Pride Parades, ο ΣΥΡΙΖΑ που θεσμοποίησε τον γυναικότυπο της Μαρίας Αντουανέττας και η οποία ξεκινώντας –συνήθως– από «Καθαρίστρια» η Γραμματέας Πολλαπλών καθηκόντων γίνεται «κάποια» πουλώντας ταυτόχρονα μαθήματα Φεμινιστικής Πολιτικής Ορθότητας, τηρεί σιγήν ιχθύος…
Αναμενόμενο για ένα κόμμα που λειτουργεί σαν εξολοθρευτής και αποτεφρωτής της Αριστεράς, για μια παρέα που έπιασε την καλή και με παχουλότατους μισθούς πίνει στην υγειά των κοροΐδων μοιράζοντας ταυτόχρονα επιδόματα ελεημοσύνης και φτώχειας.
Αλλά και οι ΛΟΑΤ, που χοροπηδάνε νυχθημερόν για τα δικαιώματα τους, δεν έκαναν ούτε μισή δήλωση συμπαράστασης είτε στην Γαλλία είτε και εδώ για τους αγωνιζόμενους Γάλλους εργαζομένους των Κίτρινων Γιλέκων (…) Ούτε βέβαια οι μικροαστές φεμινίστριες του Δημοσίου που πολεμούν τον λεκτικό «σεξισμό» αλλά ανέχονται τον πρακτικό, πρακτικότατο Νεοφιλελευθερισμό του Μακρόν και τις περικοπές του…
Και οι δυο – ΛΟΑΤ και Φεμινίστριες – μιλούν συνέχεια για «τοξική αρρενωπότητα» κατηγορώντας το ανδρικό φύλο ακόμη και για το προπατορικό αμάρτημα. Δεν αρθρώσαν όμως ούτε μια λεξούλα συμπαράστασης για την Επαναστατική Αρρενωπότητα, όταν δηλαδή το ανδρικό φύλο που στελέχωσε σαν κύρια δύναμη κρούσης όλες τις Κοινωνικές Επαναστάσεις μέχρι σήμερα, πολεμά με αληθινά μαχητικό ανδρικό τρόπο την πολιτική της Κυρίαρχης Ελίτ.
Φαίνεται πως αποτελεί έγκλημα γι’ αυτούς όταν ένα κίνημα –όπως αυτό των Κίτρινων Γιλέκων – αποτελείται κυρίως από Άνδρες, αρρενωπούς και μαχητικούς που τα δίνουν όλα και όχι από Gay Pride Φιέστες που χρηματοδοτούνται από τον Soros και την Αμερικανική Πρεσβεία όπως – καλή ώρα …– αυτή των Αθηνών…
Αντίθετα, σαν σανίδα σωτήριας θα χρησιμοποιηθεί από τον πανάθλιο Μακρόν το τελευταίο τρομοκρατικό χτύπημα στο Στρασβούργο στρέφοντας την προσοχή του Γαλλικού Λαού από τα βιοποριστικά και επείγοντα οικονομικά προβλήματα στην (δήθεν) αντιμετώπιση της Τρομοκρατίας…
Το τελευταίο αποδεικνύει και την βοήθεια που δίνει στο Διεθνές και Γαλλικό Κεφάλαιο η Πολιτική των Ανοιχτών θυρών της Μετανάστευσης επιτρέποντας ανεπάγγελτους Τζιχαντιστές να λειτουργούν σαν χρήσιμη εφεδρεία αποπροσανατολισμού όταν οξύνονται οι ταξικοί αγώνες σε βάρος της Ελίτ.
Για να θυμηθούμε και τον μεγάλο Γερμανό, η μετανάστευση– νόμιμη ή λαθραία – δεν χρησιμοποιείται απλώς σαν μοχλός διάσπασης του εργατικού κινήματος και μείωσης των μισθών αλλά και σαν γνήσιος προβοκάτορας –κυρίως στην Τζιχαντική εκδοχή της θα λέγαμε εμείς ….– αποπροσανατολισμού των μαζών (Βλ. Επιστολή του K. Marx στους Γερμανούς Εργάτες το 1866).
Το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων παρόλες τις συκοφαντίες και τους τόνους μελάνης προπαγάνδας και τηλεοπτικού κιτρινισμού σε βάρος του αποτελεί ένα ακόμη δείγμα σκιρτήματος των μεγάλων μαζών ενάντια στην πολιτική των Κυρίαρχων Ελίτ, ένα προμήνυμα ή μια προλαλιά των μεγάλων Κοινωνικών Εξεγέρσεων και Επαναστάσεων του 21ου αιώνα, αυτών που θα σαρώσουν τον παρακμιακό ερμαφροδιτισμό της Αστικής Τάξης και των υπηρετών τους, κύρια της Μεταμοντέρνας Αριστεράς/Κεντροαριστεράς σαν τους πλέον εξωνημένους υπερασπιστές της Καθεστηκυίας Τάξης.
Είτε γιγαντωθεί είτε παρακμάσει, το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων έσπειρε τον σπόρο της Άνοιξης που σύντομα θα γιγαντωθεί σε Φοίνικα που αναγεννάται από τις στάχτες του. Θα είναι ο Φοίνικας της Κοινωνικής Επανάστασης(εων) της Νέας Χιλιετίας και του δημιουργήματος της, του Νέου Ολοκληρωμένου Ανθρώπου, του Homo Universalis της μετακαπιταλιστικής Ανθρωπότητας.
Ανάρτηση από: http://resaltomag.blogspot.com