Το πνεύµα της εποχής πριµοδοτεί κατά πώς φαίνεται το στοιχείο της εντοπιότητας στην παραγωγή τροφίµων, µε την τάση που διαµορφώνεται να δίνει εµπορικό πλεονέκτηµα στην εγχώρια παραγωγή, όσο η θεσµική έκφανσή της προκαλεί πονοκέφαλο στους Ευρωπαίους αξιωµατούχους.
Φυσικά η αγορά βλέπει ότι τα ντόπια προϊόντα πείθουν τους σύγχρονους καταναλωτές και η επικοινωνία των παραδοσιακών προϊόντων δοµεί ξεχωριστό κεφάλαιο στην τέχνη του σύγχρονου µάρκετινγκ. Ενδεικτικό αυτού είναι και η απήχηση που είχε διαφήµιση µεγάλης αλυσίδας λιανικής. Εκεί µπαίνει σε πρώτο κάδρο η ποιοτική και γευστική ανωτερότητα των προϊόντων που φέρουν και την υπογραφή του παραγωγού τους στη συσκευασία. Μέλι από τα Κύθηρα, χυλοπίτες από το Πήλιο και τσίπουρο από τον Τύρναβο.
Γαστρονοµικός εθνικισµός
Σε πολιτιστικό και «µαρκετίστικο» επίπεδο ο αντίκτυπος στον καταναλωτή δείχνει αξιοσηµείωτος. Από την άλλη εµπίπτει σε αυτό που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή φωτογραφίζει ως γαστρονοµικό εθνικισµό, που µε τη σειρά του προκαλεί ανησυχίες αφού συνεπάγεται κατακερµατισµό της ενιαίας αγοράς. Βέβαια είναι και οι νέες πολιτικές κατευθύνσεις της ίδιας της Κοµισιόν που υπαγορεύουν ένα στένεµα της διαµέτρου στις αλυσίδες εφοδιασµού.
Ούτε η περιβαλλοντική ουδετερότητα των τροφίµων θα µπορούσε να επιδιωχθεί ούτε η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής παραγωγής θα µπορούσε να διαφυλαχθεί σε περίπτωση που αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από Τρίτες χώρες έρχονταν να καλύψουν τις ανάγκες της γηραιάς ηπείρου. Πρόκειται για παρατηρήσεις πολλών αγροτικών οργανώσεων, επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο και πολιτικών επί της νέας Πράσινης Συµφωνίας της ΕΕ.Πραγµατικό πονοκέφαλο όµως προκαλεί η επιθετική θεσµοθέτηση του φαινοµένου γαστρονοµικός εθνικισµός στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών. Πρόσφατα το νοµοθετικό όργανο της Τσεχίας ψήφισε ρύθµιση που θέλει το 2022, το 55% των τροφίµων που πωλούνται σε καταστήµατα άνω των 400 τµ, να προέρχεται από το εσωτερικό της χώρας. Ως το 2028, οι νοµοθέτες προσδοκούν ότι το ποσοστό αυτό θα αγγίξει το 73%. Προς το παρόν η Κοµισιόν δεν έχει αντιδράσει, όµως παρακολουθεί στενά την εξέλιξη την οποία χαρακτηρίζει ως αντιπαραγωγική, ευελπιστώντας πως η ρύθµιση θα ακυρωθεί στην πράξη. Την ίδια στιγµή, Γαλλία και Γερµανία έχουν εκφράσει την δυσαρέσκειά τους για την πρωτοβουλία της Πράγας, εξετάζοντας τον βαθµό που η ρύθµιση αυτή στοιχειοθετεί παράβαση των κοινοτικών κανονισµών.
Ανάρτηση από: https://www.agronews.gr/